URZĄDZENIA KOTWICZE: kotwica, kluza kotwiczna, przęsło kotwiczne, stoper łańcucha, winda kotwiczna, silnik windy, kluza łańcuchowa, łańcuch kotwiczny, komora łańcuchowa, zwalniak łańcucha, ładownia, skrajnik dziobowy, greting pod łańcuchem, pompa do osuszania komory.
Kotwiczenie: opuszczanie pionowe, następnie oddalenie się od kotwicy, silniki wstecz lub wsteczne prądy (natura). Łańcuch napina się - wybierając go.
Wskaźnik wyposażenia: zależy od wyporności statku, jego szerokości i rzeczywistej wysokości statku nad wodą, pola bocznego rzutu kadłuba. Na jego podstawie wyposażenie dzielimy na: liczb kotwic głównych, masę każdej kotwicy głównej, masę kotwicy rufowej, długość łańcuchów kotwicznych, długość i wytrzymałość łańcucha.
Kotwica - na statku znajdują się 2 kotwice główne i 1 zapasowa. Waga zależy od wielkości statku. Obecnie niemal wyłącznie stosuje się kotwicę typu Halla (składa się z 2 części: trzonu i łap mogących się obracać dzięki ruchomemu połączeniu o kąt 45o, powinna spoczywać na dnie razem z dwoma szaklami łańcucha)
Główne części kotwicy: szakla kotwiczna, trzon kotwicy, łapy, połączenie ruchome łap i trzonu.
Rodzaje kotwic: typu Halla, admiralicji(AC14), Dunfortha, Stockesa, drapaki, LWT, Union bhp, martwe, lodowa, stała, cztero ramienna, żaglowa.
Długość jednego przęsła łańcucha kotwicznego: od 25 do 27.5 metra - 15 szakli.
Dobór kotwic na statku: wielkość statku, stabilność, współczynnik falowania, pływy.
Od czego zależy siła trzymania kotwicy i jak się oblicza: ukształtowanie dna, materiał denny, typ kotwicy, waga , ciężar kotwicy, kąta pod jakim leży łańcuch kotwiczny Q= G*k (siła trzymania kotwicy + siła trzymania łańcucha / długość * masa jednostkowa).
Budowa przęsła końcowego łańcucha: szkła kotwiczne, ogniwo końcowe, ogniwo rozpurkowe durze i małe, krętlik.
Łańcuch kotwiczny- składa się z odcinków połączonych ze sobą i zwanych przęsłami lub szaklami . Każdy z nich liczy od 25 do 27,5 m. Odcinek łańcucha przymocowany do kotwicy nazywamy przęsłem kotwicznym. Przęsło kotwiczne, poczynając od kotwicy składa się z szakli kotwicznej, niekiedy podwójnej, ogniwa końcowego, krętlika, ogniwa rozpórkowego dużego i małego. Do połączeń przęseł służą łączniki Kentera.
Łącznik Kentera - może być wykorzystany do zastąpienia zerwanych ogniw łańcucha, służy do rozłączania łańcucha.
Krętlik - umożliwia obracanie kotwicy w trakcie jej podnoszenia tak aby właściwie ułożyła się w kluzie.
Przęsło komorowe - ostatnie przęsło w komorze łańcuchowej. Składa się ono ze zwalniaka łańcucha, szakli końcowej, ogniw końcowych i ogniw rozpórkowych.
Stopery łańcuchowe - służą do zabezpieczania łańcucha przed jego przypadkowym wyluzowaniem. Umieszczone są między kluzą kotwiczną a windą. Na dużych statkach spotyka się stopery szczękowe.
Stopery zapadkowe - są wyposażone w rolkę po której przesuwa się łańcuch. Zapadkę opuszcza się na ogniwo ustawione pionowo. Stopery tego typu są proste w obsłudze. Są wykorzystywane zarówno w czasie postoju na kotwicy jak i w czasie podróży.
Winda kotwiczna - napędzana silnikiem elektrycznym poprzez dużą przekładnię umożliwiającą wybieranie kotwicy około 9m/min. Silnik posiada hamulce tarczowe. Na wielu stosowanych windach poruszają się jednocześnie bębny cumownicze służące do wybierania łańcucha kotwicznego. Przy rzucaniu kotwicy orzech jest odłączony od napędu i rusza się swobodnie. Kotwice można opuszczać na windzie bądź też luzować hamulcem taśmowym przy pomocy pokrętła o dużym ramieniu. Przymocowana jest stabilnie co zmniejsza wibracje.
Orzech windy kotwicznej (koło łańcuchowe) - jest połączony z napędem windy za pośrednictwem sprzęgła kłowego, jest dopasowany do kształtu łańcucha.
Komory łańcuchowe - umieszczone możliwie nisko przed przednią grodzią zderzeniową, umożliwia to lepsze układanie się łańcucha kotwicznego. Dno komory jest wyłożone gretingiem - zbieranie wody na dnie skąd usuwana jest pompą. Komorę przedzielono na pół w osi symetrii statku.