SZEROKOŚĆ AKWENU wyraża się wielokrotnością szerokości statku:

h₀=xT, b=xB, h₀- gł akwenu, b- szer akwenu8, T- zanurzenie statku, B-szerokość statku, x-liczba krotności. Akweny dzielimy na: nieograniczone i ograniczone (płytkowodne, kanbał, pogłębiony tor wodny).

AKWENY NIEOGRANICZONE:obszar wód na których nie występuje zakłócenia ukł falowego wytwarzanego przez poruszający się pełną prędkością statek. Musi być dostatecznie szeroki i głęboki. Stosunek długości do szerokości statku to 6,0 do 9,0. min szer akewnu nieograniczonego wyrażamy jako 18 do 27*B. Wpływ bliskości dna na nich statki zasila przy 20*T.

WZÓR TAYLORA: h₀ =(10,73*Tv)/ (L)^1/2. h₀- gł akwenu nieograniczonego, V- prędkość statku, L-dł statku między pionami [m].

PŁYTKOWODZIE: akewn którego głębokość jest ograniczona podczas gdy szerokość nadal nie wpływa na zmiany ukł falowego wytwarzanego przez statek (czyli szerokość akwenu 30*B, co najmniej!!!). Wpływ płytkowodzia pojawia się przy 4*T. Wyraźnie zauważalny przy 2/2,5*T.

KANAŁE: jest każdy tor wodny tak dalece ograniczony brzegami, że wywołuje to zakłócenie ruchu ukł fal wytwarzanego podczas ruchu statku. Szerokość mniejsza niż 30*B statku pociąga za sobą zmiany manewrowości.

POGŁĘBIONY TOR WÓD: oszczędny rodzaj akwen ograniczonego. Z reguły jest tworem sztucznym, powstałym w wyniku pogłębienia obszaru płytkowodnego. Ma dwie głębokości większą- pogłębioną i mniejszą -naturalnę.

Zapas wody pod stępką można wyrazić zależnością: A=h₀-T, A-zapas wody pod stępką. Osiadanie jest przyczyną zmniejszenia zapasu wody pod stępką i prawdziwa jest zależność.

A=h₀- (T+Z), Z- osiadanie statku.

OSIADANIE: całkowite zmniejszenie zapasu wody pod stępką występuje w czasie ruchu statku do przodu, wywołanie obniżeniem się zwierciadła wody w pobliżu burt statku łącznie z powstającym przy tym zmianom przegłębienia.

PRĘDKOŚĆ PODKRYTYCZNA: poruszający się w ośrodku wodnym kadłub wytwarza falę, która na akwenie nieograniczonym ma prędkość równą prędkości statku i odchodzi od niego pod kątem 19⁰28 zawartym między linią symetrii a grzbietem fali dziobowej.

Górna granica prędkości fali na wodach ograniczonych wyraża się wzorem:

V_f =(gh₀)^1/2, V_f- prędkość fali [m/s], g- przyspieszenie ziemskie [m/s²]

PRĘDKOŚĆ OSIĄGALNA: największa prędkość jaką statek może rozwinąć w kanale z uwagi na ograniczoną moc swego napędu głównego. Prędkość osiągalną można wyrazić wzorem.

V_os= 0,7 (gh₀)^1/2, V_os- prędkość osiągalna [m/s],

Prędkość osiągalna na płytkowodziu V_Ospl= (gh₀)^1/2 (h₀L/ 80BT), L,B,T- wymiary główne st [m].

V_osk= (gh₀)^1/2 (h₀L/ 80BT)ⁿ, n=0,24(L/b)^0,55 , b- szerokość średnia kanału [m].

METODA SOGREAH: wymaga użycia trzech arkuszy krzywych opracowania została w celu określenia osiadania statku w kanałach.

WZóR, który wykorzystujemy do obliczenia przegłebienia, V_W/ (L)^1/2, V_w- prędkość statku [węzły], L-dl między pionami [stopy].

Zależność między gl akwenu rodzajem stali a dł łańcucha

Dla stali kutej k=39, stal zgrzewana-k=28, --miękkiej k=25.

