Sprawozdanie nr 7
Doświadczenie 3. Oznaczanie twardości wody.
Opis stanowiska badawczego:
- pipety
- biurety
- cylinder
- erlenmayerka
- odczynniki: woda z kranu; woda destylowana; 0,01 molowy HCl; czerń eriochromowa; wersenian disodowy (EDTA); oranż metylowy.
B) Oznaczenie twardości węglanowej.
Twardość węglanową oznacza się metodą acydymetryczną miareczkując próbkę wody kwasem solnym w obecności wskaźnika - oranżu metylowego. Podczas oznaczania twardości węglanowej tą metodą zachodzą następujące reakcje:
Ca(HCO3)2+2HCl→CaCl2+2H2O+2CO2
Mg(HCO3)2+2HCl→MgCl2+2H2O+2CO2
Do kolby stożkowej odmierzyłem 100cm3 wody z kranu a następnie dodałem 3 krople oranżu metylowego. Badaną próbkę wody miareczkowałem 0,01mol/dm3 kwasem solnym do zmiany zabarwienia z żółtego na pomarańczowy. Miareczkowanie powtórzyłem 2 razy. Twardość węglanową obliczam ze wzoru:
Tw=
[°n]
gdzie
VHCl - objętość roztworu HCl [cm3]
CHCl - stężenie molowe roztworu HCl [mol/dm3]
Do miareczkowania zużyłem:
4,6 cm3,
4,7 cm3 HCl.
Więc do obliczeń przyjąłem wartość średnią, czyli 4,65 cm3 HCl
Tw =28 · 0,01·4,65cm3 = 1,302 [°n]
Twardość węglanowa wody wynosi 1,302 [°n].
C) Oznaczenie twardości ogólnej.
Twardość ogólną wody oznacza się metodą kompleksometryczną miareczkując próbę wody wersenianem disodowym (EDTA) wobec wskaźnika - czerni eriochromowej.
Do kolby stożkowej odmierzyłem 100cm3 badanej wody, a następnie dodałem około 2cm3 buforu amonowego (pH=10) oraz szczyptę czerni eriochromowej. Badaną próbkę wody miareczkowałem roztworem wersenianu disodowego (EDTA) o stężeniu 0,01 mola/dm3 do zmiany barwy roztworu z fioletowej na niebieską. Miareczkowanie powtórzyłem 2 razy.
Twardość ogólną wody (To) obliczam ze wzoru:
To =
[°n]
gdzie:
VEDTA - objętość EDTA cm3
CEDTA - stężenie molowe wersenianu disodowego
56,08 - milimol CaO w [mg]
Do miareczkowania zużyłem:
4,7 cm3,
4,9 cm3 EDTA.
Więc do obliczeń przyjąłem wartość średnią, czyli 4,8 cm3 EDTA.
To = 0,01 · 4,8 · 56,08 =2,699 [°n]
Twardość ogólna wody wynosi 2,699 [°n].