Rok szkolny 2010/2011

Wynikowy plan

pracy wychowawczo-dydaktycznej

na miesiąc listopad 2010

dla dzieci 3- letnich

napisany w oparciu o:

Podstawę Programowa Wychowania Przedszkolnego

Program wychowania i edukacji przedszkolnej

„Wesołe przedszkole i przyjaciele”

oraz

Program pracy wychowawczo - dydaktycznej

Przedszkola Nr 3 na rok 2010/2011

Opracowała:

TREŚCI PROGRAMOWE

1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.

2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;

2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku.

1) umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby;

2) właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków

3) samodzielnie korzysta z toalety;

5) utrzymuje porządek w swoim otoczeniu.

3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.

4) w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.

5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.;
4) uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w sali gimnastycznej.

7. Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem.

1) wie, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w kinie;

8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec.

1) śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;

4) w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.

13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
4) rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;

14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.

2) potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach;

15. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne.
1) wymienia imiona i nazwiska osób bliskich,
2) zna nazwę miejscowości, w której mieszka,
3) wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce,
5) wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa.

Cele ogólne:

• Poprawne nazywanie części ciała, dostrzeganie symetrii ciała. Opisywanie własnego wyglądu,

• Opisywanie wyglądu innych dzieci, np. zagadki typu „O kim mówię?”.

• Porównywanie wyglądu własnego i innych dzieci.

• Określanie własnych upodobań: lubię, nie lubię.

• Określanie samopoczucia: kiedy czuję się dobrze, kiedy źle; co mnie cieszy, co smuci; co złości, co bawi.

• Wyrażanie emocji i uczuć w sposób werbalny i pozawerbalny w formie akceptowanej społecznie.

- Odczytywanie min. Dostrzeganie znaczenia koleżeństwa i przyjaźni w życiu każdego człowieka.

• Nawiązywanie przyjacielskich stosunków z rówieśnikami.

• Okazywanie serdeczności i uprzejmości w kontaktach z innymi.

• Świadomość własnych praw. Oczekiwanie od innych ich uznania i poszanowania.

• Uznawanie i poszanowanie praw innych.

• Przejawianie akceptacji i tolerancji dla innych ludzi. Szanowanie wszelkiej odmienności.

• Wywiązywanie się ze swoich obowiązków.

• Rozumienie pojęć: rodzina, dom rodzinny, rodzice, rodzeństwo.

• Znajomość najbliższych członków rodziny.

• Posługiwanie się własnym imieniem i nazwiskiem.

• Nabywanie wiedzy na temat poszczególnych członków rodziny

• Wypełnianie obowiązków wynikających z roli współgospodarza sali.

• Troska o stan zabawek, mebli.

• Sprzątanie zabawek po zakończonej zabawie.

• Poszanowanie wspólnej własności oraz własności innych dzieci.

• Poznawanie kolegów w grupie (imiona, zwyczaje, ulubione zabawy).

• Rozumienie i przestrzeganie ustalonych norm i zasad zachowania.

- Współudział w tworzeniu umów: graficznych, słownych, ruchowych i wspólne ich respektowanie.

• Szanowanie praw kolegów. Przestrzeganie zakazu jakiegokolwiek krzywdzenia innych osób: popychania, bicia, zabierania zabawek, przeszkadzania w zabawie. Używanie zwrotów grzecznościowych w stosunku do kolegów i dorosłych, adekwatnie do kontekstu sytuacyjnego. Przestrzeganie zasad zgodnego współżycia w grupie.

• Uznawanie praw innych do uczestnictwa w zabawie, korzystania z zabawek, sprzętu, przyborów.

• Współudział w planowaniu, przygotowaniu i przebiegu uroczystości przedszkolnych

• Reagowanie na polecenia i prośby nauczyciela.

• Przestrzeganie zasady kolejności wypowiadania się, nieprzerywania wypowiedzi innym.

• Znajomość nazwy swojej miejscowości. Nazywanie pełną nazwą swojej ojczyzny.

• Poznanie symboli narodowych i ich znaczenia: godło, flaga, hymn.

• Słuchanie i nazywanie dźwięków dobiegających z najbliższego otoczenia.

• Rozpoznawanie głosów kolegów.

• Wskazywanie kierunku, z którego dobiega dźwięk.

• Wykonywanie ćwiczeń oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych.

• Regulowanie siły głosu: mówienie cicho, półgłosem, głośno, szeptem.

• Słuchanie czytanych przez nauczyciela książek

• Wyszukiwanie ilustracji o określonej tematyce.

• Szanowanie książek: okładanie, używanie zakładek, mycie rąk przed korzystaniem z książki.

• Wykonywanie prac plastycznych różnymi technikami.

• Uczestniczenie w „zabawach paluszkowych”.

• Samodzielne wykonywanie czynności samoobsługowych.

• Korzystanie z mozaik, układanek, gier, puzzli.

• Udział w zabawach kształtujących koordynację wzrokowo-ruchową.

• Powtarzanie rytmu realizowanego przez nauczyciela, np. wyklaskiwanie, wystukiwanie na bębenku.

• Słuchanie piosenek. Udział w zabawach ze śpiewem i pląsach. Słuchanie muzyki relaksacyjnej, wyciszającej.

• Zbiorowe oraz indywidualne śpiewanie piosenek ze zrozumiałym tekstem i o bliskiej dzieciom tematyce

• Zabawy rytmiczne.

• Ilustrowanie ruchem słuchanych melodii, piosenek. Zapoznanie z instrumentami perkusyjnymi.

• Ilustrowanie prostych czynności (ubieranie, mycie).

• Ilustrowanie zjawisk przyrody i żywiołów (wiatr, deszcz, opadanie liści, kołysanie się drzew).

• Naśladowanie np. sposobu poruszania się zwierząt.

• Spacery, zabawy i ćwiczenia ruchowe na świeżym powietrzu o każdej porze roku. Zabawy i gry zespołowe.

• Przestrzeganie zasad warunkujących bezpieczeństwo własne i innych.

• Zabawy ruchowe i ćwiczenia gimnastyczne: orientacyjno-porządkowe, z elementami czworakowania,, z elementami równowagi, bieżne, z elementami skoku i podskoku

• Tematyka kompleksowa:

