Konwencja Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych 18.04.1961 r.

Art. 1. Członkowie misji

szef misji członkowie personelu misji

Art. 2. Ustanowienie stosunków między państwami - za wzajemną zgodą.

Należy uwzględnić w niej klasę misji, liczebność, siedzibę (której bez zgody państwa przyjmującego nie można zmieniać.)

Art. 3. Funkcje misji dyplomatycznych(5):

• reprezentacyjne

• ochronne (ochrona interesów państwa i obywateli)

• prowadzenie rokowań

• biały wywiad (zdobywanie informacji legalnymi sposobami)

• popieranie przyjaznych stosunków między państwami

Żadne z postanowień nie może zniweczyć pełnienia funkcji konsularnych.

Agrement - zgoda państwa przyjmującego na akredytowanie danej osoby jako szefa misji. Państwo wysyłające może odmówić agrement bez podania przyczyny.

Art. 5. Państwo może ustanowić jednego szefa misji w kilku państwach. W państwie, w którym misja nie może być kierowana przez szefa, państwo wysyłające może ustanowić charge d'affaires ad interim - jako osobę pełniącą obowiązki szefa misji w jego zastępstwie, gdy ten nie może pełnić swoich funkcji lub gdy stanowisko szefa misji nie jest obsadzone

Charge d'affaires en pied- szef misji o takiej randze.

Art. 46. Państwo wysyłające może reprezentować interesy państwa trzeciego na jego prośbę i za zagodą państwa przyjmującego.

Art. 6. Kilka państw może ustanowić wspólnego szefa misji w państwie przyjmującym.

Art. 7. Państwo wysyłające może mianować wedle uznania członków misji (z wyjątkami). Państwo przyjmujące może żądać podania nazwisk w przypadku attache wojskowych, morskich i lotniczych.

Art. 8. Członkowie personelu misji muszą mieć w zasadzie obywatelstwo państwa wysyłającego. Szef misji niekoniecznie. Mogą to też być obywatele państwa przyjmującego i państwa trzeciego, za zgodą państwa przyjmującego(zgodę można cofnąć).

Art.9 . Persona non grata- odnosi się do szefa misji,

Osoba niepożądana- odnosi się do członków personelu dyplomatycznego.

Państwo wysyłające, odpowiednio: odwoła osobę lub położy kres jej funkcjom.

Jeżeli państwo wysyłającego tego nie zrobi, państwo przyjmujące może uznać osoby non gata i niepożądane, za niebędące dalej członkami misji.

Art.10. MSZ państwa przyjmującego należy informować o (4):

• mianowaniu członków misji, przybyciu, ostatecznym wyjeździe,

• przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka rodziny, o powiększeniu się i zmniejszeniu się rodziny,

• przybyciu, ostatecznym wyjeździe, opuszczeniu służby prywatnych służących,

• zatrudnieniu i zwolnieniu osób zamieszkałych w państwie przyjmującym, jako osoby, którym nalezą się immunitety i przywileje.

Art. 11. Gdy nie określono konkretnej liczby członków misji, państwo przyjmujące może żądać, żeby były one normalne i rozsądne, co do okoliczności, i w tych granicach może też odmówić przyjęcia członków misji.

Art. 13. Początek misji- gdy szef misji osobiście złożył swoje listy uwierzytelniające w msz lub notyfikował o swoim przybyciu i wysłał kopię tych listów do msz lub dokonał tego w inny sposób zgodny z praktyką państwa przyjmującego. Kolejność składania listów uwierzytelniających i ich kopii jest ustalana według daty i godziny przybycia szefa misji.

Art. 14. Klasy i rangi:

• ambasadorowie i nuncjusze- akredytowani przy głowach państw lub innych szefach misji tej samej klasy,

• posłowie, ministrowie, internuncjusze- akredytowani przy głowach państw,

• charge d'affaires- akredytowani przy msz.

