Stop! Zabraniam! Zakazuję! Śmieci w worki się pakuje!
151. Małe sprzątanie wielkiego świata
Zapis w dzienniku:
I. „Wielkie sprzątanie” - zabawa naśladowcza. „Porządek, czy bałagan?” - przyjrzenie się sali pod kątem potrzeby sprzątania, porządkowanie kącików tematycznych, książek, gier i układanek na półkach.
II. „Czysty świat” - nauka piosenki. „Oj, nieładnie” - wysłuchanie wiersza I. Salach, rozmowa o potrzebie odkładania rzeczy na ich miejsce.
III. „Czysty świat” - zabawy przy piosence. „Porządek w ogrodzie” - porządkowanie ogrodu z pomocą nauczyciela, zbieranie śmieci do worków itp.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- naśladuję czynności związane ze sprzątaniem,
- oceniam, czy wokół mnie panuje porządek czy bałagan,
- sprzątam zabawki w mojej sali,
- uczę się słów i melodii piosenki,
- z uwagą słucham wiersza,
- rozmawiam na temat zachowania bohaterów wiersza,
- czerpię radość z zabawy przy muzyce,
- dbam o czystość i porządek w najbliższym otoczeniu.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Wielkie sprzątanie” - zabawa naśladowcza. Dzieci stoją ustawione w kole. Wybrane przez nauczyciela dziecko wchodzi do środka i przedstawia czynności związane ze sprzątaniem (ruch, gest). Pozostałe dzieci naśladują i zagadują, co to za czynność. Nauczyciel może po cichu podpowiadać dzieciom czynności, aby wymagały zróżnicowanych ruchów, np. mycie okien, ścieranie kurzu, mycie podłogi.
„Porządek, czy bałagan?” - przyjrzenie się sali pod kątem potrzeby sprzątania; porządkowanie kącików tematycznych, książek na półkach, gier i układanek. Nauczyciel wspólnie z dziećmi przygląda się sali. Przypomina wyznaczone miejsca dla poszczególnych zabawek. Dzieli grupę na drużyny i przydziela każdej z nich miejsce do porządkowania. Po skończonej pracy nauczyciel organizuje „spacer po sali”, ocenia kąciki i chwali każdą drużynę.
II. Zajęcia główne
„Czysty świat” - nauka piosenki. Rozmowa na temat treści i budowy piosenki. Podczas ponownego słuchania dzieci próbują śpiewać refren piosenki. Nauczyciel wprowadza piosenkę fragmentami na zasadzie echa.
CD Piosenki i zabawy cz. 2 - „Czysty świat” (nr 20) |
„Oj, nieładnie” - wysłuchanie wiersza I. Salach; rozmowa o potrzebie odkładania rzeczy na ich miejsce. Nauczyciel zaprasza dzieci do uważnego wysłuchania wiersza.
Oj, nieładnie
Kto to w kącie na podłodze
rzucił małą lalę?
Kto samochód zepchnął z półki,
nie martwi się wcale?
Oj, nieładnie, przedszkolaku
w las poszła nauka -
teraz lala i samochód
będą domu szukać.
Muszą wiedzieć wszystkie dzieci
i małe i duże, że samochód
śpi na półce, a lalka ma wózek.
Iwona Salach
Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat zachowania przedszkolaków w wierszu. Przykładowe pytania:
- Kto zostawił nieposprzątane zabawki?
- Jakie zabawki muszą szukać sobie nowego domu?
- Jak myślicie, dlaczego dzieci nie sprzątają po sobie zabawek?
- Czy wy zawsze po sobie sprzątacie?
- Dlaczego każda rzecz po zabawie powinna wrócić na swoje miejsce?
Na koniec rozmowy dzieci, z pomocą nauczyciela, powinny sformułować wnioski dotyczące zostawiania po sobie porządku, np.:
Sprzątamy po sobie zabawki.
Odkładamy rzeczy na ich miejsce.
Dbamy o porządek.
Wnioski można zapisać i powiesić w widocznym miejscu.
