0 zasada termodynamiki
Jeżeli dwa układy nie graniczące ze sobą znajdują się w równowadze cieplnej z trzecim układem z którym graniczą, to są one również w równowadze cieplnej między sobą.
I zasada termodynamiki
W odosobnionym układzie, tj. w układzie ciał który jest otoczony osłoną adiabatyczną wykluczającą jakąkolwiek wymianę energii z otoczeniem, całkowita energia w nim zawarta jest wielkością niezmienną. W układzie takim może zachodzić wzajemna przemiana jednego rodzaju energii w drugi, ale suma tych energii nie zmienia się.
I zasada termodynamiki dla ukł. otwartego:
Redukuje ona bilans zasobu energii wewnętrznej dla układu otwartego do warunków procesu termodynamicznie odwracalnego czyli do procesu termodynamicznego
przebiegającego w warunkach równowagi termodynamicznej bez tarcia. Zatem zasada ta jest opisana równaniem:
Jeżeli na układ bilansowania nie działają siły zewnętrzne to otrzymamy:
dEI=dQ+idm-pdV
II zasada termodynamiki (Classiusa)
Żadna pracująca cyklicznie maszyna nie może, bez jakichś dodatkowych efektów, przenosić w sposób ciągły ciepła z jednego ciała do drugiego, mającego wyższą temperaturę.
II zasada termodynamiki (Kelvina (i Plancka))
Niemożliwa jest przemiana, której jedynym wynikiem byłaby zamiana na pracę ciepła pobranego ze źródła mającego wszędzie tę samą temperaturę.
wnioski wynikające z II zas. termod.
Nie istnieje maszyna cieplna pracująca cyklicznie, wykonująca pracę bez zmian w otoczeniu: ds = dQ/T
Druga zasada termodynamiki dla przemian odwracalnych
We wszystkich przemianach odwracalnych sumaryczny zasób entropii układu i otoczenia jest stały.
TdS = δQ
Druga zasada termodynamiki dla przemian nieodwracalnych
We wszystkich przemianach nieodwracalnych sumaryczny zasób entropii i otoczenia stale rosnie, aż do osiągnięcia stanu równowagi, w którym osiąga wartość maksymalną.
dEI = TdS - pdV dI = TdS + Vdp
Trzecia zasada termodynamiki
Zasób entropii każdego układu złożonego z substancji czystej w stanie kryształu doskonałego w temperaturze zera bezwzględnego równy jest zeru.
S(0) = 0
Konsekwencje trzeciej zasady termodynamiki
- zasób entropii każdej substancji jest dodatni
- przyrost zasobu entropii układu wraz ze zbliżaniem się temperatury układu do zera bezwzględnego, dąży do zera
- pojemność cieplna substancji czystej wraz ze zbliżaniem się do zera bezwzględnego, zbliża się do zera i osiąga wartość zerową dla wartości temperatury równej zeru bezwzględnemu
I Równanie Maxwella;
II równanie Maxwella;
III równanie Maxwella;
IV równanie Maxwella;
Adiabatyczne rozprężanie promieniowania:
Jeśli ciśnienie promieniowania jest opisane związkiem: p= (1/3) - ε to: T3V = const
aksjomat bilansowy dla wielkości ekstensywnej.
Aksjomat bilansowy głosi, iż zmiana zasobu wielkości ekstensywnej zmagazynowanej w układzie bilansowania może być dokonana tylko bądź za przyczyną produkcji zasobu WE wewnątrz układu bilansowania, bądź za przyczyną wymiany zasobu wielkości ekstensywnej poprzez granice układu bilansowania lub w wyniku jednoczesnego przebiegu obu tych procesów.
