Gradient - operator różniczkowy który polu skalarnemu przypisuje pole wektorowe. Ma ono kierunek i zwrot wektora największego wzrostu funkcji w danym punkcie. Dywergencja - operator różniczkowy który danemu polu wektorowemu przypisuje pole skalarne. Rotacja - operator różniczkowy działający na pole wektoro F, tworzy pole wektorowe wskazujące wirowanie pola wyjściowego. Twier Stokes - cyrkulacja pola po konturze zamkniętym K jest równa strumieniowi rotacji pola przez dowolną powierzchnię ograniczoną tym konturem. Całka krzywoliniowa skierowana wzdłuż krzywej gładkiej przestrzennej zamkniętej równa jest strumieniowi z rotacji przez dowolną powierzchnię gładką S ograniczoną krzywą L. Twier Gaussa - zmiana całki powierzchniowej na objętościową i odwrotnie, w której funkcją podcałkową jest dywergencja pola wektorowego a. Nat. pola elektr - wektorowa wielkość fizycz opisująca pole elektr równa stosunkowi wektora siły oddziaływania elektrostatystycz działającej na umieszczony w danym punkcie pola ładunek próbny do wartości tego ładunku. Poten elektryczny - iloraz energii potencjalnej punktowego ciała naelektryzowanego ładunkiem q i wart. tego ładunku. Prawo Gaussa - strumień natężenia pola elektrycznego przenikający przez dowolną powierzchnię zamkniętą w jednorodnym środowisku o bezwzględnej przenikalności dielektrycznej ε, jest równy stosunkowi całkowitego ładunku znajdującego się wewnątrz tej powierzchni do wartości tejże przenikalności	Prawo Gaussa całkowe - strumień indukcji elektrycznej D przenikający przez zamkniętą powierzchnię S jest równy ładunkowi elektrycz Qs zawartemu w objęt zamkniętej powierz S Prawo Gaussa różniczkowe - dywergencja indukcji pola elektr równa jest gęstości ładunku. Polaryzacja ośrodka - drgające dipole indukowane. Elektryczny moment dipolowy - wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca dipol elektryczny. Elektryczny moment dipolowy p dwóch punktowych ładunków o jednakowych wartościach q i przeciwnych znakach jest równy iloczynowi odległości między nimi i wartości ładunku dodatniego: p=qd. Indukcja elektryczna - w fizyce wielkość używana do opisu pola elektrycznego. Indukcja elektryczna D jest zdefiniowana jako: D=EoE+P, gdzie: E natężenie pola elektrycznego, Eo to przenikalność elektryczna próżni, P gęstość polaryzacji materiału. Indukcja magnetyczna w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny: F=qv x B, gdzie F jest siłą działającą na ładunek q, poruszający się z prędkością v w polu o indukcji magnetycznej B. Prawo Ohma - natężenie prądu stałego I jest proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym lub do różnicy potencjałów między końcami części obwodu nie zawierającej źródeł siły elektromotorycznej. Dipol elektryczny - układ dwóch różnoimiennych ładunków elektrycznych q, umieszczonych w pewnej odległości l od siebie.	Gradient - operator różniczkowy który polu skalarnemu przypisuje pole wektorowe. Ma ono kierunek i zwrot wektora największego wzrostu funkcji w danym punkcie. Dywergencja - operator różniczkowy który danemu polu wektorowemu przypisuje pole skalarne. Rotacja - operator różniczkowy działający na pole wektoro F, tworzy pole wektorowe wskazujące wirowanie pola wyjściowego. Twier Stokes - cyrkulacja pola po konturze zamkniętym K jest równa strumieniowi rotacji pola przez dowolną powierzchnię ograniczoną tym konturem. Całka krzywoliniowa skierowana wzdłuż krzywej gładkiej przestrzennej zamkniętej równa jest strumieniowi z rotacji przez dowolną powierzchnię gładką S ograniczoną krzywą L. Twier Gaussa - zmiana całki powierzchniowej na objętościową i odwrotnie, w której funkcją podcałkową jest dywergencja pola wektorowego a. Nat. pola elektr - wektorowa wielkość fizycz opisująca pole elektr równa stosunkowi wektora siły oddziaływania