Pieniądz; powszechnie akceptowany towar za pomocą którego dokonujemy płatności za dostarczone dobra i usługi lub wywiązujemy się z zobowiązań.
- kategoria ekonomiczna; powstał z potrzeby usprawnienia obrotu w gospodarce towarowej
- powszechny ekwiwalent uznany przez społeczeństwo
- zjawisko społeczne, które przyjmowało różne formy w różnych kulturach
- uniwersalny towar
Funkcje;
Miernik wartości
Środek wymiany
Środek tezauryzacji
Środek płatniczy
Pieniądz światowy
Cechy;
Trwałość
Przenośność
Podzielność
Ograniczona podaż
Postacie;
Towar ( owce )
Kruszce
Bezgotówkowy ( żyrowy, wkładowy )
Pieniądz symboliczny ( banknoty, bilon )
Niby - pieniądz ( quasi - pieniądz )
Miary pieniądza;
- Baza monetarna ( to ile wyemitowano pieniędzy )
Mo - baza monetarna - gotówka w obiegu i rezerwy gotówkowe
M1 - gotówka + wkłady na żądanie
M2 - M1 + środki na krótkie terminy
M3 - M2 + duże salda na długie terminy także w walutach obcych
Popyt na pieniądz [L]
- zgłaszane zapotrzebowanie na pieniądz zgłaszane przez społeczeństwo zależne od wysokości stopy %, poziomu cen w gospodarce oraz wolumenu produkcji dóbr i usług.
Rodzaje popytu;
- motyw transakcyjny
- motyw przezornościowy
- motyw spekulacyjny
Całkowity popyt na pieniądze; L = f ( Y, i )
Y - poziom Realnego PKB
I - stopa % w bankach handlowych
Równanie ilościowej teorii pieniądza ; wg monetarzystów popyt na pieniądze zależy przede wszystkim od poziomu cen
M = PxY / V
M - ilość pieniądza w obiegu
P - przeciętny poziom cen
V - szybkość obiegu pieniądza
Y - realny PKB
Podaż pieniądza (M) zależy od mnożnika kreacji pieniądza (m) i bazy monetarnej ( Mo)
M = f ( m, Mo )
Gdzie; m - odwrotność stopy rezerw obowiązkowych m = 1/r i przybiera postać
m = 1+g / r + g
R - stopa rezerw obowiązkowych i dobrowolnych
G - stopa pieniądza gotówkowego
Równowaga na rynku pieniężnym osiągana jest wówczas, gdy wielkość zapotrzebowania zgłaszana przez podmioty rynkowe na realne zasoby pieniądza odpowiada wielkości jego realnej podaży.
stopa % M1
L
Wielkość popytu i podaży
Punkt równowagi - poziom stopy % który gwarantuje równowagę na rynku pieniężnym
Banki to instytucje systemu pieniężno - kredytowego pośredniczące w obiegu pieniądza w gospodarce rynkowej. Współcześnie występuje dwustopniowy system bankowy złożony z;
- banku centralnego
- innych banków podległych bankowi centralnemu w zakresie polityki pieniężnej [ m.in. banki handlowe ]
Bank Centralny ( emisyjny ) ;
Ma ustawowe prawo do emisji pieniądza gotówkowego
Nadzoruje działalność wszystkich banków, centralizuje ich rezerwy, zaopatruje w rezerwy
Bank Państwa - realizuje politykę pieniężno - kredytową państwa ( zwłaszcza w zakresie podaży pieniądza , regulując jego obieg, ilość )
Zajmuje się przychodami i wydatkami budżetu państwa, udziela kredytu
Przeprowadza operacje finansowe w kraju, za granicą, udziela pożyczek rządowych, przechowuje rezerwy złota i dewiz oraz nimi dysponuje.
Zadania Banku Centralnego;
Kontrola podaży pieniądza
Dbanie o stabilność waluty
Kredytodawstwo ostatniej instancji
Zarządzanie długiem
Finansowanie deficytu
*Banki handlowe - ( depozytowo - kredytowe, komercyjne ) Obsługa operacyjna podmiotów gospodarczych i ludności, działalność depozytowo - kredytowa.
*Banki inwestycyjne i hipoteczne - opierają się na wkładach klientów, własnych środkach finansowych oraz kapitale uzyskanym z akcji i obligacji specjalizują się głównie w udzielaniu kredytów długoterminowych.
*Banki o statusie specjalnym - finansują ważne przedsięwzięcia gospodarcze kraju.