L=k(h₀)^1/2, l=dł łańcucha kotwicznego [m],

Przy krótkich postojach dł łańcucha powinna odpowiadać 3-6 odlełościom mierzonym od kluczy do dna akwenu.

Wzór na prędkość zrywającą łańcuch kotwiczny

V-prędkość zrywania łańcucha kotwicy [m/s], F- siła zrywająca łańcuch [kG lub Nm], q- gęstość wody zaburtowej, L-długość statku między pionami, T- średnie zanuzrenie statku, δ- wspól pełnotliwości kadłuba, B-szerokość statku [m].

Wzór na wyliczenie wspo bezpieczenstwa zapewniającego wyłączenie możliwości zerwania .

Prędkość bezpieczeństwa [m/s] V_bezp= 0,5V prędkość zrywająca łańcuch [m/s].

Aby zapobiec powstaniu pełnej siły trzymającej kotwicy, gdy występuje prąd, gdy brak jest nabieżników umożliwiających zachowanie odpowiedniej, prędkości aby zapbiec zerwaniu kotwicy należy położyć kotwicę wyluzuwując dł łańcucha odpowiadającą 1,5 odległościom klina- dno.

Aby wyznaczyć wielkość bezpie obszaru kotwicowiska, można określić promień koła jaki zatoczy dana jednostka wokół swej kotwicy.

r_k= 2L +(l₂-d₂)^1/2,

r_k- promień cyrkulacji st stojącego na kotwicy [m].

L-dł statku, l- zastosowano dł łańcucha [m], d-odl kluzy- dno akwenu [m]

Im dłuższy statek tym większa dł łańcucha wypuszczonego i tym samym większy promień cyrkulacji.

Użycie dwóch kotwic równocześnie do postoju, zmiejsza promień cyrkulacji i zwiększa silę utrzymującą zakotwiczony statek.

ZADANIE.

F=F_A+F_P+F_i, F_A=0,68V_W² (S_O COS α+ S_b sinα), F_i= 0,1 F_A (1+K_Ł),

F_P=454,2 V_p² B T_ŚR, S_o= (H₁- T_śR) B, S_b= 1,5 L_pp (H-T_śR),

a'= 0,87a, a= 0,021d²q, q=9,81 m/s. Zamiana 12w= 6m/s.

OBLICZANIE WARTOŚC OSIADANIA MET ROMISH:

Z=0,55 *C_V *C_δ (H/T - 0,4)^-2 *(H-T)^K,

Z=1,1 ...—dla masowców

K=0,1 [T/H (H-T)+ 1], C_δ= 90(C_B*B/ L)², C_V= 8( V/V_or)² [(V/V_or -0,5)⁴ +0,0625]., V_OR= (q*H)^1/2 [(H*L)/ (80*B*T)]ⁿ

N=0,24(L/B_K)^0,55

SZEROKOŚĆ AKWENU wyraża się wielokrotnością szerokości statku:

h₀=xT, b=xB, h₀- gł akwenu, b- szer akwenu8, T- zanurzenie statku, B-szerokość statku, x-liczba krotności. Akweny dzielimy na: nieograniczone i ograniczone (płytkowodne, kanbał, pogłębiony tor wodny).

AKWENY NIEOGRANICZONE:obszar wód na których nie występuje zakłócenia ukł falowego wytwarzanego przez poruszający się pełną prędkością statek. Musi być dostatecznie szeroki i głęboki. Stosunek długości do szerokości statku to 6,0 do 9,0. min szer akewnu nieograniczonego wyrażamy jako 18 do 27*B. Wpływ bliskości dna na nich statki zasila przy 20*T.

WZÓR TAYLORA: h₀ =(10,73*Tv)/ (L)^1/2. h₀- gł akwenu nieograniczonego, V- prędkość statku, L-dł statku między pionami [m].

PŁYTKOWODZIE: akewn którego głębokość jest ograniczona podczas gdy szerokość nadal nie wpływa na zmiany ukł falowego wytwarzanego przez statek (czyli szerokość akwenu 30*B, co najmniej!!!). Wpływ płytkowodzia pojawia się przy 4*T. Wyraźnie zauważalny przy 2/2,5*T.