I. Salach, „Oj, nieładnie”, [w:] I. Salach, „Wiersze dla przedszkolaka”, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 11 |
III. Zajęcia popołudniowe
„Czysty świat” - zabawy przy piosence. Podczas zwrotek piosenki dzieci naśladują czynności związane ze sprzątaniem. Na refren szybko dobierają się parami i trzymając się za ręce idą krokiem marszowym w różnych kierunkach.
CD Piosenki i zabawy cz. 2 - „Czysty świat” (nr 20) |
„Porządek w ogrodzie” - porządkowanie ogrodu z pomocą nauczyciela, zbieranie śmieci do worków itp. Przed wyjściem do ogrodu nauczyciel przestawia dzieciom zadania: zbieranie śmieci, zbierania patyków i gałęzi, zamiatanie. Dzieci dostają jednorazowe rękawiczki i torby na śmieci. Po sprzątnięciu terenu warto przeprowadzić zabawę w kole (np. przy poznanej piosence) i pochwalić dzieci za wykonaną pracę.
jednorazowe rękawiczki, worki na śmieci, szczotki |
152. Papierkowa koszykówka
Zapis w dzienniku:
I. „Papierowe kule” - gniecenie gazet w kulki, rozwijanie i ponowne gniecenie. „Celowanie do kosza” - zabawa ruchowa z elementami rzutu i celowania.
II. „Mali strażnicy przyrody” - zestaw ćwiczeń naśladowczych.
III. „Czysty świat” - utrwalenie piosenki, zabawa ruchowa przy piosence. „Kosz na śmieci” - wysłuchanie wiersza W. Broniewskiego; zachęcanie do korzystania z koszy na śmieci.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- ćwiczę sprawność dłoni,
- coraz lepiej rzucam do celu,
- ćwiczę sprawność fizyczną,
- melodyjnie śpiewam piosenkę,
- wykonuję prosty układ ruchowy,
- słucham wiersza i rozmawiam na temat w nim poruszany.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Papierowe kule” - gniecenie gazet w kulki, rozwijanie i ponowne gniecenie. Każde dziecko otrzymuje dużą kartkę z gazety, którą musi zgnieść w kulę. Nauczyciel zwraca uwagę, aby gazetę ugniatać dokładnie, dwoma rękoma. Następnie dzieci rozkładają kulę delikatnie, żeby gazeta się nie podarła. Zabawę powtarzamy kilka razy.
gazety |
„Celowanie do kosza” - zabawa ruchowa z elementami rzutu i celowania. Do zabawy dzieci wykorzystują kule z gazety zrobione wcześniej. Ustawiają się w kole, na środku nauczyciel ustawia pusty kosz na śmieci. Dzieci kolejno rzucają kulami do kosza. Po skończonej rundzie dzieci zabierają swoje kule i zabawa rozpoczyna się od nowa. Dla utrudnienia można powiększyć koło. Po skończonej zabawie wszystkie kule powinny znaleźć się w koszu.
kule z gazety, kosz na śmieci |
II. Zajęcia główne
„Mali strażnicy przyrody” - zestaw ćwiczeń naśladowczych. Miejsce ćwiczeń: sala gimnastyczna. Dzieci maszerują po kole, każde dostaje laskę gimnastyczną.
Nauczyciel mówi: Jesteście ogrodnikami, będziecie sadzić kwiaty!
1. „Wyrównywanie ziemi” - siad klęczny, wysuwanie laski jak najdalej do przodu i przysuwanie do siebie; przerwa - plecy proste, laska leży z przodu. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
2. „Przygotowywanie dołków” - dzieci ustawione w rzędzie maszerują wzdłuż sali; co dwa kroki robią dołek - stukają laską w podłogę; powrót - laska w drugiej ręce; na końcu sali odkładają laski na podłogę;
3. „Sadzenie nasion” - dzieci ustawione w rzędzie maszerują wzdłuż sali; co dwa kroki wykonują skłon na prostych nogach i „sadzą” nasionka, najpierw prawą ręką, w drodze powrotnej - lewą;
- Teraz, w swoim ogródku namalujecie piękną, dużą tęczę.
