363

Na rozkaz Marszałka Mózgu Generał Członek przeprowadził ofensywę na twierdzę w Dolinie Miłości znajdującej się w rejonie Uda, tuż przy wsi Podbrzusze. Generał Członek w porozumieniu z Majorem Rączką wysłał na zwiad Kaprala Paluszka, który stwierdził, że teren jest nieco górzysty i silnie zalesiony oraz miejscami podmokły. Wobec takiej sytuacji terenowej Generał Członek wydał rozkaz ataku i nagłym ruchem przesunął się pod wieś Brzuchowice Dolne, zdobywając bez wysiłku wieś Pępków. Następnie niespodziewanie zaatakował wieś Cycowie, gdzie po zaciętej walce zdobył dwa wzgórza o wyjątkowym znaczeniu. Po chwilowym odpoczynku miał się odbyć atak na powyższy punkt twierdzy w Dolinie Miłości, gdzie dowodzenie powierzono Majorowi Gołogłowemu wspartemu o dwa działka dużego kalibru. Już przed świtem Major Gołogłowy przesunął się pod osadę Włochowice, gdzie skąd ruszył do ataku. Walka rozgorzała, polała się krew. W ogniu walki zginął Porucznik Błonka, który już jakiś czas przeciwstawiał się Majorowi Gołogłowemu. Major Gołogłowy wykazał się niespotykaną umiejętnością manewru i geniuszu strategii: to atakował, to znów się wycofywał. Jego ataki jednak rozbiły się o mury twierdzy. Walczył tam również Sierżant Śmietanka, który dostał się do niewoli i wg informacji naszego dowództwa został zatrzymany na 9 miesięcy w lochu Doliny Miłości. Zginął również Kapitan Sztywny, po którym dowództwo objął Major Flak. Ponieważ sytuacja Majora Gołogłowego stała się beznadziejna ze względu na brak amunicji, zmuszony był wycofać się do wsi Portkowice przez osadę Rozporkowo wraz z Majorem Flakiem w celu odpoczynku i zmobilizowania sił do ponownego ataku na twierdzę zalesionej Doliny Miłości.