III. REAKCJE CHEMICZNE
1. Przemiany fizyczne a reakcje chemiczne
W fizyce i chemii wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje materii, mianowicie pierwiastki chemiczne oraz związki chemiczne w stanie czystym. Każdy pierwiastek lub związek może ulegać przemianom w procesach fizycznych lub wchodzić
w reakcje chemiczne z innymi pierwiastkami lub związkami chemicznymi.
Proces fizyczny to przemiana prowadząca do zmiany stanu skupienia danego pierwiastka lub związku chemicznego. Procesem fizycznym jest również zmiana struktury krystalicznej pierwiastka lub związku chemicznego w fazie stałej. Przykłady procesów fizycznych:
|
Proces chemiczny jest reakcją chemiczną, w której |
W reakcjach chemicznych ma miejsce rozrywanie jednych wiązań i tworzenie innych. Reakcjom często towarzyszą zmiany |
Przykłady reakcji chemicznych: a) synteza chlorowodoru, H2(g) + Cl2(g) = 2HCl(g) b) roztwarzanie cynku w kwasach, Zn(s) + 2H+ = Zn2+ + H2(g) c) strącanie osadów soli trudno rozpuszczalnych w wodzie, np. Ag+ + Cl- = AgCl(s) d) termiczny rozkład węglanu wapnia, CaCO3(s) = CaO(s) + CO2(g) e) reakcje przyłączania (addycji), np. C2H4(g) + Cl2(g) = C2H4Cl2(c) |
Przedstawione wyżej przykłady są zapisane w postaci równań reakcji chemicznych, gdzie każdy reagent jest poprzedzony odpowiednim współczynnikiem νi (liczbą całkowitą) zwanym współczynnikiem stechiometrycznym. Wówczas, gdy znamy efekt energetyczny reakcji chemicznej, ΔHo, to można zapisać go po prawej stronie równania.
Przykład: reakcja spalania węgla
C(s) + O2(g) = CO2(g) + ΔHo,
gdzie ΔHo = -394 kJ/mol jest standardową entalpią (efektem cieplnym) w reakcji w temperaturze 298 K pod ciśnieniem p = 101,3 kPa.
W zapisie efektu energetycznego stosuje się bilansowanie „altruistyczne”.
ΔHo < 0 dla reakcji egzotermicznych (egzoergicznych),
ΔHo > 0 dla reakcji endotermicznych (endoergicznych).
2. Informacje wynikające z równań reakcji chemicznych
Równanie reakcji dostarcza informacji:
• o rodzaju substratów i produktów;
• o współczynnikach stechiometrycznych, określających
wzajemne relacje ilościowe między reagentami;
• o efekcie energetycznym (cieplnym) reakcji;
• o stanie skupienia reagentów, gdy są one zapisane
z odpowiednim indeksem: s, c lub g. Indeks r stosuje się wówczas, gdy reagent występuje w roztworze. Stosowanie tych indeksów pozwala określić czy dana reakcja jest homogeniczna, czy heterogeniczna.
Równanie reakcji nie daje żadnych informacji o jej szybkości, mechanizmie i stopniach przereagowania substratów i wydajności względem produktów.
3. Podstawowe prawa rządzące reakcjami chemicznymi
3.1. Prawo zachowania masy
Suma mas produktów jest równa sumie mas substratów. Σνi·Mi = 0 |
Przykład
H2 + F2 = 2 HF
νH2 = -1, νF2 = -1, νHF = +2
νHF·MHF+ νH2·MH2 + νF2·MF2 = 0
3.2. Prawo stosunków stałych
Pierwiastki chemiczne reagują ze sobą w stałych, ściśle określonych stosunkach ilościowych (stechiometrycznych). |
W konsekwencji:
każdy związek chemiczny ma stały, niezmienny skład jakościowy i ilościowy. |
Odstępstwem od tego prawa są pominięte w tym wykładzie związki niestechiometryczne.
4. Klasyfikacja reakcji chemicznych
Reakcje chemiczne można klasyfikować w oparciu
o różne kryteria, przy czym dana reakcja może spełniać kilka z nich jednocześnie. Istotne znaczenie mają rodzaj
i właściwości reagentów. Reagenty mogą mieć różny stan skupienia, tzn. występować w fazie stałej, ciekłej (np. w roztworze) lub gazowej, być związkami z wiązaniami jonowymi lub atomowymi, itp.
4.1. Podział ze względu na ilość reagentów
Reakcje syntezy
C + O2 = CO2 - spalanie węgla
H2 + Cl2 = 2HCl - synteza chlorowodoru
N2 + 3H2 = 2NH3 - synteza amoniaku
nC2H4 = (-CH2-CH2-)n - polimeryzacja etenu
Reakcje rozkładu (analizy)
CaCO3 = CaO + CO2 - produkcja wapna
2H2O2 = 2H2O + O2
4KMnO4 = 2K2O + 4MnO2 + 3O2
ZrI4 = Zr + 2I2
Reakcje wymiany
TiO2 + Mg = Ti + 2MgO
BaCl2 + K2SO4 = BaSO4 + 2KCl
4.2. Podział ze względu na liczbę faz
Fazą nazywamy część układu oddzieloną od pozostałych jego części wyraźną powierzchnią graniczną (powierzchnią międzyfazową). |
Reakcje homogeniczne
Reakcja jest reakcją homogeniczną, gdy reagenty występują tylko w jednej fazie, mianowicie w fazie gazowej lub fazie ciekłej - zazwyczaj w rozcieńczonym roztworze wodnym.
