SCENNP Las szumi


Las szumi jesiennie, już robi się sennie

  1. Mgliste poranki

Zapis w dzienniku:

I. „Wróbelki” - zabawa ruchowa z elementami ortofonicznymi. „Mieszkańcy lasów” - oglądanie albumów przyrodniczych z fotografiami przyrody: roślin, ptaków i innych zwierząt; rozmowa na temat zaobserwowanych zjawisk: mglistych poranków, szarówki, chłodu itp.; nazywanie zwierząt i ptaków z najbliższego otoczenia i znanych dzieciom.

II. „Jesień” - wysłuchanie wiersza B. Formy, omówienie jego treści i nastroju.

III. „Wróbelki i kot” - zabawa ruchowa. „Drzewa” - ćwiczenia grafomotoryczne: kreślenie krótkich linii pionowych (pni) z góry na dół (począwszy od lewej strony) na paskach papieru, po uprzednim wykonaniu tego ruchu w powietrzu, po czym ukośnych w obie strony odchodzących od pionowych (gałęzie). „Las” - stworzenie wspólnej kompozycji plastycznej.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

lub:

Podczas zabawy nauczyciel akompaniuje na trójkącie. Gdy gra „tremolo”, dzieci naśladują ruchem fruwanie wróbelków i biegają drobnymi kroczkami po sali. Gdy nauczyciel zagra krótki, wyraźny sygnał i powtarzający się schemat rytmiczny dzieci zatrzymują się, kucają i wystukują rytm o podłogę palcem wskazującym. Naśladują jednocześnie głosem ćwierkanie ptaszków: ćwir, ćwir, ćwir…

tamburyn, trójkąt

albumy i zdjęcia przyrodnicze przedstawiające faunę i florę jesienną

II. Zajęcia główne

Jesień

Szaruga na dworze

jesień przybyła.

Przymrozki przywiozła,

mgłą pola okryła.

Chmury na niebie

wiatrem przygnała,

a wczesne ranki

chytrze zabrała.

Umilkły ptaki,

wszędzie ponuro,

liście spadają,

słońce za chmurą.

Przyjemnie usiąść

w przytulnej sali,

przywołać lato

w myślach z oddali.

Bożena Forma

Po przeczytaniu nauczyciel rozwija w rozmowie z dziećmi kwestie poruszane w utworze.

- Jak wygląda jesień?

- Jaka jest jesienna pogoda?

Dzieci po uważnym wysłuchaniu próbują określić nastrój panujący w wierszu, opowiedzieć własnymi słowami, o czym jest mowa w utworze. Nauczyciel prezentuje dzieciom sylwetki ptaków odlatujących i zimujących. Dzieci podają nazwy ptaków i dzielą je na dwie grupy, uwzględniając miejsce spędzania przez nie zimy.

B. Forma, „Jesień” [w:] D. Krysakowska, „Maluję, rysuję, wycinam. Propozycje zajęć plastyczno-konstrukcyjnych”, Wydawnictwo i Poligrafia „Iwanowski”, Płock 2000, s. 21; sylwetki ptaków odlatujących na zimę z Polski i zimujących

III. Zajęcia popołudniowe

lub:

Każde dziecko otrzymuje szarfę i rozkłada ją w kształcie koła w wybranym miejscu na podłodze (gniazdko). Nauczyciel wybiera jedno dziecko do roli kota i wręcza mu talerze.

Dzieci-wróbelki wchodzą do środka swojej szarfy i czekają na sygnał muzyczny. Gdy nauczyciel akompaniuje na trójkącie, dzieci biegają lekko na palcach pomiędzy szarfami. Na wyraźny znak nauczyciela dziecko-kot gra na talerzach. Wówczas dzieci-wróbelki muszą szybko odnaleźć swoje gniazdko i stanąć w nim.

szarfy, trójkąt, talerze

Na zakończenie nauczyciel zbiera wszystkie pasy i wspólnie z dziećmi układa kompozycję pasową „las”.

kolorowe kartony pocięte w podłużne pasy, kredki - pastele

Na tablicy dzieci umieszczają swoje elementy kompozycji wzbogacone o dodatkowe jesienne akcenty - kolorowe liście, grzyby, sylwety leśnych zwierząt. Przez las może przebiegać ścieżka, strumyk itp. Nauczyciel zachęca dzieci, aby próbowały wspólnie ustalać, co znajdzie się w jesiennym lesie.

rysunki dzieci, kredki, duży karton, klej

  1. Tajemnice wrzosowiska

Zapis w dzienniku:

I. „Małe jeże” - zabawa ruchowa. „Wrzos” - prezentacja gałązek wrzosu, omówienie ich wyglądu: budowy, zapachu; porównywanie z innymi kwiatami. „Czas do lasu iść” - wysłuchanie wiersza L. Krzemienieckiej, rozmowa kierowana, dająca odpowiedź na pytanie: „Dlaczego warto pójść jesienią do lasu?”.