Tajemnice mojego ciała

Sposób realizacji tematyki kompleksowej

Propozycje zajęć i zabaw wynikające z realizacji podstawy programowej

1. Zajęcia dydaktyczne

Lp	Temat dnia	Aktywność i działalność dziecka	Pomoce
1.	Jaki jestem?	A. Główne zajęcia dydaktyczne „Podaj dłonie” zabawa utrwalająca imiona „Śmieszki” -zabawa ortofoniczna - usprawnianie narządów artykulacyjnych „Jacy jesteśmy?” - stosowanie pozawerbalnych środków wyrazu, np. ruchem, symbolem B. Zabawy i zajęcia dydaktyczne Zabawa dydaktyczna „Lista obecności” zabawa dydaktyczna Kto się tym bawi- wskazanie przedmiotów, którymi bawią się chłopcy, a którymi dziewczynki C. Zabawy i zajęcia ruchowe Zabawa ruchowa „Co kto lubi?” Zabawa integracyjna „Moje ręce” (wg M. Bogdanowicz) Zabawa słowno-ruchowa „Jestem mistrzem”	kartoniki, mazak, kredki, dwie sztalugi, duże kartony, symbole samopoczucia, pastele olejne.
2.	Części ciała	A. Zabawa z pokazywaniem „Wyliczanka” Zabawa z lustrem „Odbicie” (wg E. Gruszczyk-Kolczyńskiej, E. Zielińskiej) B. „Kogo brakuje”- utrwalenie imion kolegów, ćwiczenie pamięci „Moje ręce”- naśladowanie czynności kolegi inscenizowanie ruchem wymienionych czyn­ności C. Zabawa ruchowa „Części ciała” (wg J. Silberg) „Podaj mi rączkę” - zabawa w parach - ćwiczenie orientacji w schemacie własnego ciała i w otoczeniu Zabawa ruchowa „Chodzenie”	wiersze B. Szelągowskiej Podaj mi rączkę, Chodzenie, Wyliczanka, pajacyk, lustro, kukiełka wróżki.
3.	Wesołe-smutne miny	A. „Dwa kółeczka krążą w koło”- zabawy muzyczno- ruchowe - rozróżnianie tempa szybko- wolno Jadą, jadą misie - rozwiązywanie zagadek słuchowych, nauka piosenki B. „Ułóż, tak jak ja””- rozróżnianie barw zasadniczych, ćwiczenie spostrzegawczości „Rymowanki - wyliczanki” - nauka rymowanki „Mały - duży” - stosowanie pojęć mały, duży - zabawa z pokazywaniem. C. „Celowanie do obręczy”- z elementem rzutu „Dotknij” - zabawa ruchowa „Właśnie tak...” - zabawa ruchowa „Chowanie oczu” - zabawa ruchowa Bezpieczny namiot - utworzenie z kilku ciał dzieci namiotu, pod który wchodzi jedno z dzieci - zabawa przeciw agresji	koła duże i małe na dwóch tackach, duże i małe przedmioty: pudełka, krzesełka, stoliki, lalki, misiek, dowolna gra dydaktyczna, wiersz B. Szelągowskiej Mały - duży, wiersz W. Szumanówny Rodzina.
4.	Jesteśmy różni	A. „Jesteśmy różni” - swobodne wyrażanie swoich spostrzeżeń, myśli, akceptowanie różnic między ludźmi- rozmowa z dziećmi Kto to?- dotykanie części ciała kolegi z zasłoniętymi oczami „Części ciała” - łączenie w całość postaci z części (wyciętych z części) - zabawa plastyczna B. „ „Duży - mały” - stosowanie pojęć- zabawa dydaktyczna „Różnice” - dobieranie obrazków: przeciwieństwa C. „Ukłon z krążkiem na głowie” - zabawa z elementem równowagi „Marsz wielkoludów i krasnoludków” - zabawa ruchowa z elementem marszu i biegu „Marsz z przeszkodami” - zabawa ruchowa	Kartki , postacie wycięte z kolorowego papieru, karty pracy Duzy - mały , krążki, tor przeszkód

1. Propozycje zagospodarowania dowolnego czasu przez nauczyciela

• Zabawy i ćwiczenia integracyjne :„Iskierka przyjaźni”, „Do kogo potoczysz piłkę?”, „Ludzie do ludzi”

• „Potrafię sam”- doskonalenie umiejętności samoobsługowych: korzystanie z wycieraczki przed wejściem do przedszkola, odkładanie swoich butów i kapci na miejsce, wieszanie kurtki

• używanie zwrotów grzecznościowych: proszę, dziękuję przepraszam, dzień dobry, do widzenia

• Słuchanie bajek czytanych i opowiadanych przez n-lkę związanych z tematyką „Łukasz w przedszkolu”, Jak Tomek pomagał mamusi, O Wojtusiu, który nie dbał o porządek, Smutny miś, „W przedszkolu”

• Utrwalanie piosenek i wierszy: „Krasnoludki”, „Wyliczanka”,„ Mały jeż”, „Dwa kółeczka”, „Jedzie pociąg pod górę” „Do przedszkola idzie maluch” „Jadą, jadą misie”

• zabawa Kiedy się cieszymy sytuacjom, pokazywanie mimiką smutku i radości -

• obrysowywanie dłoni na kartce, domalowanie na nich oczu, nosa, ust, włosów itp.

• oglądanie ilustracji ze szczęśliwymi ludźmi w książkach - okazywanie sobie czułości

• mówienie sobie miłych rzeczy-zabawa Powiedz coś miłego (do kolegi,np:lubię z tobą stać w parze)

• segregowanie obrazków przedstawiających różne uczucia: złość, gniew, smutek, uśmiech, zdziwienie, radość, zadowolenie do dwóch obręczy - zabawa Miny wesołe i smutne

Cele operacyjne:

• poznaje budowę własnego ciała , utrwala znajomość części ciała

• wykonuje proste czynności porządkowe

• samodzielnie wykonuje czynności samoobsługowe

• ćwiczy umiejętność marszu, biegu, podskoków obunóż

• uświadamia sobie swoje mocne i słabe strony - rozpoznaje i nazywa własne potrzeby

• wskazuje prawidłowe zachowania. nawiązuje pozytywne kontakty z kolegami

• ćwiczy narządy mowy rozwija sprawność artykulacyjną

• tworzy przeciwieństwa: mały, duży

Współpraca z rodzicami

• wywieszanie w kąciku dla rodziców artykułów dotyczących zabaw badawczych

• angażowanie rodziców w przygotowanie materiałów do zajęć (lusterka, widokówki, lupy)

• wywieszenie zawiadomienia o uroczystości pasowania na przedszkolaka

„To jestem ja”

Moja buźka okrąglutka, Grzywka czarna, całkiem krótka.

Miły uśmiech zawsze mam, Chcesz zobaczyć? Popatrz sam!

Zabawa „Głaskany”

Lewe udu, prawe udu, obie dłonie klaszczą. Zegnij palce i wyprostuj, niechaj brzuszek twój pogłaszczą.

Rączki robią klap, klap, klap Nóżki robią tup, tup, tup Tutaj swoja główkę mam, A na brzuszku sobie gram.
Buźka robi: am, am, am Oczka patrzą tu i tam Tutaj swoje uszka mam, A na nosku sobie gram.

Tematyka kompleksowa:

„Mój dom moja ojczyzna”

Sposób realizacji tematyki kompleksowej

Propozycje zajęć i zabaw wynikające z realizacji podstawy programowej

Lp.	Temat dnia	Aktywność i działalność dziecka	Pomoce
1.	Ja i mój dom rodzinny	Główne zajęcia dydaktyczne A. Spacer w pobliżu przedszkola; oglądanie różnych budynków mieszkalnych. Opowiadanie o swoich domach rodzinnych - rozmowa ukierunkowana pytaniami: Co to jest dom? Co najbardziej lubią w swoim domu? Kto jest dla nich najważniejszy? Z kim najchętniej przebywają? Kogo proszą o pomoc? Zabawy konstrukcyjne - Moj dom B. Zabawy i zajęcia dydaktyczne „Budujemy wieże” - określanie przez dzieci wysokości wieży oraz zabawę „Mierzymy się”:  dobieranie dzieci w pary i określanie ich wysokości; C. Zabawy i zajęcia ruchowe „Dzieci i ich domki” - zabawa ruchowa „Tańcowały dwa Michały” - zabawa przy piosence „Rolnik sam w dolinie” - zabawa ruchowa przy piosence odegranie kolejnych ról przez dzieci (żona, mąż, dziecko);	Klocki, ilustracje domów, ilustracje z gazet przedstawiające rodziny
2.	Ja i moje miasto	A. Moje miasto - miejsca znane i nieznane - oglądanie widokówek o Lubsku, rozmowy dotyczące wiedzy o mieście, zapoznanie z Ratuszem w Lubsku i herbem miasta. Osłuchanie z wierszem „Kocham moje miasteczko” Cz. Janczarski B. Praca plastyczna - kolorowanie herbu miasta Lubsko Zabawa dydaktyczna - układanie puzzli z pociętych widokówek C. „Podróż po Lubsku”- zabawa ruchowa „Usłyszeć imię i zatrzymać się”- Zabawa ruchowa z el biegu „Dzieci w domkach - dzieci na spacer” - zab, orent-porz	Widokówki o mieście, wiersz Cz. Janczarskiego kredki Ksero herbu Lubska
3.	Ja i moja Ojczyzna	A. Główne zajęcia dydaktyczne : Uczestniczenie w uroczystości z okazji Święta Niepodległości przygotowanej przez starszych kolegów - zapoznanie z flagą Polski B. Zabawy i zajęcia dydaktyczne: „Chorągiewka”- utrwalenie znajomości kolorów, wykonanie flagi Polski C. Zabawy i zajęcia ruchowe „Marmurki- posągi”- orientacyjno- porządkowa „Przynieś piłkę”- z elementem biegu „Ole Janko”, „Pajacyk”- ze śpiewem	Bibula, patyczki klej nożyczki, pilki, nagrania CD

1. Propozycje zagospodarowania dowolnego czasu przez nauczyciela

Zabawy integrujące grupę „Powitanie”, „Iskierka przyjaźni”, „Podaj rękę”

