1.Cel ćwiczenia

• Wyznaczanie powiększania i zdolności rozdzielczej lunety

• Wyznaczanie kąta pola widzenia lunety

Luneta astronomiczna jest to przyrząd optyczny w formie rury zakończonej z jednej strony obiektywem refrakcyjnym (tj. soczewkowym), a z drugiej strony okularem, służy do oglądania przedmiotów znajdujących się znacznej odległości.

Jako pierwszy opisał ją Johannes Kepler w 1611 roku. Zbudował ją zaś Ch. Scheiner w 1615 roku. Nazywa się ją lunetą Keplera.




Rozmiary obrazu otrzymywanego za pomocą lunety nie są większe od rzeczywistych rozmiarów przedmiotu. Działanie jej polega jedynie na powiększeniu kąta, pod jakim patrzymy na przedmiot, czyli na pozornym zbliżeniu przedmiotu do obserwatora.

Istnieją dwie zasadnicze rodzaje lunet soczewkowych: luneta Keplera i luneta Galileusza. Różnica pomiędzy nimi polega na tym, że pierwsza ma okular dodatni i daje obraz odwrócony, natomiast druga ma okular ujemny i daje obraz prosty. Z tego powodu luneta Galileusza nie nadaje się do pomiarów, gdyż nie można umieścić w niej płytki ogniskowej.

2. Wyniki pomiaru

I Pomiar kata pola widzenia soczewki Galileusza o ujemnej ogniskowej f = -20 mm

l.p	a	N	h	α
	[cm]		[cm]	[°]
1	458	10	1	1.25
2	460.5	7	1	0.87
3	460.5	10	1	1.24
4	461	8	1	0.99
5	462	12	1	1.48

Obliczamy zdolność powiększania lunety Galileusza

f= -20mm

p'₁≅ -0,176

p'₂≅ -0,176

p'₃≅ -0,176

p'₄≅ -0,176

II Pomiar kata pola widzenia soczewki Keplera o ogniskowej f = +25 mm

l.p	a	N	h	α
	[cm]		[cm]	[°]
1	458	36	1	4.5
2	458	36	1	4.5
3	459	36	1	4.49
4	460	36	1	4.48
5	460	36	1	4.48

Obliczamy zdolność powiększania lunety Kepllera

f= +25mm

p'₁≅ 1,05

p'₂≅ 1,05

p'₃≅ 1,05

p'₄≅ 1,05

3.Wnioski

Kiedy przeprowadzamy doświadczenia z użyciem soczewek, łatwo możemy zaobserwować, że obrazy jakie powstają w soczewkach, nie zawsze odpowiadają temu co przewidzieliśmy. Jest to spowodowane tak zwanymi wadami odwzorowań. Takie wady wynikają z pewnych niedoskonałości samych soczewek, a także z uproszczeń jakie przyjmuje się wyprowadzając wzory dla nich, ale również było to uzależnione od odczynnika ludzkiego wzroku(„członków” biorących udział w badaniu).

4

---