Pierwszeństwo: Klasy i rangi mają wpływ na sprawy pierwszeństwa i etykiety. Z pierwszeństwa korzysta się w obrębie swojej klasy, w kolejności dat i godzin złożenia listów uwierzytelniających- liczy się pierwszy list uwierzytelniający (odnośnie danej misji). Pierwszeństwo można też przyznać przedstawicielowi Stolicy Apostolskiej.

Pierwszeństwo notyfikuje się MSZ.

Art. 19. Gdy żaden członek personelu dyplomatycznego nie jest obecny, bieżące sprawy może załatwiać członek personelu administracyjnego i technicznego za zgodą państwa przyjmującego.

Immunitety i przywileje:

1. rzeczowe (7)

• można używać flagi i godła państwowego na pomieszczeniach misji, rezydencji szefa misji i na środkach transportu,

• państwo przyjmujące powinno ułatwiać nabycie przez państwo wysyłające pomieszczeń i mieszkań dla członków misji,

• pomieszczenia misji są nietykalne, nie podlegają rewizji, rekwizycji, zajęciu, egzekucji. Państwo przyjmujące powinno chronić pomieszczenia misji.

• państwo wysyłające jest zwolnione od opłat za pomieszczenia misji, z wyjątkiem świadczonych usług i innych zawartych w przepisach prawa państwa przyjmującego,

• archiwa i dokumenty misji są nietykalne w każdym czasie i miejscu,

• nietykalność korespondencji misji, także na terenie państw trzecich,

• nietykalność dokumentów i korespondencji przedstawiciela dyplomatycznego.

Państwo przyjmujące udzieli wszystkich ułatwień w pełnieniu przez misję jej funkcji.

2. osobowe przedstawicieli dyplomatycznych (9):

• swoboda poruszania się,

• swoboda porozumiewania się,

• nietykalność przedstawiciela dyplomatycznego,

• immunitet od jurysdykcji karnej (nie jest obowiązany do składania zeznań jako świadek, nie mogą być podjęte wobec przedstawiciela dyplomatycznego środki egzekucyjne, z wyjątkami), cywilnej, administracyjnej, z wyjątkiem (3):

• powództw w sprawie mienia prywatnego położonego na terenie państwa przyjmującego,

• powództw w zakresie spadkobrania, gdy przedstawiciel dyplomatyczny występuje jako osoba prywatna,

• powództw dotyczących działalności zawodowej lub handlowej w państwie przyjmującym, poza wykonywaniem funkcji urzędowych.

Można przekazać ściganie do państwa wysyłającego, państwo wysyłające może też zrzec się immunitetów wobec swoich przedstawicieli. Zrzeczenie powinno być wyraźne.

• zwolnienie od świadczeń na rzecz ubezpieczenia społecznego (chyba, że przedstawiciel chce płacić składki),

• zwolnienie od wszelkich opłat i podatków, z wyjątkiem (6):

• podatków pośrednich,

• opłat dotyczących prywatnego mienia,

• należności spadkowych,

• opłat i podatków od prywatnego dochodu,

• opłat i podatków od wyświadczonych usług,

• należności rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych i stemplowych,

• zwolnienie z świadczeń osobistych, służby publicznej i obciążeń wojskowych,

• zwolnienie z opłat celnych i podatków, z wyjątkiem opłat od:

• przedmiotów do użytku urzędowego misji,

• przedmiotów do osobistego użytku.

• zwolnienie bagażu przedstawiciela od rewizji, chyba, że istnieje podejrzenie, że zawiera on przedmioty podlegające opłatom. Rewizja następuje wtedy w obecności przedstawiciela dyplomatycznego.

Gdy przedstawiciel dyplomatyczny jest obywatelem państwa przyjmującego lub ma w nim stałe miejsce zamieszkania, korzysta jedynie z immunitetu jurysdykcyjnego i nietykalności w odniesieniu do czynności związanych z jego funkcją. Chyba, że państwo przyjmujące nada mu dodatkowe przywileje.

