TYGRYSIE WIDZIMISIĘ

W świecie wiele jest okazów

które polubisz od razu

i zapatrzysz się jak gapa,

lecz uważaj, co ma w łapach

czy futerko, miękkie łapki

nie chowają gdzie pułapki.

Kocie ruchy, lśniące pręgi,

co za urok, co za wdzięki!

Kto zobaczy go na zdjęciach,

wzdycha raz po raz z przejęcia,

że choć groźny - jest uroczy,

że ma takie śliczne oczy,

że sierść na nim tak milusia,

że aż tulić chcesz „kiciusia”.

Taka już natura kocia,

że lubuje się w łakociach.

Tu się łasi, tam pomruczy

i już wszyscy chcą go tuczyć.

Jedni wabią go szyneczką,

inni podsuwają mleczko.

Kto mu lepszy kąsek doda,

temu łapę, chętniej poda.

Lecz uważaj, bo tygrysy

mają fochy i kaprysy.

Choć przymilą się niewinnie,

mogą nagle drasnąć silnie,

a że siła jak u smoka

i niezwykła bystrość oka

kto podpadnie - ten przegrany

i jak chips będzie schrupany.

Więc odradzam zażyłości,

bo tygrysa bardzo złości

oswajanie choćby czułe.

Za to możesz, dostać w skórę!

Tygrys chce być podziwiany,

lecz nikomu nie poddany.

Tygrysiego serca przecież

nie oswoi nikt na świecie!

Świat Misyjny 6/2007 s. 16

---