4. „Malowanie tęczy” - siad skrzyżny, dzieci trzymają laskę oburącz, wysoko nad głową; wykonują skłony w prawo i w lewo; odpoczynek -ręce opuszczone. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
Nauczyciel zbiera laski, a na podłodze rozkłada szarfy (przynajmniej dwa razy tyle, ile dzieci) w czterech kolorach: czerwone, żółte, niebieskie i zielone. Pod ścianą ustawia cztery kosze oznaczone takimi kolorami, jak szarfy.
- Aby wokół było czysto, musicie pozbierać wszystkie śmieci i posegregować do pojemników.
5. „Segregowanie śmieci” - na sygnał dzieci rozbiegają się po sali, podnoszą po jednej szarfie i wrzucają do odpowiedniego kosza; zabawa trwa do momentu sprzątnięcia wszystkich śmieci;
- Pozbieraliście śmieci z ziemi, ale niektóre zaczepiły się na krzakach. Trzeba je pozdejmować.
Nauczyciel dzieli grupę na dwie części i ustawia w dwóch szeregach, naprzeciw siebie. Jedna grupa stoi w kole z szarfy.
6. „Zdejmowanie śmieci” - na sygnał dzieci podbiegają do swojej pary i jak najszybciej zdejmują koledze przez głowę szarfę, wracają na miejsce i stają w szarfie; zmiana ról; zabawę powtarzamy kilka razy;
- Las jest już czysty i piękny. Biegają w nim zadowolone zwierzęta, latają ptaki. Pospacerujcie i popatrzcie.
Dzieci maszerują. Kiedy usłyszą nazwę zwierzęcia, odpowiednio reagują.
7. „Zwierzęta w lesie” - zajączki - skoki obunóż, kolana lekko ugięte; sowa - bieg, wymachy szeroko rozłożonymi rękami; żabki - przysiad podparty, dłonie na podłodze między nogami, podskoki; jeże - leżenie na boku, głowa schowana w ramiona, kolana podciągnięte pod brodę; ćwiczenia powtarzamy kilka razy, zmieniając kolejność.
- Teraz, po sprzątaniu i spacerze możecie odpocząć.
Nauczyciel włącza muzykę relaksacyjną lub nagrane odgłosy lasu, a dzieci odgrywają opowieść.
Kładziecie się na trawie, zamykacie oczy. Oddychacie głęboko, wciągając powietrze nosem i wypuszczając ustami. Las tak pięknie pachnie. Leżycie cichutko i nasłuchujecie głosów ptaków. Odpoczywają wasze rączki i nóżki. Leżycie bez ruchu. Stajecie się częścią lasu. Niestety czas wracać. Wstajecie i maszerujecie do domu.
laski gimnastyczne, szarfy, kosze, muzyka relaksacyjna lub nagrane odgłosy lasu |
III. Zajęcia popołudniowe
„Czysty świat” - utrwalenie piosenki, zabawa ruchowa przy piosence. Dzieci dobierają się parami. Każda para otrzymuje jedną gazetę i rozkłada ją na podłodze. Podczas zwrotek każda para wchodzi na swoją gazetę i tańczy na niej w dowolny sposób tak, aby jej nie podrzeć. Na refren jedno dziecko podnosi gazetę i trzyma ją za rogi tak, aby swobodnie zwisała pionowo, drugie dziecko palcem lub całą dłonią delikatnie wystukuje rytm refrenu o gazetę.
CD Piosenki i zabawy cz. 2 - „Czysty świat” (nr 20) |
„Kosz na śmieci” - wysłuchanie wiersza W. Broniewskiego; zachęcanie do korzystania z koszy na śmieci. Nauczyciel czyta wiersz. Zachęca dzieci do uważnego słuchania.
Kosz na śmieci
Jestem sobie kosz na śmieci
do mnie, do mnie chodźcie dzieci.
Stoję sobie przy tym świerku.
Pełno chciałbym mieć papierków.
Władysław Broniewski
Rozmowa na temat wiersza, przykładowe pytania:
- Gdzie stoi kosz na śmieci?
- Na co czeka?
- Dlaczego trzeba wrzucać papiery do kosza?
- Czy zawsze o tym pamiętacie?
- Jak wyglądają kosze na śmieci, czy łatwo je znaleźć i rozpoznać?