„Potrafię sam”- doskonalenie umiejętności samoobsługowych: nauka przewracania rajstop na prawą stronę, prawidłowe siedzenie przy stole podczas posiłku, korzystanie z serwetek, odkładanie zabawek na wyznaczone miejsce

Obserwacja dzieci- przestrzeganie ustalonych zasad, znajomość barw podstawowych

Utrwalenie wierszy i piosenek „Moje miasteczko”, „Krasnoludki”, „Paluszek”, „Ola i liście”, „Dwa kółeczka”, „Pajacyk” „Tańcowały dwa Michały”

„Moje miasto” - zabawy konstrukcyjne z wykorzystaniem różnorodnych klocków, praca w małych zespołach. Dzieci porównują powstałe budowle, nazywają je, określają ich wielkość i przeznaczenie• Oglądanie albumów, folderów, przewodników, książek o Lubsku

Cele operacyjne:

Dziecko:

• wie, jak ma na imię mama i tata

• wie, jak nazywa się miasto w którym mieszka

• umie porównać wysokość wieży

• szanuje zabawki i przedmioty znajdujące się w sali,

• odkłada zabawki na wyznaczone miejsce,

• stara się unikać hałaśliwych zachowań i zabaw,

• umie złożyć pocięty obrazek w jedną całość

• wie jak wygląda herb Lubska

• wie jak wygląda flaga i herb Polski

• wie jak się zachować podczas uroczystości przedszkolnych

Współpraca z Rodzicami:

• Systematyczne informowanie rodziców o postępach i trudnościach ich dzieci

• Eksponowanie prac dzieci w holu przedszkola

• Przekazywanie bieżących informacji na tablicy dla rodziców

„Moje miasteczko” W. Melzacki To małe kółeczko to moje miasteczko. W tym mieście mój dom w tym domu mój kąt. I tam na kanapie przyglądam się mapie. To małe kółeczko to moje miasteczko.	Wiersz pt. „Miejsce” I. Salach. Każdy kocha swoje miasto czy jest duże, czy jest małe. Każdy kocha swoją wioskę w której mieszka życie całe. I pamięta też przedszkolak nazwę miejsca zamieszkania. By kłopotów mógł omijać by nie było zamieszania
Różne domy" Jałowiec Jadwiga W domu tzn. - u siebie: w gnie Ądzie, w ulu, w ogrodzie. W domu, to także w wodzie albo w norze głębokiej. A właśnie, że pod obłokiem, na dziesiątym piętrze! Są domy różne. Małe i trochę większe. Są też z klocków, z pierników, ze śniegu i z piasku... Nie wierzysz? Popatrz, są na obrazku.	"Miasteczko" Cz. Janczarski Kocham moje miasteczko położone nad rzeczką. Rzeczka w słońcu się mieni a miasteczko w zieleni. Znam tu wszystkich każdego dorosłego i dziecko. I mnie też wszyscy znają w moim małym miasteczku.

Zabawa ruchowa „Podróż po Lubsku”- dzieci dostają obręcze kierownice, na znak n-la dzieci- samochody ruszają w podróż po mieście, muszą jednak przestrzegać sygnalizacji świetlnej- nl pokazuje kręgle dzieci reagują na określone kolory.

Zabawa ruchowa „Usłyszeć imię i zatrzymać się”- Dzieci maszerują po sali nauczyciel bardzo cicho wypowiada kolejno imiona dzieci, dziecko, które usłyszy swoje imię zatrzymuje się.

Zabawa z pokazywaniem

Głowa , ramiona Kolana, pięty ( x2) Brzuch wypięty
Głowa, ramiona, kolana, pięty Oczy, uszy, usta, nos

Idzie, idzie stonoga a tu... noga! Idzie, idzie malec a tu... palec!
Idzie, idzie koń a tu... dłoń! Leci, leci sowa a tu... głowa! Leci, leci kos a tu...nos!

Tematyka kompleksowa:

„Baśniowy świat” - poznajemy Prawa Dziecka

Sposób realizacji tematyki kompleksowej

Propozycje zajęć i zabaw wynikające z realizacji podstawy programowej

1. Zajęcia dydaktyczne

Lp.	Temat dnia	Aktywność i działalność dziecka	Pomoce
1.	Jaś i Małgosia	A. Główne zajęcia dydaktyczne : Prawo do wychowania w rodzinie - Słuchanie opowiadania ilustrowanego obrazkami - próby wyjaśnienia pojęcia „prawa dziecka” „Bawimy się i liczymy” - porównywanie liczby przedmiotów metodą łączenia ich w pary - dzieci przeliczają przedmioty w zakresie 2, utrwalają pojęcie „para”, B. Zabawy i zajęcia dydaktyczne: „Jaka to bajka” - zabawa spostrzegawczości. Zabawa logopedyczna „Jaś i Małgosia C. „Chłopcy - dziewczynki” - zabawa ruchowa „To jestem ja” - zabawa ruchowa wskazywanie części własnego ciała	Tekst opowiadania lub nagranie audio CD, ilustracje do bajek, rekwizyty: rękawiczki, buty, przedmioty codziennego użytku
2.	Calineczka	A. Prawo do ochrony - Suchanie bajki „Calineczka” na CD - uświadomienie dzieciom prawa do bezpieczeństwa Rysowanie kredkami nt. dowolny B. Zabawa dydaktyczna „Z jakiej jestem bajki?”. C. „Pozdrawiam dzieci, które ...” - zabawa - identyfikowanie cech własnego wyglądu, upodobań.	Tekst opowiadania lub nagranie audio CD, ilustracje do bajki
3.	Kopciuszek	A. Prawo do równego traktowania bez względu na płeć, język, kolor skóry itp - słuchanie bajki na płycie CD - rozmowy dotyczące zachowania macochy „Taniec Kopciuszka” - zabawa z apaszkami B. „Czyj to bucik” - zabawa spostrzegawczości C. „Spotkanie na zamku” - zabawa ruchowo - taneczna	Tekst opowiadania lub nagranie audio CD, ilustracje do bajki
4.	Dziewczynka z zapałkami	A. Prawo do ochrony zdrowia - słuchanie bajki na płycie CD Zabawa tematyczna w kąciku lekarskim - Chora lala B. „Czarodziejski worek” - doskonalenie umiejętności rozpoznawania kształtów niektórych przedmiotów na podstawie dotyku C. "Wyprawa w daleką krainę szczęścia"- zestaw zabaw ruchowych w formie opowieści ruchowej do muzyki. Doskonalenie ustawienia w rozsypce. Wykorzystanie emblematów: różnych sylwet twarzy.	Tekst opowiadania lub nagranie audio CD, ilustracje do bajki,
5.	Kodeks Przedszkolaka czyli Nasze obowiązki	A. Kodeks Grupy Krasnali - Przypomnienie dzieciom, że mają nie tylko prawa, ale i obowiązki Słuchanie krótkich rymowanek i dopasowanie ich do prawa lub obowiązku: B. Zabawa dydaktyczna „Prawda czy fałsz” C. „Prawdziwi Przedszkolacy”- zestaw zabaw ruchowych w formie opowieści - reagowanie na sygnał dźwiękowy, -zachęcenie dzieci do brania udziału we wszystkich zabawach Tańcowały dwa Michały, Ty paluszek - zabawy ze śpiewem	Rysowany kodeks przedszkolaka,

Propozycje zagospodarowania dowolnego czasu przez nauczyciela

Zabawa „w Czarownicę”

Siedzimy w kole, jedno dziecko w środku (ma zamknięte oczy)

"Czarownica mała w lesie zamieszkała . Bajki przechowuje gości oczekuje"

Po powiedzeniu wierszyka, jedno dziecko puka i mówi: puk, puk, a dziecko z zamkniętymi oczami odgaduje kto to. Z czasem, aby było trudniej dzieci mogą zmieniać głosy.

Rymowanki

Lalki, auta, misie, piłki są dla chłopca i dziewczynki

Gdy masz gardło chore to spotkaj się z doktorem

Smutny ten kto ma zmartwienie więc czasami łzami się zaleje.

Dobra rada ze bawić się w łazience nie wypada.

Jeśli głośno krzyczysz znaczy, że z innymi się nie liczysz.