Atmosfera techniczna
w temperaturze tnf=15[˚C] 1[at]=[kG/cm2]=0,981*105[Pa]=0,981[bar]
Atmosfera fizyczna
w temperaturze tnf=0[˚C] 1[Atm]=1,033[at]=760[mmHg]=101325[Pa]
Bilans substancjalny zasobu energii wewnętrznej
Elementarna zmiana energi wewnętrznej (EW) w układzie substancjalnym spowodowana jest jej produkcją wewnątrz układu, równą różnicy elementarnych przyrostów ilości ciepła tarcia i zasobu pracy elementarnej, oraz wymianą EW poprzez granice układu, równą elementarnemu przyrostowi ciepła wymienionego miedzy układem a otoczeniem i jest ich sumą.
dE1 = δQf - δLel + dQ
Bilans energii wewnętrznej dla układu zamkniętego
I zas. term. jest substancjalnym bilansem,energii wewnętrznej dla procesów kwazistatycznych przebiegających bez tarcia. dU=dQ-dL; di=dq+Vdp
Ciepło właściwe uogólnione;(Pojemność cieplna)
C*=(dq/dT)
Ciśnienie
Jeżeli pole F oddziałujące na powierzchnię A nie ma gradientu to ciśnienie można określić zależnością
Ciśnienie cząstek gazu padających na powierzchnię padania Ap
Cisnienie dynamiczne przepływającego płynu
Ciśnienie gazu działającego na powierzchnię padania.
Ciśnienie parcjalne na powierzchni AB: pi =Fi/AB
Przyrost ciśnienia cząstek poruszających się z prędkością Vi w kierunku powierzchni padania pod kątem θ:
dpi=2mVi2cos2θdn lub dpi=nimVi2sinθdθ
Ciśnienie wywierane przez fotony na ścianki pudła izotermicznego
Ciepło spalania-q-ciepło wydzielone w reakcji spalania przypadające na jednostkę masy paliwa przy wykropieniu się wody ze spalin
Ciepło parowania i sublimacji
r=ϕ+ψ; ϕ=ε1p-ε1c
ψ=ps(ϑp-ϑc)
rs=rtop+rpar
Ciepło właściwe gazów rzeczywistych przy
Stała objętość,
stałe ciśnienie
Częstość zderzeń cząstek
- średni czas między zderzeniami
- średnia ilość zderzeń, których cząstka gazu doznaje w jednostce czasu
- całkowita liczba zderzeń przypadająca na jednostkę zasobu objętości i czasu jest równa
Dławienie
Jest to przemiana nieodwracalna polegająca na spadku ciśnienia bez wykonania pracy.
Droga przebyta przez cząstkę gazu w czasie Δt
Efekt zjawiska Joule'a-Thomsona
Zjawisko to wiąże się z odstępstwem gazu rzeczywistego od praw obowiązujących dla gazu doskonałego;
wsp. efektu J-T
Efektywna sprawność termiczna;
Nazywamy tak stosunek masowej gęstości zasobu pracy efektywnej do wartości opałowej paliwa ηet=Le/Wu=ηm*ηt.
Ekwipartycja energii
Energia wewnętrzna gazu doskonałego;
Energia wewnętrzna gazu półdoskonałego
Energia wewn gazów rzeczywistych
Du=Tds-pdV
Entalpia gazów rzeczywistych
Dh=cp*dT
Entropia gazów rzeczywistych
ds=CpdT-(∂V/dT)pdp
S(T,p)=S(T0,p0)T+∫TTo CpdT/T-∫PP0(∂S/∂T)dp
S(T,p)= S(T0,p0)T+∫TTo CpdT/T-Rln(p/p0)
Efekt zjawiska Joule'a-Thomsona
Jest to całkowita zmiana temperatury ΔT, uzyskiwaną na skutek dławienia gazu rzeczywistego, od ciśnienia p1 do p2.
Emisyjność
Jest to stosunek gęstości strumienia emisji energii promieniowania RT ciała promieniującego do gęstości strumienia emisji energii promieniowania RTc, ciała doskonale czarnego
Emisyjność selektywna
Gestość strumienia emisji energi promieniowania ciała doskonale czarnego.
RT¯=Ī0π
Gazy doskonałe
- cząstki gazu mają rozmiar punktów materialnych
- objętość zajmowana przez cząsteczki gazu jest pomijalnie mała
- cząsteczki gazu wykazują cechy doskonale sprężystych kulek
- między cząsteczkami gazu nie występują żadne inne oddziaływania poza zderzeniami doskonale sprężystymi
- bezpośrednią miarą temperatury gazu jest średnia energia kinetyczna jego cząsteczek
Gazy półdoskonałe
ciepła własciwe przy stałym cisnieniu i objętosci nie są stałe, lecz są funkcjami temperatury.
cp = c(T)
Gęstość strumienia wymiany ilości cząstek gazu
Kinetyczna teoria promieniowania;
Każda powierzchnia zewnętrzna ciala o temperaturze wyższej od temperatury zera bezwzględnego wypromieniowuje ciepło w postaci fal elektromagnetycznych. Główna część promieniowania przypada na podczerwień tzn. na długość fal w zakresie 0,7-100μm.