3. osobowe członków rodzin, pod warunkiem, że nie są obywatelami państwa przyjmującego (7):

• nietykalność,

• nietykalność rezydencji, dokumentów i korespondencji,

• immunitet od jurysdykcji karnej, administracyjnej, cywilnej z wyjątkami,

• zwolnienie od świadczeń na rzecz ubezpieczenie społecznego,

• zwolnienie od opłat i podatków z wyjątkami,

• zwolnienie od świadczeń osobistych i, służby publicznej i obciążeń wojskowych,

• zwolnienie od opłat celnych i podatków z wyjątkami.

4. osobowe personelu administracyjnego i technicznego i członkowie ich rodzin, o ile nie są obywatelami państwa przyjmującego i nie posiadają w nim stałego miejsca zamieszkania (6):

• nietykalność,

• nietykalność rezydencji, dokumentów i korespondencji,

• immunitet od jurysdykcji karnej, administracyjnej, cywilnej z wyjątkami, ale immunitet stosuje się tylko do czynności dokonanych w trakcie pełnienia służby,

• zwolnienie od świadczeń na rzecz ubezpieczenie społecznego,

• zwolnienie od opłat i podatków z wyjątkami,

• zwolnienie od świadczeń osobistych i, służby publicznej i obciążeń wojskowych,

5. osobowe personelu służby (3):

• zwolnienie od świadczeń na rzecz ubezpieczenia społecznego, pod warunkiem, że nie są obywatelami państwa przyjmującego i nie posiadają w nim stałego miejsca zamieszkania,

• immunitet w odniesieniu do aktów dokonanych w trakcie pełnienia służby,

• zwolnienie od opłat i podatków od wynagrodzeń.

1. osobowe prywatnych służących, jeżeli nie są obywatelami państwa przyjmującego lub nie mają w nim stałego miejsca zamieszkania:

• zwolnienie z opłat i podatków od wynagrodzeń,

• przywileje i immunitety tylko w zakresie przyznanym przez państwo, który wykonuje nad nimi jurysdykcję tak, aby nie zakłócać funkcjonowania misji.

Jeżeli inni członkowie misji lub prywatni służący są obywatelami państwa przyjmującego lub mają w nim stałe miejsce zamieszkania, to korzystają z immunitetów, jeżeli nadało im je państwo przyjmujące.

Art. 39. Zakres obowiązywania immunitetów:

1. czasowy - od chwili wjazdu na terytorium w celu objęcia funkcji, lub od chwili notyfikacji msz nominacji jeżeli już na terytorium się znajduje. Immunitety wygasają, gdy funkcja dobiega końca- wraz z wyjazdem z kraju, lub minięciem czasu, w którym można by to zrobić. Wygasają też (w rozsądnym czasie z chwilą śmierci członka misji). Trwają nawet w przypadku konfliktu zbrojnego.

2. terytorialny - na terytorium państwa przyjmującego. W drodze do objęcia funkcji i w drodze powrotnej na terytorium państw trzecich obowiązują immunitety i przywileje konieczne dla zapewnienie bezpiecznego przejazdu.

Art. 41 i 42. Przedstawiciele dyplomatyczni-

• nie mogą wykorzystywać przywilejów i immunitetów dla własnych korzyści,

• nie mogą prowadzić działalności zawodowej i handlowej w państwie przyjmującym mającej na celu zysk osobisty,

• muszą stosować się do prawa wewnętrznego,

• wszelkie sprawy załatwiać będą z msz

Art. 43. Koniec funkcji przedstawiciela dyplomatycznego:

• notyfikacja państwa wysyłającego, że funkcje przedstawiciela dyplomatycznego dobiegły końca,

• notyfikacja państwa przyjmującego, że odmawia ono uznawania przedstawiciela dyplomatycznego jako członka misji.

