Rak jajnika
Wykład 11.10.2006
Rak jajnika jest piątą w kolejności przyczyną wszystkich zgonów kobiet w Polsce.
Co roku z tego powodu umiera blisko 2000 kobiet i rozpoznaje się ponad 3000 nowych zachorowań.
Epidemiologia:
1963 r.: 5,9/100.000,
1992 r.: 11,1/100.000,
roczne tempo wzrostu częstości zachorowań: 1,76%.
Zachorowalność w USA: 4% (7. miejsce).
Śmiertelność w USA: 5% (5. miejsce).
Rak jajnika w Polsce jest drugą, a w USA pierwszą co do częstości przyczyną śmierci wśród nowotworów wychodzących z układu moczowo-płciowego.
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ZACHOROWALNOŚĆ NA RAKA JAJNIKA
Czynniki zmniejszające ryzyko:
antykoncepcja doustna:
długość stosowania nasila efekt protekcyjny,
efekt protekcyjny jest niezależny od dawki estrogenów; wydaje się być zależny od dawki gestagenów;
efekt protekcyjny wydaje się utrzymywać przez okres 10 lat od zaprzestania stosowania antykoncepcji doustnej,
liczba porodów: efekt ochronny jest zależny od ilości porodów; wybitnie zmniejsza się powyżej 4 porodów,
karmienie piersią: wykazuje efekt ochronny, ale czas trwania karmienia nie wpływa na ryzyko,
podwiązanie jajowodów,
usunięcie macicy.
Czynniki zwiększające ryzyko:
hiperestrogenizm: wydaje się zwiększać ryzyko wystąpienia raka endometrialnego,
hiperandrogenizm: wydaje się zwiększać ryzyko wystąpienia raka jajnika (brak danych statystycznych - pojedyncze przypadki w obserwacji),
niepłodność, stosowanie leków stymulujących owulację: w niewielkim stopniu wydaje się wpływać na ryzyko wystąpienia raka jajnika,
Drogi szerzenia się raka jajnika:
przez rozsiew na otrzewną (rak jajnika = „choroba otrzewnej” - następuje bardzo szybki rozsiew na sieć poprzez otrzewną),
przez naczynia chłonne,
przez naczynia krwionośne (tętnice jajnikowe → aorta).
Najczęstsza lokalizacja przerzutów: wątroba.
Czynniki ryzyka:
rodzinne występowanie raka jajnika lub sutka: krewne pierwszego rzędu (matka, siostra lub córka) i drugiego rzędu (babka lub ciotka);
rodzinne występowanie raka endometrium lub raka jelita grubego;
kobiety w wieku 50-75 lat;
kobiety, które nie miały dzieci;
kobiety, które miały dziecko po 35. roku życia;
kobiety, które używały zasypek talkowych w okolicy narządów płciowych (brak dowodów);
rasa (przykład: w rasie kaukaskiej występuje wyższe ryzyko zachorowania niż w rasie afro-amerykańskiej).
Objawy.
We wczesnym stadium choroby nie występują żadne objawy. Później mogą pojawić się:
powiększenie obwodu brzucha spowodowane płynem w jamie otrzewnej,
wzdęcia, niestrawność, zatrzymanie gazów, zaparcia,
męczliwość,
uczucie pełności po spożyciu niewielkiego posiłku (spowodowane uciskiem guza na wyżej położone struktury),
nienormalnie częste oddawanie moczu,
nieregularne miesiączki,
brak apetytu,
nudności i wymioty,
ucisk w miednicy,
duszność i kaszel,
upławy z pochwy,
utrata lub przyrost wagi.
Wiele z powyższych objawów może wystąpić u kobiet, które nie chorują na raka jajnika. Każda kobieta posiadająca którykolwiek z ww. objawów powinna zgłosić się do lekarza celem ustalenia przyczyny dolegliwości.
Diagnostyka.
W chwili obecnej nie istnieją testy przesiewowe wykrywające raka jajnika.
60-70% przypadków raka jajnika wykrywa się w III i IV stopniu zaawansowania.
Wywiad.
Badanie ginekologiczne.
Badania obrazowe:
usg transwaginalne,
CT brzucha,
NMR.
Badania laboratoryjne:
Ca-125 (nowotwory nabłonkowe),
LDH,
β-hCG,
AFP (nowotwory z tkanek zarodkowych).
Laparoskopia i laparotomia (intra).
Przy Ca-125 > 30 U/ml: potwierdzenie usg.
Fizjologiczny ↑Ca-125:
miesiączka,
endometrioza,
zapalenie przydatków,
mięśniaki,
guzy innych narządów.
Cechy nowotworów złośliwych w usg:
|
|
Obraz w CT:
Ustalanie stopnia zaawansowania (staging):
Stopień I - Rak ograniczony do jednego lub dwu jajników.
Stopień II - Rak ograniczony do jednego lub dwu jajników i rozprzestrzenił się w miednicy.