Koncentracja składnika mieszaniny;
Definiujemy jako stosunek objętościowej gęstości zasobu masy składnika mieszaniny do objętościowej gęstości zasobu masy mieszaniny i oznaczamy Ci=ρi/ρ.
Koncentracja molowa składnika mieszaniny;
Cni=ρni/ρn; Suma wszystkich objętościowych gęstości zasobu ilości moli składu mieszaniny równa jest objętościowej gęstości zasobu ilości moli mieszaniny.
Kwantowa hipoteza Planca;
Średnia energia promieniowania En oscylatora promieniowania o częstotliwości v (długość fal λ) przypadająca na poziom energetyczny En przyjmuje postać En=f(En)En=EnBexp(-En/kT)
Klasyfikacja energii układu.
Całkowita energia układu jest równa sumie energii ruchu wszystkich cząstek substancji wypełniających układ, czyli energii kinetycznej szeroko rozumianej oraz pól siłowych w obszarze układu, czyli energii potencjalnej szeroko rozumianej.
Klasyfikacja energii wewnętrznej:
• En. ruchu postępowego i obrotowego drobin
• En. ruchu drgającego atomów w drobinach,
• En. potencjalna w polu wzajemnego, przyciągania drobin,
• En. chemiczna z możliwością przebudowy drobin,
• En. stanów elektronowych,
• En. jądrowa.
Klasyfikacja transportu energii:
• poprzez wymianę ciepła,
• poprzez wymianę pracy,
• poprzez wymianę masy.
Lepkość
współczynnik lepkości kinetycznej
Liczba Avogadra.
Liczba Avogadra określa ilość cząstek zawartych w jednym molu dowolnej substancji. NA=6,023•1023[1/mol]
masową gęstość zasobu ciepła dla przemiany izotermicznej:
Dla przemiany izotermicznej masowa gęstość zasobu ciepła = pracy bezwzględnej = pracy technicznej.
Δqτ=Δl=Δlt=Rtlnϑ/ϑ1=RTln(p1/p)
masowa gęstość zasobu entropii dla gazu doskonałego.
W funkcji temp. i masowej gęstości zasobu objętości:
S=CϑlnT+Rlnϑ+k
W funkcji temperatury i ciśnienia:
S=CplnT+Rlnp+k
k'=k+RlnR
Masowa gęstość zasobu entalpii
i = u + pV
Mol
jest chemiczną miarą zasobu ilości drobin lub cząstek równoważną liczbie atomów zawartych w 12 gramach czystego izotopu węgla C12, której wartość równa jest 6.023*1023
Molowa gęstość zasobu objętości
vnt = 22,42 [m3/kmol]
Obieg porównawczy Otta
Realizowany w silniku tłokowym spalinowym niskoprężnym.
0-1 przemieszczanie się tłoka w dół i zasysaniu mieszanki spalinowej
1-2 przemieszczanie się tłoka w górę i sprężanie adiabatyczne mieszanki
2-3 zapłon mieszanki, izochoryczne dostarczenie ciepła w procesie spalania
3-4 adiabatyczne rozprężanie, przemieszczanie tłoka w dół
4-1 wydech, izochoryczne oddawanie ciepła
1-0 usuwanie resztek spalin - tłok przemieszcza się w górę
Obieg porównawczy Diesla
Silnik wysokoprężny.
0-1 przemieszczenie się tłoka w dół i zasysanie powietrza
1-2 przemieszczanie się tłoka w górę a adiabatyczne sprężanie powietrza
2-3 wtrysk paliwa, zapłon mieszanki i izobaryczne dostarczenie ciepła w procesie spalania
3-4 adiabatyczne rozprężanie, przemieszczanie się tłoka w dół
4-1 wydech, izochoryczne oddawanie ciepła
1-0 usuwanie resztek spalin - tłok przemieszcza się w górę
Obieg porównawczy Sabathego
Zaproponował obieg mieszany w którym ciepło dostarczone jest częściowo izobarycznie, aczęściowo izochorycznie.