Wyjaśnienie pojęć: prawo

Prawo - popatrzcie na kwiatek - stoi na oknie. Co mu było potrzebne, aby urósł taki piękny? (Sugerowane odpowiedzi: ziemia, słońce, woda). Kwiatek, aby mógł zakwitnąć, potrzebuje odpowiednich warunków: deszczu, ziemi. Bez tego nie urośnie. Podobnie każde dziecko, aby żyć i rozwijać się, potrzebuje różnych rzeczy. Powinno móc uczęszczać do szkoły, mieć zapewnioną opiekę lekarską, gdy jest chore, rodzice powinni o nie dbać i się nim zajmować. W oparciu o podstawowe potrzeby, nie­zbędne do życia i rozwoju każdego dziecka, określono jego prawa. Prawo oznacza to wszystko, co wam się należy, czego możecie wymagać i żądać od państwa, w którym żyjecie.

Lepienie z plasteliny na temat dowolny - dzieci zapoznają się z właściwościami plasteliny poprzez dzielenie jej na części, ugniatanie, spłaszczanie, toczenie, drążenie otworów; próbują uformować jakieś kształty, zachowują porządek w miejscu pracy.

Zabawa "Jeż"

Dzieci siedzą w kole, jedno w środku. Wszystkie mówią takie słowa:

Na dywanie siedzi jeż. co on zrobi to my też-dziecko ze środka pokazuje ruch, reszta za nim powtarza(kilka razy).Siadają na miejsca i mówią -My lubimy bardzo jeża, zobaczymy kogo jeż wybierze lub jez ma kolce a my nie, wiec wybieraj kogo chcesz. Dziecko ze środka szuka zastępcy i zabawa toczy sie dalej.

„Co to za zabawka?” - zabawa dydaktyczna- dzieci biorą udział w zabawie, rozpoznają zabawkę po dotyku, układają sylwetę wybranej zabawki z klocków w kształcie figur geometrycznych lub kolorują obrazek wybranej zabawki

„Czarodziejski worek” - doskonalenie umiejętności rozpoznawania kształtów niektórych przedmiotów - dzieci uczestniczą w zabawie, na podstawie dotyku odgadują co to jest, nazywają i sprawdzają;

„Co to jest? Zagadki” - kształcenie umiejętności określania charakterystycznych cech przedmiotów - dzieci rozwiązują zagadki słuchowe i wzrokowe, wskazują odpowiedź przedstawioną na obrazku, określają położenie schowanego przedmiotu za pomocą przyimków „pod, za, na, w, przed, między, obok”

„Czym się różnią?” - rozwijanie spostrzegawczości i umiejętności dokonywania najprostszych operacji umysłowych, np. porównywanie-zauważanie różnic - dzieci rozwijają spostrzegawczość na podstawie różnic między zabawkami, uczestniczą w zabawie ruchowej

„Moje ulubione bajki” - rozwijanie mowy - dzieci opowiadają o swoich ulubionych bajkach, Oglądają wybraną bajkę z kasety video. Odgadują tytuły bajek przedstawionych przez nauczyciela na ilustracjach

Zabawa logopedyczna „Jaś i Małgosia”.

N-l daje dzieciom lusterka. Opowiada bajkę, a dzieci wykonują odpowiednie ruchy języka: jazda wozem (kląskanie językiem wolne i szybkie), parskanie konika (parskanie wargami), naśladowanie głosu różnych zwierząt, które dzieci spotkały na targu: kaczki (kwa, kwa, kwa), kury (ko, ko, ko), świnki (chrząkanie), królika (przesuwanie w prawo i w lewo ściągniętych warg), wąchanie zapachów (głęboki wdech nosem, długi wydech ustami) itp.

Zabawa dydaktyczna „Z jakiej jestem bajki?”.

N-l przygotowuje pacynki lub pluszowe zabawki przedstawiające postacie z różnych bajek. Mówi, o czym opowiadają wymienione bajki. Prosi dzieci o przyporządkowanie zabawki do właściwej bajki.

Cele operacyjne:

• posiada świadomość wiadomość własnych praw

• wie, że należy uznawać i szanować prawa innych

• wie że należy szanowanie wszelką odmienność.

• Umie słuchać bajek z płyt CD

• umie wywiązywać się ze swoich obowiązków, zna i w miarę możliwości przestrzega kodeks grupowy

Współpraca z rodzicami

wywieszanie w kąciku dla rodziców artykułów dotyczących praw dziecka

Tematyka kompleksowa:

„Jestem sobie przedszkolaczek”

Sposób realizacji tematyki kompleksowej

Propozycje zajęć i zabaw wynikające z realizacji podstawy programowej

2. Zajęcia dydaktyczne

Lp.	Temat dnia	Aktywność i działalność dziecka	Pomoce
1.	Czarodziejskie słowa	A. Główne zajęcia dydaktyczne : „Piękne zwyczaje” -teatrzyk sylwet- uczymy się zwrotów grzecznościowych - wdrażanie do szanowania innych, stosowania form grzecznościowych, - zabawa przy piosence „Dzień dobry”, B. Zabawy i zajęcia dydaktyczne: „Jaka to zabawka ?”-utrwalenie kształtów kilku wcześniej poznanych zabawek C. Zabawy i zajęcia ruchowe „Balonik”- orientacyjno- porządkowa „Przeskocz murek”- z elementem skoku	- sylwetki do teatrzyku
2.	Pracowite krasnoludki	A. „Robimy porządki ”- zabawy muzyczno- ruchowe -ćwiczenia słuchowe - rozpoznawanie melodii poznanych piosenek nuconych przez nauczycielkę -osłuchanie z piosenką „Krasnoludek jeden” -ilustrowanie ruchem piosenki „Pod czerwonym grzybkiem” -utrwalenie poznanych pojęć wolno- szybko, wysoko -nisko B. „Wiatr psotnik”- porządkowanie zabawek, odkładanie na wyznaczone miejsce, posługiwanie się przyimkami na, pod, za C. „Toczenie obręczy”- z elementem toczenia „Koniki”- z elementem biegu „Kapela”- ze śpiewem	-przybory do robienia porządków -płyta CD z podkładem muz.
3.	Zuch przedszkolak	A.„Wiem jak wygląda przedszkolak” - wypełnianie farbami postaci dziecka narysowanej na dużym arkuszu papieru. - „zuch przedszkolak”- wysłuchanie piosenki, przypomnienie jak powinien wyglądać przedszkolak - omówienie zasad posługiwania się pędzlem i farbami, - wdrażanie dzieci do pracy w zespole, - utrwalenie piosenki „Jestem sobie przedszkolaczek” B. „Pokaż obrazek, o którym mówiłam”- wdrażanie do uważnego słuchania opisu słownego i kojarzenia go z treścią obrazka C. „Krasnoludki i wielkoludy”- orientacyjno- porządkowa „Marsz z przeszkodami”- z elementem równowagi	- szary papier - marker - farby - grube pędzle
4.	Bawimy się zgodnie	A. „Nie chcę cię”- zabawy muzyczno- ruchowe -reagowanie na przerwę w muzyce ( witanie się z kolegami) -wysłuchanie wiersza „Sprzeczka”- ustalenie zasady dzielenia się zabawkami, cierpliwe oczekiwanie na swoją kolej, nie wyrywanie zabawek kolegom, -zapoznanie z nową zabawą „Nie chcę cie znać” B. „Kto cię woła”- poznawanie kolegów po głosie C. „Pajacyki”- z elementem skoku „Laleczki i misie”- z elementem biegu	-podkład muzyczny -korale, lalki, pajacyk -obrazki ukazujące różne zachowania dzieci
5.	Jesteśmy przedszkolakami	A.„Pasowanie na przedszkolaka” - uroczystość przedszkolna przygotowana wspólnie z najstarszą grupą. -przyjęcie dzieci do grona społeczności przedszkolnej, - wspólne zabawy ze starszymi kolegami B. „Szukaj pary”- dobieranie pasujących do siebie przedmiotów C. „Dwa kółeczka”, „Pajacyk”, „Misie szare”- ze śpiewem	- scenariusz uroczystości - medale dla dzieci pary przedmiotów np. szczoteczka, pasta do zębów

