[Author ID1: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Deklaracja Lodzka oraz... to zakrawa juz na bezczelnosc[Author ID1: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]![Author ID1: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

 [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Juz wiemy - Tusk nie podpisal a Komorowski ironicznie przeprasza za PiS... Czyli bedziemy mieli ciag dalszy.A tak na marginesie to moze skopiowac kodeks honorowy Boziewicza.... i pod tym powinni sie politycy podpisac.Wiadomosc z dzisiaj - sobota. B.Komoroskwi, D.Tusk, G.Schetyna o godz 8 rano pojawili sie przed biurem PiS w Lodzi aby zlozyc wience i znicze. Znienacka i mimo iz plac byl pusty BOR dokladnie opbstwil cala okolice bo przeciez jest zagrozenie politykow (najwazniejszych tym razem) chyba przed ludzmi ktorzy mogliby obrzucic to towarzystwo jajkami...  Ale pijar sie liczy - trzeba tragedie rozdrobnic, "przejac" politycznie. Na czerwonych paskach w TV dzienniki beda informowac o tym wydarzeniu tak by ludzie podswiadomie mysleli - wszyscy jestesmy winni, zagorzeni przez wariatow. A wariatami sa oszolomy, PiS i TEN Kaczynski...  [Author ID0: at Thu Nov 30 00:00:00 1899 ]

No teraz pewnikiem beda wybierac sie pewnie na pogrzeb do Lodzi... i tak ci co sie przyczynili do smierci odprowadza ofiare do grobu.[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Piotr Z[Author ID0: at Thu Nov 30 00:00:00 1899 ]

PS[Author ID0: at Thu Nov 30 00:00:00 1899 ]

Slowa Klicha wobec Millera dot sledzstwa katastrofy smolenskiej coraz bardziej upewnia mnie o walce KGB z polskim wywiadem, ktory zaczal tracic wplywy na walsnym poletku. Slusznie posel Kowal napisal w dzisiejszym Naszym Dzienniku iz "idziemy" w strone Ukrainy i to milowymi krokami[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]http://niezalezna.pl/artykul/deklaracja_lodzka_przeciw_przemocy_i_nienawisci/40471/1[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

D[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]EKLARACJA ŁÓDZKA - PRZECIW PRZEMOCY I NIENAWIŚCI[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

deklaracja łódzka, 22-10-2010 14:29[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]POWRÓT[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]sejm.gov.pl[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID0: at Thu Nov 30 00:00:00 1899 ]

Publikujemy tekst "deklaracji łódzkiej" - dokumentu, który Mariusz Błaszczak przekazał prezydentowi Bronisławowi Komorowskiemu. Tekst podpisał [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]m.in[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]. prezes PiS Jarosław Kaczyński.[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Deklaracja Łódzka[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]
[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]przeciw przemocy i nienawiści w życiu publicznym i mediach[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]
[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Do uczestników życia politycznego, osób zaufania publicznego, dziennikarzy i obywateli[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Walka polityczna trwająca od kilku lat przyniosła ofiarę śmiertelną.[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

19 października 2010 r. został zastrzelony pracownik biura poselskiego Prawa i Sprawiedliwości[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] Pan Marek Rosiak[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ], druga osoba, [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Pan Paweł Kowalski[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ], [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]została ciężko ranna. Sprawca twierdzi, że motywem jego czynu była nienawiść do Prawa i Sprawiedliwości i jej prezesa.[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] Kilka tygodni temu obywateli, którzy korzystali z konstytucyjnych swobód, bito i lżono przy bezczynności policji. Obserwujemy, jak na naszych oczach upada możliwość prowadzenia oczekiwanej w demokratycznym państwie debaty publicznej. Dziś jest ostatnia chwila, aby zatrzymać eskalację przemocy, ochronić wspólnotę obywatelską.Dla demokracji normalna jest różnica zdań i działalność polityczna obywateli, a także emocje. Jednak najbardziej drastyczne wypowiedzi mają swoje konsekwencje - znajdują się ludzie, którzy traktują złe słowa jako instrukcję lub przyzwolenie na przemoc.[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] Dlatego uważamy za niedopuszczalne:
- Wyrażenia wzywające do przemocy i życzące śmierci, szyderstwo z sytuacji zagrożenia życia np. "jaka wizyta, taki zamach";
- Wypowiedzi przypisujące choroby[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] psychiczne, wmawianie nienawiści i działania z niskich pobudek;
  - Zrównywanie legalnie działających w kraju partii z reżimami i partiami totalitarnymi - np. KPP, faszyści, NSDAP;
- Używanie dla określenia oponenta słów powszechnie traktowanych za obelżywe - np. bydło, wataha czy wypowiedzi taki[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]ch jak :[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]„(…) znajduje się grupa ludzi, która w tym czasie - kiedy wszyscy bez wyjątku ciężko pracują - plądruje walizki pasażerów”[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] czy [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]„Przyjdzie taki dzień, że Jarosław Kaczyński będzie już rozmawiał z siłami ostateczności (…) być może będzie miało to miejsce jeszcze w tym roku (…) wówczas uznamy, że to był naprawdę dobry rok".[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]
[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Ten język nienawiści i wykluczenia odrzucamy![Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]
[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Apelujemy do uczestników życia publicznego, redakcji prasowych, działaczy społecznych i związkowych, osób zaufania publicznego, a przede wszystkim do obywateli, aby przystąpili do tej deklaracji.[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20101023&typ=my&id=my21.txt[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Również obecnie suwerenność, podmiotowość państwa i jego bezpieczeństwo nie są dane raz na zawsze[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Ukrainizacja polskiej polityki[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]
[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Paweł Kowal[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Katastrofa smoleńska pokazała nie tylko słabość państwa. Ból po katastrofie nie wzmocnił więzi pomiędzy Polakami. Podziały pogłębiły się z powodu nowej polityki w relacjach z Moskwą i na skutek schładzania emocji społecznych przez Platformę Obywatelską. I - co najgorsze - osłabła reputacja Polski na arenie międzynarodowej, a także jej realna siła.