Obieg porównawczy Joule'a
Prawobieżny obieg Joule'a jest obiegiem porównawczym dla turbiny gazowej.
1-2 adiabatyczne sprężanie gazu
2-3 izobaryczne dostarczanie ciepła (komora spalania lub grzejnika)
3-4 adiabatyczne rozprężanie gazu w turbinie
4-1 izobaryczny odbiór ciepła (otoczenie lub chłodnica)
Objętościowa gęstość zasobu skł. mieszaniny
Przechodząc od średniej wartości objętości gęstości zasobu (Ws), masowej gęstości zasobu(Wϑ) oraz parcjalnej gęstości zasobu (WK) do granicy pozornej limf otrzymujemy objętościową gęstośc zasobu:
Odwracalny obieg Carnota
Składa się z dwóch izoterm, przez które ciepło jest doprowadzane i odprowadzane z układu oraz z dwóch izentrop.
Obszar substancjalny - obszar zawierający stale te same elementy substancji ( w sensie fenomenologicznym); brak przepływu masy przez granice.
Obszar komponencjalny - obszar pokrywający się z obszarem substancjalnym zawierający mieszaninę jako całość, w którym prędkość refencjalna zastępuje prędkość komponencjalną ( obszarów komponencjalnych jest tyle ile składników). WS lub WK, która wypełnia obszar objętości V jest sumą dyskretnego zbioru najmniejszych porcji tychże wielkości.
Odwracalnośc termodynamiczną względem procesu termodynamicznego:
nazywamy taki stan, w którym proces termodynamiczny występujący w układzie jest w równowadze termodynamicznej, jednakże pod wpływem zadziałania elementarnego bodźca termodynamicznego przybiera kierunek przebiegu zawsze zgodny z kierunkiem zadziałania elementarnego bodźca termodynamicznego (zmiana kierunku zadziałania bodźca termodynamicznego powoduje zmianę kierunku przebiegu procesu termodynamicznego).
Parametry stanu i funkcja stanu
Parametry stanu są to wielkości mierzalne bezpośrednio, funkcje stanu są to związki których argumentami są niezależne parametry stanu. Przykład: parametry: ciśnienie, temperatura, objętościowa gęstość zasobu masy. Są one związane ze sobą funkcją stanu.
Podział zasobu energii promieniowania:
Oznaczając zasób energii absorbowanej przez A, pochłoniętej- P, zaś reflektowanej -R, można zapisać bilans energii promieniowania padającego na ciało:
A + P + R = Q; a+p+r=1 gdzie:
a = A/Q - zdolność absorbcyjna
p = P/Q - zdolność przepuszczania
r = R/Q - zdolność refleksyjna
Pojemność cieplna substancji
Pojemność cieplna lub ciepło właściwe substancji
Dla gazu doskonałego wartości ciepła właściwego przy stałej objętości oraz ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu są stałe
cv = const cp = const
Wykładnik izentropy (adiabaty odwracalnej)
Praca bezwzględna
δL = pdV
Praca internijna maszyny roboczej.
Jest to część pracy wykonanej wewnątrz układu ograniczonego osłoną poprowadzona wzdłuż ścian wewnętrznych maszyny, która jest przekazywana na zewnątrz układu.
Li = Lin + Lf
Lin - praca indykatorowa równa wykresowej,
Lf - praca tarcia wewnątrz maszyny.
Praca użyteczna, praca zewnętrzna
Praca tarcia
Elementarny przyrost pracy tarcia δLf pojawi sie wszędzie tam gdzie mamy doczynienia z procesami nieodwracalnymi.
Praca elementarna
Praca techniczna
δLt = -Vdp
Określa energię, która przekazywana jest przy okresowym powtarzaniu zmian stanu gazu w urządzeniach technicznych, zwanych maszynami przepływowymi
Praca indykatorowa
Praca wewnętrzna (internijna)
Jest to część pracy wykonanej wewnątrz układu ograniczonego osłoną która jest przekazywana na zewnątrz.