1. Propozycje zagospodarowania dowolnego czasu przez nauczyciela

• Przygotowywanie się do uroczystości „Pasowania na przedszkolaka”- utrwalanie wierszyków i piosenek

• „Potrafię sam”- doskonalenie umiejętności samoobsługowych ( rozpoznawanie przodu w koszulkach i rajstopach, samodzielne zdejmowanie ich; porządkowanie sali po skończonej zabawie)

• Słuchanie i oglądanie bajek dotyczących tematyki: „Jak Basia w swym kątku uczyła się porządku”, „Franklin mały bałaganiarz”, „Przygody i wędrówki misia Uszatka”

Cele operacyjne:

Dziecko:

• szanuje zabawki i przedmioty znajdujące się w sali,

• odkłada zabawki na wyznaczone miejsce,

• stara się unikać hałaśliwych zachowań i zabaw,

• rozumie polecenia nauczycielki i potrafi je wykonać na miarę swoich możliwości,

• stara się stosować poznane formy grzecznościowe wobec rówieśników i pracowników przedszkola,

• potrafi nazwać i pokazać niektóre części ciała,

• umie ustawić się w kole i parami,

• aktywnie uczestniczy w proponowanych zabawach,

• potrafi rozpoznać dźwięk bębenka, grzechotki i trójkąta

• uczestniczy w zabawach proponowanych przez nauczyciela

• potrafi zilustrować ruchem treść piosenki

• słucha uważnie krótkich wierszy i opowiadań

• potrafi odszukać takie same przedmioty

• umie odszukać przedmiot w określonym kolorze (niebieski, czerwony, żółty, zielony)

• potrafi posługiwać się pędzlem i farbą

Współpraca z rodzicami

• wywieszanie w kąciku dla rodziców artykułów

• angażowanie rodziców w przygotowanie materiałów do zajęć

Miś w szatni

Opowiadanie stanowi okazję do rozmowy na temat konieczności zachowania porządku w szatni, w swojej szafce oraz zachęca dzieci do samodzielnego ubierania się i rozbierania.

Dzisiaj rano przyszedłem wcześniej do przedszkola. Usiadłem w szatni i obserwowałem jak zachowują się dzieci. A dzieci? Maciuś prosi mamę:
- Proszę pomóż mi, nic mi nie wychodzi. Nie moge zdjąć butów!
- Jak rozpiąć guziki w sweterku? - denerwuje się Aga.
- Nie potrafię zdjąć bluzy - łzy płyną po policzkach Amelki.
To mają być prawdziwi przedszkolacy? - pomyślałem sobie. Zaraz też wymyśliłem dla was specjalne zadania.
- Zdejmujemy kapcie. Ustawiamy je równiutko przed sobą. Widzę, że potraficie. Teraz załóżcie je z powrotem na nogi. Wspaniale. Wszystkim opowiem, że maluchy to prawdziwe zuchy. (dzieci równocześnie wykonują zadanie)
- Teraz coś trudniejszego. Ciekawe czy potraficie ładnie poskładać swoje ubrania. To dopiero będzie niespodzianka, kiedy w domu mamusia zobaczy jak jej dziecko porządnie układa swoje rzeczy. (nauczycielka wcześniej rozbiera dzieciom wierzchnie okrycia - bluzy, swetry)
- Mam tutaj wasze swetry i bluzy. Zapraszam Mareczka, proszę wybierz swoje ubranie, ułóż je na dywanie, wyprostuj rękawy i starannie załóż do środka. Jeszcze tylko złóż bluzę. Brawo, jak pięknie poskładane! Wszyscy bijemy brawo. (dzieci kolejno wybierają i składają ubrania, następnie układają je w wyznaczonym miejscu)

Kraina dobrych manier

W każdej sytuacji zwracamy dzieciom uwagę na znaczenie słów: proszę, przepraszam, dziękuję. Opowiadanie pomoże zachęcić dzieci do częstego stosowania tych prostych, ważnych słów.

w tym dniu Paweł miał urodziny. Razem z Rafałem oglądał książkę, którą dostał od rodziców.
- Ciekawe, co jest w tym lesie - wpatrywali się w barwną ilustrację. Nagle coś drgnęło i ujrzeli krasnoludka w czerwonym kubraczku, który dawał im dziwne znaki.
- Popatrz, on się rusza. On nas woła - wyszeptał Rafał.
- Coś pokazuje, chyba mamy zamknąć oczy! - chłopcy szybko przymknęli oczy i nagle....
- Witam w krainie dobrych manier - przed nimi na pniu ogromnego drzewa stał krasnoludek.
- Zapraszam na przyjęcie - zanim chłopcy zdążyli odpowiedzieć zniknął między drzewami. Szybko ruszyli za nim. W pewnej chwili stanęli na łące pokrytej dzwoneczkami.
Przy okrągłym stole siedziały krasnoludki.
- Witamy serdecznie - usłyszeli ze wszystkich stron.
- Zapraszamy do stołu. Jest nam bardzo miło, że jesteście z nami.
- Jacy oni uprzejmi - szepnął Paweł do ucha kolegi.
- I gościnni - dodał Rafał sięgając po rurkę z kremem.
Nagle przed Pawłem pojawił się znajomy krasnoludek.
- Wiemy, że dzisiaj masz urodziny. Nie jesteś tutaj przypadkiem. Mieszkamy w twojej książce. Oto prezent - wskazał na małe kolorowe pudełko.
- W tym pudełku mieszkają magiczne słowa: proszę, dziękuję, przepraszam. Używaj ich jak najczęściej.
- Bardzo dziękuję - Paweł był zaskoczony.
- Chłopcy, deser gotowy - gdzieś w oddali usłyszeli głos mamy.
Coś zaszumiało i... znów siedzieli na tapczanie spoglądając na ilustracje. Krasnoludek mrugnął wesoło i zniknął. Paweł trzymał w ręce kolorowe pudełko. Chłopcy uśmiechnęli się do siebie.
- Już idziemy, deser na pewno będzie bardzo smaczny.

O Wojtusiu, który nie dbał o porządek

Wojtuś nie szanował swoich zabawek. W jego pokoju panował zawsze bałagan. Porozrzucane samochody i klocki. Poplamione, z powyrywanymi kartkami książki leżały w różnych miejscach. Nie pomagały żadne uwagi rodziców, którzy bardzo się martwili, że ich syn nie potrafi utrzymać porządku. Pewnego razu kiedy Wojtuś zasnął, zabawki postanowiły się wyprowadzić. Ukryły się na strychu w ogromnej skrzyni, do której już od dawna nikt nie zaglądał. Została tylko książka z obrazkami, ponieważ nie mogła się wydostać spod olbrzymiej sterty ubrań, która ją przygniotła.
Rano z pokoju Wojtusia dobiegł głośny płacz. Przybiegła cała rodzina. Kiedy tylko otworzyli drzwi, od razu wiedziali co się stało.
- Myślę, że jest sposób na to, żeby zabawki wróciły - mamusia pogładziła Wojtusia po głowie. Chłopiec przestał płakać.
- Jaki? One mnie nie lubią. Już nigdy do mnie nie wrócą.
Nagle zauważył wystający róg książki. Delikatnie wyciągnął ją spod ubrań - przepraszam - szepnął tuląc książkę do siebie.
- Mamusiu posklejamy jej kartki. Zaraz wygumuję ślady kredek. Nie pozwolę ci odejść - szeptał cichutko.
Tego dnia Wojtuś nie próżnował. Cała rodzina obserwowała jak sprząta w swoim pokoju. Wieczorem kiedy leżał w łóżku marzył tylko o jednym - żeby zabawki wróciły. W nocy śniło mu się, że na półkach pojawiły się samochody. Po dywanie toczyła się kolorowa piłka a miś z pajacykiem bardzo się cieszyli, że w pokoju panuje taki porządek. Na szafce stały równo ustawione książki, a w pojemniku kolorowe klocki zachęcały do zabawy.
Wczesnym rankiem kiedy słońce zajrzało do pokoju Wojtusia ze zdziwienia aż zastukało w szybę okna. Wszystkie zabawki siedziały na swoich miejscach. W pokoju było zupełnie inaczej niż zwykle. Wszędzie panował porządek.
Wojtuś usiadł na łóżku i... nie wierzył własnym oczom.
- Jesteście, naprawdę jesteście. To nie sen. Bardzo was przepraszam. Obiecuję, że już zawsze będę o was dbał i nigdy nie pozwolę wam odejść.