Kluczowe było pierwsze dwanaście godzin po katastrofie, kiedy świat interesował się tym, co się stało. Wówczas popełniono główne błędy: dotyczące informowania o tragedii, przyjęcia niepewnej podstawy prawnej, formuły prowadzenia śledztwa i połączenia kwestii związanych z wyjaśnianiem przyczyn katastrofy z ogólnymi ocenami relacji polsko-rosyjskich. Nadzieje, że katastrofa, choć tragiczna, to znak, który posłuży zmianie na lepsze w Polsce, szybko okazały się iluzoryczne.
Pierwsze komentarze po polskiej stronie eksploatowały "wątek pojednania". Donald Tusk skoncentrowany był nie na zagadnieniach formalnych, które potem okazały się kluczowe w wyjaśnianiu katastrofy (a także obrony jego własnej pozycji jako skutecznego partnera Rosji), ale na kwestiach polityczno-emocjonalnych. Utwierdzany był w tym przez część liderów opinii w Polsce. Napiętą sytuację polityczną, która towarzyszyła przygotowaniom do obchodów katyńskich, tłumaczono formalnymi wykrętami, że prezydent, ze względów protokolarnych, nie może uczestniczyć w jednej uroczystości z premierem innego kraju. Szczególnie w przypadku demokratycznego kraju każdy zaprasza, kogo chce, zapraszany zaś nie musi przyjąć propozycji. Podobnie, kiedy powtarzano, że wysłanie zaproszenia przez Putina do Tuska "zmuszało" polską stronę do przyjęcia formatu obchodów katyńskich w wersji rosyjskiej. Fakt, że to strona rosyjska wybrała partnera do uczestnictwa w procesie pojednania, z polskiej strony nie może być podważany przez osoby trzeźwo myślące.

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Polityka schładzania emocji[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ].