KANAŁE: jest każdy tor wodny tak dalece ograniczony brzegami, że wywołuje to zakłócenie ruchu ukł fal wytwarzanego podczas ruchu statku. Szerokość mniejsza niż 30*B statku pociąga za sobą zmiany manewrowości.

POGŁĘBIONY TOR WÓD: oszczędny rodzaj akwen ograniczonego. Z reguły jest tworem sztucznym, powstałym w wyniku pogłębienia obszaru płytkowodnego. Ma dwie głębokości większą- pogłębioną i mniejszą -naturalnę.

Zapas wody pod stępką można wyrazić zależnością: A=h₀-T, A-zapas wody pod stępką. Osiadanie jest przyczyną zmniejszenia zapasu wody pod stępką i prawdziwa jest zależność.

A=h₀- (T+Z), Z- osiadanie statku.

OSIADANIE: całkowite zmniejszenie zapasu wody pod stępką występuje w czasie ruchu statku do przodu, wywołanie obniżeniem się zwierciadła wody w pobliżu burt statku łącznie z powstającym przy tym zmianom przegłębienia.

PRĘDKOŚĆ PODKRYTYCZNA: poruszający się w ośrodku wodnym kadłub wytwarza falę, która na akwenie nieograniczonym ma prędkość równą prędkości statku i odchodzi od niego pod kątem 19⁰28 zawartym między linią symetrii a grzbietem fali dziobowej.

Górna granica prędkości fali na wodach ograniczonych wyraża się wzorem:

V_f =(gh₀)^1/2, V_f- prędkość fali [m/s], g- przyspieszenie ziemskie [m/s²]

PRĘDKOŚĆ OSIĄGALNA: największa prędkość jaką statek może rozwinąć w kanale z uwagi na ograniczoną moc swego napędu głównego. Prędkość osiągalną można wyrazić wzorem.

V_os= 0,7 (gh₀)^1/2, V_os- prędkość osiągalna [m/s],

Prędkość osiągalna na płytkowodziu V_Ospl= (gh₀)^1/2 (h₀L/ 80BT), L,B,T- wymiary główne st [m].

V_osk= (gh₀)^1/2 (h₀L/ 80BT)ⁿ, n=0,24(L/b)^0,55 , b- szerokość średnia kanału [m].

METODA SOGREAH: wymaga użycia trzech arkuszy krzywych opracowania została w celu określenia osiadania statku w kanałach.

WZóR, który wykorzystujemy do obliczenia przegłebienia, V_W/ (L)^1/2, V_w- prędkość statku [węzły], L-dl między pionami [stopy].

Zależność między gl akwenu rodzajem stali a dł łańcucha

Dla stali kutej k=39, stal zgrzewana-k=28, --miękkiej k=25.

L=k(h₀)^1/2, l=dł łańcucha kotwicznego [m],

Przy krótkich postojach dł łańcucha powinna odpowiadać 3-6 odlełościom mierzonym od kluczy do dna akwenu.

Wzór na prędkość zrywającą łańcuch kotwiczny

V-prędkość zrywania łańcucha kotwicy [m/s], F- siła zrywająca łańcuch [kG lub Nm], q- gęstość wody zaburtowej, L-długość statku między pionami, T- średnie zanuzrenie statku, δ- wspól pełnotliwości kadłuba, B-szerokość statku [m].

Wzór na wyliczenie wspo bezpieczenstwa zapewniającego wyłączenie możliwości zerwania .

Prędkość bezpieczeństwa [m/s] V_bezp= 0,5V prędkość zrywająca łańcuch [m/s].

Aby zapobiec powstaniu pełnej siły trzymającej kotwicy, gdy występuje prąd, gdy brak jest nabieżników umożliwiających zachowanie odpowiedniej, prędkości aby zapbiec zerwaniu kotwicy należy położyć kotwicę wyluzuwując dł łańcucha odpowiadającą 1,5 odległościom klina- dno.

Aby wyznaczyć wielkość bezpie obszaru kotwicowiska, można określić promień koła jaki zatoczy dana jednostka wokół swej kotwicy.

r_k= 2L +(l₂-d₂)^1/2,

r_k- promień cyrkulacji st stojącego na kotwicy [m].