Art. 45. Gdy stosunki dyplomatyczne zostały zerwane lub odwołane:

• państwo przyjmujące zobowiązane jest ochraniać i szanować pomieszczenia i archiwa misji,

• państwo wysyłające może powierzyć piecze nad pomieszczeniami państwu trzeciemu, za zgodą państwa przyjmującego,

• państwo wysyłające może powierzyć ochronę swoich interesów państwu trzeciemu, za zgodą państwa przyjmującego.

Konwencja Wiedeńska o stosunkach konsularnych 24.04.1963 r.

Art. 1. Członek urzędu konsularnego

Pomieszczenia konsularne- budynki lub części budynków i tereny przyległe do nich, niezależnie od tego, czyją są własnością, używane wyłącznie do celów konsularnych.

Archiwa konsularne- to wszystkie pisma, dokumenty, korespondencje, książki, filmy, taśmy magnetofonowe i rejestru urzędu konsularnego, jak również materiały szyfrowe, kartoteki, meble przeznaczone do ich zabezpieczania i przechowywania.

Art. 2. Nawiązania stosunków konsularnych- za wzajemną zgodą. W porozumieniu ustala się siedzibę, klasę urzędu i okręg konsularny.

Przy nawiązaniu stosunków dyplomatycznych, nawiązuje się również stosunki konsularne (chyba, że państwa postanowią inaczej). Zerwanie stosunków dyplomatycznych nie pociąga za sobą zerwania stosunków konsularnych.

Art.3. Urząd konsularny (lub przedstawicielstwa dyplomatyczne) - wykonuje funkcje konsularne.

Art. 4. Urząd konsularny można ustanowić tylko za zgodą państwa przyjmującego, zmiany siedziby urzędu, ustanowienie wicekonsulatu (do urzędu konsularnego) potrzebna jest zgoda państwa.

Art. 5. Funkcje konsularne:

• ochronna - ochrona interesów państwa wysyłającego i jego obywateli,

• popieranie rozwoju stosunków handlowych, gospodarczych, kulturalnych i naukowych, oraz popieranie przyjaznych stosunków,

• biały wywiad,

• wydawanie paszportów, dokumentów podróży, wiz,

• udzielanie pomocy i opieki obywatelom,

• działanie w charakterze notariusza i urzędu stanu cywilnego, wykonywanie funkcji o charakterze administracyjnym,

• ochrona interesów obywateli w sprawach spadkowych,

• ochrona interesów małoletnich i osób nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych,

• zastępowanie lub zapewnianie odpowiedniego zastępstwa obywateli przed sądami, w celu podjęcia środków ochrony praw i interesów obywateli,

• przesyłanie sądowych i pozasądowych dokumentów, dokonywanie rekwizycji sądowych,

• nadzór i inspekcja nad statkami morskimi i rzecznymi, oraz ich załogą,

• udzielanie pomocy statkom morskim, rzecznym i powietrznym, ich załogom, przyjmowanie dokumentów dotyczących ich podróży i wizowanie ich,

• wszelkie inne funkcje, których nie zakazują ustawy i inne przepisy państwa przyjmującego.

Art. 6. Za zgodą państwa przyjmującego urzędnik konsularny może wykonywać swoje funkcje poza okręgiem konsularnym.

Art. 7. Jeden urząd konsularny może wykonywać swoje funkcje w kilku państwach, po odpowiedniej notyfikacji tego tym państwom bez ich wyraźnego sprzeciwu.

Art. 8. Urząd konsularny może wykonywać funkcje konsularne na rzecz państwa trzeciego, po notyfikacji tego państwu przyjmującemu.

Art. 17. Gdy państwo nie ma przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędnik konsularny może sprawować funkcje dyplomatyczne, nie przysługują mu wówczas przywileje i immunitety dyplomatyczne. Urzędnik konsularny może być reprezentantem państwa przy organizacji międzynarodowe, przysługują mu wówczas wszystkie wynikające stąd immunitety i przywileje.

