PODSTAWY KATASTRU
w s t ę p
mgr inż. Józef Maślanka
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Katedra Informacji o Terenie
DEKRET
z dnia 2 lutego 1955 r.
o ewidencji gruntów i budynków.
(Dz. U. Nr 6 z dnia 15 lutego 1955 r.)
Art. 1. 1. Wprowadza się jednolitą ewidencję gruntów i budynków, zwaną dalej "ewidencją".
2. Dane o gruntach i budynkach, służące za podstawę planowania gospodarczego, wymiaru podatków i świadczeń, skupu i obowiązkowych dostaw, dokonywania wpisów w księgach wieczystych i zaspokajania potrzeb gospodarczych, mogą być oparte wyłącznie na ewidencji.
ZARZĄDZENIE
MINISTRÓW ROLNICTWA I GOSPODARKI KOMUNALNEJ
z dnia 20 lutego 1969 r.
w sprawie ewidencji gruntów
(M.P. Nr 11 z dnia 25 marca 1969 r.)
Na podstawie art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 3 i art. 11 ust. 4 dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 6, poz. 32) zarządza się, co następuje:
§ 1. Zasady i sposób zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów oraz sporządzania wykazów gruntów określają przepisy zawarte w załączniku do zarządzenia.
USTAWA
dnia 17 maja 1989 r.
Prawo geodezyjne i kartograficzne
(tekst jednolity Dz. U. Nr 100 poz. 1086 z 2000 r. z późn. zm.)
Rozdział 1
1) geodezji i kartografii,
2) krajowego systemu informacji o terenie,
3) ewidencji gruntów i budynków,
4) inwentaryzacji i ewidencji sieci uzbrojenia terenu,
5) rozgraniczania nieruchomości,
6) państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
7) uprawnień do wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych,
8) numeracji porządkowej nieruchomości w miejscowościach.
USTAWA
dnia 17 maja 1989 r.
Prawo geodezyjne i kartograficzne
(tekst jednolity Dz. U. Nr 100 poz. 1086 z 2000 r. z późn. zm.)
Art. 21. (16) 1. Podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.
2. Organy i jednostki organizacyjne realizujące zadania, o których mowa w ust. 1, współdziałają z organami Służby Geodezyjnej i Kartograficznej w zakresie utworzenia i sfinansowania systemu dostępu i wymiany danych między ewidencją gruntów i budynków a ewidencjami i rejestrami publicznymi prowadzonymi przez te organy i jednostki organizacyjne.
ROZPORZĄDZENIE
Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa
oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej
z dnia 17 grudnia 1996 r.
w sprawie ewidencji gruntów i budynków
(Dz.U. Nr 158 z dnia 31 grudnia 1996 r. poz. 813)
§ 1. 1. Rozporządzenie reguluje:
1) sposób zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków,
zwanej dalej "ewidencją",
2) zakres danych (informacji szczegółowych) objętych tą ewidencją,
3) sposób i terminy sporządzania terenowych i krajowych zestawień
zbiorczych danych objętych ewidencją, a także rodzaje budynków,
które nie będą wykazywane w ewidencji,
obecne obowiązujące przepisy w zakresie
ewidencji gruntów i budynków
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne
(Dz. U. z 2000 r. nr 100, poz. 1086 z późn. zm.)
Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków
(Dz. U. Nr 38, poz. 454)
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie
(Dz. U. Nr 30, poz. 297)
Zarządzenia i zalecenia Głównego Geodety Kraju:
Instrukcja G-5
Ewidencja gruntów i budynków
wytyczne techniczne
wprowadzona do stosowania zarządzeniem Głównego Geodety Kraju
nr 16/2003 z dnia 3 listopada 2003 r.
„W związku z koniecznością ujednolicenia w skali kraju zasad zakładania, prowadzenia i modernizacji ewidencji gruntów i budynków niezbędne jest wprowadzenie do powszechnego stosowania precyzyjnych wytycznych, które obowiązywać będą do czasu przekształcenia ewidencji gruntów i budynków w kataster nieruchomości.”
Fragment z uzasadnienia do instrukcji G-5
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 2 kwietnia 1997 r.
(Dz. U. nr 78
z dnia 16 lipca 1997 r.)
Art. 87.
1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego.
Art. 217.
Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.
JEDNOSTKI EWIDENCYJNE
OBRĘBY EWIDENCYJNE
12
Slajd nr