II. „Wycieczka do lasu” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych; opowieść ruchowa z woreczkami gimnastycznymi. „Jesienna kołysanka” - nauka piosenki. „Kolory lasu” - wycieczka do lasu (w miarę możliwości), zwrócenie uwagi na koloryt lasu późną jesienią, obserwacje zwierząt, właściwe zachowanie się w lesie (cisza, niezaśmiecanie itp.); zbieranie różnorodnego materiału przyrodniczego - liści, gałązek, szyszek, kawałków kory, kępek mchu itp.

III. „Leśne skarby” - porządkowanie skarbów przyniesionych z lasu. „Las” - komponowanie prostej makiety lasu. „Leśne zwierzęta” - zabawa muzyczno-ruchowa.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

gałązka wrzosu, róże, bratki itp.

Czas do lasu iść

Czas do lasu iść,

wziąć paprotki liść,

liście buka, listki brzozy -

wzorek z tego się ułoży.

Będzie cieszył nas

w chłodnej zimy czas.

Czas żołędzie wziąć,

zgrabnie skrajać, ściąć,

kiedy się przemienią w duszki,

dać im z kory kapeluszki

i postawić w kąt

leśnych duszków rząd.

Oto warsztat nasz,

darował go las:

dużo listków ciemnych, jasnych,

ułożymy z nich obrazki.

Przypomną nam las

w chłodnej zimy czas.

Lucyna Krzemieniecka

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania dotyczące wiersza, np.:

- Co możemy zbierać jesienią w lesie?

- Co można zrobić z uzbieranych żołędzi?

- Po co nam jesienne obrazki?

- Czy wy zbieracie w lesie skarby? Jakie?

Nauczyciel daje dzieciom możliwość podzielenia się własnymi doświadczeniami.

L. Krzemieniecka, „Czas do lasu iść” [w:] „Kto wymyślił choinki? Antologia wierszy dla dzieci”, KAW, Warszawa 1988, s. 96

II. Zajęcia główne

1. Przygotowanie: Woreczki gimnastyczne rozłożone po całej sali (tyle, ile dzieci). Woreczki rozkładają dyżurni. Na polecenie nauczyciela każde dziecko staje przy woreczku. Nauczyciel mówi:

- Wybierzemy się na wycieczkę do lasu. Może spotkamy w nim jakieś zwierzęta… Ale najpierw pobawimy się kolorowymi liśćmi. Możecie je podrzucać i łapać na mój sygnał.

2. Zabawa orientacyjno-porządkowa: „Kto umie słuchać?”. Dzieci chodzą po sali, rzucają woreczkami w górę i łapią. Na sygnał zatrzymują się i stają bez ruchu. Woreczki mogą spaść na podłogę, a dzieci czekają, aż drugi sygnał pozwoli im na ruch.

- W lesie zwierzątka szykują się do zimy. Zbierają liście, aby wyłożyć nimi swoje norki. Pomagają sobie w pracy.

3. Ćwiczenia tułowia: skłony w przód. Ustawienie parami w rozsypce. Dzieci stoją w rozkroku, tyłem do siebie, w odległości jednego kroku. Skłon w przód i kilkakrotne przesuwanie woreczka po podłodze w bramce utworzonej w rozkroku (jedno dziecko przesuwa woreczek drugiemu), następnie wyprost i krótki odpoczynek.

- Jeże wykładają liśćmi swoje legowiska. Robią to bardzo dokładnie i starannie. Muszą się jednak bardzo spieszyć, aby zdążyć przed mrozami.

4. Bieg: Kto szybciej. Dzieci ustawione w dwóch szeregach, tyłem do siebie, na środku sali. Przed ich stopami nauczyciel rysuje równoległe linie. Podobne linie są wyznaczone w odległości 3-4 kroków od szeregów. Na sygnał dzieci biegną w kierunku swojej linii (tej, do której stoją twarzą), kładą na niej woreczki i szybko wracają na swoje miejsce. Nauczyciel ocenia dokładność ułożenia woreczków i szybkość wykonania zadania.