Art. 18. Kilka państw może mianować w państwie przyjmującym jedną osobą jako urzędnika konsularnego w tym państwie.

Art. 9. Klasy kierowników:

• konsul generalny,

• konsul,

• wicekonsul,

• agent konsularny.

Umawiające się strony mogą ustalić inne tytuły urzędników.

Art. 10. Obejmowanie funkcji- Kierownicy są mianowani w państwie wysyłającym i zaopatrywani w listy komisyjne (dane osobowe, klasa, okręg konsularny, siedziba urzędu) lub notyfikację (za zgodą państwa przyjmującego) i dopuszczaniu do funkcji przez państwo przyjmujące- exequatur. Można odmówić exequatur bez podania przyczyny. Kierownik bez exequatur nie może wykonywać swoich funkcji, chyba że jest dopuszczony tymczasowo do ich sprawowania, do czasu uzyskania exequatur od państwa przyjmującego.

Gdy państwo przyjmujące dopuszcza kierownika do sprawowania funkcji, musi poinformować o tym państwo wysyłające.

Art. 15. Tymczasowe wykonywanie funkcji - gdy jeszcze ni ma exequatur, kierownik nie ma możliwości wykonywania swojej funkcji, stanowisko nie jest obsadzone. Państwo wysyłające zobowiązane jest do notyfikowania państwu przyjmującemu danych tymczasowego kierownika. Czyni to przedstawicielstwo dyplomatyczne, kierownik urzędu konsularnego, lub inna uprawniona do tego władza. Postanowienia Konwencji odnoszą się do tymczasowego kierownika w takiej samej mierze jak do stałego. Jeżeli tymczasowy kierownik jest członkiem personel dyplomatycznego, nie traci on swoich immunitetów i przywilejów, chyba, że państwo przyjmujące się temu sprzeciwia.

Art. 16. Pierwszeństwo- ustala się według dat udzielenie exequatur, lub dat tymczasowego dopuszczenia do funkcji, jeśli takowe nastąpiło. W przypadku takich samych exequatur- liczy się data przedstawienia listów komisyjnych.

Kolejność: konsule generalni, honorowi konsule generalni, konsule, honorowi konsule, wice konsule, honorowi wicekonsule, agenci konsularni, honorowi agenci konsularni, tymczasowi kierownicy. W ramach każdej tej kategorii kolejność ustala się na podstawie exequatur. Kierownikom przysługuje pierwszeństwo przed pozostałymi urzędnikami konsularnymi.

Porządek pierwszeństwa między urzędnikami niebędącymi kierownikami notyfikowana jest przez państwo wysyłające msz państwa przyjmującego.

Art. 19. Państwo wysyłające według uznania mianuje członków personelu konsularnego. Może też zwrócić się o udzielenie exequatur urzędnikowi konsularnemu, który nie jest kierownikiem.

Art. 20. Liczebność personelu- gdy nie ma odpowiedniego porozumienia, państwo przyjmujące może żądać, aby liczebność była utrzymana w rozsądnych granicach.

Art. 22. Urzędnicy konsularni muszę być w zasadzie obywatelami państwa wysyłającego. Za zgodą państwa przyjmującego można mianować spośród jego obywateli urzędników konsularnych.

Art. 23. Persona non grata- urzędnik konsularny.

Osoba niepożądana- inny członek personelu urzędu konsularnego.

Państwo wysyłające może: odwołać taką osobę lub położyć kres jej funkcjom. Gdy państwo wysyłające odmawia tego, to państwo przyjmujące może: cofnąć exequatur lub przestać uważać ją za członka urzędu konsularnego.

Czasami państwo wysyłające może uznać kogoś przed przybyciem na jego terytorium za osobę niepożądaną. Należy wtedy cofnąć nominację.