Po rozmowie dzieci rysują ilustrację do wiersza - las, choinki i kosz na śmieci przy drzewie.
W. Broniewski, „Kosz na śmieci”, [w:] R. Jaworska, „Poradnik wychowania zdrowotnego dzieci w wieku 3-6 lat”, cz. IV, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 57; blok rysunkowy, kredki |
153. Psia niespodzianka
Zapis w dzienniku:
I. „Omiń niespodziankę” - zabawa równoważna. „Psia niespodzianka” - rozmowa z dziećmi na temat obowiązków właścicieli psów, zwrócenie uwagi na konieczność sprzątania po czworonogach.
II. „Gryzia, Bęcek i dużo śmieci” - opowiadanie z „Książki”, zwrócenie uwagi na problem śmiecenia w miejscach użyteczności publicznej.
III. „Raz i dwa” - zabawa ruchowa. „Obietnica” - wysłuchanie wiersza o niebezpieczeństwach zagrażających środowisku ze strony człowieka, oglądanie plansz, obrazków, fotografii miejsc zniszczonych ekologicznie, w wyniku pożarów itp.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- poruszam się, sprawnie omijając przeszkody,
- dowiaduję się, jak powinien się zachować odpowiedzialny właściciel psa,
- uważnie słucham opowiadania,
- dowiaduję się, co należy zrobić ze śmieciami w miejscach publicznych,
- zgodnie bawię się z koleżankami i kolegami,
- z uwagą słucham wiersza,
- wiem, jakie niebezpieczeństwa zagrażają środowisku przyrodniczemu.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Omiń niespodziankę” - zabawa równoważna. Nauczyciel rozkłada na podłodze zabawki, między którymi będą poruszały się dzieci:
- drabina z klocków drewnianych, dzieci idą między szczeblami;
- wąska dróżka - do przejścia stopa za stopą - między samochodami;
- murki o wysokości 20-30 cm z klocków plastikowych itp.
Dzieci maszerują po sali, napotkane przeszkody omijają w ustalony sposób.
różne zabawki jako przeszkody |
„Psia niespodzianka” - rozmowa z dziećmi na temat obowiązków właścicieli psów, zwrócenie uwagi na konieczność sprzątania po czworonogach. Nauczyciel prezentuje zdjęcia i ilustracje przedstawiające psy różnych ras. Dzieci nazywają znane rasy, opowiadają o swoich czworonogach, o tym jak się nimi opiekują: karmienie, kąpanie, wizyty u weterynarza, wyprowadzanie na spacer. Nauczyciel zwraca uwagę na obowiązek sprzątania po własnym psie, wyrzucanie nieczystości do specjalnych pojemników.
obrazy, sylwetki popularnych ras psów |
II. Zajęcia główne
„Gryzia, Bęcek i dużo śmieci” - opowiadanie z „Książki”, zwrócenie uwagi na problem śmiecenia w miejscach użyteczności publicznej. Dzieci siedzą na dywanie i słuchają opowiadania czytanego przez nauczyciela,
oglądając ilustracje w „Książce”.
Po wysłuchaniu opowiadają własnymi słowami przygodę dzieci i Bęcka. Nauczyciel prowadzi rozmowę na temat dbania o czystość w miejscach publicznych.
Przykładowe pytania do dzieci:
- Co trzeba zrobić ze śmieciami w parku?
- O czym należy pamiętać po pikniku w lesie?
- Dlaczego nie można zostawiać po sobie śmieci?
- Co by się stało, gdyby ludzie nie sprzątali?
Nauczyciel może zaprezentować ilustrację pokazującą las pełen śmieci i las posprzątany. Dzieci decydują, który obrazek bardziej im się podoba i powtarzają za nauczycielem zobowiązanie:
Od dziś wszystkie dzieci
sprzątają po sobie śmieci!