Stopień III - Rak stwierdzony w jednym lub dwu jajnikach, szerzący się do węzłów chłonnych oraz zajmujący powierzchnie narządów jamy brzusznej.
Stopień IV - Rak zajmuje jeden lub dwa jajniki, regionalne węzły chłonne i tworzy przerzuty odległe do innych narządów.
Podział raka jajnika ze względu na histopatogenezę wg FIGO:
nowotwory nabłonkowe (najczęstsze!),
nowotwory ze sznurów płciowych,
nowotwory z komórek zarodkowych,
gonadoblastoma,
nowotwory z komórek lipidowych,
nowotwory z tkanek miękkich niespecyficznych dla jajnika,
nowotwory niesklasyfikowane,
nowotwory przerzutowe.
Nowotwory nabłonkowe jajnika:
gruczolako-torbielaki surowicze (cystadenoma serosum),
gruczolako-torbielaki śluzowe (cystadenoma mucinosum),
guzy endometrialne (cystadenoma endometrialis),
guzy mezonefroidalne (cystadenoma mesonephroides).
Wszystkie npl nabłonkowe dzielą się na łagodne, graniczne (borderline) i złośliwe.
Nowotwory ze sznurów płciowych:
ze sznurów płciowych różnicujących się w kierunku gonady żeńskiej:
z komórek ziarnistych (objaw: krwawienia): ziarniczak (folliculoma),
z podścieliska (komórek otoczki): otoczkowiak (thecoma);
ze sznurów płciowych różnicujących się w kierunku gonady męskiej:
z komórek Sertoliego (sertolioma),
z komórek Leydiga (leydigoma);
mieszane:
androblastoma (z komórek Sertoliego i Leydiga),
gynandroblastoma (produkuje estrogeny i androgeny).
Nowotwory z komórek zarodkowych:
rozrodczak (dysgerminoma),
guz pęcherzyka żółtkowego (yolk sac tumor),
rak zarodkowy (carcinoma embrionale),
poliembrioma,
nabłoniak kosmówkowy (choriocarcinoma),
potworniak (teratoma).
LECZENIE: chirurgiczne, radio- lub chemioterapia (zależnie od rozwoju raka, stopnia zaawansowania, wieku i stanu zdrowia chorej).
Stopień I: zabieg chirurgiczny: usunięcie macicy i/lub przydatków i/lub sieci (hysterectomia, salpingoophorectomia, omentectomia); po zabiegu: radio- lub chemioterapia.
Stopień II, III: hysterectiomia radicalis: usunięcie macicy wraz z jajowodami i jajnikami; usunięcie węzłów chłonnych, sieci, wyrostka robaczkowego oraz każdej tkanki patologicznej w jamie brzusznej lub miednicy; później: chemioterapia (!).
Stopień IV: usunięcie guza (jeśli jest to możliwe do wykonania), chemioterapia, second look laparotomy (laparotomia diagnostyczna) lub second look surgery (ponowne otwarcie brzucha po stwierdzeniu guza lub w wypadku niemożności usunięcia guza w trakcie pierwszej operacji; kolejną próbę podejmuje się po serii chemioterapii)
Nie można operować raka jajnika, jeśli nie ma możliwości zrobienia intry!
Zasada cytoredukcji: usunięcie możliwie jak największej masy guza podczas zabiegu operacyjnego (mniejsza ilość komórek łatwiej poddaje się radio- i chemioterapii). W oparciu o tę zasadę wdraża się leczenie chirurgiczne nawet w III i IV stopniu zaawansowania.
Leczenie chirurgiczne: zawsze cięcie proste! Nigdy laparoskopia! Zawsze należy usuwać sieć! Nawet w 15% przypadków braku makroskopowych przerzutów stwierdza się mikroprzerzuty do sieci.
Chemioterapia: 6 cykli co 3 tygodnie w schematach np. Taxol 135 mg/m2 + cis-Pt 75 mg/m2 lub karboplatyna 300 mg/m2 lub topotekan lub schematy: PAC, CHAP, CHAD.
Lepsze rezultaty daje chemioterapia dotętnicza niż dożylna, ale występuje po niej więcej powikłań.
Leczenie w przypadkach granicznych (borderline):
wymazy z zatoki Douglasa, ze zgięć jelita grubego,
odessać płyn z brzucha i zbadać cytologicznie,
usunięcie macicy, przydatków, wyrostka robaczkowego (częste miejsce występowania przerzutów), węzłów chłonnych okołoaortalnych, węzłów chłonnych biodrowych wspólnych.
Przeżycie 3- i 5-letnie w raku jajnika:
Staging |
Przeżycie 3-letnie |
Przeżycie 5-letnie |
I |
79,8% |
72,4% |
II |
60,5% |
46,3% |
III |
26% |
17,2% |
IV |
10,1 |
4,8 |
2