W przedszkolu

Pierwszy dzień pobytu Piotrusia w przedszkolu dobiegał końca. Chłopiec starannie ustawił w swojej szafce kapcie, pożegnał panią i szybko pobiegł do czekającej na niego mamy.
- Pani specjalnie na powitanie dzieci udekorowała salę. Mamy nowe zabawki. Wszyscy opowiadali o wakacjach i poznałem nowych kolegów.
Piotruś chciał jak najprędzej podzielić się swoimi wrażeniami. Był bardzo przejęty i trochę było mu żal, że musiał pożegnać kolegów. Po powrocie do domu wyciągnął blok i farby.
- Namaluję mojego przyjaciela Mateusza - zdecydował.
- Wiesz mamusiu, Mateusz to nasz nowy kolega, tak przestawiła go pani. Muszę ci o nim opowiedzieć. Siedzimy razem podczas zajęć i posiłków. Pocieszam go kiedy jest smutny.
Mama słuchała z zaciekawieniem. Po chwili zwróciła się do syna.
- Często w nowym miejscu czujemy się samotni i zagubieni. Jest nam miło kiedy ktoś otoczy nas opieką. Może porozmawiam z mamą Mateusza i zaprosimy go do nas?
- Świetnie - pomysł bardzo spodobał się Piotrusiowi.
Następnego dnia w przedszkolu podczas zabawy, Łukasz zachęcająco skiną dłonią w kierunku Piotra.
- Chodź do nas, ale bez niego - zaznaczył wskazując Mateusza.
- Jak możesz! To mój kolega i wasz także - oburzył się chłopiec. Nagle zjawiła się pani.
- Jesteście gospodarzami sali. czy Mateusz będzie się dobrze czuł w naszej grupie?
Zapadła cisza. Jednak już po chwili wszyscy razem budowali z klocków garaże. Najokazalszy był garaż Mateusza.
- Twój jest najładniejszy - zachwycali się chłopcy przyjaźnie spoglądając na kolegę.

Łukasz w przedszkolu

Ten dzień Łukasz będzie długo pamietał. Wczesnym rankiem niemal biegł z mamą do przedszkola. Biegli, bo wszyscy w domu zaspali i trzeba było się śpieszyć. W szatni nie mógł znaleźć swojej szafki i chociaż pani mu pomogła był zły, że nie potrafił tego zrobić sam. W sali nie było jeszcze dzieci. Po paru minutach przyszła Iza i Krzyś. Przynieśli kolorowe kamienie zebrane na wakacjach i piękne orle pióro. Zasmucił się Łukasz:
- Moje muszle zostały w pokoju. - A przecież miał je przynieść do przedszkola.
Potem urwał się guzik od bluzy, a podczas zabawy niechcący zburzył piękny zamek, który wybudował Robert z Adasiem. Chłopcy się pogniewali. Podczas śniadania przewrócił kubek z kawą, która się rozlała i poplamiła Oli sukienkę. Ola się rozpłakała, a Karol złośliwie szeptał mu do ucha:
- Gapa, gapa.
Zastanawiał się dlaczego właśnie jemu ciągle coś nie wychodzi. Przyszedł czas na zajęcia. Wszyscy opowiadali o wakacjach. Nagle pani zwróciła się do Łukasza:
- Łukaszku opowiedz gdzie ty spędziłeś wakacje?
I wtedy Łukasz przeniósł się myślami nad morze. Opowiadał o rejsie statkiem, olbrzymich, groźnych falach w czasie sztormu, latarni morskiej i kutrach rybackich. Kiedy skończył zauważył, że w sali panuje zupełna cisza. Wszyscy słuchali wpatrując się w niego, chociaż przestał mówić.
- Pięknie opowiadasz, prawda dzieci? Brawa dla Łukasza.
A potem wszyscy malowali. Łukasz bardzo się starał. Prace dzieci pani umieściła na wystawie. Zaraz po podwieczorku przyszła mama.
- Jak minął dzień? - zapytała.
- Hmmm... - Łukasz przez chwilę milczał. - Najpierw myślałem, że nic mi nie wychodzi, ale później - uśmiechnął się - chyba nie było najgorzej.

Jak Tomek pomagał mamusi

Tomek wracał z przedszkola do domu. Prawie wcale się nie odzywał. W przedszkolu pani rozmawiała z dziećmi o tym, co to znaczy być samodzielnym. Tomek potrafił pięknie złożyć swoją bluzę. Już w czasie wakacji ćwiczył to z mamusią. W przedszkolu zawsze odkładał zabawki na swoje miejsce. Ale czy tak naprawdę w domu zawsze wszystko robi sam?
- Od dzisiaj będzie inaczej - postanowił.
Kiedy tylko wszedł do domu równo ustawił swoje buty w przedpokoju. Poskładał ubrania, umył starannie ręce i usiadł do stołu. Podczas jedzenia wcale nie poplamił bluzy. Potem układał książki na swojej półce i pomagał mamusi w pieczeniu ciasta. Wieczorem, kiedy leżał w łóżku do pokoju weszła mamusia. Usiadła na brzegu łóżka i delikatnie pogłaskała go po głowie.
- Bardzo mi dzisiaj pomogłeś. Nigdy nie myślałam, że tyle rzeczy potrafisz zrobić sam. Myślę, że zawsze mogę na ciebie liczyć.
Tomkowi zrobiło się bardzo miło.
- Kocham cię mamusiu. Naprawdę będę się starał.

Smutny miś

Proponowane opowiadanie może stanowić wprowadzenie do zajęcia na temat poszanowania wspólnej własności. Po zapoznaniu z jego treścią zachęcamy dzieci do swobodnych wypowiedzi i wyrażania własnego zdania. Podczas prezentacji opowiadania nauczycielka wykorzystuje pacynki chłopców i dziewczynki oraz maskotkę misia.

Tomek poprawia misiowi ubranko.
- Zostaw misia! Teraz ja się chcę nim pobawić- odezwał się Karol.
- Ale to ja go wziąłem pierwszy - Tomek dalej trzyma misia.
- Nieprawda! Jest mój i już.
Chłopcy zaczynają szarpać zabawkę, która upada na podłogę.
Nagle słychać głos pani.
- Przedszkolaki proszę się ustawić. Zabieramy piłkę i idziemy na podwórko.
Tomek i Karol wychodzą zapominając o misiu. Nagle pojawia się Ola.
- Słyszę jakieś szmery. Czy ktoś tutaj jest?
- Oj, oj! Jak mnie boli łapka. Oj, oj! Jak mnie boli brzuszek. Pomóż mi proszę.
Ola pomaga misiowi usiąść na krzesełku, po czym pyta zatroskana.
- Misiu, co się stało? Zaraz zrobię ci opatrunek. Zabandażuję łapkę, posmaruję brzuszek.
- Bardzo dziękuję. Już mi trochę lepiej - miś ociera łzy.
- Kto cię tak skrzywdził?
- Karol i Tomek.
Ola bierze misia za łapkę- chodź zabiorę cię do siebie. Tymczasem z podwórka wracają Tomek i Karol.
- Misiu, misiu! Gdzie jesteś! Gdzie jesteś! - wołają chłopcy.
Pojawia się pani - miś nie chciał pozostać z wami. Może wytłumaczycie dlaczego - chłopcy zawstydzeni opuszczają głowy.

Z czego się cieszą dzieci? My dzieci chcemy się śmiać” My, dzieci chcemy się śmiać, My, dzieci chcemy się bawić, Na ulicach i w parkach miast Gdańska, Krakowa, Warszawy... My chcemy wesoło śpiewać, My chcemy wesoło tańczyć, W lasach gdzie wesołe drzewa,

Gdzie motyle w kolorze pomarańczy My, jesteśmy dzieci jak dzieci, Czasem krnąbrne, czasem czupurne, Ale chcemy by księżyc świecił A noce nie były pochmurne... Chcemy by nie było dnia bez słońca Pracy bez pięknej radości, Chcemy by ziemia śpiewająca Pełna była dobrej miłości. Tadeusz Kubiak

„Kolorowe dzieci” Wystarczy przetrzeć oczy, Wystarczy unieść głowę.... Czy widzisz że na świecie Nic nie jest jednakowe? Po niebie płyną chmury Okrągłe i podłużne Świat pełen jest kolorów I dzieci też są różne. Są duże i są małe. Są czarne i są białe.

