16.12.2008
FRYDRYCH Damian
LISZEWSKI Michał
MACIEJEWSKI Mateusz
Laboratorium z elementów półprzewodnikowych
Ćwiczenie 7: PÓŁPRZEWODNIKOWE ELEMENTY BEZZŁĄCZOWE
1. Charakterystyki statyczne u(i) termistora NTC zmierzone dla dwóch temperatur otoczenia (292K oraz 340K).
T=340K |
|
u [V] |
i [mA] |
0,05 |
2 |
0,1 |
4,5 |
0,15 |
6,6 |
0,2 |
9 |
0,25 |
11,2 |
0,3 |
13,8 |
0,35 |
15,6 |
0,4 |
18,5 |
0,6 |
27 |
0,8 |
35,5 |
0,95 |
43,2 |
1,14 |
54 |
1,4 |
68 |
1,63 |
84 |
1,8 |
96 |
1,9 |
105 |
Tabele pomiarów do wyznaczenia charakterystyk u(i) termistora NTC dla temperatur: 292K oraz 340K.
T=292K |
|
u [V] |
i [mA] |
0,5 |
|
1 |
7 |
1,5 |
10,3 |
2 |
14 |
2,5 |
17,5 |
3 |
22,4 |
3,5 |
26 |
4 |
|
4,5 |
39,6 |
5 |
47,8 |
5,5 |
80,9 |
punkty
pracy do
obliczenia
R25 oraz B
punkty pracy do obliczenia rezystancji statycznej i przyrostowej
Z wykresu wynika, że rezystancja termistora dla 340K jest mniejsza w stosunku do rezystancji w temperaturze 292K. Dla temperatury 340K początkowa zależność u(i) jest praktycznie liniowa, dlatego rezystancja na tym przedziale jest stała. W dalszych punktach wykres zaczyna się uginać co powoduje zmniejszeniem się rezystancji.
2. Wyznaczanie wartości parametrów R25, B badanego termistora NTC oraz jego współczynnik TWR w temperaturze pokojowej.
Parametr R25 oznacza rezystancję elementu w temperaturze pokojowej. Aby wyznaczyć rezystancje R25 skorzystano z charakterystyki napięciowo-prądowej termistora NTC, z uwzględnieniem wpływu temperatury na oporność elementu:
W przypadku temperatury pokojowej powyższą zależność można opisać tak:
,
Punkt pracy z zakresu liniowego dla T=292K: u=1V, i=7mA
Parametr B zależy od własności materiału półprzewodnikowego użytego do konstrukcji termistora. Aby wyliczyć parametr B należy skorzystać ze wzoru:
Przekształcając go otrzymujemy:
Punk pracy z zakresu liniowego dla T=340K: u=0,25V, i=11,2mA
Współczynnik względnych temperaturowych zmian rezystancji TWR dla temperatury T=298K oblicza się na podstawie wzoru:
którego obliczenie na podstawie wzoru
daje w wyniku
T=292K
B=3842K
Wyznaczenia wartości rezystancji statycznej i rezystancji przyrostowej z zakresu nieliniowości charakterystyki.
W celu wyznaczenia rezystancji statycznej skorzystano z prawa Ohma, które jest opisane daną zależnością:
R - rezystancja, U - napięcie, I - prąd
Punkt pracy dla T=292K: i=39,6mA, u=4,5V
Rezystancję przyrostową wylicza się na podstawie różnicy zmian wokół punktu pracy:
Punkt pracy dla T=292K: i=39,6mA, u=4,5V
i1 = 31,5mA, u1=4V
Punkt pracy dla T=340K: i=84mA, u=1,63V
Rezystancję przyrostową wylicza się na podstawie różnicy zmian wokół punktu pracy:
Punkt pracy dla T=340K: i=84mA, u=1,63V
i1=68mA, u1=1,4V
3. Charakterystyki u(i) termistora PTC zmierzone dla dwóch temperatur otoczenia (292K oraz 340K).
T=340 |
|
u [V] |
i [mA] |
0,04 |
1,1 |
0,1 |
3 |
0,2 |
5,2 |
0,3 |
8,7 |
0,4 |
10,6 |
0,5 |
14 |
0,6 |
17,5 |
0,7 |
19 |
0,8 |
24 |
1 |
27,5 |
1,2 |
32,5 |
2,7 |
64,5 |
3 |
70 |
3,5 |
74 |
4,3 |
69 |
5,8 |
57 |
6,8 |
51 |
12 |
26 |
13,5 |
22 |
14,3 |
19 |
15 |
16,5 |
16,6 |
13,6 |
17,1 |
12,3 |
18,2 |
12,6 |
Tabele pomiarów do wyznaczenia charakterystyk u(i) termistora PTC dla temperatur: 292K oraz 340K.