*Banki oszczędnościowo - pożyczkowe - przyjmowanie i lokowanie środków finansowych w różnorodne aktywa.
Instrumenty kształtowania polityki monetarnej.
- poziom rezerwy obowiązkowej
- poziom % stopy dyskontowej [ udzielanie pieniędzy bankom przez Bank Centralny ]
- operacje na otwartym rynku [ kupno, sprzedaż papierów wartościowych
Kupno = zwiększenie podaży pieniądza , sprzedaż = zmniejszanie podaży pieniądze .
Restrykcyjna Polityka monetarna - mniejsza podaż pieniądza, wysoka stopa rezerwy, wysoka stopa % kredytów , sprzedaż papierów wartościowych na otwartym rynku.
Ekspansywna Polityka monetarna - skup papierów wartościowych, mała stopa rezerwy, mała stopa dyskonta [ gdy jest zastój, recesja, w celu pobudzenia gospodarki , może jednak dojść do wzrostu inflacji ]
Kreacja pieniądza bankowego;
mnożnik kreacji depozytów ; Md = 1/r gdzie r to stopa rezerw obowiązkowych
M1 - pieniądz gotówkowy będący w posiadaniu ludności, rachunki ( wypłaty na żądanie na podstawie czeków ) czeki podróżne, rachunki bankowe na które mogą być wystawione czeki ; największa płynność
M2 - M1+ rachunki oszczędnościowe, małe rachunki terminowe, certyfikaty depozytowe + rachunki rynku pieniężnego i inne aktywa o wysokiej płynności
M3 - M2+ duże salda rachunków terminowych i inne względnie mniej ważne składniki
bardziej rozbudowany mnożnik; M = 1/ r + u gdzie; u - wskaźnik ubytku gotówki z systemu bankowego
Mnożnik kreacji pieniądza = M1 / M0 gdzie M0 - baza monetarna
Inflacja - zjawisko wzrostu ogólnego poziomu cen w pewnym okresie, występuje wówczas, gdy rośnie ogólny poziom cen a nie ceny pojedynczych dóbr, jako inflacji nie traktuje się także sezonowego wzrostu cen niektórych dóbr lecz wzrost cen utrzymujący się przez dłuższy czas.
Deflacja - zjawisko spadku ogólnego poziomu cen. Utrzymujący się dłużej proces spadku cen prowadzi do ograniczania produkcji, masowych zwolnień, wzrostu bezrobocia, a w konsekwencji do dalszego spadku popytu i bankructw.
Pomiar inflacji;
Indeks wzrostu cen dóbr konsumpcyjnych ; = wydatki przeciętnego gospodarstwa domowego/ zakup reprezentatywnego koszyka dóbr w badanym roku.
Delator cen PKB ( charakter bardziej ogólny gdyż obejmuje zmiany wszystkich wytworzonych w danym okresie dóbr i usług, a więc nie tylko dobra konsumpcyjne a także towary inwestycyjne, surowce, i produkty rolne )
Stagflacja - wzrost ogólnego poziomu cen, któremu odpowiada wzrost PKB
Slumpflacja - wzrost ogólnego poziomu cen, któremu odpowiada spadek PKB
Rodzaje inflacji;
Inflacja Jawna - sytuacja , w której w danym kraju nie ma administracyjnych ograniczeń wzrostu cen, jest to typowa forma przejawiania się inflacji w krajach o gospodarce rynkowej.
Inflacja ukryta; występują administracyjne ograniczenie wzrostu cen ( i na ogół płac ) - sporadycznie w niektórych krajach w określonych okresach historycznych
Inflacja umiarkowana - ogół wzrostu poziomu cen nie przekracza rocznie 10 % ( 1 - cyfrowa ) kraje zachodnioeuropejskie
Inflacja galopująca - dwu i trzy - cyfrowa, kraje Am. Łacińskiej, Izrael
Hiperinflacja - szybki i ciągle przybierający na sile wzrost cen, który uniemożliwia sterowanie procesami ekonomicznymi, w tej sytuacji występuje ucieczka od pieniądza na rzecz wymiany naturalnej towar za towar.
Deprecjacja - spadek siły nabywczej pieniądza ( za tę samą liczbę jednostek pieniężnych można nabyć mniej towarów )
Aprecjacja - wzrost siły nabywczej pieniądza ( raczej rzadko występuje )
Inflacja popytowa; trwały wzrost poziomu cen spowodowany wzrostem zagregowanego popytu . Przyczyny ekspansji popytu ;
- wzrost podaży pieniądza
- wzrost wydatków rządowych
- zmiana zachowań nabywców
Rosną ceny a wraz z nimi zwiększa się produkcja
W gospodarce , popyt pociągnął producentów.
