Gospodarowanie w Chinach w starożytności i w średniowieczu
Cywilizacja chińska sięgająca ok. 2 tysiąclecia p.n.e. jest cywilizacją rozwijającą się w największej izolacji a za jej kolebkę uważa się dolinę Żółtej Rzeki. Zgodnie z konfukcjonizmem ( filozofią chińską) cesarze byli wszechwładni i niektórzy faktycznie korzystali z tego przywileju. Początkowo Chiny jak i inne państwa tamtego okresu zajmowały się głównie rolnictwem. Pierwszą podstawową rośliną uprawianą przez Chińczyków było proso, później zaczęto uprawiać sprowadzoną ze Środkowego Wschodu pszenicę i jęczmień. Rolnictwo chińskie zawsze bazowało na intensywnym wykorzystaniu siły roboczej i powszechnym systemie nawadniania. Opierając się na produktywnym rolnictwie zaczęło rozwijać się życie miejskie i powstały różne rzemiosła. Produkcja wyrobów z brązu osiągnęła tu bardzo wysoki poziom. Chiny specjalizowały się w produkcji porcelany i jedwabiu. Pierwsze manufaktury powstały właśnie tam. Chińczycy pierwsi wynaleźli i wykorzystali papier i druk. Posługiwali się papierowymi pieniędzmi kiedy w Europie zaczęto bić pierwsze monety. Chińczycy kilkakrotnie doświadczali inflacji i załamania się pieniądza. Wyroby rzemieślnicze przeznaczone były wyłącznie na użytek władzy, dworu carskiego oraz wąskiej grupy arystokracji posiadającej ziemię. Chłopstwo było zbyt ubogie aby tworzyć rynek na takie towary. Żelazo służyło do wyrabiania broni i sztuki zdobniczej a nie narzędzi. Ponadto kupcy mieli niski status społeczny a handel nie był ceniony. W XIII w. Po upadku panowania mongolskiego handel między krajami śródziemnomorskimi a Chinami rozkwitł w większym stopniu niż za czasów Imperium Rzymskiego. Panująca dynastia Ming przywróciła tradycje i obyczaje chińskie. Przeniosła również stolicę do Pekinu., stymulując w ten sposób handel północy z południem. Wprowadzono uprawę bawełny oraz produkcję tkanin bawełnianych. Chińczycy zajęli się handlem i ich statki zaczęły zawijać do obcych portów.