Ćwiczenie Numer:4

Temat: Aerodynamika płomienia.

Badania i oprawę wykonali:

1. Przemysław Jóźkowicz

2. Artur Stawniczy

3. Rafał Broszkiewicz

Wydział M-E Rok studiów: IV

Data ćwiczenia: 03.01.01 Prowadzący: mgr inż. A. Dyjakon

Data oddania sprawozdania: 10.01.01 Ocena:

1. Część teoretyczna.

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze strukturą gazowych płomieni turbulentnych, oraz zapoznanie się z działaniem przemysłowego palnika gazowego.

Palniki służą do organizacji wprowadzenia paliwa i powietrza do komory spalania. W wykorzystywanych do ćwiczenia palnikach, stosowane zawirowanie. Zawirowanie stosujemy dla lepszego mieszania paliwa z powietrzem, aby znajdować się w strefie stabilnego płomienia. Mamy różne rodzaje stabilizatorów powietrza. Niektóre z nich to:

• płomień pilotujący

• zawirowywacz łopatkowy

• styczne doprowadzenie gazu do cylindrycznych kanałów

• urządzenia wirujące

Parametrem, który charakteryzuje intensywność zawirowania strugi jest liczba wiru. W silnie zawirowanych płomieniach występuje recyrkulacja, która powoduje stabilne spalanie paliwa i utleniacza.

2. Cześć praktyczna

1) Tabela pomiarowa.

	Q [l/h]	h [cm]
Rotametr 1	2	4
		5	5,5
		9	8
		14	1
		18	13
		28	17
	Rotametr 2	50	23
		100	34
		200	49
		250	53
		300	5
		350	54
		400	53
		450	51
		500	51
		550	51
Rotametr 3	600	50

2) Stabilizacja płomienia za pomocą stabilizatora stożkowego.

Stosując stabilizator:

• znikają szumy

• nie ma efektu zerwania płomienia ( za stożkiem powstają strefy recyrkulacji)

• poprzez zwiększenia oporu zwiększamy stabilność płomienia

3) Rodzaje palników.

1. Palnik wirowy, tradycyjny. Płomień wiruje, im więcej powietrza tym krótszy płomień, większe zawirowania.

2. Palnik z „zębami”, powietrze z paliwem miesza się wcześniej.

3. Palnik ze spiralą. Płomień jest bardzo płaski, nie ma zawirowań i występują duże opory przepływu.

4. Palnik z powierzchnią w kształcie „plastra miodu”. Występuje spalanie powierzchniowe, jest mała grubość płomienia.

3. Wnioski.

Na przebieg doświadczenia ogromny wpływ miało otoczenie. W pierwszym doświadczeniu mieliśmy do czynienia z palnikiem o średnicy 1,8 mm. Do wysokości płomienia h=8 cm występuje laminarny charakter płomienia. Jest to płomień smukły i symetryczny. Od wysokości h=53 cm mogliśmy zauważyć zaburzenia, które zaczynały się od góry. Pewne zwiększenia gazu nie wydłużają płomienia. Charakter laminarny zmienia się w turbulentny. Płomień ma charakter krzaczasty. Po pewnej wartości granicznej następuje zerwanie płomienia. Do tego ćwiczenia dołączony jest wykres, który charakteryzuje jak zmienia się wysokość płomienia wraz ze wzrostem strumienia paliwa. W drugim ćwiczeniu mięliśmy do czynienia z palnikiem ze stabilizatorem stożkowym. Stabilizacja polega na wywołaniu recyrkulacji. Stabilizatory są szeroko stosowane w różnego rodzaju dziedzinach przemysłowych. W trzecim ćwiczeniu mięliśmy do czynienia z różnego rodzaju palnikami. Poznaliśmy ich zasadę działania i rodzaj płomienia jaki się z nich wydobywa.

---