- Mobilizuje gospodarkę.
Inflacja kosztowa; trwały wzrost poziomu cen spowodowany spadkiem zagregowanej podaży, której przyczyną są ; wzrost płac lub cen surowców, wzrost kosztów produkcji.
Skutki inflacji ;
Inflacja galopująca czy hiperinflacja prowadzą do całkowitego zakłócenia procesu produkcji, podziału wymiany i konsumpcji aż do zjawiska ucieczki od pieniądza i przechodzenia na wymianę naturalną. Inflacja szczególnie występująca niespodziewanie lub o zmiennej stopie wzrostu cen powoduje redystrybucje dochodów i majątku.
Płace realne w czasie inflacji na ogół spadają, straty ponoszą; ludzie o stałych dochodach, wierzyciele, pracownicy najemni, emeryci i inni odbiorcy świadczeń społecznych.
Korzystają przedsiębiorcy, dłużnicy , kupujący z myślą o odsprzedaniu, producenci, którzy szybko podnoszą ceny, osoby mające aktywa trwałe, właściciele dóbr rzeczowych zwłaszcza ziemi i budynków.
Przeciwdziałanie inflacji; 1. polityka administracyjnego ograniczenia wzrostu cen i płac, 2. polityka fiskalna, 3 polityka płacowa, 4. polityka cenowa
Bezrobocie;
Bezrobotni - ludzie w wieku zdolności do pracy i mający tę zdolność ale z różnych powodów nie mogący znaleźć pracy.
Ludzie pracujący + ludzie zarejestrowani jako bezrobotni zasoby siły roboczej ( aktywni )
Stopa bezrobocia liczba bezrobotnych / liczba osób zasobów siły roboczej * 100 %
Współczynnik aktywności zawodowej ludzie pracujący + bezrobotni / ludzie w wieku produkcyjnym * 100%
Wskaźnik zatrudnienia Ludzie pracujący / ludzie w wieku produkcyjnym * 100%
Optymalna wielkość zatrudnienia przyrost zatrudnienia = przyrost PKB / stała wydajność pracy
Typy Bezrobocia
ze względu na przyczyny
Frykcyjne ( wynika z nieustannego przemieszczania się siły roboczej np. zmiana zamieszkania , wyjazd do innego miasta , które to powodują tymczasowe bezrobocie nie pozwalając na stabilizacje zawodową )
Strukturalne ( niedopasowanie struktur wykształcenia do struktur rynku, niedostosowanie popytu do podaży siły roboczej w wyniku nierównomiernego wzrostu gosp. )
Koniunkturalne ( koniunktura wzrasta, gospodarka się ożywia, maleje bezrobocie )
Sezonowe ( w okresie natężenia prac pojawia się dodatkowy popyt na siłę roboczą a w okresach ich zmniejszenia występuje redukcja tego popytu )
Klasyczne ( związane z płacą , z działalnością związków zawodowych, które wymuszają na pracodawcy wyższe wynagrodzenie, przez co utrudniona jest możliwość zatrudnienia nowych pracowników )
ze względu na różnice w zachowaniu się bezrobotnego;
Dobrowolne ( gdy określona liczba osób mają zdolność wykonywania pracy nie chce podjąć jej z powodu nieodpowiadających warunków pracy lub innych względów, wynika z braku chęci i potrzeby podjęcia pracy.
Przymusowe ( związane z klasycznym, gdy określona liczba osób poszukuje pracy, chce pracować przy jakiejkolwiek cenie siły roboczej a nie może jej znaleźć )
ze względu na formę przejawiania się bezrobocia;
Płynne ( osoby , które czasowo są bezrobotne, przewiduje się , że w krótkim czasie podejmą pracę )
Utajone ( ludzie pracujący na czarnym rynku, nadmierne zatrudnienie np. rolnictwo )
Chroniczne ( dotyczy osób, które z różnych powodów ( wiek, gorszy stan zdrowia, itp.) nie mają szans w warunkach konkurencji na otrzymanie pracy gdyż ją utracą z przyczyn niezależnych od siebie.