L-dł statku, l- zastosowano dł łańcucha [m], d-odl kluzy- dno akwenu [m]

Im dłuższy statek tym większa dł łańcucha wypuszczonego i tym samym większy promień cyrkulacji.

Użycie dwóch kotwic równocześnie do postoju, zmiejsza promień cyrkulacji i zwiększa silę utrzymującą zakotwiczony statek.

ZADANIE.

F=F_A+F_P+F_i, F_A=0,68V_W² (S_O COS α+ S_b sinα), F_i= 0,1 F_A (1+K_Ł),

F_P=454,2 V_p² B T_ŚR, S_o= (H₁- T_śR) B, S_b= 1,5 L_pp (H-T_śR),

a'= 0,87a, a= 0,021d²q, q=9,81 m/s. Zamiana 12w= 6m/s.

OBLICZANIE WARTOŚC OSIADANIA MET ROMISH:

Z=0,55 *C_V *C_δ (H/T - 0,4)^-2 *(H-T)^K,

Z=1,1 ...—dla masowców

K=0,1 [T/H (H-T)+ 1], C_δ= 90(C_B*B/ L)², C_V= 8( V/V_or)² [(V/V_or -0,5)⁴ +0,0625]., V_OR= (q*H)^1/2 [(H*L)/ (80*B*T)]ⁿ

N=0,24(L/B_K)^0,55

SZEROKOŚĆ AKWENU wyraża się wielokrotnością szerokości statku:

h₀=xT, b=xB, h₀- gł akwenu, b- szer akwenu8, T- zanurzenie statku, B-szerokość statku, x-liczba krotności. Akweny dzielimy na: nieograniczone i ograniczone (płytkowodne, kanbał, pogłębiony tor wodny).

AKWENY NIEOGRANICZONE:obszar wód na których nie występuje zakłócenia ukł falowego wytwarzanego przez poruszający się pełną prędkością statek. Musi być dostatecznie szeroki i głęboki. Stosunek długości do szerokości statku to 6,0 do 9,0. min szer akewnu nieograniczonego wyrażamy jako 18 do 27*B. Wpływ bliskości dna na nich statki zasila przy 20*T.

WZÓR TAYLORA: h₀ =(10,73*Tv)/ (L)^1/2. h₀- gł akwenu nieograniczonego, V- prędkość statku, L-dł statku między pionami [m].

PŁYTKOWODZIE: akewn którego głębokość jest ograniczona podczas gdy szerokość nadal nie wpływa na zmiany ukł falowego wytwarzanego przez statek (czyli szerokość akwenu 30*B, co najmniej!!!). Wpływ płytkowodzia pojawia się przy 4*T. Wyraźnie zauważalny przy 2/2,5*T.

KANAŁE: jest każdy tor wodny tak dalece ograniczony brzegami, że wywołuje to zakłócenie ruchu ukł fal wytwarzanego podczas ruchu statku. Szerokość mniejsza niż 30*B statku pociąga za sobą zmiany manewrowości.

POGŁĘBIONY TOR WÓD: oszczędny rodzaj akwen ograniczonego. Z reguły jest tworem sztucznym, powstałym w wyniku pogłębienia obszaru płytkowodnego. Ma dwie głębokości większą- pogłębioną i mniejszą -naturalnę.

Zapas wody pod stępką można wyrazić zależnością: A=h₀-T, A-zapas wody pod stępką. Osiadanie jest przyczyną zmniejszenia zapasu wody pod stępką i prawdziwa jest zależność.

A=h₀- (T+Z), Z- osiadanie statku.

OSIADANIE: całkowite zmniejszenie zapasu wody pod stępką występuje w czasie ruchu statku do przodu, wywołanie obniżeniem się zwierciadła wody w pobliżu burt statku łącznie z powstającym przy tym zmianom przegłębienia.

PRĘDKOŚĆ PODKRYTYCZNA: poruszający się w ośrodku wodnym kadłub wytwarza falę, która na akwenie nieograniczonym ma prędkość równą prędkości statku i odchodzi od niego pod kątem 19⁰28 zawartym między linią symetrii a grzbietem fali dziobowej.