elektrostatystycz działającej na umieszczony w danym punkcie pola ładunek próbny do wartości tego ładunku. Poten elektryczny - iloraz energii potencjalnej punktowego ciała naelektryzowanego ładunkiem q i wart. tego ładunku. Prawo Gaussa - strumień natężenia pola elektrycznego przenikający przez dowolną powierzchnię zamkniętą w jednorodnym środowisku o bezwzględnej przenikalności dielektrycznej ε, jest równy stosunkowi całkowitego ładunku znajdującego się wewnątrz tej powierzchni do wartości tejże przenikalności	Prawo Gaussa całkowe - strumień indukcji elektrycznej D przenikający przez zamkniętą powierzchnię S jest równy ładunkowi elektrycz Qs zawartemu w objęt zamkniętej powierz S Prawo Gaussa różniczkowe - dywergencja indukcji pola elektr równa jest gęstości ładunku. Polaryzacja ośrodka - drgające dipole indukowane. Elektryczny moment dipolowy - wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca dipol elektryczny. Elektryczny moment dipolowy p dwóch punktowych ładunków o jednakowych wartościach q i przeciwnych znakach jest równy iloczynowi odległości między nimi i wartości ładunku dodatniego: p=qd. Indukcja elektryczna - w fizyce wielkość używana do opisu pola elektrycznego. Indukcja elektryczna D jest zdefiniowana jako: D=EoE+P, gdzie: E natężenie pola elektrycznego, Eo to przenikalność elektryczna próżni, P gęstość polaryzacji materiału. Indukcja magnetyczna w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny: F=qv x B, gdzie F jest siłą działającą na ładunek q, poruszający się z prędkością v w polu o indukcji magnetycznej B. Prawo Ohma - natężenie prądu stałego I jest proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym lub do różnicy potencjałów między końcami części obwodu nie zawierającej źródeł siły elektromotorycznej. Dipol elektryczny - układ dwóch różnoimiennych ładunków elektrycznych q, umieszczonych w pewnej odległości l od siebie.
Gradient - operator różniczkowy który polu skalarnemu przypisuje pole wektorowe. Ma ono kierunek i zwrot wektora największego wzrostu funkcji w danym punkcie. Dywergencja - operator różniczkowy który danemu polu wektorowemu przypisuje pole skalarne. Rotacja - operator różniczkowy działający na pole wektoro F, tworzy pole wektorowe wskazujące wirowanie pola wyjściowego. Twier Stokes - cyrkulacja pola po konturze zamkniętym K jest równa strumieniowi rotacji pola przez dowolną powierzchnię ograniczoną tym konturem. Całka krzywoliniowa skierowana wzdłuż krzywej gładkiej przestrzennej zamkniętej równa jest strumieniowi z rotacji przez dowolną powierzchnię gładką S ograniczoną krzywą L. Twier Gaussa - zmiana całki powierzchniowej na objętościową i odwrotnie, w której funkcją podcałkową jest dywergencja pola wektorowego a. Nat. pola elektr - wektorowa wielkość fizycz opisująca pole elektr równa stosunkowi wektora siły oddziaływania elektrostatystycz działającej na umieszczony w danym punkcie pola ładunek próbny do wartości tego ładunku. Poten elektryczny - iloraz energii potencjalnej punktowego ciała naelektryzowanego ładunkiem q i wart. tego ładunku. Prawo Gaussa - strumień natężenia pola elektrycznego przenikający przez dowolną powierzchnię zamkniętą w jednorodnym środowisku o bezwzględnej przenikalności dielektrycznej ε, jest równy stosunkowi całkowitego ładunku znajdującego się wewnątrz tej powierzchni do wartości tejże przenikalności	Prawo Gaussa całkowe - strumień indukcji elektrycznej D przenikający przez zamkniętą powierzchnię S jest równy ładunkowi elektrycz Qs zawartemu w objęt zamkniętej powierz S Prawo Gaussa różniczkowe - dywergencja indukcji pola elektr równa jest gęstości ładunku. Polaryzacja ośrodka - drgające dipole indukowane. Elektryczny moment dipolowy - wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca dipol elektryczny. Elektryczny moment