Bezrobocie naturalne ; frykcyjne + strukturalne , minimalna skala , która zawsze jest
Skutki bezrobocia ;
(-)
- wypłacanie zasiłków
- obciążenie podatników
- możliwość utracenia zwiększenia wartości nowo wytworzonej
- stopniowa utrata kwalifikacji, siły roboczej
- szkody płynące z poczucia nieprzydatności bezrobotnych ( alkoholizm, narkomania, wzrost przestępczości, rozpad rodzin )
(+)
- dbałość o solidne wykonywanie pracy
- wysoka wydajność pracy i dyscyplina.
Przeciwdziałanie;
- wprowadzenie aktywnej polityki społecznej i polityki zatrudnienia np.
- gwarantowana płaca minimalna
- minimum socjalne
- wymiar i rodzaje rent / emerytur / zasiłków
- wymiar czasu pracy
- zakres i odpłatność opieki zdrowotnej
- dostępność systemu publicznej edukacji
- tworzenie miejsc pracy w sektorze publicznym
- subsydiowanie zatrudnienia w sektorze prywatnym.
Krzywa Philipsa
Przy wysokich stopach wzrostu płac, stopa bezrobocia jest niska a im niższe są stopy wzrostu płac tym stopa bezrobocia jest wyższa. Zależność ta nie ma uniwersalnego charakteru, występuje w warunkach nierównowagi rynkowej i bezrobocia wynikającego z niskiego popytu globalnego i ociężałej reakcji dostosowawczej płac w krótkim okresie.
Polska ; obecnie stopa bezrobocia ok. 11%
Największa ; warmińsko - mazurskie 19 %, zachodniopomorskie, świętokrzyskie > 15%
Najniższa ; wielkopolskie 8 %, małopolskie 8,8 %, mazowieckie 9,2 %
Koniunktura gospodarcza
- stan gospodarki „dobra”, „zła” koniunktura
- połączenie pomyślnych lub niesprzyjających warunków oraz czynników wpływających na sytuację gospodarczą kraju, regionu lub całego świata
„Dobra koniunktura” - wzrost dochodu narodowego, wysoki poziom zatrudnienia, pozytywne zmiany strukturalne, ożywioną wymianę towarową oraz ogólną równowagę w gospodarce.
„Zła koniunktura” - stagnacja lub spadek dochodu narodowego , spadek poziomu zatrudnienia, niedostateczny popyt, spadek opłacalności działalności gospodarczej.
Klasyfikacje koniunktury;
zmiany długookresowe - wyrażają się zwyżkową lub zniżkową trwałą tendencją rozwojową w gospodarce w ciągu stosunkowo długich okresów.
wahania sezonowe ( zmiany nasilenia działalności gospodarstw dokonujące się w okresie roku kalendarzowego [ pory roku ] )
wahania cykliczne ( falowe zmiany działalności gospodarki, ich cechą jest powtarzalność faz wzrostu i spadku, rozmiarów produkcji , popytu, kredytu, cen , stóp zysku i innych wskaźników gospodarki w okresach dłuższych niż rok , najczęściej kilkuletnie.
*Przyczyny; - nadmierna skłonność do oszczędzania i tendencja do tezauryzacji , fala wynalazków i ich eksploatacja , nadmierny przyrost mocy wytwórczych w okresie ożywienia.
wahania przypadkowe ( nieregularne, niecykliczne zmiany w działalności gospodarczej wynikające z nieustannego występowania różnego rodzaju zjawisk przypadkowych jak wojny, rewolucje, klęski żywiołowe.
Wahania koniunkturalne - związane z rozwojem gospodarki
*Cechy ; - obejmują swym działaniem całą gospodarkę, mają charakter krótko a przede wszystkim średniookresowy - powtarzają się ze względną regularnością.
cykle polityczne - związane z działalnością ekip rządzących
Cykle konsumpcyjne - falowe zmiany poziomu popytu konsumpcyjnego wywołane następującym co kilka lat zaopatrywaniem gospodarstw domowych w dobra trwałego użytku
Cykle specjalne np. cykle demograficzne, cykle świńskie.
Trend; ( tendencja rozwojowa ) reprezentuje w sposób systematyczny i regularny długookresowe zmiany występujące w poziomie danego zjawiska powodowane np. zmianami podaży, czynnika pracy, kapitału, wprowadzeniem postępu technicznego i naukowego.
Cykl koniunkturalny - są to okresowe lecz nieregularne wahania poziomu aktywności gospodarczej mierzone jako odchylenie realnego poziomu krajowego brutto i innych zmiennych od wielkości wynikających z trendu.