Górna granica prędkości fali na wodach ograniczonych wyraża się wzorem:

V_f =(gh₀)^1/2, V_f- prędkość fali [m/s], g- przyspieszenie ziemskie [m/s²]

PRĘDKOŚĆ OSIĄGALNA: największa prędkość jaką statek może rozwinąć w kanale z uwagi na ograniczoną moc swego napędu głównego. Prędkość osiągalną można wyrazić wzorem.

V_os= 0,7 (gh₀)^1/2, V_os- prędkość osiągalna [m/s],

Prędkość osiągalna na płytkowodziu V_Ospl= (gh₀)^1/2 (h₀L/ 80BT), L,B,T- wymiary główne st [m].

V_osk= (gh₀)^1/2 (h₀L/ 80BT)ⁿ, n=0,24(L/b)^0,55 , b- szerokość średnia kanału [m].

METODA SOGREAH: wymaga użycia trzech arkuszy krzywych opracowania została w celu określenia osiadania statku w kanałach.

WZóR, który wykorzystujemy do obliczenia przegłebienia, V_W/ (L)^1/2, V_w- prędkość statku [węzły], L-dl między pionami [stopy].

Zależność między gl akwenu rodzajem stali a dł łańcucha

Dla stali kutej k=39, stal zgrzewana-k=28, --miękkiej k=25.

L=k(h₀)^1/2, l=dł łańcucha kotwicznego [m],

Przy krótkich postojach dł łańcucha powinna odpowiadać 3-6 odlełościom mierzonym od kluczy do dna akwenu.

Wzór na prędkość zrywającą łańcuch kotwiczny

V-prędkość zrywania łańcucha kotwicy [m/s], F- siła zrywająca łańcuch [kG lub Nm], q- gęstość wody zaburtowej, L-długość statku między pionami, T- średnie zanuzrenie statku, δ- wspól pełnotliwości kadłuba, B-szerokość statku [m].

Wzór na wyliczenie wspo bezpieczenstwa zapewniającego wyłączenie możliwości zerwania .

Prędkość bezpieczeństwa [m/s] V_bezp= 0,5V prędkość zrywająca łańcuch [m/s].

Aby zapobiec powstaniu pełnej siły trzymającej kotwicy, gdy występuje prąd, gdy brak jest nabieżników umożliwiających zachowanie odpowiedniej, prędkości aby zapbiec zerwaniu kotwicy należy położyć kotwicę wyluzuwując dł łańcucha odpowiadającą 1,5 odległościom klina- dno.

Aby wyznaczyć wielkość bezpie obszaru kotwicowiska, można określić promień koła jaki zatoczy dana jednostka wokół swej kotwicy.

r_k= 2L +(l₂-d₂)^1/2,

r_k- promień cyrkulacji st stojącego na kotwicy [m].

L-dł statku, l- zastosowano dł łańcucha [m], d-odl kluzy- dno akwenu [m]

Im dłuższy statek tym większa dł łańcucha wypuszczonego i tym samym większy promień cyrkulacji.

Użycie dwóch kotwic równocześnie do postoju, zmiejsza promień cyrkulacji i zwiększa silę utrzymującą zakotwiczony statek.

ZADANIE.

F=F_A+F_P+F_i, F_A=0,68V_W² (S_O COS α+ S_b sinα), F_i= 0,1 F_A (1+K_Ł),

F_P=454,2 V_p² B T_ŚR, S_o= (H₁- T_śR) B, S_b= 1,5 L_pp (H-T_śR),

a'= 0,87a, a= 0,021d²q, q=9,81 m/s. Zamiana 12w= 6m/s.

OBLICZANIE WARTOŚC OSIADANIA MET ROMISH:

Z=0,55 *C_V *C_δ (H/T - 0,4)^-2 *(H-T)^K,

Z=1,1 ...—dla masowców

K=0,1 [T/H (H-T)+ 1], C_δ= 90(C_B*B/ L)², C_V= 8( V/V_or)² [(V/V_or -0,5)⁴ +0,0625]., V_OR= (q*H)^1/2 [(H*L)/ (80*B*T)]ⁿ

N=0,24(L/B_K)^0,55

---