Obróbka cieplna
Obróbka cieplna stali
Powstanie austenitu podczas nagrzewania
Ujednorodnianie austenitu
Zmiany wielkości ziarna
Przemiany w stali podczas chłodzenia
Martenzytyczna
Bainityczna
Perlityczna
Przemiana martenzytyczna
Przemiana dyfuzyjna przy dużym przechłodzeniu austenitu z szybkością większą od krytycznej vk. Martenzyt - przesycony roztwór węgla w żelazie α. Warunek przemiany - ciągłe obniżanie temperatury w zakresie Ms do Mf. Wartości Ms i Mf zależą od składu chemicznego austenitu.
Początek przemiany: utworzenie w austenicie embrionów (błędy ułożenia, źródła Franka-Reada, pętle dyslokacji), przemiana w zarodki i autokataliza.
Podczas przemiany następuje skoordynowane przemieszczenie atomów bez zmiany sąsiadujących atomów. Wynik - charakterystyczny relief. Granice ziaren martenzytu położone są wzdłuż nieodkształconej płaszczyzny austenitu, zwanej płaszczyzną habitus.
Krystalografia przemiany martenzytycznej
Przebieg przemiany martenzytycznej
Atermicznie w czasie 10 -7 s
Wybuchowo poniżej 0°C
Izotermicznie dla niskiej Ms i niskiej szybkości zarodkowania martenzytu.
W wyniku przemiany martenzytycznej w stalach mogą utworzyć się dwa rodzaje martenzytu:
Listwowy: w niemal wszystkich stopach żelaza, duża gęstość dyslokacji, komórkowa struktura dyslokacyjna, wymiary 0,1 ÷ 3μm, stosunek wymiarów 1 : 7 : 30. Pakiety z listew położonych w kierunku <111>.
Płytkowy: w nielicznych stopach żelaza, kształt podobny do soczewek.
Austenit szczątkowy
Przemiana bainityczna
Zachodzi przy przechłodzeniu stali do 450 ÷ 200°C
Bainit: mieszanina ferrytu przesyconego węglem i drobnodyspersyjnych węglików
Zarodkowanie rozpoczyna dyfuzja węgla w austenicie do granic ziaren i dyslokacji
Zarodkami są miejsca ubogie w węgiel
Wymagany czas inkubacji
Równoczesna przemiana martenzytyczna w obszarach o małym stężeniu węgla i wysokiej Ms oraz wydzielanie drobnych cząstek cementytu
Po przemianie martenzytycznej w czasie dalszego chłodzenia: wydzielanie cementytu i węglika ε, a osnowa staje się ferrytem przesyconym węglem
Rozrost bainitu kontrolowany szybkością dyfuzji węgla w austenicie.
Do rysunku: w b) zamiast zarodek ferryrtu ma być zarodek cementytu.
Morfologia bainitu
Bainit górny: ziarna przesycone węglem ferrytu o nieregularnych kształtach z nieregularnymi wydzielaniami węglików oraz austenit szczątkowy
Bainit dolny: przesycony węglem ferryt o postaci listwowej, zbliżonego do martenzytu, płytkowe węgliki w równoległych rzędach ściśle zorientowanych względem ferrytu oraz austenit szczątkowy.
Przemiana perlityczna
Zachodzi przy chłodzeniu austenitu nieznacznie poniżej temperatury Ar1
Perlit: mieszanina eutektoidalna złożona z płytek ferrytu oraz cementytu
Przemiana dyfuzyjna związana z przegrupowaniem atomów węgla i zachodząca przez zarodkowanie i wzrost zarodków
Zarodkowanie heterogeniczne na cząstkach cementytu, płytkach ferrytu, a w austenicie na granicach jego ziarn
Kolejno tworzenie płytek cementytu i ferrytu
Morfologia perlitu
Utworzone kolonie perlitu mają kształt kulisty
Grubość płytek cementytu jest siedmiokrotnie mniejsza od grubości płytek ferrytu
Grubości płytek są prawie stałe w stałej temperaturze i nie zależą od wielkości ziarna
Obniżaniu temperatury towarzyszy zmniejszenie się odległości między płytkami
Wykresy przemian austenitu podczas chłodzenia
Krzywe czas - temperatura - przemiana CTP
CTPi - przy chłodzeniu izotermicznym
CTPc - przy chłodzeniu ciągłym
Krzywe CTP
Przemiany podczas wygrzewania stali węglowych po przemianie martenzytycznej
80 ÷ 200°C - rozkład martenzytu i wydzielanie węglika ε-Fe2C o strukturze heksagonalnej, sprzężonego z osnową, spadek stężenia węgla w martenzycie, zmniejszenie tetragonalności martenzytu i tworzenie martenzytu o sieci regularnej (martenzytu odpuszczonego)
200 ÷ 300°C - przemiana austenitu szczątkowego w martenzyt odpuszczony
300 ÷ 400°C - rozpuszczanie się węglika w osnowie i niezależne wydzielanie się cementytu
400 ÷ 600°C - koagulacja cząstek cementytu, sferoidyzacja, powstawanie martenzytu wysokoodpuszczonego - sorbitu, tj. bardzo drobnych kulistych cząstek cementytu w osnowie ferrytycznej
>600°C - koagulacja cementytu, zdrowienie i rekrystalizacja osnowy, powstanie sferoidytu, tj. cementytu kulkowego w osnowie ferrytu o niskiej twardości.