Li = Lin - Lf
Praca efektywna
Jest to praca zmierzona na sprzęgle maszyny, równa pracy wewnętrznej (internijnej), pomniejszonej o pracę tarcia poza wnętrzem maszyny (obszar bilansowania).
Le = Li - Lm
Praca odwracalnego obiegu lewobieżnego
Lob = Lk - Lex
Praca odwracalnego obiegu prawobieżnego
Lob = Lex - Lk
Praca nieodwracalnego obiegu lewobieżnego
Lobl n = Lobl + Lfob
Praca nieodwracalnego obiegu prawobieżnego
Lobl n = Lobl - Lfob
Prawo Avogadra
W jednakowych objętościach przy tym samym ciśnieniu i temperaturze znajduje się taka sama ilość cząstek (ilość moli) dowolnego gazu doskonałego.
Prawo Bouguera-Lamberta.
Prawo to dotyczy ośrodków częściowo przeźroczystych i jest wynikiem zbilansowania strumienia emisji zasobu energii promieniowania Q' w obszarze elementarnego przyrostu trzeciego rzędu objętości d3V ośrodka częściowo przeźroczystego oddalonego od elementarnego przyrostu drugiego rzędu objętości d2A powierzchni emitującej A o odległości r.
Prawo Daltona
Ciśnienie całkowite p fazy gazowej wieloskładnikowej , będącej mieszanina gazów doskonałych, równoważne jest ciśnienu, jakie wywierałby gaz doskonały jednoskładnikowy mający następujące parametry stanu:
- temperaturę T, równą temperaturze fazy gazowej wieloskładnikowej
- objętościową gęstość zasobu ilości moli ρn równą sumie objetościowych gęstości zasobu ilości moli składników mieszaniny ρni
Prawo izobary Gay-Lussaca
Prawo izochory Charlesa
Prawo izotermy Boyle'a-Mariotte'a
p1v1 = pv = const
Prawo Joule'a
Masowa gęstosć zasobu energi wewnętrznej gazu doskonałego jest funkcja jedynie temperatury bezwzględnej T gazu.
Prawo Joula - Thomsona
(∂u\∂p)T=0
Prawo Lamberta;
Intensywność promieniowania Ig (światłość) w kierunku tworzących kąt α z normalną do płaszczyzny promieniującej jest równa intensywności promieniowania w kierunku normalnych do promieniującej przez cosα; Iα/I0cosα; Jeżeli RTα-gęstość strumienia energii tworzy z kierunkiem tworzącym kąt α z normalną do promieniującej powierzchni d2SI to możemy wyrazić, że: Iα=d2RTI/d2w; gdy α=0 to I0=d2RTI/d2w;
Prawo stanów odpowiednich;
Jeżeli dwa czynniki różne mają jednakowe dwa parametry zredukowane to trzeci ich parametr zredukowany musi być taki sam
Prawo promieniowania Plancka
Prawo promieniowania Stefana
Strumień wymiany ilości cząstek odniesiony do jednostki powierzchni lub wymiana ilości cząstek przez jednostkę powierzchni w jednostce czasu, określany jest zależnością: ν=nϑ/4; n - objętościowa gęstość zasobu ilości cząstek gazu, ϑ - prędkość średnia cząstek gazu. Natomiast przez analogię strumienia wymiany zasobu ilości fotonów określona jest zależnością νf=nc/4
RT=σT4
Prawo promieniowania Stefana - Boltzmana;
Elementarna gęstość strumienia emisji en. prom. elektomag. w polu długości fal od λ do λ+dλ = iloczynowi funkcji rozkładu widmowego gęstości strumienia emisji en. prom. elektomag. w polu o dł. fal i elem. przyrostu dł. fal
dRT=RT(λ)dλ=(2Πhc2dλ)/(λ5exp(hc/λkT)-1)
RT=σT4, gdzie
σ=2Π5k4/15h3c2=5,6*10-8 [J/m2*s*K4]
Prawo przesunięć Wiena
Odwrotnie proporcjonalna zależność długości fal λm od temperatury T opisuje ilościowo mechanizm przesuwania się maksimum rozkładu widmowego objętościowej gęstości zasobu energii promieniowania elektromagnetycznego ελ(λ) w miarę wzrostu temperatury w stronę fal krótszych.