Na świecie nie jest nudno! Są grube i są chude. Bywają bląd i rude. Są żółte albo śniade, Brązowe albo blade Są niskie są wysokie Są nawet skośnookie. Mieszkają w różnych krajach I noszą różne ciuchy A zabaw znają tyle że aż wymienić trudno I właśnie dzięki temu

„Taniec Kopciuszka” - zabawa z apaszkami

CD- P. Czajkowski Taniec Cukrowej Wróżki z baletu Dziadek do orzechów.

Podczas muzyki dzieci tańczą po całej sali z apaszkami. Między tancerzami porusza się dziecko -wróżka. Kilka uderzeń w trójkąt oznacza, że wszyscy zostają zaczarowani w posągi - dzieci zatrzymują się i przybierają dowolną figurę, a wróżka chodzi i różdżką odczarowuje dzieci. Kto zostanie dotknięty przez wróżkę ponownie zaczyna tańczyć.

„Spotkanie na zamku”

CD- P. Czajkowski Taniec Cukrowej Wróżki z baletu Dziadek do orzechów.

W takt muzyki dzieci poruszają się po Sali - zamku. Zatrzymanie muzyki oznacza, że należy się przywitać z „królem” i „świtą królewską” - dzieci wykonują dworski ukłon w kierunku napotkanej osoby (lekkie przykucnięcie, rozłożenie rąk na boki i skłon głową).

Opowiadanie „Nie wszystko muszę mieć, co chcę” (źródło nieznane)

Posłuchajcie przeżyć Jadzi, która żyła w czasach, kiedy nie wszyscy mogli oglądać telewizję, nie mówiąc już o komputerze. Pewnego dnia na słupach ogłoszeniowych pojawiły się olbrzymie, kolorowe plakaty, na któ­rych śmieszny klown zapraszał na pokaz cyrkowy. Teraz dzieci już o niczym innym nie myśla­ły i nie mówiły, jak tylko o cyrkowym przedstawieniu małpek, słoni i tygrysów. W dniu, kiedy zaczęły się zjeżdżać kolorowe wozy, nikt nie myślał o lekcjach, a pani nauczycielka pozwoliła nawet spoglądać przez okno, gdy stawiano potężny namiot cyrkowy.

Wszystkie dzieci z klasy wybierały się po południu do kina. Oczywiście, Jadzia też. Pani wy­chowawczyni zadała dzieciom wypracowanie, pt.: „Co najbardziej podobało mi się w cyrku i dlaczego?”

Po lekcjach Jadzia biegła do domu jak strzała. Już w drzwiach z radością opowiadała mamie o przeżyciach związanych z przyjazdem cyrku, o słoniach z olbrzymią trąbą, o figlarnych małpkach i wesołych klownach.

- Mamusiu, proszę cię, daj mi pieniążki na bilet.

W tym momencie mamusia się zasmuciła i powiedziała:

- Nie mogę dać ci na bilet, bo dzisiaj dowiedziałam się razem z tatą, że babcia jest ciężko chora, potrzebuje naszej pomocy: modlitwy i pieniędzy na lekarstwa. Toteż tatuś zrezygnował z no­wych spodni, a ja z sukienki. Chciałabym cię poprosić, Jadziu, żebyś i ty zrezygnowała z cyrku. Zresztą nie wszystko musisz mieć, co chcesz… - życzliwie powiedziała mama.

Łzy cisnęły się do oczu Jadzi, popatrzyła w okno i widziała uśmiechnięte dzieci biegające do kasy biletowej. Ciągle brzmi jej w uszach głos mamy: „Nie wszystko muszę mieć, co chcę”. Tak bardzo chciała być w cyrku! Wieczorem usłyszała dobiegające radosne okrzyki kolegów i koleżanek wracających z pokazu cyrkowego. Przypomniała sobie o zadaniu, które ich kochana wychowaw­czyni zadała. Wzięła zeszyt, pióro i… zabrała się do pisania, w końcu musiała napisać swoje wra­żenia z cyrku. Gdyby tego nie zrobiła, dostałaby ocenę, jaką żaden uczeń nie może się chlubić.

Na drugi dzień o niczym innym dzieci nie rozmawiały, tylko o wczorajszym cyrku. Nawet Feluś, który nigdy nie odrabiał lekcji, tym razem miał zadanie. Jadzia też napisała. Następnego dnia pani weszła do klasy. Jadzi wydawało się, że ze strachu wyskoczy jej serce z piersi. Nauczycielka jednak była bardzo pogodna, nie zapowiadało się na burzę. Powiedziała, że wszystkie zadania były bardzo piękne, lecz jedno… i tu zawiesiła głos. Wzięła do ręki zeszyt Jadzi, otworzyła i zaczęła czytać.„ Nie byłam w cyrku, choć bardzo tego pragnęłam. Po powro­cie ze szkoły usłyszałam o chorobie mojej babci i o tym, że potrzebuje mojego wyrzeczenia. Tak trudno było mi się z tym pogodzić, nawet wtedy, gdy mamusia powiedziała do mnie, że nie wszystko muszę mieć, co chcę. Dopiero po chwili zrozumiałam, że rzeczywiście NIE WSZYST­KO MUSZĘ MIEĆ, CO CHCĘ.”

Te ostatnie słowa Jadzia napisała dużymi literami drukowanymi, bo naprawdę je zrozumiała.

„Wyliczanka”

Włosy, nosek, uszy, broda wyliczankę skończyć szkoda. - obrót wokół własnej osi

Łokcie, brzuszek, plecy, pięty - każdy z nas jest uśmiechnięty. - obrót wokół własnej osi

Łydki, uda, dłonie, ręce, - pokazywać chcemy więcej. - obrót wokół własnej osi z przysiadem

„Mały-duży”

Dzieci stoją w rozsypce, przykucają na słowa „mały”, wyciągają ręce do góry na słowa „duży”:

Mały Jasiek - duży tata Mały lasek - duży las Mały kotek - duży kot Mały piesek - duży pies

Mały miś - duży niedźwiedź. Mała piżamka - duża piżama Mała Zosia - duża mama Mały kotek - duży kot Mała psota - dużo psot!

„Powitanie”

Dzieci spacerują po sali, słuchając przy tym muzyki. Gdy muzyka ucichnie, dobierają się parami i na hasło n-la witają się: np. palec do palca, nos do nosa, kolano do kolana, ucho do ucha, palec do czoła.

„Pajacyki”

N-l demonstruje ruchy do rymowanki, a dzieci naśladują n-la:

Robimy pajacyki.

Tańczymy w rytm muzyki. Robimy dwa podskoki.

Łapiemy się pod boki. Robimy dwa kółeczka.

Kto wchodzi do środeczka?

Wchodzi wybrane dziecko i pokazuje ruchy zgodne z treścią rymowanki, inni go naśladują.

„Kto tak potrafi” (wg M. Bogdanowicz, D. Okrzesik)

Dzieci wraz z n-lem siedzą na dywanie, lekko podparci z tyłu rękoma i naśladują odpowiednie ruchy:

szuranie stopami po podłodze, stukanie kolanami o siebie, uderzanie piętami o podłogę, uderzanie stopami o siebie.

„Dotknij”

Dzieci, kolejno stają w parach naprzeciwko siebie. Jedno z dzieci z zasłoniętymi opaską oczami, dotyka wymienione przez n-la części ciała kolegi: głowa, ręka, noga, szyja, nos, uszy, itp.

„Właśnie tak...”

N-l prosi dzieci, aby położyły się na dywanie w różnych pozycjach: na plecach i uderzały piętami o podłogę, na boku i podparły jedną ręką głowę, na brzuchu z wyciągniętymi rękoma i zakołysały się.

