CAD-computer added dresing.Komputerowe wspomaganie zapisu konstrukcji.
CAM-kom.wsp.procesów produkcyjnych.
CAE-kom.wsp.procesów inżynierskich.
TKCN-technologiczna klasyfikacja części maszyn.
CIM-komputerowo zintegrowane wytwarzanie.
UDT-Urząd Dozoru Technicznego
E.S.P.-elastyczne systemy produkcji
TQM-(total quality menegment)zarządzanie przez jakość
HEURYSTYKA-opiera się o takie założenie, że proces twórczy powstaje w świadomości (intuicyjnie),intuicja-myślenie poboczne, równoległe.Heurys.cechuje fantazja,elastyczność.
CYKL ISTNIENIA WYROBU- potrzeba->projektowanie->konstruowanie->wykonywanie->eksploatacja->kasacja
KONSTRUOWANIE-(projektowanie szczegółowe)jest to określenie postaci konstrukcyjnej,projektowanie wyrobu zapisane w dokumentacji konstrukcyjnej.Postać konstrukcyjną tworzą:1.cechy geometryczne 2.cechy materiałowe 3.cechy dynamiczne określane na podstawie obliczeń
SPOSOBY KONSTRUOWANIA-(metametody) naśladowanie znanych wzorów,metoda prób i błędów,obliczenie szukanych wartości z gotowych wzorów wziętych z literiatury,metoda prób i błędów połączona z symulacją komputerową(MESS-metoda elementów skończonych),graficzne metody syntezy mechanizmów,symulacja i polipytmenzacja(?)
SYNEKTYKA-opiera się na zasadach negacji,inwersji i podważania najbardziej utartych dogmatów i przekonań.(fazy osfajania dziwności,udziwniania swojskości)
TECHNIKI AKTYWIZUJĄCE KONCYPOWANIE(?)-technika kruszenia,rozdrabnianie tego co jest już wymyślone
METODA DELFICKA-przewidziana do prognozowanie dalekiej przyszłości,technika zbiorowej ekspertyzy,gdzie eksperci się nie znają i nie wiedzą nic o sobie.Cele met.-wskazanie dat interesujących zjawisk,określenie punktów zwrotnych pewnych trędów,tworzenie oceny faktów determinujących przyszłość,ocenianie przydatności tworzonych modeli.
METODA MORFOLOGICZNA-Celem metody jest znalezienie nowych rozwiązań problemu, który miał wcześniej jakieś rozwiązanie ale uznane za niezadowalające. Chodzi więc o poszerzenie obszaru poszukiwań i wzbogacanie zbioru rozwiązań dopuszczalnych.
STANOWISKA ROBOCZE: -uniwersalne:mające uniwersalne wyposażenie bez przydzielenia ściśle określonych operacji lub wytwarzanie części, -specjalizowane:mające przydzieloną grupę części lub operacji z zawężoną możliwości przezbrojeń do pewnej klasy narzędzi i przyrządów technologicznych, -specjalny: z przydzieloną jedną lub kilkoma częściami czy operacjami wykonywanymi bez przezbrojeń, lecz czasem z możliwością przebudowy stanowiska.
PROGRAM PRODUKCYJNY- ilość sztuk wytworzonym w określonym czasie.
CECHY PRODUKCJI JEDNOSTKOWEJ I SERYJNEJ: czym produkcja bardziej masowa lub wieloseryjna tym środki produkcji specjalne.
P.SPECJALNA- środki prod.specjalne drogi w momencie produkcji, dokumentacja techniczna precyzyjna i szczegółowa,obsługa o niskich kwalifikacjach i tania.
P.JEDNOSTKOWA- środki prod. uniwersalne, dokumentacja techn.. uproszczona, pracownik drogi, wyspecjalizowany.
OBRABIARKI- konwencjonalne: w których ruchami głównymi i pomocniczymi steruje człowiek, sterowane numerycznie- wszystkimi ruchami steruje program napisany w języku rozumianym przez system sterowania obrabiarki.
OBRABIARKI(2)- ogólnego przeznaczenia, specjalizowane, specjalne.
METODY KLASYFIKACJI CZĘŚCI (TKCN)- m.konstrukcyjne, technologiczne, technologiczno- konstrukcyjne.
EKSPLOATACJA- zespół celowych działań organizacyjno-techn. I ekonomicznych ludzi z obiektem technicznym oraz wzajemne relacje występujący m.in. od chwili przyjęcia obiektu do wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem aż do likwidacji.
EKSPLOAT. Dzieli się na: czas użytkowania, cz. Obsługiwania.
3 STRONY BEZRUCHU:przestój, przygotowanie urządzeń do pracy, załadunek, wyładunek
3 ŁAŃCUCHY występujące w modelu prakseologicznym: 1.ł. działania, 2.ł.użytkowania, 3.ł.obsługiwania
Urządzenie jest eksploatowane wtedy i tylko wtedy, gdy jest użytkowane, obsługiwane. Łańcuch w którym dane urządzenie jest pośrednikiem lub przedmiotem nazywamy łańcuchem eksploatacji, a podmiot eksploatatorem. Eksploatatorem jest zarówno użytkownik i osoba obsługująca urządzenie.
NIEZAWODNOŚĆ UT- właściwość obiektu charakteryzująca zdolność do wykonywania określonych funkcji w określonych warunkach i określonym czasie.