Charakterystyczne, że szczególnie w pierwszych kilkudziesięciu godzinach po katastrofie kluczowi politycy PO byli zakłopotani reakcją społeczną w Polsce. Słusznie nasuwała się straszna analogia ze śmiercią w Katyniu sprzed 70 lat. Do motywu śmierci "Polski w pigułce", jako swego rodzaju wydarzenia mistycznego, nawiązywał w jednej z pierwszych wypowiedzi ks. kard. Józef Glemp, mówiąc o Lesie Katyńskim jako polskim oknie do wieczności. Kontrpropozycja dla takiej interpretacji tragedii pojawiła się w postaci prób jej "utechnicznienia". W kontekście postawy polskiego społeczeństwa, dziesiątek tysięcy osób czuwających przed Pałacem Prezydenckim i konieczności przeprowadzenia tak bardzo licznych pogrzebów ofiar, sformułowania: "wypadek komunikacyjny", "wycieczka prezydenta", brzmiały prowokacyjnie.[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ] Inną metodą schładzania emocji były próby skierowana uwagi społecznej na relacje Polska - Rosja, włącznie z wydumanymi inicjatywami, jak akcja zapalania zniczy na grobach żołnierzy Armii Czerwonej w Polsce. Trudno było wskazać związek pomiędzy katastrofą w Smoleńsku elity polskiego, demokratycznego państwa a śmiercią sowieckich żołnierzy pochowanych na terytorium Polski, niemających wpływu na polityczny kontekst swojej walki. Nawołujący do zapalania zniczy i dbania o sowieckie groby nie zdawali sobie sprawy, że Polska od lat opiekuje się miejscami pamięci i cmentarzami żołnierzy Armii Czerwonej, i nie są one ani zapomniane, ani nieuporządkowane. "Omijanie" emocji społecznych nie miało miejsca w stu procentach. Zjawisko, o którym piszę, najlepiej widać na przykładzie kontrastu pomiędzy wystąpieniami Bronisława Komorowskiego i Janusza Śniadka podczas pogrzebu pary prezydenckiej w Krakowie oraz reakcjami społecznymi na nie.Putin i Tusk, a także rządy obu krajów, w obliczu katastrofy znaleźli się w różnych sytuacjach społecznych, historycznych i emocjonalnych - musiało to determinować różnice w reakcjach. [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Niemniej kluczowa pozostaje nieadekwatność reakcji. Putin (na ile możemy to ocenić) reprezentował podejście państwowe, praktycznie pozbawione uwikłań w spory polityczne ostatnich lat, dla niego najważniejsza była reputacja Rosji. Polskie elity od dawna tkwią w błędnym przekonaniu, że mają wyjątkowe relacje z Moskwą. Dowodzenie tego to żelazny punkt licznych dyskusji o Rosji. W ostatnich latach Polacy dodatkowo dali sobie wmówić, że każda krytyka Putina, Miedwiediewa czy Ławrowa ma charakter "rusofobii". To rozpowszechniane na Zachodzie przeświadczenie, działające na niekorzyść Polski, stało się elementem wewnętrznych przetargów w sytuacji, kiedy krytycy Nicolasa Sarkozy'ego nie muszą obawiać się opinii wrogów Francji, a przeciwników polityki Benjamina Netanjahu nikomu nie przychodzi do głowy uważać za antysemitów. Urojona rusofobia i błędna diagnoza sytuacji oraz specyficzne samouwielbienie części polityków nad Wisłą (którzy sądzą, że Putin i Miedwiediew nie myślą o niczym innym, jak tylko o relacjach z Warszawą) zadecydują, że katastrofa nie tylko nie przyniesie pozytywnego przełomu w relacjach polsko-rosyjskich, ale wprowadzi do nich dodatkowe zafałszowania.
Polityka ekipy Tuska w minionym półroczu była jedynie rozwinięciem polityki wschodniej ostatnich lat, po jej korekcie jesienią 2007 r. i zmianie w lutym 2008 r. (wizyta Tuska w Moskwie). Niektóre błędy w kształtowaniu tych relacji po 10 kwietnia wynikały wręcz z troski, by na tle kłopotów ze śledztwem nie pogorszyły się relacje z Federacją Rosyjską i nie został zahamowany zapoczątkowany wcześniej proces. Można powiedzieć, że katastrofa, pomimo ewidentnych słabości prowadzonego śledztwa, stała się dodatkowym katalizatorem przyspieszenia kreacji nowej linii polskiej polityki wobec Rosji. Główne ośrodki decydujące o kierunku tej polityki skoncentrowane były raczej na próbie odpowiedzi na pytanie: jak mimo katastrofy i problemów ze śledztwem utrzymać kurs na pojednanie.
Najistotniejsza zmiana, niekorzystna dla Polski, polega na przeniesieniu ciężaru odpowiedzialności za skuteczne prowadzenie tej polityki z Kremla do Warszawy. Przeniesieniu, które dokonało się w związku ze sposobem postępowania rządu po katastrofie. Fundamentem tej korzystnej dla strony rosyjskiej zmiany, bo zdejmującej z niej znaczną część odpowiedzialności, były publiczne deklaracje dotyczące zaufania do rosyjskiej prokuratury, Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego pod kierownictwem gen. Tatiany Anodiny, do rosyjskiego rządu. Jako przykłady tych błędów można podać publiczne firmowanie przez członków polskiego rządu tezy o błędzie pilotów jako przyczynie katastrofy (dotąd tego nie ustalono), lub też poświadczanie, że teren katastrofy został wyjątkowo starannie i rzetelnie przebadany przez rosyjskie służby. Wszystko wskazuje na to, że tak nie było. W końcu to nagie fakty zadecydowały o krytycznych uwagach na temat prowadzonego śledztwa, [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]m.in[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ][Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]. także ze strony członków rządu. Rosjanie jednak nie zdecydowali się ani na radykalną zmianę polityki, która pomagałaby rządowi bronić kierunkowych decyzji, ani nawet nie zrezygnowali z włączania się w wewnętrzny spór w Polsce. Wrak zabezpieczono, a archeologów dopuszczono do prac dopiero w związku z wizytą prezydentowej Anny Komorowskiej, co musi być odczytane jako sygnał, że pewne zachowania polityczne po polskiej stronie będą "nagradzane", a pewne ignorowane, niezależnie od ich prawnych czy emocjonalnych uzasadnień. Wobec premiera Polski zastosowano znany mechanizm, który w Rosji doprowadzono do perfekcji: to, co jest słabością lub może uchodzić za słabość, jest nagradzane kolejnym osłabianiem partnera. Premier, jako promotor nowej polityki na Wschodzie, został potraktowany jako niewiele wymagający partner.
Międzynarodowe skutki katastrofy smoleńskiej i problemów z prowadzonym śledztwem mają jednak dalsze konsekwencje: ukazują, że Polska nie radzi sobie z rozwiązaniem tak kluczowej dla siebie kwestii, jak wyjaśnienie tragicznej śmierci własnego prezydenta i towarzyszących mu osób. Oczywiście, dzisiaj nikt nie powie tego w Londynie czy Paryżu, bo kraje kierują się własnymi interesami, a te podpowiadają im przedkładanie relacji z Rosją nad cokolwiek innego. Skoro nie protestuje polski rząd, to jaki miałby to robić? W konsekwencji pozostaje jednak ciche pytanie o polską determinację w bronieniu naszych spraw. Nikt się za nami nie ujmie także w innych sprawach, jeśli w tej nie okazujemy wystarczającego zdecydowania.