Art. 24. MSZ państwa przyjmującego notyfikuje się:

• mianowaniu członków urzędu, przybyciu, ostatecznym wyjeździe,

• przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka rodziny, o powiększeniu się i zmniejszeniu się rodziny,

• przybyciu, ostatecznym wyjeździe, opuszczeniu członków personelu prywatnego,

• zatrudnieniu i zwolnieniu osób zamieszkałych w państwie przyjmującym, jako osoby, którym nalezą się immunitety i przywileje.

Art. 25. Zakończenie funkcji członka urzędu:

• państwo wysyłające notyfikuje, że funkcje danej osoby uległy zakończeniu,

• cofnięcie exequatur,

• państwo przyjmujące notyfikuje, że przestało uważać daną osobę za członka urzędu konsularnego.

Art. 26. W razie konfliktu zbrojnego państwo przyjmujące zapewnia bezpieczny wyjazd z terytorium członkom urzędu konsularnego i członkom personelu prywatnego oraz ich rodzinom.

Art. 27. Ochrona pomieszczeń w razie zerwania stosunków konsularnych:

• państwo przyjmujące nawet w razie konfliktu zbrojnego musi szanować i ochraniać pomieszczenia konsularne,

• państwo wysyłające może powierzyć pieczę nad pomieszczeniami państwu trzeciemu, za zgodą państwa wysyłającego,

• państwo wysyłające może powierzyć ochronę interesów swoich i obywateli państwu trzeciemu, za zgodą państwa wysyłającego.

Ochrona w razie czasowego lub tymczasowego zamknięcia urzędu (to co wyżej +):

• jeżeli państwo wysyłające nie ma na terenie państwa przyjmującego przedstawicielstwa dyplomatycznego, a ma inny urząd konsularny, to jemu może powierzyć pieczę nad pomieszczeniami i okręgiem,

• jeżeli nie ma ani przedstawicielstwa ani urzędu, to można powierzyć pieczę nad pomieszczeniami i obywatelami państwu trzeciemu.

Przywileje i immunitety:

1. rzeczowe:

• państwo przyjmujące udziela wszystkich ułatwień, w tym ułatwień w nabyciu pomieszczeń,

• prawo używania flagi i godła na budynku urzędu, na jego drzwiach wejściowych, na rezydencji kierownika i środkach transportu,

• nietykalność pomieszczeń, ale zgodę na wkroczenie mogą wyrazić osoby do tego uprawnione. Na teren urzędu można również wkroczyć w przypadku pożaru lub innego nieszczęśliwego wypadku. Państwo przyjmujące powinno chronić pomieszczenia urzędu, które nie podlegają rekwizycji.

• zwolnienie od opłat za pomieszczenia i rezydencję, z wyjątkiem opłat za usługi, chyba, że przepisy stanowią inaczej na podstawie zawartej umowy.

• nietykalność archiwów i dokumentów konsularnych,

• swoboda poruszania się,

• swoboda porozumiewania się,

• nietykalność korespondencji, także na terytorium państw trzecich.

2. osobowe urzędników konsularnych:

• państwo przyjmujące zapewnia ochronę urzędnikom konsularnych,

• nietykalność osobista urzędników, urzędnicy mogą być tymczasowo aresztowani lub zatrzymani na podstawie postanowienia właściwej władzy sądowej, urzędnicy mogą być więzieni jedynie poprzez wykonanie prawomocnego wyroku sądowego., jeżeli wszczęto postępowanie karne przeciwko urzędnikowi, musi się on stawić przed właściwymi władzami. (W tych przypadkach państwo przyjmujące musi zawiadomić kierownika urzędu).

• immunitet jurysdykcyjny- w odniesieniu do czynności dokonywanych w wykonywaniu swoich funkcji, wyjątki:

• powództwo w wyniku umowy, w której urzędnik nie występował jako przedstawiciel państwowy,

• powództwo osób trzecich odnośnie spowodowanego wypadku.

Urzędnicy nie powinni odmawiać zeznać, gdy są wzywani w charakterze świadka, chyba że dotyczy to

wykonywanych przez niego funkcji.