T=292K |
|
u [V] |
i [mA] |
0,1 |
6,2 |
0,3 |
19,5 |
0,5 |
32,5 |
1 |
65,3 |
1,2 |
76,4 |
1,5 |
95,9 |
1,8 |
110,7 |
2 |
122 |
2,3 |
143,5 |
2,5 |
152,5 |
2,7 |
|
3 |
176,8 |
punkty
pracy do
obliczenia
rezystancji
statycznej
i przyrostowej
Wyznaczenie wartości rezystancji statycznej i rezystancji przyrostowej z zakresu nieliniowości charakterystyki.
W celu wyznaczenia rezystancji statycznej termistora PTC tak jak w przypadku termistora NTC skorzystano z prawa Ohma, które jest opisane daną zależnością:
R - rezystancja, U - napięcie, I - prąd
Punkt pracy dla T=292K: i=166,7mA, u=2,7V
Rezystancję przyrostową wylicza się na podstawie różnicy zmian wokół punktu pracy.
Punkt pracy dla T=292K: i=166,7mA, u=2,7V
i1 = 176,8mA, u1=3V
Punkt pracy dla T=340K: i=13,6mA, u=16,6V
Rezystancję przyrostową wylicza się na podstawie różnicy zmian wokół punktu pracy.
Punkt pracy dla T=340K: i=13,6mA, u=16,6V
i1 =12,3mA, u1=17,1V
4. Charakterystyka i(u) warystora w skali logarytmiczno-logarytmicznej oraz wyznaczenie wartości parametrów α oraz K.
Tabela pomiarów do wyznaczenia charakterystyki i(u) warystora.
i [µA] |
u [V] |
0 |
0 |
0,1 |
25 |
0,8 |
26,8 |
1,4 |
27,7 |
2,4 |
28,5 |
8 |
30 |
17,8 |
31,1 |
50 |
32 |
68,2 |
32,4 |
127,5 |
33 |
198 |
33,5 |
500 |
34,3 |
905 |
34,8 |
punkty
pracy do
wyznaczenia
parametrów
warystora
Wyznaczenie parametrów modelu statycznego warystora
Charakterystyka statyczna warystora opisana jest następującą zależnością:
Aby wyznaczyć parametry K oraz α wybrano dwa punkty pracy: u=32V, i=50μA
u=33,5V, i=198μA
Po podstawieniu danych do wzoru otrzymaliśmy układ dwóch równań z dwiema niewiadomymi:
Z pierwszego równania wyznaczamy
i podstawiamy do drugiego
, następnie dzielimy obie strony przez
, w skutek czego pozostaje
.
Stąd
oraz
oświetlony |
|
I [mA] |
U [V] |
0,0046 |
0 |
0,0275 |
0,1 |
0,0527 |
0,2 |
0,08 |
0,3 |
0,0966 |
0,4 |
0,146 |
0,6 |
0,26 |
1 |
0,38 |
1,5 |
0,54 |
2,1 |
0,73 |
2,8 |
0,9 |
3,6 |
1,3 |
5 |
1,6 |
6 |
1,96 |
7,4 |
2,4 |
8,9 |
3,4 |
12,3 |
3,6 |
13,4 |
3,8 |
14 |
4 |
15,2 |
4,33 |
16,4 |
4,89 |
|
5,1 |
20,4 |
5,69 |
24 |
6,65 |
28,1 |
7,1 |
31 |
7,3 |
33,2 |
7,65 |
36,8 |
7,8 |
40 |
5. Charakterystyki statyczne i(u) fotorezystora oświetlonego i nieoświetlonego.
Tabele pomiarów do wyznaczenia charakterystyk i(u) fotorezystora oświetlonego i nieoświetlonego.
nieoświetlony |
|
I [µA] |
U [V] |
0,1 |
1,4 |
0,2 |
2 |
0,3 |
3,4 |
0,4 |
4,2 |
0,7 |
7,6 |
0,9 |
9,5 |
1,1 |
10,9 |
1,2 |
12,5 |
1,4 |
13,1 |
1,7 |
17,3 |
2 |
20,7 |
2,9 |
29,6 |
3,5 |
35,8 |
4,2 |
42,7 |
4,8 |
48,2 |
punkty
pracy do
wyznaczenia
rezystancji fotorezystora
Wyznaczenie wartości rezystancji fotorezystora oświetlonego i nieoświetlonego
W celu wyznaczenia wartości rezystancji fotorezystora oświetlonego i nieoświetlonego skorzystano z prawa Ohma, które jest opisane daną zależnością:
R - rezystancja, U - napięcie, I - prąd
W przypadku fotorezystora rezystancja nie zależy od punktu pracy, ponieważ kąt nachylenia prostej opisującej zależność i(u) jest stały.
Aby wyznaczyć tą rezystancję wybraliśmy punkt pracy:
- dla fotorezystora oświetlonego: u=20,4V, i=5,1mA.
- dla fotorezystora nieoświetlonego u=29,6V, i=2,9µA.
Widać wyraźnie, że rezystancja fotorezystora nieoświetlonego jest znacznie większa (różnica 3-rzędów) niż rezystancja fotorezystora oświetlonego.
9