- Wiewiórki też szykują się do zimy. Zbierają orzechy i nasionka i wrzucają je do swoich dziupli.

5. Rzuty: dzieci tworzą koło, nauczyciel kładzie obręcz w środku. Na sygnał dzieci rzucają woreczki do obręczy. Po woreczki idą dzieci kolejno według wywoływanych kolorów - czerwone, zielone itd. Rzuty należy powtórzyć kilka razy; celować lewą i prawą ręką.

- W tym czasie zajączki biegają po lesie. Przeskakują kamyki i uważnie rozglądają się dokoła.

6. Podskoki: utworzenie dwóch kół według kolorów woreczków. Woreczki leżą w odstępie jednego kroku. Dzieci przeskakują obunóż przez kolejne woreczki. Po obejściu w ten sposób koła siadają (siad skulny) za woreczkiem, twarzą do środka.

- Niedźwiedzie układają w norze liście. Muszą dobrze wyścielić legowisko, aby nie zmarznąć podczas zimowego snu.

7. Ćwiczenie mięśni grzbietu: siad skrzyżny, ręce na kolanach, woreczek włożony pod brodę i mocno trzymany. Skłon tułowia w przód (plecy proste jak deseczka), puszczenie woreczka na podłogę i wyprost tułowia. Głowa ustawiona prosto. Podniesienie woreczka prawą (lewą) ręką i włożenie pod brodę. Ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy. Następnie położyć woreczek na głowie, wstać, pochodzić i złożyć woreczek w wyznaczonym miejscu.

K. Wlaźnik, „Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela”, WSiP, Warszawa 1980, s. 199; woreczki gimnastyczne, obręcze

- O czym opowiada piosenka?

- Czy piosenka jest żywa i skoczna, czy spokojna?

- Co to jest kołysanka?

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jesienna kołysanka” (nr 14)

- Nie śmiecimy.

- Zachowujemy się cicho.

- Zwierzęta obserwujemy z daleka i w ciszy.

- Materiał przyrodniczy zbieramy tylko z ziemi.

Nauczyciel zachęca dzieci do podziwiania jesiennych kolorów, wsłuchiwania się w odgłosy przyrody (szum drzew) i zwierząt (śpiew ptaków).

III. Zajęcia popołudniowe

materiał przyrodniczy przyniesiony z lasu

duży zielony karton, materiał przyrodniczy przyniesiony z lasu, krepina, klej, nożyczki, plastelina, farby, plastikowe zwierzęta

Każde dziecko wybiera sobie zwierzę, które będzie naśladować ruchem podczas zabawy.

Dzieci przy muzyce dowolnie poruszają się po całej sali. Stopniowe wyciszenie muzyki jest sygnałem do zatrzymania się i „ułożenia do snu” Podczas ciszy dzieci leżą na podłodze, odpoczywają, głęboko oddychając. Pojawianie się muzyki zaprasza do ponownego ruchu.

CD Utwory… cz. 1 - Uwertura „Dziadek do orzechów” P. Czajkowskiego (nr 10)

  1. Mieszkańcy lasu szykują się do zimy

Zapis w dzienniku:

I. „Ptaki” - zabawa ruchowa, naśladowanie charakterystycznych ptasich ruchów. „Co to za głos?” - rozpoznawanie głosów ptaków: gołąb, kukułka, dzięcioł, wrona i inne.

II. „Odlot dzikich ptaków” - zabawa dydaktyczna z kostką; odczytywanie liczby wyrzuconych oczek i ustawianie się w grupkach, tworzenie kluczy odlatujących ptaków według fantazji dzieci. „Znam to zwierzę” - nazywanie znanych gatunków i wskazywanie na rysunkach, fotografiach itp.

III. „Niedźwiadki idą spać” - zabawa naśladowcza. „Kto robi zimowe zapasy?” - rozmowa o zwierzętach przygotowujących się do zimy, gromadzących zapasy, zapadających w sen zimowy. „Spiżarnia wiewiórki” - zabawa z liczeniem, uzupełnianie koszyczka wiewiórki o taką liczbę orzechów, jaką liczbę oczek wskaże wyrzucona kostka. „Jesienne wróżki” - zabawa relaksacyjna.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

- Wróbelki - ręce ugięte w łokciach tworzą małe skrzydełka, skoki obunóż;

- Gawrony - ręce złożone na plecach, marsz;

- Bociany - ręce wyciągnięte na boki, marsz z wysoko uniesionymi kolanami.