Postulat Boltzmana - na każdy stopień swobody cząsteczki przypada średnio ta sama ilość ciepła w temp. T , średnia energia przypadająca na jeden stopień swobody - E=kT\a
Proces kwazistatyczny
Jest to proces termodynamiczny przebiegający w stanach równowagi termodynamicznej.
Przemiana I rodzaju;
c.s. ->ciecz; ciecz->para; c.s. ->para;
Zachodzi istotna dostrzegalna zmiana struktury oraz towarzyszy przemianie pochłaniania lub wydzielenia ciepła utajonego. Zmiana parametrów makroskopowych takich jak: współczynnik rozszerzalności, ciepło właściwe. W I przemianie pochodne entalpii swobodnej nie są ciągłe. dq=-SdT+νdp=>T=const; (diq/dip)T=ν; p=const; (diq/diT)p=-S.
Przemiana II rodzaju;
Dla określonych wartości ciśnienia i temperatury zachodzi zmiana ciepła właściwego lub podatności magnetycznej, zmiana struktury krystalicznej. W II przemianie drugie pochodne entalpii swobodnej są ciągłe. (δ2g/ δp2)T=(δν/δp)T=-νγ, gdzie γ jest izotermicznym współczynnikiem sprężania określonym zależnością γ=-1/ν(δν/δp)T=-(δlnν /δp)T oraz (δ2g/δT2)p=-(δs/δT)p=-cp/T gdzie, pochodna masowej gęstości zasobu entropii po temperaturze, przy ustalonym ciśnieniu, określona jest związkiem: c*z=T(δs/δT)z
Przemiany quasistatyczne - przemianu graniczne, w których temperatury i siły zewnętrzne są mało różne od temperatur i sił własnych układu.
Przemiana izentropowa (adiabata odwracalna)
Jest to przemiana w której entropia ma wartość stałą.
dS = 0 S = const
Przemiana izochoryczna
v = const dv = 0 dεI = cvdT
Przemiana izobaryczna
p = const dp = 0
di = cpdT
Przemiana izotermiczna
T = const dT = 0 δq = dεI + pdv
masowa gęstość zasobu ciepła, praca techniczna są sobie równe:
ΔqT=Δl=Δlt=Rtlnϑ/ϑ1=RTln(p1/p)
wartość masowych gęstości zasobu ciepła wymienionego w przemianie izotermicznej
dqT = Tdr = pdV = -V2dp
Przemiana politropowa
Charakteryzuje się tym ze ciepło właściwe przemiany jest wielkością stałą
Przemiany fazowe
a) ciało stałe w ciecz-topnienie, krzepnięcie
b) ciecz w parę-wrzenie, skraplanie
c) ciało stałe w parę-sublimacja, resublimacja
d) fazy stałe w fazę stałą-odmiany alotropowe
Punkt krytyczny K:
Odpowiada stanowi krytycznemu, w którym objętościowe gęstości zasobu masy dwóch faz są jednakowe a przy zmianie stanu skupienia nie pojawia się powierzchnia podziału faz.
Reguła faz Gibsa;
p - liczba różnych faz,
c - liczba różnych składników,
f - liczba stopni swobody układu.
Reguła faz Gibbsa wskazuje, że dla zachowania równowagi powinien być spełniony warunek:
f =c-p+2
Liczba stopni swobody to liczba takich parametrów jak: ciśnienie, temperatura i koncentracja składników układu, które mogą się zmieniać nie powodując naruszenia równowagi układu.
Równanie stanu gazu doskonałego Clapeyrona
Jeśli parametry stanu gazu są wielkościami jednorodnymi (bezgradientowymi), wówczas masowa gęstość zasobu określona jest związkiem
pV = mRT
Równanie stanu gazu van der Waalsa
Równanie Berthelota
Równanie Dietericiego
Równanie Pfaffa
δX = X1dx1 + X2dx2 + ... = 0
Równanie Gibbsa
Jest połączeniem I zasady termodynamiki dla wielkości intensywnych (WI) z II zasadą termodynamiki dla przemian nieodwracalnych.