• zwolnienie od rejestracji i zezwolenia na pobyt,

• zwolnienie od zezwoleń na pracę (w zakresie pracy wykonywanej dla państwa wysyłającego),

• zwolnienie od ubezpieczenia społecznego (w zakresie pracy wykonywanej dla państwa wysyłającego), nie wyklucza to jednak dobrowolnego uczestnictwie w systemie ubezpiecznia społecznego,

• zwolnienie od podatków i opłat, z wyjątkiem:

• podatków pośrednich,

• opłat dotyczących prywatnego mienia,

• należności spadkowych,

• opłat i podatków od prywatnego dochodu,

• opłat i podatków od wyświadczonych usług,

• należności rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych i stemplowych.

• zwolnienie od opłat celnych i rewizji, z wyjątkiem:

• przedmiotów do użytku urzędowego misji,

• przedmiotów do osobistego użytku.

• zwolnienie bagażu urzędnika od rewizji, chyba, że istnieje podejrzenie, że zawiera on przedmioty podlegające opłatom. Rewizja następuje wtedy w obecności urzędnika,

• zwolnienie od świadczeń osobistych i rzeczowych,

• zwolnienie od z podatków od spadku i zezwolenie na wywóz ruchomego mienia po śmierci członka rodziny.

3. osobowe członków rodzin pozostających w wspólnocie domowej:

• zwolnienie od rejestracji zezwolenia na pobyt,

• zwolnienie od opłat i podatków z wyjątkami,

• zwolnienie od opłat celnych i rewizji celnej.

• zwolnienie od rewizji bagażu członków rodzin urzędników konsularnych,

• zwolnienie od z podatków od spadku i zezwolenie na wywóz ruchomego mienia po śmierci członka urzędu konsularnego.

4. osobowe pracowników urzędu:

• zwolnienie od rejestracji zezwolenia na pobyt,

• zwolnienie od zezwoleń na pracę,

• zwolnienie od ubezpieczeń społecznych,

• zwolnienie od opłat i podatków z wyjątkami,

• zwolnienie od opłat celnych i rewizji celnej,

• zwolnienie od z podatków od spadku i zezwolenie na wywóz ruchomego mienia po śmierci członka rodziny.

5. osobowe personelu prywatnego:

• zwolnienie od zezwoleń na pracę, jeżeli nie wykonują żadnej innej działalności zarobkowej,

• zwolnienie od świadczeń na rzecz ubezpieczenia społecznego, pod warunkiem, że nie są obywatelami państwa przyjmującego i nie posiadają w nim stałego miejsca zamieszkania.

6. honorowych urzędników (ale nie przysługują członkom rodziny i pozostałym pracownikom):

• ułatwienia ze strony państwa przyjmującego,

• używanie flagi i godła,

• ułatwienie nabycia pomieszczeń konsularnych,

• swoboda poruszania się,

• swoboda porozumiewania się,

• porozumiewanie się z obywatelami,

• zawiadamianie o przypadkach zgonu, kurateli, opieki, wypadku,

• porozumiewanie się z władzami państwa przyjmującego,

• pobieranie opłat i innych należności konsularnych,

• ochrona pomieszczeń konsularnych,

• zwolnienie pomieszczeń od opłat i podatków,

• nietykalność archiwów i dokumentów,

• zwolnienie od opłat celnych,

• ochrona ze strony państwa przyjmującego,

• zwolnienie od rejestracji i zezwolenia na pobyt,

• zwolnienie od opłat i podatków,

• zwolnienie od świadczeń osobistych i rzeczowych.

Honorowy urzędnik ma obowiązek stawienia się przed odpowiednim organem jeżeli przeciwko niemu wszczęto postępowanie karne.

Każde państwo ma swobodę w mianowaniu i przyjmowaniu honorowych urzędników konsularnych.

