Scharakteryzować osadnik wielostrumieniowy.
Osadniki wielostrumieniowe należą do grupy osadników przepływowych. Charakter ich pracy polega na podziale głębokiego strumienia cieczy (ścieków poddanych procesowi sedymentacji) na wiele płytkich strumieni, płynących równolegle w oddzielnych przewodach sedymentacyjnych. Przewody te stanowią w istocie odrębne osadniki o wielokrotnie skróconej w stosunku do osadnika konwencjonalnego drodze opadania zawiesin.
W osadnikach tych mamy do czynienia z tzw. zjawiskiem płytkiej sedymentacji, dzięki któremu efekt działania osadników zwiększa się w warunkach idealnych proporcjonalnie do zwiększenia powierzchni sedymentacyjnej.
Osadniki tego typu powinny pracować w następujących warunkach: ograniczonej do minimum zawartości substancji, które mogą oblepiać ścianki przewodów sedymentacyjnych; uśrednienie składu jakościowego ścieków (w celu równomiernego rozprowadzenia po pakiecie wielostrumieniowym); zmniejszenie koncentracji zawiesin w cieczy wpływającej do przewodów sedymentacyjnych do 2000 g/m3.
Wymienić jeden z podziałów złóż biologicznych.
Złoża biologiczne:
z wypełnieniem stałym
zalewane
zraszane
zalane
z wypełnieniem ruchomym
tarczowe
zawieszone
Narysować złoże biologiczne dowolnego rodzaju i je opisać.
Złoża tarczowe (obrotowe) to rodzaj oczyszczalni z ruchomym wypełnieniem. Złoże tworzy szereg tarcz umieszczonych współosiowo. Tarcze są częściowo umieszczone w ściekach. Ruch obrotowy tarcz pozwala na dostarczenie tlenu atmosferycznego wymaganego do procesów tlenowego rozkładu oraz dostarczenie materii organicznej ze ścieków. Nadmiar błony biologicznej usuwany jest w osadniku umieszczonym pod obracającymi się tarczami lub odprowadzany do wydzielonego osadnika wtórnego.
Rola recyrkulacji w systemie oczyszczania z użyciem złóż biologicznych.
Doprowadzanie ścieków o większym stężeniu niż dopuszczalne dla danego złoża powoduje szybkie zarastanie złóż, aby temu zapobiec należy zastosować recyrkulację (zawracanie części ścieków oczyszczonych). Recyrkulacja powoduje także zwiększenie aktywności złoża, ponieważ zawracane ścieki wnoszą tlen, azotany i mikroorganizmy.
Podać schemat postępowania przy obliczaniu złóż biologicznych.
Co to są złoża wieżowe- opisać.
REAKTORY PRZEPŁYWOWE WIEŻOWE
Cecha charakterystyczna:
Mniejszy stosunek długości do średnicy (niż rurowe);mają kształt wysokich kolumn. W przypadku reakcji homogenicznych funkcja miejsca sprowadza się do funkcji współrzędnej położenia mierzonej w kierunku przepływu.
Zastosowanie:
Reakcje kontaktowe ze stałą warstwą katalizatora (katalizator na półkach lub wypełnia całą objętość wieży); Szczególnym typem są absorbery używane do reakcji między
gazem a cieczą. Rzadziej stosuje się je do reakcji biegnących w środowisku ciekłym
(np. reaktory do syntezy mocznika)
Wymienić parametry techniczne pracy osadu czynnego.
Ilość ścieków
stężenie ścieków
ładunek zanieczyszczeń
efektywność usuwania zanieczyszczeń
stężenie osadu czynnego
obciążenie reaktora ładunkiem zanieczyszczeń
obciążenie osadu ładunkiem zanieczyszczeń
czas napowietrzania
pojemność komory napowietrzania
Scharakteryzować wyposażenie techniczne komór osadu czynnego.
Do napowietrzania powierzchniowego służą:
- koła łopatkowe
- mieszadła turbinowe
- szczotki stalowe Kessenera
- wirniki umieszczone w róże powodujące zassanie ścieków do rury i wyrzucanie ich na zewnątrz .
W komorach napowietrzanych sprężonym powietrzem powietrze jest doprowadzane za pomocą:
-płytek perforowanych
- dysz
- rur perforowanych
Czym się różni obciążenie osadu czynnego od obciążenia komory ładunkiem zanieczyszczeń.
Obciążenie osadu ładunkiem zanieczyszczeń jest to liczba kg BZT5 przypadających na 1 kg suchej masy osadu i dobę. Natomiast obciążenie komory ładunkiem zanieczyszczeń jest to liczba kg BZT5 przypadająca na m3 wpływających ścieków i dobę.
Czas napowietrzania a czas zatrzymania w KOC, różnice i podobieństwa.
czas zatrzymania ścieków w komorze osadu czynnego jest to stosunek objętości komory osadu czynnego do natężenia przepływu ścieków