„Książka” s. 66- 67; ilustracje przedstawiające las zaśmiecony i czysty |
III. Zajęcia popołudniowe
„Raz i dwa” - zabawa ruchowa. Dzieci ustawiają się w dużym kole wiązanym i przy piosence chodzą po okręgu koła. Na słowa: siedem, osiem idą do środka koła stopniowo je zmniejszając, na: dziewięć, dziesięć powiększają koło, idąc tyłem. Może ja, może ty - pokazują rękoma na siebie, potem na osobę stojącą naprzeciwko. Na słowa: raz, dwa, trzy - trzy razy klaszczą w dłonie.
CD Utwory… cz. 2 - „Raz i dwa” (nr 24) |
„Obietnica” - wysłuchanie wiersza I. Salach; rozmowa o niebezpieczeństwach zagrażających środowisku ze strony człowieka, oglądanie plansz, obrazków, fotografii miejsc zniszczonych ekologicznie, w wyniku pożarów itp. Nauczyciel czyta wiersz. Następnie prosi dzieci, aby zapamiętały, jaką obietnicę składają dzieci w wierszu i czyta utwór po raz drugi.
Dzieci wymieniają zobowiązania: nie śmiecimy, nie płoszymy zwierząt, nie brudzimy rzeki, dbamy o czystość, chronimy przyrodę.
Nauczyciel prezentuje zdjęcia i ilustracje terenów zniszczonych przez człowieka: zanieczyszczone rzeki i plaże, spalone lasy i pola, dymiące kominy, śmietniska w lasach itp. Nauczyciel uświadamia dzieciom, że zanieczyszczenia są wynikiem działalności człowieka, ale można ich uniknąć, sprzątając, budując oczyszczalnie ścieków i spalin, bezpiecznie obchodząc się z ogniem, aby nie stać się sprawcą pożaru. Na zakończenie dzieci wstają i składają uroczystą obietnicę:
Nauczyciel: - Będziemy sprzątać po sobie śmieci.
Dzieci: - Obiecujemy!
N.: - W lesie będziemy cichymi gośćmi.
Dz.: - Obiecujemy!
N.: - Będziemy chronić przyrodę.
Dz.: - Obiecujemy!
Ślubowanie może zostać spisane, a dzieci złożą na nim podpis - stempel paluszkiem zanurzonym w farbie.
I. Salach, „Obietnica”, [w:] I. Salach, „Wiersze dla przedszkolaka”, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 43; plansze, tablice, ilustracje przedstawiające miejsca zniszczone ekologicznie; spisany tekst ślubowania, farby |
154. Czyste i pachnące
Zapis w dzienniku:
I. „Dziwne dźwięki” - zabawa słuchowa. „Krasnoludek w buzi” - zabawa logopedyczna; ćwiczenie aparatu artykulacyjnego.
II. „Śmieciozaur” - wykonanie stwora śmieciowego ze strzępów gazet (druk czarno-biały); wydzieranka.
III. „Czysty świat” - zabawa przy piosence. „Opowieść o śmieciozaurze” - nagrywanie opowieści dzieci o ich stworach, odtwarzanie, słuchanie.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- wykorzystuję różne przedmioty, aby powstał dźwięk,
- ćwiczę narządy mowy,
- tworzę prace plastyczne z różnych materiałów,
- starannie kończę swoją pracę,
- sprzątam moje miejsce pracy,
- układam akompaniament do piosenki,
- śpiewam melodyjnie piosenkę,
- wymyślam opowieści o wykonanym przez siebie potworze.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Dziwne dźwięki” - zabawa słuchowa. Nauczyciel rozdaje dzieciom różne przedmioty: gazety, kartki, plastikowe i szklane butelki, kubeczki po jogurtach, puszki po napojach itp. Dzieci zgniatając, stukając, próbują wydobyć z nich dźwięk. Następnie nauczyciel ustawia mały parawan i chowa za nim po jednym egzemplarzu wszystkich przedmiotów. Nauczyciel wydobywa z nich dźwięk, a dzieci zgadują, jaki przedmiot usłyszały.
gazety, kartki, butelki plastikowe i szklane, kubeczki po jogurtach, puszki po napojach itp.; mały parawan lub inna niewysoka przesłona |
„Krasnoludek w buzi” - zabawa logopedyczna; ćwiczenia aparatu artykulacyjnego. Nauczyciel prowadzi gimnastykę narządów mowy, opowiada i demonstruje poszczególne ćwiczenia. Dzieci powtarzają. Prowadzący kontroluje poprawność wykonania.