Państwo może zrzec się przywilejów i immunitetów w odniesieniu do członków urzędu konsularnego. Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego nie pociąga za sobą zrzeczenia się immunitetu od środków wykonania orzeczenia.

Art. 53. Zakres przywilejów i immunitetów:

1. czasowy- z chwilą przybycia na terytorium w celu objęcia funkcji, członkowie rodziny i członkowie personelu prywatnego korzystają z przywilejów albo od chwili kiedy korzysta z nich członek urzędu, albo od chwili jego przybycia na terytorium (data późniejsza). Immunitety trwają przez cały okres sprawowania funkcji przed urzędnika, po ich zakończeniu trwają w rozsądnym czasie do wyjazdu z kraju.

2. terytorialny- na terytorium państwa przyjmującego. W drodze do objęcia funkcji i w drodze powrotnej na terytorium państw trzecich, które udzieliło wizy urzędnikowi (gdy wiza taka jest wymagana) obowiązują immunitety i przywileje konieczne dla zapewnienie bezpiecznego przejazdu.

Przywileje i immunitety nie przysługują:

• pracownikom konsularnym i członkom personelu służby oraz członkom ich rodzin, którzy wykonują w państwie przyjmującym prywatną działalność zarobkową,

• członkom rodziny członka urzędu konsularnego, którzy sami wykonują działalność zarobkową.

Art. 36. Porozumiewanie się z obywatelami państwa wysyłającego, w celu ułatwienia wykonywania funkcji konsularnych:

• swoboda porozumiewania się i udawania się do nich (obywatele też mają tę swobodę),

• gdy obywatel o to prosi, właściwe władze powinny skontaktować się z urzędem konsularnym w jego imieniu, o tym, że został on tymczasowo aresztowany czy zatrzymany,

• urzędnicy mają prawo do odwiedzenia obywatela, który został tymczasowo aresztowany (itd.). Muszą oni również przestać interesować się jego sprawą, jeżeli taka będzie wola obywatela.

Art. 37. Właściwe władze powinny zawiadomić w przypadku:

• w razie zgonu obywatela,

• o przypadku ustanowienia opiekuna lub kuratora,

• o rozbiciu statku.

Art. 38. Porozumiewanie się z władzami państwa przyjmującego, urzędnicy mogą zwracać się do:

• właściwych władz miejscowych okręgu,

• właściwych władz centralnych.

Art. 39. Urząd konsularny może pobierać za swoje czynności opłaty, które nie podlegają opłatom i podatkom

Art. 55. Przestrzeganie przepisów prawa państwa przyjmującego:

• wszystkie osoby korzystające z przywilejów i immunitetów muszą przestrzegać prawa państwa przyjmującego,

• pomieszczenia konsularne musza być używane w sposób zgodny z funkcjami konsularnymi,

• przestrzeganie przepisów ubezpieczeniowych,

• urzędnicy nie mogą wykonywać żadnej działalności zawodowej lub handlowej dla własnych korzyści.

Art. 69. Państwo może dowolnie ustanawiające agencje konsularne, ich przywileje i immunitety określa się w porozumieniu między państwami.

Art. 70. Przepisy konwencji stosuje się również w razie wykonywania funkcji konsularnych przez przedstawicielstwo dyplomatyczne.

Art. 71. Jeżeli urzędnik konsularny ma obywatelstwo państwa przyjmującego, to korzysta tylko z immunitetu jurysdykcyjnego i nietykalności oraz tych, które przyznało im państwo przyjmujące. Pozostali korzystają z przywilejów i immunitetów w zakresie przyznanym przez państwo.

Obydwie konwencje nie naruszają umów międzynarodowych obowiązujących w stosunkach z państwami.

członkowie personelu dyplomatycznego

członkowie personelu administracyjnego i technicznego

członkowie personelu służby

przedstawiciel dyplomatyczny

urzędnik konsularny

pracownik konsularny

członek personelu służby

kierownik

inne osoby

Członek personelu konsularnego

---