UKŁAD WYDALNICZY
HOMEOSTAZA
* warunkiem normalnego funkcjonowania każdego organizmu jest utrzymywanie homeostazy, na którą składają się m.in. zmienne czynniki, jak utrzymanie odpowiedniego bilansu wodno-mineralnego oraz usuwanie (wydalanie) zbędnych i szkodliwych produktów przemiany materii
* problemem jest tu osmoza
- kierunek ruchu wody zależy od różnicy stężeń substancji osmotycznie czynnych (rozpuszczalnych soli mineralnych, glukozy, wolnych aminokwasów)
- w zmieniającym się środowisku każdy organizm może być narażony na nadmierne uwodnienie, odwodnienie lub zmianę składu chemicznego płynów ustrojowych, co zakłóci równowagę osmotyczną
- parzydełkowce, morskie pierwotniaki - nie wykształciły mechanizmów osmoregulacyjnych, skład ich płynów ustrojowych jest taki jak otoczenia, są izoosmotyczne z otoczeniem
- większość zwierząt ma narządy osmoregulacyjne pozwalające utrzymać w pewnych granicach określony skład płynów ustrojowych i ciśnienie osmotyczne
* dla homeostazy zwierząt istotne jest usuwanie zbędnych produktów przemiany materii
- problemem są tu związki azotowe powstające na skutek rozkładu chemicznego (degradacji) aminokwasów i zasad azotowych zawartych w pokarmach
* rośliny prowadzą oszczędniejszą gospodarkę azotowymi związkami organicznymi
- same pobierają sole azotowe z gleby w odpowiedniej ilości
- nie wydalają więc azotowych produktów metabolizmu i nie wykształciły żadnego odpowiednika układu wydalniczego
ZBĘDNE AZOTOWE PRODUKTY PRZEMIANY MATERII
AMONIAK
* silnie toksyczny
* doskonale rozpuszcza się w wodzie
* wiele zwierząt usuwa go w drodze dyfuzji
* zwierzęta amonioteliczne - wydalające głównie amoniak
- większość kręgowców wodnych, bezszczękowce, larwy płazów i część gadów - aligatory, krokodyle)
MOCZNIK
* zwierzęta ureoteliczne - w komórkach wątroby przetwarzają amoniak w mniej toksyczny mocznik
- płazy (dorosłe postacie), ryby chrzęstne, większość ssaków (za wyjątkiem stekowców wydalających kwas moczowy)
* ssaki mają ponadto zdolność do wytwarzania moczu hipertonicznego o stężeniu wyższym niż stężenie ich płynów ustrojowych, co pozwala na oszczędzanie wody w środowisku lądowym
KWAS MOCZOWY
* zwierzęta urikoteliczne - przetwarzają amoniak w mało toksyczny i trudno rozpuszczalny w wodzie kwas moczowy lub związki mu pokrewne, np. guaninę
- pajęczaki, owady, gady, ptaki
* zwierzęta te mogą prowadzić wyjątkowo oszczędną gospodarkę wodną
RODZAJE UKŁADÓW
UKŁAD PROTONEFRYDIALNY
* ma najprostszą budowę
* występuje u płazińców i obleńców
* spełnia funkcję osmoregulacyjną
* usuwanie zbędnych produktów metabolizmu zachodzi na skutek dyfuzji
UKŁAD METANEFRYDIALNY
* pełni funkcje osmoregulacyjną i wydalniczą
* występuje u pierścienic
CEWKI MALPIGHIEGO
* pełnią funkcję osmoregulacyjną i wydalniczą
* występują u owadów i pajęczaków
NERKI
* pełnią funkcję osmoregulacyjną i wydalniczą
* występują u kręgowców
INNE NARZĄDY
* funkcje osmoregulacyjne mogą też pełnić np. skrzela skorupiaków czy ryb lub tzw. gruczoły solne morskich gadów i ptaków, a nawet skóra
REGULACJA WODNO-MINERALNA RYB
* morskie ryby kostnoszkieletowe
- nieustannie piją słoną wodę
- wraz z wodą większość jonów dostaje się do krwi z przewodu pokarmowego, a nadmiar chlorków jest wydalany aktywnie przez skrzela
- same nerki wydalają sporo jonów, dlatego mocz i kał tych ryb zawiera duże ilości tych jonów
- wspomagającym narządem wydalniczym są skrzela
* ryby chrząstnoszkieletowe
- utrzymują i tolerują we krwi duże stężenie mocznika, więc ich płyny ustrojowe są lekko hipertoniczne a woda wnika przez nabłonek skrzeli do krwi (ryby te nie piją więc wody)
- nerkom pozostaje jedynie usuwanie nadmiaru wody
* ryby słodkowodne
- mają płyny tkankowe hipertoniczne w stosunku do środowiska
- są narażone na skutki ciągłego wnikania wody do wnętrza ciała i wymywania ważnych dla życia jonów
- nie piją wody
- przez nabłonek jamy gębowej i skrzeli pobierają osmotycznie wodę oraz jony
- ich mocz jest silnie rozcieńczony (nie ulega zagęszczeniu w nerkach), co pozwala rybom pozbywać się nadmiaru wody