regulice2, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Technika strzelinicza


Temat:

SPRAWOZDANIE Z ZAJĘĆ TERENOWYCH W REGULICACH.

Wykonały:

Chrapko Joanna

Gazda Katarzyna

Wydział:

Górnictwa i Geoinżynierii

Data wykonania:

24.05.2004

Grupa 1

Wstęp:

Stacja badawcza, w której odbyliśmy praktykę znajduje się w gminie Alwernia (około 30km od Krakowa). Geologicznie gmina leży na utworach Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

W skład formacji jurajskich wchodzą wapienie-przechodzące w dolomity (zawierają rudy Zn i Pb), ponadto są karbońskie formacje węglowe, oraz permskie utwory powstałe na skutek linearnych wylewów lawy.

Utwory te były eksploatowane kolejno w trzech wyrobiskach:

Obowiązuje tam obszar górniczy 24h, teren górniczy 132h, a zakład badawczy obejmuje 22h.

Ośrodek stanowi zaplecze dydaktyczne wydziału Górnictwa i Goeinżynierii od 1 lipca 1979r. z inicjatywy profesora J.S. Samujło. Prowadzi działalność dydaktyczno - szkoleniową w zakresie technik strzałowych dla górnictwa odkrywkowego, prace badawcze związane
z dopuszczeniem środków strzałowych i sprzętu strzałowego do użytku. Pracownicy stacji posiadają uprawnienia do prowadzenia robót strzałowych na terenie całego kraju przy pracach wyburzeniowych (np: kopalń, kominów, starych budynków), usług warsztatowych. Urobek powstały w wyniku przeprowadzonych doświadczeń jest przeznaczony do sprzedaży dla celów utrzymania.

Ćwiczenia terenowe odbyły się w wyrobisku 1, które jest wyeksploatowane, częściowo zasypane odpadami i zrekultywowane.

Pracownia chemiczna:

W pracowni chemicznej mieliśmy okazję zapoznać się ze sprzętem i sposobem przygotowywania niektórych materiałów wybuchowych.

Materiały wybuchowe używane w górnictwie są przeważnie mieszaninami chemicznych związków wybuchowych oraz ciał palnych i tlenonośnych.

Ze względu na skład chemiczny materiały wybuchowe można podzielić na:

  1. Prochy

  2. Amonowo-saletrzane (amonity, karbonity, metanity)

  3. Nitroglicerynowe (dynamity, barbaryty)

W laboratorium mogliśmy zapoznać się z następującymi związkami chemicznymi wykorzystywanymi do wyrobu mat. wybuchowych:

Zdolność wykonywania pracy w bloku ołowianym - sprawdza się w bloku sześciennym
o krawędzi 200mm z wydrążonym otworze o szerokości φ= 25mm i głębokości 125mm. Wielkość poszerzenia otworu jest miarą zdolności do wykonania pracy w bloku ołowianym.

Teleskopy do badania średnicy krytycznej - średnice maleją i możemy wyznaczyć krytyczną średnice, poniżej której mat. nie detonuje.

Skład materiałów wybuchowych

Obiekty przechowywania środków wybuchowych - mają zapewnić dwojaką ochronę: zabezpieczenie obiektu przed osobami z zewnątrz ( dozór, ogrodzenie), oraz zabezpieczenie otoczenia w związku ze składowanymi materiałami wybuchowymi (obwałowanie składu
w celu podniesienia i osłabienia niszczącego działania fali uderzeniowej, wydzielenie strefy ochronnej, która może mieć promień obszaru nawet do 4km).

Rozróżniamy składy naziemne (zabetonowane szafki pancerne) i podziemne.
W zależności od ilości przechowywanych materiałów rozróżnia się następujące klasy: I do 250kg,...,VIII kilkanaście ton.

W składzie zapewnia się ochronę przed zaiskrzeniem (szafki pancerne wyłożone drewnem, zakaz wstępu z światłem otwartym, środki gaśnicze), oraz sprawuje się odpowiednią kontrolę wilgotności. Pewne typy materiałów przechowuje się osobno
w specjalnych komorach np. zapalniki i spłonki zawierające silne mat. wybuchowe ( azydek ołowiu, pentryt).

Ponadto składy materiałów wybuchowych podlegają kontroli władz górniczych wydających zezwolenia i zatwierdzenia do użytkowania składu.

Przeprowadzone doświadczenia:

  1. Próba spalania mat. wybuchowych:

Materiał

Sposób spalania

Trotyl

Topi się powoli, silnie kopci ( ujemny bilans tlenowy)

Mat. plastycznych

Spala się spokojnym płomieniem, również się kopci

Dynamit

Syczy, długo się pali

Heksogen

Pali się gwałtownie, z dużym płomieniem

Lont prochowy

Czas spalania ok. 108 s/m co w przybliżeniu zgadza się z wartością oczekiwaną (110-130s/m)

  1. Zdolność do wykonania pracy na wahadle balistycznym.

Badamy kąt wychylenia wahadła po włożeniu ~10g mat. wybuchowego do otworu moździerza. Masa wahadła 320kg, masa pocisku 16kg

Materiał

Kąt wychylenia

Trotyl

14o57'

Dynamit

17 o03'

Heksogen

18o10'

Heksogen przyjęty jako mat. wzorcowy.