TRWAŁOŚĆ- właściwość obiektu charakteryzująca jego zdolność do zachowania stanu zdatności w określonych warunkach, aż do zakończenia jego eksploatacji.
ZDATNOŚĆ- to stan w którym obiekt zachowuje określone właściwości w dopuszczanych granicach ich zmian.
NIEUSZKADZALNOŚĆ- jest właściwością obiektu, która charakteryzuje jego zdolność do zachowania stanu zdatności podczas wykonywania zadań. W sensie ilościowym nieuszk. to prawdopodobieństwo ciągłego zachowania stanu zdatności podczas wykonywania zadań.
NAPRAWIALNOŚĆ- oznacza właściwość obiektu charakteryzującą jego przystosowanie do wykonania napraw w określonych warunkach eksploatacji z wykorzystaniem określonych metod i środków naprawczych.W sensie ilościowym napr. Określa się wskaźnikami: prawdopodobieństwo naprawy, średni czas naprawy, intensywność naprawy.
PRZECHOWYWALNOŚĆ- to właściwość charakteryzująca zdolność obiektu do zachowania stanu zdatności podczas przechowywania. Właściwość ta oznacza zdolność do przeciwstawiania się ujemnym wpływom warunków przechowywania na jego trwałość, nieuszkadzalność.
JAKOŚĆ- zaspokojenie potrzeb i oczekiwań- pojęcie subiektywne. Def. Amerykańska:jakość to powracanie klienta.
Jakość= <cechy rzeczywiste / cechy oczekiwane>
DĄŻENIE DO JAKOŚCI- zgodność ze specyfikacją, profilaktyka, niedopuszczenie do częściowej jakości.
ETAPY JAKOŚCI: planowanie jakości, kontrola j., doskonalenie j.
CECHY JAKOŚCI- niezawodność, osiągi, bezpieczeństwo obsługi, łatwość użytkowania, estetyka.
ETAPY I KONCEPCJE ROZWOJU ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ- kontrola techniczna, kontrola jakości sterowanie jakością, TQM.
E.S.P. - najczęściej system produkcyjny, w którym zastosowano urządzenia produkcyjne sterowane komputerowo charakteryzujące się dużo wielostronnością i łatwością przezbrajania.
PODSYSTEMY E.S.P.- Podsystemy wytwarzania: obrabiarki, urządzenia mocujące, stacje mycia, urządzenia pomiarowe
Pods. transportu i manipulacji: palety, roboty przemysłowe, manipulatory.
Pods. sterowania i kontroli: komputer centralny, sterowniki NC, oprogramowanie, sieć transmisji danych.
Pods. składowania: magazyn centralny, magazyny lokalne, bufory międzyoperacyjne.
DOKUMENTACJA JAKOŚCI- księga jakości, procedury j.(funkcjonowanie), instrukcje j., planyj., księgi j.
TQM - idea zarządzania przez jakość sprowadza się do uznania, że wszystkie materialne i niematerialne elementy przedsiębiorstwa wpływają na jakość wyrobów i procesów wewnętrznych oraz zewnętrznych. Jakość jest pierwszoplanowym zadaniem.
PRZYCZYNY OBECNEJ SYTUACJI EKOLOGICZNEJ: demograficzno-geograficczne,techniczno-ekonomiczne,kulturowo-społeczne
2 PODSTAWOWE ASPEKTY ROZUMIENIA KULTURY TECHNICZNEJ: instrumentalny- Wiąże się z umiejętnościami wykorzystywania posiadanej wiedzy w procesie tworzenia i stosowania techniki w taki sposób aby w efekcie dało się odczuć minimalizację jej negatywnych następstw. Kwestią otwartą pozostaje problem umiejętności potrzebnych do tego by cel mógł być osiągnięty., świadomościowy - Dotyczy stanu świadomości społecznej, relacji człowiek - technika oraz skutków wynikających z tworzenia i użytkowania techniki.Ma on także związek z czynnikiem emocjonalnym, odnoszącym się do sfery potrzeb oraz preferowanych wartości.
3 RODZAJE WARTOŚCI K.T. w.techniczne, społeczne/ kulturowe / humanistyczne, w. techniki
PRZEDMIOT DZIAŁAŃ KT: technika i jej skutki, człowiek jako podmiot określonych działań.
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA POZIOM KT: wrażliwość związana z tworzeniem i wykorzystaniem techniki, doświadczenie nabyte w trakcie kontaktów człowieka z techniką, umiejętności jej tworzenia, umiejętności wykorzystywania i włączania w całokształt procesów społecznych, kulturowych i procesów życiowych jednostek.
PODNOSZENIE POZIOMY KT: kształtowanie postaw, kszt. Umiejętności, stwarzanie możliwości
PODSTAWOWE FUNKCJE KT: kształtowanie umiejętności tworzenia i eksploatacji urządzeń technicznych,| wpływanie na zakres i poziom odpowiedzialności ludzi związanych z techniką w procesie jej tworzenia, użytkowania, podejmowania decyzji, | wchodzenie we wzajemne relacje z kulturą ogólną społeczeństwa stanowiąc czynnik wpływu na nią lub przedmiot jej oddziaływania.
PODSTAWOWE TYPY KT: spontaniczny, magiczny, instrumentalny, zintegrowany
RYZYKO I ODPOWIEDZIALNOŚĆ W DZIAŁANIACH TECHN.: „wartościowanie ryzyka zawiera”: analizę ryzyka, ocenę ryzyka, zarządzanie ryzykiem.