[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]Mur podziałów coraz wyższy[Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

Wydawało się w pierwszych momentach, że ból po katastrofie odnowi więź pomiędzy Polakami. Tak się jednak nie stało - z powodu koncentracji na przyspieszeniu pojednania z Rosją i na skutek schładzania emocji. Spowodowało to pogłębienie podziałów w Polsce: ci, którzy głosują na PiS, oczekują skuteczniejszego prowadzenia śledztwa, pomnika prezydenta itd. Ci, którzy są za PO i SLD, w większości o tym nie mówią. Spór dawno wyszedł z politycznych gabinetów, jest kontynuowany w rodzinach, na uczelniach... Dzisiaj niczego, chociaż byśmy chcieli, nie zamkniemy we własnej zagrodzie. To, co się dzieje w Polsce, jest obserwowane i komentowane na zewnątrz. Dlatego tym większa jest odpowiedzialność polityków, jak również dziennikarzy, artystów, ludzi pióra. Mówi się, w kontekście tych podziałów, a raczej odpychania jednej części społeczeństwa przez tę, która posiada dostęp do władzy, o podobieństwach do przedorbanowskich Węgier, Hiszpanii, czy Polski czasów saskich. Może jednak najbliższe jest porównanie do naszego wschodniego sąsiada - Ukrainy. Bardzo często ze zgorszeniem obserwuję, jak na europejskim forum ukraińscy politycy działają jedni przeciw drugim. Myślę wówczas, że coraz bardziej wychodzi na jaw, jak jesteśmy do nich podobni, w jakimś sensie mamy do czynienia ze swoistą "ukrainizacją" polskiej polityki. Pozornie jest ona mniej groźna niż dla wschodnich sąsiadów, ponieważ jesteśmy już w NATO i UE. Jednak szczególnie polski rząd zbyt często zapomina, że w dzisiejszych czasach suwerenność, podmiotowość państwa i jego bezpieczeństwo nie są dane raz na zawsze: trzeba o nie walczyć. Gdy stawką są sprawy tak fundamentalne, nie da się rządzić Polską przez szybę: komunikując się tylko ze swoimi, z tymi, którzy "nie ulegają emocjom", nie odmawiają Różańca na Krakowskim Przedmieściu itd. Wyraźny podział przecinający Polskę będzie przez naszych konkurentów (nie łudźmy się, że relacje międzynarodowe nie polegają na wzajemnej konkurencji) wykorzystany z całą bezwzględnością.
Kilka dni temu obiegła Europę wiadomość, w którą moi rozmówcy nie mogli uwierzyć: zamordowano w Polsce człowieka ze względu na jego poglądy. Co jeszcze powinno się zdarzyć, aby się coś zmieniło? Do czego musi dojść, aby wreszcie otwarcie mówić sobie prawdę, szanować przeciwników politycznych i zaprzestać budowania szklanego muru?

Autor jest posłem do Parlamentu Europejskiego (grupa Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy), w latach 2006-2007 był wiceministrem spraw zagranicznych. [Author ID3: at Sat Oct 23 11:22:00 2010 ]

---