CD Utwory… cz. 2 - „Odgłosy ptaków” (nr 29); zdjęcia ptaków

II. Zajęcia główne

kostka do gry

obrazki, ilustracje ze znanymi gatunkami dzikich ptaków

III. Zajęcia popołudniowe

- Małe niedźwiadki chodzą po lesie i szukają miejsca do spania - dzieci chodzą na czworakach;

- Znajdują wygodne miejsce i przeciągają się po długim chodzeniu - dzieci wyciągają się, stojąc na palcach, najwyżej jak potrafią;

- Niedźwiadki są bardzo śpiące i zaczynają ziewać - dzieci imitują ziewanie;

- Łapkami szykują sobie legowisko, zgarniają ziemię, liście - dzieci na czworakach zataczają na podłodze łuki rękoma;

- W końcu zmęczone i śpiące niedźwiadki kładą się i zasypiają - dzieci układają się z podkulonymi nogami.

Wiewiórka: zamieszkuje lasy liściaste, iglaste i parki. Na czas zimy zmienia kolor futerka z rudego na brązowe, na uszach wyrastają jej pędzelki. Przygotowuje się do zimy, zbierając zapasy i chowając je w dziuplach oraz zakopując w ziemi. Ma wiele spiżarni, bo często zapomina, gdzie ukryła zapasy. Zbiera nasiona, np. szyszek, a także: grzyby, owoce, orzechy, kasztany i żołędzie.

Borsuk: Mieszka w lasach mieszanych i liściastych. Prowadzi życie nocne. W dzień przesiaduje w norze, która ma kilka pomieszczeń i wiele wejść. Mieszkanie borsuka jest bardzo czyste i zadbane. Borsuki jedzą głównie grzyby, żołędzie, ślimaki, ale też ptaki i ptasie jaja. Zimą zasypiają w swoich norach. Budzą się jednak w cieplejsze dni i wyruszają na poszukiwanie pożywienia.

Niedźwiedź: Żyje głównie w górskich lasach. Jest wszystkożerny, zjada ryby, ssaki, grzyby, owoce, jaja ptasie, a także miód. Na zimę zapada w sen zimowy w legowisku zwanym „gawra”. Zimą przychodzą też na świat młode niedźwiadki, najczęściej bliźnięta.

sylwety wiewiórki, borsuka, niedźwiedzia

kostka, liczmany - orzeszki, sylwetka wiewiórki, koszyk

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Wróżki” (nr 13)

  1. W koszyku grzybiarza

Zapis w dzienniku:

I. „Stary niedźwiedź mocno śpi” - zabawa ruchowa w kole ze śpiewem. „Grzybobranie” - oglądanie zdjęć lub rysunków grzybów, wspólne omawianie poszczególnych gatunków, wysłuchanie wiersza I. Rup „Grzyby” - przygotowanie materiałów do popołudniowych zajęć: malowanie łupinek po orzechach włoskich farbami plakatowymi, kolorami zbliżonymi do naturalnych barw kapeluszy grzybów.

II. „Las i jego mieszkańcy jesienią” - oglądanie ilustracji w „Książce”; rozmowa na temat zwierząt mieszkających w lesie. „Jesienna kołysanka” - utrwalenie piosenki; zabawa przy piosence. „Co to za grzyb?” - rozwiązywanie zagadek tekstowych o grzybach.

III. „Szukam grzybka” - zabawa rytmiczna z gestodźwiękami. „Nasze grzybki” - wykonywanie grzybków, osadzanie pomalowanych wcześniej kapeluszy na trzonkach z plasteliny; zwrócenie uwagi na budowę grzyba: kapelusz i trzonek.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

I. Zajęcia poranne

Stary niedźwiedź

Stary niedźwiedź mocno śpi. (x2)

My się go boimy,

na palcach chodzimy.

Jak się zbudzi, to nas zje! (x2)

Gdy muzyka cichnie, wszyscy kucają, a przebudzony niedźwiedź próbuje schwytać tych, którzy nie zdążyli.

