Do określenia objętości bryły zawartej między powierzchnią terenu a powierzchnią projektowaną najczęściej stosowany jest sposób podziału tej bryły na graniastosłupy o podstawie kwadratu, prostokąta lub trójkąta.
1. Metoda siatki kwadratów, prostokątów lub trójkątów.
Wyznaczamy na powierzchni działki siatką figur (np. kwadratów) o określonej długości boku, np. a, w terenie (lub na mapie). dla każdego z wierzchołka figury określa się wysokość H k z pomiaru wysokościowego (na mapie z interpolacji między warstwicami).
Na podstawie danych możemy wyznaczyć różnice wysokości punktów terenu i powierzchni projektowanej w wierzchołkach kwadratów o średnią dla graniastosłupa numerze k, h k = H k - H k Objętość k-tego graniastosłupa: V k = h k Pk . Dla całej bryły: V = ქ V k .
Pk = pole podstawy graniastosłupa.
W skryptach spotykamy wzory dla typowych zadań:
၄ H i = H i - H i - różnice wysokości punktów (wierzchołków siatki kwadratów i=1,2,3,4)
a — długość boku kwadratu.
ქ ၄ H 1 — suma dla punktów występujących pojedynczo
ქ ၄ H 2 — suma dla punktów wspólnych dla dwóch kwadratów,
ქ ၄ H 3— suma dla punktów wspólnych dla trzech kwadratów,
ქ ၄ H 4 — suma dla punktów wspólnych dla czterech kwadratów,
Dodatkowo należy obliczyć objętości graniastosłupów dla kwadratów z przebiegającą przez nie linią granicy obszaru.
2. Metoda przekrojów obiektu: V = 0.5(P1+P2)*d ,
Dokładność wyznaczenia objętości zależy o odległości pomiędzy przekrojami. Powierzchnie przekrojów można wyznaczyć na przekrojach graficznie lub za pomocą planimetru.
3. Metoda przekrojów poziomych - obliczenie objętości w oparciu o dane z map warstwicowych
Przy wyznaczaniu pojemności zbiorników wodnych oraz mas ziemnych na większych obszarach, dla których posiadamy mapę warstwicową, objętość obliczymy jako sumę brył ograniczonych płaszczyznami warstwic i powierzchnią terenu.
Obliczana objętość jest sumą objętości warstw gruntu zawartego pomiędzy płaszczyznami warstwic w granicach budowli.
၄H— odstęp (różnica wysokości) sąsiednich warstwic,
၄h — odległość powierzchni terenu od najwyższej lub najniższej płaszczyzny warstwowej o nr n,
Pi — pole powierzchni ograniczonej i-tą warstwicą, które można wyznaczyć przy pomocy planimetru lub obliczyć ze współrzędnych