Główne elementy cyklu koniunkturalnego;
- Fazy ( obrazują stan faktyczny gospodarki w danym czasie )
- Punkty zwrotne ( oddzielają od siebie poszczególne fazy )
Cechy charakterystyczne cyklu ;
- charakter górnych i dolnych punktów zwrotnych
- długość cykli jak i poszczególnych faz
- amplituda i intensywność wahań
Cykl klasyczny - 4 fazy ( kryzys, ożywienie, depresja, rozkwit )
Cykl współczesny - 2 fazy ( ekspansja, recesja )
Przyczyny deformacji cyklu klasycznego;
- monopolizacja gospodarki
- integracja gospodarcza
- rewolucja naukowo techniczna
- instytucjonalizacja postępu technicznego
Cykl klasyczny wg Mendelsona -------------------
Fazy cyklu klasycznego;
Ożywienie; wyjście z depresji, charakteryzuje się wzrostem produkcji osiągającej po pewnym czasie poziom sprzed kryzysu
Depresja ; dno kryzysu, charakteryzuje się zahamowaniem spadku produkcji , stabilizacją zatrudnienia płac, cen i stóp zysku na niskim poziomie produkcji i zatrudnienia )
Kryzys ( załamanie przechodzące przez trend , objawia się; narastaniem niesprzedanych zapasów [ nadmiar towarów w odniesieniu do efektywnego popytu ] wskutek tej nierównowagi spadają ceny a wraz z nimi stopa zysku , przedsiębiorcy ograniczają wzrost produkcji , spadek zatrudnienia, bankructwa, zmniejszenie inwestycji , obniżka cen, wzrost bezrobocia.
Rozkwit ( szczyt koniunktury , następuje po przekroczeniu przez wszystkie istotne wielkości gospodarcze ( produkcja, zatrudnienie, płace, ceny , inwestycje , stopy zysku ) poziomu wyższego niż był przed kryzysem.
Cykl współczesny ------------------------
- nastąpiło skrócenie i spłycenie recesji tzn. fazy spadku oraz relatywne wydłużenie okresu ekspansji.
Automatyczne stabilizatory koniunktury - wspomagają działanie państwa, uruchamiają mechanizm w gospodarce, który zmniejsza podatność PKB na wstrząsy, sprawiają , że produkcja nie spadnie do katastrofalnie niskiego poziomu;
Np.
- wysokie zatrudnienie w szeroko pojętych usługach
- aktywne zachowanie oligopoli na rynku
- wydatki na badania i rozwój
- rozbudowa systemu opieki społecznej
- progresywny system podatkowy
- łagodny spadek dywidend
Wymiana międzynarodowa; przepływ dóbr ekonomicznych między odrębnymi gospodarkami narodowymi , obejmuje ona współcześnie 4 grupy zjawisk i procesów gospodarczych;
- wymiana towarów i usług
- przepływ kapitału
- migracja siły roboczej
- transfer myśli naukowo - technicznej
Podstawą rozwoju - wymiany zagranicznej jest międzynarodowy podział pracy (MPP), określa on miejsce kraju w produkcji światowej, decyduje o specjalizacji produkcji.
Na udział kraju w MPP wpływ ma wiele czynników;
- położenie geograficzne, - klimat, - zasoby, -warunki glebowe, - czynniki demograficzne, - rozwój gospodarczy, - postęp naukowo techniczny, - technologie produkcji, - kwestie historyczne.
Specjalizacje międzynarodowe;
- forma specjalizacji wewnątrz gałęziowej
- forma wewnątrz asortymentalna ( wytwarzanie określonych elementów i podzespołów np. układów scalonych )
- specjalizacja technologiczna ( specjalizacja w określonych technologiach )
Specjalizacja międzynarodowa oraz międzynarodowy podział pracy stwarzają możliwości efektywniejszego wykorzystanie istniejących zasobów bogactw naturalnych, zwiększenia efektywności wykorzystania siły roboczej i środków produkcji.
Handel zagraniczny - wymiana towarów i usług między rozpatrywanym krajem a jego otoczeniem zewnętrznym.