CD Utwory… cz. 2 - „Stary niedźwiedź” (nr 42), „W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka”, oprac. M. Bogdanowicz, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2005, s. 113

Grzybobranie

Gdy jesienna pora idzie,

grzybobranie się zaczyna,

więc do lasu maszeruje

Ola i Krystyna.

Z koszykami w ręku idą,

między drzewa zaglądają,

borowiki, kurki, rydze

z ochotą zbierają.

Iwona Rup

Dzieci po uważnym wysłuchaniu utworu opowiadają, kto i po co poszedł do lasu, gdzie dziewczynki szukały grzybów. Następnie wymieniają nazwy grzybów występujących w wierszu i próbują wskazać je na ilustracjach. Na tablicy nauczyciel przypina dwa symbole, którymi oznaczy grzyby jadalne i niejadalne (np. koło zielone i czerwone; usta i usta przekreślone). Dzieci segregują grzyby, nauczyciel przypina pod odpowiednimi symbolami. Na koniec zajęć dzieci uczą się formułki:

Pamiętaj, gdy wejdziesz w las,

zbieraj te grzyby, które znasz!

ilustracje, plansze i albumy przyrodnicze ze zdjęciami grzybów, dwa symbole: grzyby jadalne i niejadalne, I. Rup, „Grzybobranie” [w:] D. Krysakowska, „Maluję, rysuję, wycinam. Propozycje zajęć plastyczno-konstrukcyjnych”, Wydawnictwo i Poligrafia „Iwanowski”, Płock 2000, s. 34

łupiny orzechów włoskich, farby plakatowe, pędzle

II. Zajęcia główne

„Książka” s. 20-21

W czasie refrenu zatrzymują się w miejscu i - kołysząc się na boki - śpiewają luli - laj.

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jesienna kołysanka” (nr 14)

Choć mówisz im: „dzień dobry”,

żaden się nie rusza,

nie uchyla nawet swego

kapelusza. (grzyby)

W lesie go spotkasz

i dziwisz się srodze.

Bo on ma kapelusz,

ale gdzie? Na nodze! (grzyb)

Czerwony kapelusz,

na nim kropki białe.

Niech zostanie w lesie,

a ja pójdę dalej. (muchomor)

O pewnym grzybie

mówi przysłowie,

że cieszy się

nadzwyczajnym zdrowiem. (rydz)

Jeśli w lesie bywasz

i hasasz tam radośnie,

uwagę zwróć na grzyba,

co na drzewach rośnie. (huba)

Jedne - cicho siedzą w lesie,

drugie - robią dużo krzyku...

Jedne z lasu w koszu niesiesz,

a drugie znajdziesz w kurniku. (kurki)

„Księga zagadek. 3000 zagadek dla młodszych i starszych dzieci”, wybór i opracowanie E. [Author ID3: at Wed Aug 5 17:44:00 2009 ]M. Skorek, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005

III. Zajęcia popołudniowe

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jesienna kołysanka” (nr 14)

pomalowane łupinki orzechów, plastelina

  1. Echo leśne

Zapis w dzienniku:

I. „Małe jeże” - zabawa ruchowa z czworakowaniem. „Kolczaste zgadywanki” - rozwiązywanie zagadek tekstowych o jeżu. „Echo” - zabawa rytmiczna.

II. „Jeż” - wysłuchanie wiersza I. Salach. „Jak żyją jeże?” - oglądanie ilustracji przedstawiających jeża w albumach przyrodniczych. „Jesienny obrazek” - zabawy wykorzystujące materiał przyrodniczy podczas tworzenia jesiennego obrazka z „Wycinanek-składanek”.

III. „Las w przedszkolu” - umieszczenie wszystkich wykonanych w tygodniu prac plastycznych na makiecie lasu. „Leśny quiz” - podsumowanie wiedzy o przygotowaniach zwierząt do zimy (odpowiedzi „tak” i „nie”). „Małe jeże” - zabawa ruchowa z czworakowaniem.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

Przykładowe zagadki:

Choć igieł ma dużo,

kiepski z niego krawiec,

bo w igły nitek

nie potrafi nawlec.

Choć nie szyję nic,

jak wiecie,

pełno igieł mam

na grzbiecie.

Dziwne ma futerko,

sterczą w nim igiełki.

Lubi żaby, ślimaki.

Zgadnij, kto to taki.

Jest malutki

i ma długi ryjek,

pod kolcami

przed wrogiem się kryje.