dipolowy p dwóch punktowych ładunków o jednakowych wartościach q i przeciwnych znakach jest równy iloczynowi odległości między nimi i wartości ładunku dodatniego: p=qd. Indukcja elektryczna - w fizyce wielkość używana do opisu pola elektrycznego. Indukcja elektryczna D jest zdefiniowana jako: D=EoE+P, gdzie: E natężenie pola elektrycznego, Eo to przenikalność elektryczna próżni, P gęstość polaryzacji materiału. Indukcja magnetyczna w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny: F=qv x B, gdzie F jest siłą działającą na ładunek q, poruszający się z prędkością v w polu o indukcji magnetycznej B. Prawo Ohma - natężenie prądu stałego I jest proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym lub do różnicy potencjałów między końcami części obwodu nie zawierającej źródeł siły elektromotorycznej. Dipol elektryczny - układ dwóch różnoimiennych ładunków elektrycznych q, umieszczonych w pewnej odległości l od siebie.	Gradient - operator różniczkowy który polu skalarnemu przypisuje pole wektorowe. Ma ono kierunek i zwrot wektora największego wzrostu funkcji w danym punkcie. Dywergencja - operator różniczkowy który danemu polu wektorowemu przypisuje pole skalarne. Rotacja - operator różniczkowy działający na pole wektoro F, tworzy pole wektorowe wskazujące wirowanie pola wyjściowego. Twier Stokes - cyrkulacja pola po konturze zamkniętym K jest równa strumieniowi rotacji pola przez dowolną powierzchnię ograniczoną tym konturem. Całka krzywoliniowa skierowana wzdłuż krzywej gładkiej przestrzennej zamkniętej równa jest strumieniowi z rotacji przez dowolną powierzchnię gładką S ograniczoną krzywą L. Twier Gaussa - zmiana całki powierzchniowej na objętościową i odwrotnie, w której funkcją podcałkową jest dywergencja pola wektorowego a. Nat. pola elektr - wektorowa wielkość fizycz opisująca pole elektr równa stosunkowi wektora siły oddziaływania elektrostatystycz działającej na umieszczony w danym punkcie pola ładunek próbny do wartości tego ładunku. Poten elektryczny - iloraz energii potencjalnej punktowego ciała naelektryzowanego ładunkiem q i wart. tego ładunku. Prawo Gaussa - strumień natężenia pola elektrycznego przenikający przez dowolną powierzchnię zamkniętą w jednorodnym środowisku o bezwzględnej przenikalności dielektrycznej ε, jest równy stosunkowi całkowitego ładunku znajdującego się wewnątrz tej powierzchni do wartości tejże przenikalności	Prawo Gaussa całkowe - strumień indukcji elektrycznej D przenikający przez zamkniętą powierzchnię S jest równy ładunkowi elektrycz Qs zawartemu w objęt zamkniętej powierz S Prawo Gaussa różniczkowe - dywergencja indukcji pola elektr równa jest gęstości ładunku. Polaryzacja ośrodka - drgające dipole indukowane. Elektryczny moment dipolowy - wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca dipol elektryczny. Elektryczny moment dipolowy p dwóch punktowych ładunków o jednakowych wartościach q i przeciwnych znakach jest równy iloczynowi odległości między nimi i wartości ładunku dodatniego: p=qd. Indukcja elektryczna - w fizyce wielkość używana do opisu pola elektrycznego. Indukcja elektryczna D jest zdefiniowana jako: D=EoE+P, gdzie: E natężenie pola elektrycznego, Eo to przenikalność elektryczna próżni, P gęstość polaryzacji materiału. Indukcja magnetyczna w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny: F=qv x B, gdzie F jest siłą działającą na ładunek q, poruszający się z prędkością v w polu o indukcji magnetycznej B. Prawo Ohma - natężenie prądu stałego I jest proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym lub do różnicy potencjałów między końcami części obwodu nie zawierającej źródeł siły elektromotorycznej. Dipol elektryczny - układ dwóch różnoimiennych ładunków elektrycznych q, umieszczonych w pewnej odległości l od siebie.

---