0x01 graphic

  1. Trotyl - 61%

  2. Dynamit - 89%

  1. Odpalenie ładunku kierunkowego i kształtki trotylowej:

Ładunek kierunkowy odpowiednio ukształtowany przebił na wylot 2 warstwy stali o łącznej grubości 57 mm.

Kształtka trotylowa: 160g trotylu na jednej płycie. Na górnej powierzchni powstało nieznaczne wgniecenie natomiast pow. dolna została silniej poszarpana przez falę wychodzącą.

  1. Badanie prędkości detonacji lontu detonującego:

Rozmieszczamy 5 sond w odległości 10cm. Rozerwanie pierwszej sądy włącza licznik
i kolejne sądy dają informuje o zmianie prędkości wzdłuż lontu. Według normy prędkość ma wynieść ~6000m/s. Uzyskane wyniki: 7272 m/s, 7220 m/s, 7194 m/s, 7142 m/s.

  1. Badanie wrażliwości na uderzenie - kafar Kasta:

W urządzeniu tym na próbę spada młot (o masie 5kg) w próbach z różnej wysokości. Znając masę i wysokość (h) obliczę energię uderzenia młota. Aby materiał spełnił wymagania nie mogą pojawić się żadne: trzaski, stuki, zwęglenia, iskry i podobne efekty w granicach określonych energii uderzenia.

h=0,3 m, Ep =15 [J] - próbka przereagowała,

h=0,25 m, Ep=12 [J] - próbka nie przereagowała- dolna granica wrażliwości,

h=0,2 m, Ep=9,81 [J] - górna granica niewrażliwości.

  1. Badanie średnicy krytycznej saletrolu:

Saletrol (70% - saletry, 30% trotylu)

Ładunek saletrolu w rurze PCV o φ=71mm. Po odpaleniu zapalnikiem elektrycznym nie zdetonował w całości. Dopiero po dodaniu kształtki trotylowej nastąpiła całkowita detonacja. Wnioskować można, że saletrol potrzebuje silnego impulsu, mocnego inicjatora. Trotyl spełnił to zadanie.

  1. Badanie średnicy krytycznej saletrotu:

Ładunek saletrotu znajdował się w teleskopie o kolejnych średnicach: 46, 36, 28, 21,16mm. Po zdetonowaniu można było określić średnicę po której nastąpił zanik detonacji. 28mm zanik detonacji, 21, 16, pozostały nie zdetonowane. Średnica krytyczna dla saletrotu zawiera się w przedziale 28-36mm.

  1. Detonowanie serii ładunków amonitowych przez lont detonacyjny:

Serie ładunków łączymy lontami detonacyjnymi. Po odpaleniu: - wszystkie lonty zdetonowały.

  1. Odpalenie serii ładunków przy pomocy zapalników elektrycznych:

15 ładunków połączonych serią zapalników elektrycznych mili sekundowych. Użyliśmy zapalników węglowych 0,2A (kolory izolacji: niebieski i żółty). Wszystkie ładunki odpaliły poprawnie.

Wnioski :

Podczas zajęć terenowych mieliśmy możliwość zapoznania i wypróbowania materiałów wybuchowych o których była wcześniej mowa na zajęciach teoretycznych. Mogliśmy zobaczyć w jaki sposób przygotowuje się materiały wybuchowe w laboratorium chemicznym oraz wejść na teren w którym się je składuje. Szczególnych wrażeń przysporzyły oczywiście, możliwość samodzielnej detonacji niektórych materiałów wybuchowych i efekty im towarzyszące.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawozdanie Regulice, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Technika strzelinicza
Tech. strzelnicza, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Technika strzelinicza
Budownictwo Podziemne sciaga, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Budownictwo górnicze
projekt rudy, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Podziemka, materiały Herezy, Prezentacje
cw 3 bijata, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, wentylacja
wytyczne, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Podziemka, materiały Herezy, Prezentacje
Nowak sciaga moja, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, wentylacja
do projektu kotwy, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Podziemka, materiały Herezy, Prezentac
cw 2 bijata, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, wentylacja
prg temat 29, AGH. kier. GiG. rok 4 sem 7, semestr VII, Projektowanie robót górniczych
Gelogia III, AGH Kier. GiG rok I Sem. I, Geologia
Sprawozdanie z ochrony srodowiska t.gleba1, AGH Kier. GiG rok I Sem. I, ochrona srodowiska, Sprawoz

więcej podobnych podstron