Gdy chłód mu dokucza,

w stos liści na zimę się kryje,

Lecz gdy mu zapachnie

przedwiośnie,

wysuwa kolce i ryjek.

Jeśli zwierzę

to napotkasz,

nie pomyl się -

to nie szczotka!

„Księga zagadek. 3000 zagadek dla młodszych i starszych dzieci”, wybór i opracowanie E.M. Skorek, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005

II. Zajęcia główne

Jeż: Żyje w lasach, zaroślach, także parkach miejskich. Je głównie dżdżownice, ślimaki, węże, jaszczurki, jaja ptasie, a także owoce opadłe z drzew. Jego grzbiet pokrywają kolce w kolorach białym i czarnym. Kolce tworzą się z drobnych włosków, które twardnieją wraz z wiekiem zwierzęcia. Jest ich około 5000. Kolce służą obronie przed drapieżnikami - jeże zwijają się w kłębek i odstraszają przeciwnika. Jeż prowadzi nocny tryb życia. Jesienią szykuje się do snu zimowego, budując legowisko. Zbiera opadłe liście, suchą trawę, paprocie. W kryjówce starannie układa liście, aby dobrze chroniły go przed chłodem. Jeż zwija się w kłębek i zasypia. Budzi się wiosną, gdy robi się ciepło. W Polsce jeże są pod ochroną.

albumy przyrodnicze

Jeż

W suchym lesie mieszka jeż,

chcesz zobaczyć - to się spiesz!

Pod gromadką liści śpi,

gdy słoneczko złote lśni.

Jabłek nigdy nie zajada,

chętnie złapie zaś owada.

I poluje tylko nocą,

kiedy gwiazdki już migocą.

Gdy nastaje sroga zima,

jeżyk drzemkę rozpoczyna.

Budzi się z zieloną wiosną,

kiedy młode trawki rosną.

Iwona Salach

Następnie nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat wiersza, zadaje pytania pomocnicze, np.:

- Gdzie mieszka jeż?

- Czym wyłożona jest nora jeża?

- Czy to prawda, że jeże jadają jabłka?

- Kiedy możemy spotkać jeża?

- Jak długo jeże śpią?

I. Salach, „Jeż” [w:] D. Krysakowska, „Maluję, rysuję, wycinam. Propozycje zajęć plastyczno-konstrukcyjnych”, Wydawnictwo i Poligrafia „Iwanowski”, Płock 2000, s. 10

„Wycinanki-składanki” cz. 1, s. 10 (instrukcja), s. 33 (projekt), materiał przyrodniczy: liście, gałązki, krepina, kolorowy papier, klej, farby, pędzle, kredki

III. Zajęcia popołudniowe

prace dzieci

- Czy jesienią opadają liście?

- Czy to prawda, że niedźwiedź zasypia na zimę?

- Czy jeże jedzą jabłka?

- Czy w lesie rosną grzyby?

- Czy wiewiórki mieszkają w norach?

- Czy bociany odlatują przed zimą na południe?

- Czy borsuki zapadają w sen zimowy?

- Czy możemy spotkać zimą gawrony?

- Czy muchomory sromotnikowe są jadalne?

- Czy jeże polują nocą?

- Czy wiewiórki gromadzą zapasy na zimę?

- Czy niedźwiedzie mieszkają w dziuplach?

Po zakończeniu konkursu dzieci z pomocą nauczyciela liczą swoje punkty. Każda drużyna otrzymuje nagrodę (np. naklejki lub obrazki).

nagrody, np. naklejki lub obrazki, orzechy

Propozycje zajęć do tematów od 36. do 40. opracowała Agnieszka Uścińska.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IV Krąg tematyczny las szumi jesiennie
SZUMI LAS
Tam gdzie szumi las, przyroda, scenariusz. lekcji kl.4
Oka (Szumi dokoła las)
Oka (Szumi dokoła las) (C dur)
4 tydzień Szumi las, gubi złote liście
Kowalewska [Oczym szumi las (Gawędy oroślinach i zwierzętach)]
Michaels Fern Światła Las Vegas 03 Żar Vegas
Cómo se dice Sugerencias y soluciones a las actividades del manual de A2
Las czyli zielen ptaki-scenariusz, Ekologia, przyroda
wszystko krio bio las galwa leki, fizykoterapia(2)
las
las rzeczy00
Las Ketchup - The ketchup song, Teksty

więcej podobnych podstron