GIK	Kierunek	Specjalność	Typ studiów	Katedra
		geodezja i kartografia	GiNS	II-go stopnia	Geodezji i Astronomii Geodezyjnej

Prowadzący przedmiot: Prof. dr hab. inż. Marcin Barlik

Przedmiot: Geodezja wyższa i fizyczna	Semestr: II	Liczba punktów ECTS: x
Wykład - program	Liczba godzin: 30 (waga 1)
Teoria figur równowagi ciał ciekłych obracających się. Sferoidalne figury równowagi. Modele Roche'a, Maclaurina, elipsoidy Jacobiego. Zagadnienia brzegowe teorii potencjału siły ciężkości. Teoria metod badania figury (kształtu) Ziemi metodami grawimetrycznymi. Problem Bjerhammara, teorie Stokesa i Mołodienskiego. Zasady konstrukcji współczesnych grawimetrów balistycznych, wahadłowych i statycznych. Zasady pomiarów nowoczesnymi grawimetrami balistycznymi i statycznymi. Gradiometria geodezyjna. Wykorzystanie kolokacji metodą najmniejszych kwadratów w geodezji fizycznej. Funkcje autokowariancji anomalii i kowariancji pośrednich. Korelacje anomalii z topografią i głębokością granicy Mohorovičica. Interpolacja względnych odchyleń pionu. Niwelacja astronomiczno-grawimetryczna. Niwelacja wysokości geoidy z wykorzystaniem bezpośredniego wpływu grawitacyjnego mas topograficznych. Podział obszaru całkowania wpływu topografii i anomalii grawimetrycznych „mieszanych”. Dekompozycja wysokości quasi-geoidy. Wykorzystanie DTM i anomalii Bouguera w niwelacji geoidy. Wpływ globalnych i lokalnych zjawisk geodynamicznych na przyspieszenie ziemskie. Parametry elipsoidy trójosiowej. Klasyfikacja linii geodezyjnych na elipsoidzie trójosiowej. Rozwiązywanie zadań geodezyjnych na elipsoidzie trójosiowej. Obliczanie (przenoszenie) współrzędnych na elipsoidzie trójosiowej. Redukcje obserwacji geodezyjnych i astronomicznych na geoidę i elipsoidę odniesienia. Krzywizna powierzchni ekwipotencjalnej. Krzywizna linii pionu w ziemskim polu siły ciężkości. Redukcje współrzędnych astronomicznych i azymutu astronomicznego na geoidę i elipsoidę odniesienia. Redukcje odległości liniowych w polu siły ciężkości. Wyznaczanie różnicy wysokości elipsoidalnych poprzez jednostronną i obustronną precyzyjną niwelację trygonometryczną. Zależność między różnicami wysokości: ortometrycznych, normalnych i elipsoidalnych. Niwelacja trygonometryczna o krótkich bokach w polu siły ciężkości. Wykorzystanie niwelacji trygonometrycznej do wyznaczania odchyleń pionu na powierzchni Ziemi. Rola informacji grawimetrycznych w wyznaczaniu parametrów elipsoidy ziemskiej. Wzory różniczkowe potencjału normalnego Ziemi. Wpływ niecentryczności pola `Ziemi normalnej'. Niepływowe zmiany elementów geometrii ziemskiego pola siły ciężkości. Pojęcie ko-geoidy. Zmiany parametrów pola siły ciężkości na skutek redystrybucji mas. Wprowadzenie do geodezji zintegrowanej. Typy rozwiązań podstawowych równań geodezji fizycznej w modelach obserwacji zintegrowanych. Wpływ pola siły ciężkości w zintegrowanych modelach globalnych technik satelitarnych. Zasada czterowymiarowej geodezji zintegrowanej.
Ćwiczenia projektowe - program	Liczba godzin: 45 (waga 1)
Metody numeryczne w geodezji wyższej. Zaawansowane modele transformacji płaskich i przestrzennych pomiędzy państwowymi i lokalnymi układami współrzędnych. Zasady projektowania, zakładania i konserwacji podstawowej sieci wysokościowej kraju. Systemy odniesienia pomiarów niwelacyjnych. Przygotowanie do wyrównania i wyrównanie podstawowej sieci wysokościowej. Światowe i regionalne sieci grawimetryczne. Opracowanie wyników pomiarów grawimetrycznych wykonywanych w podstawowych sieciach grawimetrycznych. Prezentacja grawimetru absolutnego. Wyznaczanie bezwzględnych odchyleń pionu metodami geodezyjnymi. Statystyczne modelowanie elementów pola siły ciężkości. Globalne i lokalne modele geoidy. Metoda Remove-Restore wyznaczania geoidy. Obliczenie poprawki terenowej do przyspieszenia siły ciężkości (innych funkcji potencjału) na podstawie NMT.
Zalecana literatura przedmiotu:
Regulamin przedmiotu: Geodezja Wyższa i Fizyczna
Na podstawie § 5 p. 17 Regulaminu Studiów w Politechnice Warszawskiej (uchwalonego przez Senat PW w dniu 19 kwietnia 2006) wprowadza się następujący Regulamin przedmiotu: Przedmiot obejmuje dwie formy zajęć: wykłady i ćwiczenia projektowe. Obecność na ćwiczeniach projektowych jest obowiązkowa; trzykrotna nieobecność na ćwiczeniach w ciągu semestru powoduje nie zaliczenie ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest wykonanie wszystkich tematów/projektów przewidzianych programem zajęć. Formę i zakres sprawozdania z wykonanego tematu/projektu określa prowadzący ćwiczenia. Student jest zobowiązany dostarczyć sprawozdanie w formie pisemnej w terminie 2 tygodni od daty wydania/wykonania ćwiczenia (wydanie dotyczy tematów obliczeniowych; wykonanie odnosi się do tematów o charakterze pomiarowo-instrumentalnym). Usprawiedliwiona nieobecność na ćwiczeniach o charakterze pomiarowo-instrumentalnym wymaga uzupełnienia ćwiczenia w terminie uzgodnionym z prowadzącym ćwiczenia Egzamin odbywa się w formie ustnej, w terminach ustalonych przez Dziekana; podczas egzaminów nie dopuszcza się korzystania z materiałów pomocniczych. W przypadkach nieobjętych niniejszym regulaminem decyduje prowadzący przedmiot lub stosuje się ogólne zasady Regulaminu Studiów w Politechnice Warszawskiej. Terminy i miejsce konsultacji:
Zasady ustalania oceny łącznej z przedmiotu:
Ocenę łączną z przedmiotu ustala się licząc średnią arytmetyczną z egzaminu i ćwiczeń projektowych, przy czym oba rodzaje zajęć w przedmiocie wpływający na ocenę łączną muszą być zaliczone. Zgodnie z regulaminem studiów przy zaliczeniu przedmiotu stosuje się następujące oceny i ich zapisy słowne: 5,0 - pięć (średnia 4,75 - 5,0); 4,5 - cztery i pół (4,25-4,74), 4,0 -cztery (3,75-4,24), 3,5-trzy i pół (3,25-3,74), 3,0-trzy (3,0-3,25), 2.0 - dwa (poniżej 3.0).

---