Krasnoludek w buzi
Pewnego dnia krasnoludek, który mieszka u każdego w buzi, robił wielkie porządki.
Najpierw umył dokładnie ściany (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni lewego, potem prawego policzka).
Potem umył sufit (przesuwamy język po podniebieniu w przód i w tył).
Podłoga też była brudna, wiec umył ją bardzo dokładnie (opuszczony język jak najniżej myje dolne dziąsła).
Okna tez musiały zostać umyte. Najpierw umył ich stronę zewnętrzną, a potem od środka (język wędruje po stronie zewnętrznej, a potem wewnętrznej zębów).
Potem umył schody w przedsionku (język przesuwa się w stronę dolnej wargi i wysuwa na brodę).
Komin tez musiał zostać wyczyszczony (język wysuwa się w kierunku wargi górnej i nosa).
Kiedy spostrzegł z okna przechodzącą sąsiadkę, pomachał jej ściereczką (języczek wędruje z jednego kącika ust do drugiego).
Na koniec wytrzepał dywany (wyciągnij język, pochyl głowę i nią potrząśnij).
W ten sposób cały dom został wysprzątany.
Uwaga! W czasie ćwiczeń usta są szeroko otwarte.
I. Rutkowska-Błachowiak, „Gimnastyka buzi na wesoło. Ćwiczenia narządów artykulacyjnych dla dzieci”, Bonami Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna, Poznań 2000, s. 19 |
II. Zajęcia główne
„Śmieciozaur” - wykonanie stwora śmieciowego ze strzępów gazet (druk czarno-biały). Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że dziś na zajęciach zrobią śmieciowe stwory z niepotrzebnych pudełek i starych, przeczytanych gazet. Dzieci wydartymi kawałkami gazet oklejają kartonowe pudła. Z papierowych kulek doklejają oczy, uszy, pysk; ze zrolowanej gazety - ogon, łapy.
czarno-białe gazety, kartonowe pudełka, klej |
Dorysowywanie, domalowywanie, doklejanie detali postaci. Farbami, kredkami, resztką gazet dzieci ozdabiają śmieciozaury, kolorują oczy i pysk, malują różnokolorowy ogon, plamy lub cętki na ciele. Wspólnie robią porządek w sali po skończeniu pracy.
farby, kredki, resztki gazet, klej |
III. Zajęcia popołudniowe
„Czysty świat” - zabawa przy piosence. Nauczyciel dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna grupa będzie grać na butelkach, druga przy pomocy papierowych kul. Każde dziecko należące do grupy butelkowej otrzymuje dwie małe butelki plastikowe. Dziecko z grupy papierowej dostaje dwie gazety, z których formuje dwie kule (aby wydobyć odpowiedni dźwięk należy energicznie pocierać kulami o siebie). Każda grupa tworzy koło. Pierwszą zwrotkę wykonują dzieci z butelkami, podczas której tańczą twista. Na słowa refrenu: zatrzymują się i, śpiewając niechaj zniknie każdy śmieć, miarowo grają na butelkach. W drugiej zwrotce grupa butelkowa siada na podłodze. Wstają dzieci z papierowymi kulami i w identyczny sposób wykonują drugą część piosenki.
CD Piosenki i zabawy cz. 2 - „Czysty świat” (nr 20), butelki plastikowe, gazety |
„Opowieść o śmieciozaurze” - nagrywanie opowieści dzieci o ich stworach, odtwarzanie, słuchanie. Dzieci siedzą w kole ze swoimi śmieciozaurami. Wymyślają dla nich imiona i opowiadają ich historię. Nauczyciel nagrywa wypowiedzi, a następnie wszyscy razem ich słuchają. Dzieci mogą zgadywać, czyj głos słyszą.
magnetofon z mikrofonem lub dyktafon |
155. Butelki osobno, puszki osobno
Zapis w dzienniku:
I. „Przynieś butelkę” - zabawa bieżna (z plastikowymi butelkami). „Brudna rzeczka” - porównywanie obrazków przedstawiających to samo miejsce zanieczyszczone i czyste.
