Paweł Skrzypek		Prowad zący: mgr inż. L. Foltynowicz
Grupa: T1	Kierunek: Transport	Rok studiów: II
Ocena:	Semestr: IV	Data wyk. ćw: 14.05.2012
Tytuł: Badanie świateł samochodowych

Badanie świateł samochodowych

1. Żarówka -to szczelna szklana bańka wypełniona gazem szlachetnym pod niskim ciśnieniem (argonem lub azotem), zawierająca drucik żarowy (zwany żarnikiem lub skrętką). Płynący przez niego prąd rozgrzewa go (do ok. 2500-3000K dla wolframu) i powoduje jego świecenie. Do jego budowy używa się wolframu ze względu na wysoką temperaturę topnienia tego pierwiastka. Gaz szlachetny zapobiega szybkiemu utlenianiu się metalu.

Wynalazców żarówki jest wielu. Pierwsze praktyczne wykorzystanie żarówki z włóknem z zwęglonego bambusa do reklamy zaproponował w 1854 roku Henry Goebel. Pierwsze użyteczne żarówki z żarnikiem węglowym (grafit) zbudowali, niezależnie od siebie, J.W. Swan (1878) i T.A. Edison (1879). Jednak to właśnie Swan jako pierwszy opatentował ten wynalazek. W noc sylwestrową 1879 roku Edison iluminował już Menlo Park przy użyciu 800 żarówek. Około 1890 r. A.N. Łodygin zbudował żarówkę z żarnikiem metalowym, stosując do tego celu wolfram. W XX wieku zaczęto używać w żarówkach drucików z wolframu (1907) i wypełniać je rozrzedzonym gazem obojętnym (najpierw argonem, a następnie kryptonem). Nowoczesną żarówkę wypełnioną argonem z drucikiem wolframowym zwiniętym w skrętkę skonstruował w 1913 roku I. Langmuir.

2. Budowa żarówki:

1 - szklana bańka

2 - gaz obojętny

3 - żarnik wolframowy

4 - drut kontaktowy (do styku doprowadzającego)

5 - drut kontaktowy (do gwintowanego trzonka)

6 - podpórka

7 - słupek

8 - gwint kontaktowy

9 - trzonek gwintowany

10 - krążek izolacji cieplnej

11 - stopa kontaktu elektrycznego - podpórka

3. Żarówka halogenowa.

Do wnętrza bańki żarówki halogenowej wprowadzany jest oprócz gazu
obojętnego - halogen, najczęściej jod. Halogen tworzy związek chemiczny z wolframem, związek ten krąży wraz z gazem w bańce w temperaturze panującej blisko żarnika, następnie rozpada się na wolfram i jod. W rezultacie tej reakcji następuje przenoszenie cząstek wyparowanego wolframu z bańki na żarnik. Proces ten nazywa się halogenowym cyklem regeneracyjnym. Żarówki halogenowe charakteryzują się wysoką skutecznością świetlną (do 18 lumenów/wat).

4.1 Dioda.

Dwu-zaciskowy element elektroniczny, który przewodzi prąd elektryczny w sposób niesymetryczny, to jest bardziej w jednym kierunku niż w przeciwnym. Historycznie pierwszą była dioda próżniowa, mająca konstrukcję lampy próżniowej z dwoma elektrodami - anodą i katodą. Obecnie najczęściej spotykanym rodzajem są diody półprzewodnikowe, zbudowane z dwóch warstw odmiennie domieszkowanego półprzewodnika, tworzących razem złącze p-n. Diody te mogą być rozpatrywane jako elektroniczna wersja zaworu zwrotnego, ponieważ istotą ich działania jest przewodzenie prądu w jednym kierunku (zwanym kierunkiem przewodzenia) i blokowanie jego przepływu w drugim.

4.2 Dioda LED.

Dioda LED (light-emitting diode), dioda świecąca, bądź elektroluminescencyjna. Zaliczana do półprzewodnikowych przyrządów optoelektronicznych, emitujących promieniowanie w zakresie światła widzialnego, podczerwieni i ultrafioletu. Działanie diody LED opiera się na zjawisku rekombinacji nośników ładunku (rekombinacja promienista). Zjawisko to zachodzi w półprzewodnikach wówczas, gdy elektrony przechodząc z wyższego poziomu energetycznego na niższy zachowują swój pseudo-pęd (jest to tzw. przejście proste).

Barwa diody zależy od materiału półprzewodnikowego, może ona być: czerwona, zielona, niebieska, biała, podczerwona, żółta i pomarańczowa.

5. Zjawisko olśnienia.

Olśnienie jest to stan w procesie widzenia związany z odczuciem dyskomfortu lub zmniejszeniem zdolności wykonywania pracy wzrokowej, w wyniku nadmiernego poziomu luminancji w polu widzenia lub niewłaściwego rozkładu luminancji w czasie lub w przestrzeni.

Olśnienie ze względu na skutki jakie powoduje można podzielić na:

- przykre,

- przeszkadzające,

- oślepiające.

Natomiast ze względu na warunki powstawania olśnienie dzieli się na:

- bezpośrednie,

- pośrednie,

- odbiciowe.

6. Homologacja.

Jest to proces, który ma na celu zatwierdzenie zgodności produktów z obowiązującymi lokalnie przepisami i normami. Wystawienie homologacji oznacza, iż potwierdzona jest zdatność sprzętu do niezakłóconej pracy w lokalnych warunkach.

7. Rodzaje i oznaczenia lamp samochodowych (na przykładzie reflektora przedniego).

A - światła pozycyjne B - przeciwmgłowe C - mijania R - drogowe HC - mijania halogenowe HR - drogowe halogenowe DC - mijania ksenonowe DR - drogowe ksenonowe DC/R - bi-ksenonowe - ruch lewostronny - ruch lewo lub prawostronny brak strzałki - ruch prawostronny

Światła sygnalizacyjne: A - postojowe AR - cofania F - tylne przeciwmgłowe JA - odblaskowe R - hamowania S1 - tylne pozycyjne 1a - kierunkowskaz przedni 2a - tylny 5 - boczny (pojazd do 6m długości) 6 - boczny (pojazd pow. 6m długości) SM1 - światła boczne obrysowe (wszystkie pojazdy) SM2 - boczne obrysowe (pojazdy pow. 6m)

8. Źródła światła gorącego i zimnego.

Źródła zimne to wszelkiego rodzaju lampy wyładowcze i indukcyjne. Typowy przedstawiciel to świetlówka, czyli lampa fluorescencyjna. Tego typu źródła światła świecą tylko kilkoma wybranymi przez producenta, wąskimi zakresami widma, w ten sposób, aby sumarycznie zachowane było wrażenia bieli.

Źródła gorące to światła żarowe, czyli światło powstające podczas emisji fal elektromagnetycznych z zakresu fal widzialnych z ciała rozgrzanego do białości. Należą tutaj: słońce, żarówka, łuk elektryczny, lampa halogenowa.

Symbol diody półprzewodnikowej (A - anoda, K - katoda)

szklana obudowa

płytka (anoda)

włókno (katoda)

---