Eksport, Import, Obroty [ suma eksportu i importu ] Saldo [ różnica między eksportem a importem ; saldo dodatnie - nadwyżka eksportu nad importem , saldo ujemne; nadwyżka importu nad eksportem ]
Import towarów, których nie można wytworzyć w danym kraju a które są konieczne do prowadzenia procesu reprodukcji społecznej nazywamy importem niezbędnym, natomiast import towarów zastępujących możliwą produkcje krajową - importem substytucyjnym lub konkurencyjnym. Import może bezpośrednio zaspokajać bieżące potrzeby produkcyjne( import zaopatrzeniowy ) , potrzeby rozwojowe gospodarki ( import inwestycyjny ) oraz potrzeby konsumpcyjne ludności ( import konsumpcyjny )
Część eksportu która służy pozyskiwaniu środków na finansowanie importu niezbędnego jest określana jako eksport niezbędny.
Struktura rodzajowa eksportu i importu oznacza udział w eksporcie i imporcie odpowiednio sklasyfikowanych grup towarowych i zależy od struktury gospodarczej danego kraju oraz jego miejsca w MPP.
Teorie handlu zagranicznego;
teoria kosztów absolutnych ( Smith ) podstawa specjalizacji - absolutne różnice kosztów wytwarzania mierzone nakładami pracy - wymiana między dwoma krajami - gdy koszty wytworzenia towarów w tych krajach są zróżnicowane tzn gdy 1 kraj wytwarza pewne dobra taniej niż drugi, a pewne drożej. Korzyści wymiany ; lepsze wykorzystanie posiadanych zasobów , rozszerzenie rynków zbytu , obniżenie kosztów poprzez zwiększenie skali produkcji.
teoria kosztów komparatywnych ( Ricardo ) specjalizacja i wymiana towarów może być korzystna dla obu krajów także w przypadku gdy 1 kraj wytwarza wszystkie towary taniej ( drożej ) niż inne kraje
Terms of trade ; warunki wymiany ;
Instrumenty polityki handlowej;
Wolny handel - brak interwencji państwa , całkowicie nieskrępowana wymiana towarowa
Protekcjonizm - oddziaływanie na międzynarodową wymianę dóbr ( celem jest podniesienie konkurencyjności towarów krajowych za granicą a zmniejszenie konkurencyjności towarów obcych na rynku zew. )
Wprowadzenie ograniczeń ilościowych lub ceł w stosunku do produktów importowanych;
[ OGRANICZAJĄCE IMPORT ]
- cło ( opłata pobierana przez państwo przy przekraczaniu towarów za granicę , powodują zwiększenie wpływów do budżetu i ochronę rodzimych producentów.
- kontygenty ( ograniczona ilość wywożonych towarów - ochrona rodzimych producentów, wpływ na zwiększenie ceny - poprzez zmniejszenie podaży , wybrani importerzy mogą dzięki temu zwiększyć zysk.
- Umowy handlowe - kraje określają zasady wzajemnego traktowania.
- Ograniczenia pozataryfowe; różnego rodzaju utrudnienia , przedłużanie odprawy, opóźnianie wydania zgody na import.
[ PROMUJĄCE EKSPORT ]
- subwencje ( premie, subsydia, ulgi lub ułatwienia przyznawane przez państwo eksportem )
- dumping ( zaniżanie cen w celu wyparcia krajowych wytwórców , może być finansowany w formie np. subwencji )
- manipulowanie kursem walutowym
- dewaluacja ( wzrost cen towarów importowanych i spadek cen towarów krajowych )
- rewaluacja ( podwyższanie kursu waluty krajowej w stosunku do zagranicznej )
Bilans płatniczy; stosunki ekonomiczne wiążące dany kraj z zagranicą znajdują swoje finansowe odbicie w bilansie płatniczym. Jest to usystematyzowane zestawienie dokonanych na rzecz zagranicy i otrzymanych płatności ze wszystkich tytułów określanych w czasie.
Aktywa - płatności otrzymane z zagranicy zwiększające podaż dewiz
Pasywa - płatności dokonane na rzecz zagranicy
Saldo dodatnie - płatności na rzecz zagranicy przewyższają płatności otrzymane z zagranicy
Saldo ujemne - płatności otrzymane z zagranicy przewyższają płatności na rzecz zagranicy
Bilans obrotów bieżących;
Płatności ( wpływy, wydatki ) z tytułu obrotów handlowych
Płatności z tytułu usług; transportowych , pocztowych, telekomunikacyjnych, turystycznych, usług finansowych
Obsługa kredytów zagranicznych ( spłata odsetek od otrzymanych kredytów, spłata kredytów zaciągniętych przez inne kraje )
Przepływ dochodów majątkowych z tytułu własności ( odsetki, zyski, dywidendy )
Transfery rządowe i prywatne
Nie sklasyfikowane obroty bieżące ( skup, sprzedaż walut euro )