II. „Rady na odpady” - zabawa dydaktyczna, uświadomienie konieczności segregowania odpadów ze względu na materiał, z jakiego zostały wykonane; klasyfikowanie według jednej cechy (plastik, szkło, metal, papier).
III. „Butelkowe rytmy” - zabawa rytmiczna (echo rytmiczne). „Czysta rzeczka” - ćwiczenia grafomotoryczne, kreślenie po ograniczonej powierzchni linii falujących.
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
- bezpiecznie bawię się w grupie,
- wskazuję, czym różnią się dwa obrazki,
- grupuję różne materiały, które można jeszcze wykorzystać,
- powtarzam dany rytm,
- rytmicznie mówię tekst,
- ćwiczę sprawność dłoni.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Przynieś butelkę” - zabawa bieżna (z plastikowymi butelkami). Na jednym końcu sali leżą dwa stosy butelek. Na drugim końcu - stoją dzieci ustawione w dwa rzędy. Zadaniem każdej drużyny jest jak najszybsze dobiegnięcie do stosu, zabranie jednej butelki i powrót na koniec rzędu. Wygrywa drużyna, która pierwsza przyniesie wszystkie butelki. Zabawę można powtórzyć odwracając sytuację - dzieci muszą odnieść butelkę na pierwotne miejsce.
plastikowe butelki po napojach - dla każdego dziecka |
„Brudna rzeczka” - porównywanie obrazków przedstawiających to samo miejsce zanieczyszczone i czyste. Dzieci oglądają plansze i ilustracje: rzeki, plaże, dzikie wysypiska w lesie itp. Każde dziecko wymienia i omawia jedną różnicę między obrazkami.
tablice poglądowe przedstawiające miejsca zanieczyszczone i czyste |
II. Zajęcia główne
„Rady na odpady” - zabawa dydaktyczna, uświadomienie konieczności segregowania odpadów ze względu na materiał, z jakiego zostały wykonane; klasyfikowanie według jednej cechy (plastik, szkło, metal, papier). Nauczyciel ustawia w sali plastikowe kosze lub pudła, oznaczone napisami: plastik, szkło, papier, puszki. Odczytuje kolejno napisy, wskazując pojemniki, dzieci zapamiętują ich ustawienie. Nauczyciel informuje dzieci, że będą teraz segregować odpady. Z dużego worka dzieci wyjmują po jednym przedmiocie, określają z jakiego materiału jest zrobiony i wkładają do odpowiedniego pojemnika. Zabawa trwa do momentu opróżnienia całego worka.
różne surowce wtórne: butelki, puszki, gazety itp. (przynajmniej dwa razy tyle, ile dzieci); pojemniki z napisami: plastik, szkło, papier, puszki |
III. Zajęcia popołudniowe
„Butelkowe rytmy” - zabawa rytmiczna (echo rytmiczne). Każde dziecko otrzymuje dwie małe plastikowe butelki po napojach. Nauczyciel na swoich butelkach wystukuje rytmy - dzieci je powtarzają. Następnie dzieci proponują kolejno swoje rytmy, a reszta powtarza.
Lub:
Do zabawy będą potrzebne małe plastikowe butelki, po dwie dla każdego dziecka. Nauczyciel mówi rytmicznie krótki tekst: Ram, pam, pam, dwie butelki mam, grając jednocześnie na butelkach plastikowych. Dzieci powtarzają każdy przykład na zasadzie echa.
małe plastikowe butelki (po dwie dla każdego dziecka) |
„Czysta rzeczka” - ćwiczenia grafomotoryczne, kreślenie po ograniczonej powierzchni linii falujących. Na kartkach papieru różnej wielkości dzieci rysują linie faliste - obrazujące fale na rzece. Nauczyciel zachęca, aby fale były różnej wysokości i szerokości. Zwraca też uwagę, że podczas rysowania nie można odrywać ręki od kartki, aż do końca strony.
kartki różnej wielkości, kredki, ołówki |
Propozycje zajęć do tematów od 151. do 155. opracowała Agnieszka Uścińska.