Przykłady:
H2(g) + F2(g) = 2HF(g)
H2(g) + Cl2(g) = 2HCl(g)
N2(g) + 3H2(g) = 2NH3(g)
Reakcje zobojętniania kwasów zasadami w roztworach wodnych: np. NaOH(r) + HNO3(r) = NaNO3(r) + H2O,
czyli OH- + H+ = H2O.
Reakcje heterogeniczne
W reakcjach heterogenicznych reagenty występują
w różnych fazach.
Przykłady:
Zn(s) + H2SO4(r) = ZnSO4(r) + H2(g)
2Zn(s) + O2(g) = 2ZnO(s) - w tej reakcji mamy dwie różne fazy stałe!
Zn(s) + S(s) = ZnS(s) - w reakcji syntezy ZnS występują trzy różne fazy stałe, a zatem jest to reakcja heterogeniczna.
Reakcjami heterogenicznymi są również różne reakcje
z udziałem związków organicznych.
Przykłady:
Nitrowanie benzenu kwasem azotowym(V)
C6H6(c) + HNO3(r) = C6H5NO2(c) + H2O(c)
Estryfikacja alkoholi alifatycznych (ROH) kwasami (HA):
ROH(c) + HA(c) lub (r) = ROA(c) + H2O(c)
4.3. Podział za względu na rodzaj reagentów
Reakcje jonowe w roztworach wodnych
Przykład:
AgNO3(r) + HCl(r) = AgCl(s) + HNO3(r)
Po uproszczeniu mamy:
Reakcje cząsteczkowe
Przykłady:
2CO(g) + O2(g) = 2CO2(g)
MgO(s) + CO2(g) = MgCO3(s)
4.4. Reakcje z udziałem rodników
Rodniki to atomy lub ugrupowania atomów dysponujące niesparowanymi elektronami |
Rodniki są bardzo reaktywne i nietrwałe. Powstają pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego lub
w bardzo wysokich temperaturach. Znamy wiele reakcji
z udziałem rodników, zwykle mają one charakter łańcuchowy. Rodniki oznacza się ogólnym symbolem R*.
Przykłady:
Synteza wody z pierwiastków w podwyższonych temperaturach
H2 = 2H*
H* + O2 = OH* + O*
OH* + H2 = H2O + H*
O* + H2 = OH* + H* itd.
Sumarycznie: 2H2 + O2 = 2H2O
Fotochemiczna synteza HCl z pierwiastków
Cl2 + hν = 2Cl*
H2 + hν = 2H*
Cl2 + H* = HCl + Cl*
H2 + Cl* = HCl + H*
H* + Cl* = HCl itd.
Sumarycznie: H2 + Cl2 = 2HCl
W podobny sposób zachodzi fotochemiczna synteza HBr
z pierwiastków.
Chlorowanie alkanów, np. metanu
Cl2 + hν = 2Cl*
CH4 + Cl* = CH3* + HCl
CH3* + Cl2 = CH3Cl + Cl*
CH4 + Cl* = CH3* + HCl itd.
Sumarycznie: CH4 + Cl2 = CH3Cl + HCl
4.5. Podział ze względu na efekt energetyczny
W punkcie 1 niniejszego wykładu zdefiniowano pojęcie efektu energetycznego, czyli entalpii reakcji
w warunkach standardowych. Ujemna wartość tej wielkości (ΔHo < 0) dotyczy reakcji egzotermicznych,
z kolei wartość dodatnia (ΔHo > 0) odnosi się do reakcji endotermicznych.
Przykłady:
2C + O2 = 2CO, ΔHo = -111 kJ/mol
C + O2 = CO2, ΔHo = -394 kJ/mol
2CuO = Cu + O2, ΔHo = 155 kJ/mol
2ZnO = Zn + O2, ΔHo = -348 kJ/mol
UWAGA:
Efekt energetyczny reakcji chemicznych <<< efekt energetyczny reakcji jądrowej.
4.6. Podział na reakcje zachodzące ze zmianą i bez zmiany
stopni utlenienia - czyli z wymianą lub bez wymiany
elektronów
Reakcje zachodzące bez wymiany elektronów między substratami są reakcjami bez zmiany stopni utlenienia atomów wchodzących w ich skład i stopni utlenienia atomów występujących w produktach. Reakcje takie są reakcjami „zwykłymi”.
Reakcje z wymianą elektronów między substratami zachodzą ze zmianą stopni utlenienia niektórych atomów wchodzących w ich skład i występujących w produktach. Reakcje te określamy mianem reakcji utleniania i redukcji lub reakcji oksydacyjno-redukcyjnych.
Przykłady:
CaO + CO2 = CaCO3 - reakcja bez wymiany elektronów
2SO2 + O2 = 2SO3 - reakcja z wymianą elektronów
BaO + H2O = Ba(OH)2 - reakcja bez wymiany elektronów
Zn + 2H+ = Zn2+ + H2 - reakcja z wymianą elektronów
Cu2+ + H2S = CuS + 2H+ - reakcja bez wymiany elektronów
Cu + S = CuS - reakcja z wymianą elektronów
Zagadnienia pominięte w niniejszym wykładzie:
Związki niestechiometryczne, prawo stosunków wielo-krotnych, odwracalność reakcji.