Zad 6 część doświadczalna
Schemat wykonania ćwiczenia
Odważono 3,5 g LiClO4 i rozpuszczono w 100 cm3 metanolu. Następnie roztwór przeniesiono do zlewki i dodano 1,5 cm3 pyrolu, w roztworze zanurzono dwie elektrody platynowe ,które to elektrody usytuowano równolegle. Elektrody połączono z zasilaczem oraz woltomierzem w sposób równoległy, i przeprowadzono elektrolizę napięciem 6V. Po upływie około 2 minut obrócono o 180 stopni elektrodę dodatnią i dalej prowadzono elektrolizę. Po zakończeniu elektrolizy ( około 45 minut ) wyjęto elektrodę z osadzonym polipyrolem.
Do zlewki o pojemności 150 ml wlano 100 ml wody destylowanej i rozpuszczono w niej 5,0 g LiClO4, do tak przygotowanego roztworu zanurzono elektrody : a) polipyrolową b) cynkową. Do powstałego ogniwa podłączono woltomierz i sprawdzono wartość napięcia. Następnie wykonano charakterystykę ogniwa U=f(t) przy obciążeniu 100 bez mieszania roztworu elektrolitu.
Oto zestawienie uzyskanych wyników:
Tab. 1 dane doświadczalne
Czas t [min] |
Napięcie U [V] |
Czas t [min] |
Napięcie U [V] |
|
|
|
|
Siła elektromotoryczna zbudowanego ogniwa wynosiła SEM=1,3950 V. Z otrzymanych danych sporządzono wykres U=f(t), prezentowany poniżej. Po obciążeniu ogniwa polipyrolowego opornikiem 100 Ω następowało systematyczne obniżanie się wartości napięcia w ogniwie co ilustruje przedstawiona charakterystyka napięciowa badanego ogniwa.
Wykreślona zależność po początkowym okresie spadku napięcia od początku czasu pracy do chwili około 10 jej minut dalej wykazuje wyraźny charakter prostoliniowy, czyli w miarą wzrostu czasu pracy ogniwa jego napięcie maleje w przybliżeniu o określoną stałą wartość. Chcąc zbudować ogniwo nadające się do pracy, należy otrzymać takie ogniwo aby podczas poboru określonego natężenia prądu w określonym czasie wartość napięcia tego prądu była możliwie stała.
Otrzymane ogniwo polipyrolowe należy do grupy ogniw wtórnych, w których możliwy jest proces ładowania ogniwa po okresie jego pracy, tym samym odtworzenie jego zdolności prądotwórczych.