TEMAT TYGODNIA:

CZYNNOŚCI NAUCZYCIELA	CELE OGÓLNE	CELE SZCZEGÓŁOWE
PONIEDZIAŁEK
Zabawa pobudzająco - hamująca Misie na spacerze. Recytacja wierszyka o misiach: B. Forma: Wesołe misie - recytacja połączona z ilustrowaniem treści ruchem.	- reagowanie na ustalone sygnały - rozwijanie koordynacji słuchowo - ruchowej	- dziecko przenosi ciężar z lewej nogi na prawą - dziecko obrazuje ruchem treść wiersza
Opowiadanie B. Forma: Miś i słoneczko. Zabawa ruchowa z elementem czworakowania Spacer misia. Oglądanie ilustracji przedstawiających misia, słoneczko i jabłko. Opisywanie ich wyglądu, określanie kolorów.	- wyrabianie umiejętności słuchania przekazywanych treści - ćwiczenie umiejętności poruszania się na czworakach - utrwalenie kolorów	- dziecko uważnie słucha przekazywanych przez prowadzącą treści - dziecko wykonuje ruchy proponowane przez prowadzącą - dziecko określa elementy na ilustracjach
Zabawa kierowana przez nauczycielkę Miś zaprasza gości. Zabawy dowolne wybranymi zabawkami.	- zademonstrowanie właściwego zachowania w trakcie przyjmowania gości	- dziecko wie jakie formy grzecznościowe stosować
WTOREK
Przyniesienie przez dzieci do przedszkola swoich ulubionych misiów. Umieszczenie ich w wyznaczonym miejscu - rozmowy swobodne na ich temat. Zabawa ruchowa Co robią misie. Słuchanie piosenki o misiu z płyty CD.	- rozwijanie uwagi - zachęcanie do swobonych wypowiedzi	- dziecko prawidłowo naśladuje proponowane przez prowadzącą ruchy - dziecko opowiada o swoim misiu
Zabawy matematyczne. Umieszczenie misiów na regale, określanie ich położenia z równoczesnym stosowaniem określeń "na górze, na dole". Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Każde otrzymuje kartkę z narysowanym domkiem i dwie głowy misiów (w czapeczce, z kokardką). Zgodnie z poleceniami dzieci manipulują misiami. Na zakończenie umieszczają w górnym oknie głowę misia w czapeczce, a w dolnym głowę misia z kokardą. Praca plastyczna Miś. Na dużych kartkach papieru z narysowanym konturem głowy misia przyklejanie wyciętych elementów twarzy. Pokrywanie brakujących elementów twarzy klejem i umieszczanie ich w odpowiednich miejscach.	- stosowanie określeń dotyczących położenia zabawek - utrwalenie nazw części twarzy	- dziecko stosuje określenia "na górze", "na dole" - dziecko stara się umieścić w odpowiednich miejscach elementy twarzy
Śpiew przez prowadzącą piosenki B. Forma: Miś na spacerze. Dzieci naśladują jej ruchy. Słuchanie wybranego fragmentu bajki o Kubusiu Puchatku w interpretacji nauczycielki. Zabawy dowolne wybranymi zabawkami.	- zachęcanie do zabawy wszystkich dzieci - rozbudzanie zainteresowania bohaterami bajki
ŚRODA
Zabawa ruchowa Śpiący niedźwiedź. Zabawa ruchowa Różne zabawki. Wykorzystanie pacynki misia do rozmowy podczas pobytu w łazience. Stosowanie odpowiednich zasad - opisywanie znaczków, przypomnienie sposobu mycia rąk.	- ćwiczenie szybkiej reakcji na ustalony sygnał - rozwijanie aparatu mowy poprzez ćwiczenia logorytmiczne - przypomnienie ustalonych zasad funkcjonowania w grupie	- dziecko spontanicznie reaguje podczas zabaw - dziecko pamięta i przestrzega ustalonych zasad w łazience
Czytanie wybranego opowiadania z książki Cz. Janczarskiego: Nowi przyjaciele Misia Uszatka. Praca plastyczna Miś - wypełnianie konturu misia metodą paluszkową.	- doskonalenie umiejętności nakładania farby palcami	- dziecko z uwagą słucha tekstu czytanego - dziecko wykonuje starannie swoją pracę
Składanie obrazków w całość z trzech, czterech części. Manipulowanie klockami, próby tworzenia prostych budowli.	- wyrabianie cierpliwości, dążenie do zakończenia zadania	- dziecko prawidłowo dobiera elementy - dziecko piętrzy budowle
CZWARTEK
Oglądanie przy stolikach książek (twarde kartki). Zabawa ruchowa ze śpiewem Stary niedźwiedź mocno śpi. Śpiew piosenek ilustrowanych ruchem Tu paluszek, Dwa malutkie misie.	- rozwijanie mowy komunikatywnej	- dziecko wypowiada się na temat oglądanych książek
Teatrzyk kukiełkowy - opracowanie opowiadania B. Forma: Jak Miś jechał na wycieczkę - nauczycielka wykonuje sylwety z brystolu, mocując na listewkach (można również wykorzystać pacynki, jeżeli takimi dysponuje). Rozmowa z dziećmi na temat treści przedstawienia ze szczególnym zwracaniem uwagi na postępowanie bohaterów. Zabawa ruchowa Wycieczka.	- przestrzeganie zasad obowiązujących podczas przedstawienia - stosowanie określeń dobry, zły	- dziecko z zainteresowaniem uczestniczy w przedstawieniu - dziecko przestrzega reguł zabawy
Zabawy integracyjne ze śpiewem z dziećmi z grupy starszaków. Zabawy dowolne w kącikach zabaw.	- zachęcanie do wspólnej zabawy z dziećmi starszymi - rozwijanie umiejętności łączenia ruchu ze śpiewem	- dziecko czuje się bezpiecznie w innej sali w otoczeniu dzieci z innych grup - dziecko zna wybrane piosenki i zabawy ze śpiewem
PIĄTEK
Przewlekanka Ubieramy misia - przewlekanie sznurówek przez dziurki. Każde dziecko otrzymuje szablon i przewleka przez dziurki sznurówkę tworząc strój misia. Słuchanie piosenki z filmu o Kubusiu Puchatku.	- ćwiczenie palców	- dziecko w skupieniu przewleka sznurówki
Nauczycielka gromadzi dzieci przed sobą, trzyma na kolanach dużego pluszowego misia i śpiewa dzieciom piosenkę B. Forma: Miś. Misie znane i nieznane - rozmowa połączona z oglądaniem ilustracji. Nauczycielka gromadzi książki i czasopisma, w których zawarte są opowiadania, wiersze i ilustracje przedstawiające różne misie. Układa swoimi słowami zagadki na podstawie fragmentów, popierając je ilustracjami. Dzieci próbują odgadnąć jaki to miś, wymieniają jego cechy charakterystyczne. Książka, czasopismo, ilustracja umieszczone w kaciku tematycznym. Powtórzenie piosenki śpiewanej przez prowadzącą z naśladowaniem ruchów - Układ ruchowy do piosenki "Miś".	rozwijanie zainteresowania książką - przełamanie nieśmiałości podczas wypowiedzi - rozwijanie wyobraźni poprzez obrazowanie ruchem tekstu	- dziecko zna różne misie występujące w literaturze - dziecko naśladuje ruchy prowadzącej
Zabawy dowolne wybranymi zabawkami oraz misiami przyniesionymi z domu.

- opowiadanie o swojej zabawce - przytulance

Maciuś i jego maskotka

Opowiadanie polecamy jako materiał pomocniczy podczas pierwszych dni pobytu dziecka w przedszkolu. Można zachęcić dzieci do przyniesienia własnych maskotek do przedszkola, dzięki czemu nie będą się czuły samotne.

Maciuś kroczy za mamą. Mocno trzyma ją za rękę. W drugiej ściska woreczek. Uszyła go babcia. Jest zielony, a na środku widać wesołego zajączka. W woreczku są nowe kapcie i ulubiona zabawka - przytulanka.
- Jak się czuje nasz przedszkolak? - pyta mamusia.
Mocno bije Maciusia serduszko. Przecież to właśnie dzisiaj ma zostać pierwszy raz sam, bez mamy. Wyciąga z woreczka żółtego kaczorka i przytula mocno do siebie.
- Będziesz cały czas ze mną, masz mnie pilnować. Razem ne pewno będzie nam weselej.

---