Równanie Gibbsa dla wielkosci intensywnych:
Równanie Gibbsa dla wielkosci ekstensywnych:
Równanie Gibbsa-Duhema
Równanie Gibbsa-Helmholtza
Rozkład prędkości Maxwella;
W przestrzeni prędkości νx, νy, νzdefiniujemy funkcje rozkładu „objętościowej gęstości zasobu zdarzenia losowego Φ(v)” charakteryzująca się tym, iż w przyroście elementarnym trzeciego rzędu obszaru „objętości” d3v=dvxdvydvz zawarty jest elementarny przyrost trzeciego rzędu ilości cząstek gazu d3n(v) poruszających się z prędkościami v (cząstka gazu ma w temp. T energię kinetyczną E=1/2mv2. A zatem możemy napisać Φ(v)=f(E)=d3n/d3v.
Równanie Mayera;
Cp-Cv=T(r/v)(R/p)=R; k=Cp/Cv;
Równanie Bernouliego;
εI+psv+u2/2=const; εI-masowa gęstość zasobu energii wewn gazu; v-masowa gęstość zasobu objętości gazu; u-wektor prędkości substancjalnej gazu; ps-ciśnienie statyczne.
Równanie ciepła wg II zasady termodynamiki
1) w procesie odwracalnym Tds = cvdT + T(∂p/∂T)vdV
2) Tds = cpdT - T(∂V/∂T)pdp
Stopien suchości pary mokrej.
x=mp/mc+mp - jest udziałem masowym pary suchej nasyconej w mieszaninie cieczy i pary. Stopień suchości pary mokrej jest drugim, po ciśnieniu parametrem charakteryzującym stan pary mokrej.
Sprawność efektywną;
Nazywamy stosunek pracy (mocy) efektywnej do pracy (mocy) obiegu porównawczego ηe=Le/Lob=ηm*ηi.
Sprawność internijna (wewnętrzna)
Nazywamy stosunek pracy (mocy) internijnej do pracy (mocy) obiegu porównawczego ηi=Li/Lob=Ni/Nob
Sprawność termiczna;
Nazywamy stosunek masowej gęstości zasobu pracy internijnej do wartości opałowej paliwa ηt=Li/Wu.
Sprawność termiczna obiegu porównawczego;
ηob=Lob/QD
Sprawności silników spalinowych
- sprawność mechaniczna
- sprawność internijna
- sprawność efektywna
Sprawność sprężarki
ηv=a/b ; ηsc=To/Tb ; ηi=(Lo/Li) ; ηis=(Los/Li) ; ηiT=(Lot/Li) ; ηiT=0.6÷0.75
Sprężarka idealna
Średnia długość drogi cząstki gazu do zderzenia z pierwszą napotkaną cząstką gazu N razy krótsza i nazywa się średnią drogą swobodną cząstki gazu
Średnią energię oscylatora Plancka dla cząsteczki:
Temperatura Debye'a
θD=hνD/k νD-max. częstotliwość fotonów
Teoremat Nernsta
Dla układów skondensowanych ciepło przemiany równe jest zasobowi pracy maksymalnej przemiany w temperaturze zbliżonej do zera bezwzględnego i w samej temperaturze zera bezwzgl.. Mamy więc:
Teromat Carnota
Sprawność termiczna odwracalnego obiegu Carnota nie zależy od własności zastosowanego w obiegu czynnika i jest jednoznacznie określona za pomocą temperatur wykorzystywanych źródeł ciepła.
Urządzenie przepływowe
dU=-dQfot + dLt + (id-iw)dm-dl lub dU'=-dQf+(id - iw)dm - d(l-lf)
dU=-dQot + (id-iw)dm-dli
Wykres fazowy we współrzędnych (T,p) dla metalu:
wielkości ekstensywnej i podaj przykłady:
Wielkością ekstensywną (WE)nazywamy wielkość geometryczną lub fizyczną, której zasób w obszarze złożonym z sumy podobszarów równy jest sumie zasobów we wszystkich podobszarach. Przykłady wielkości wektorowych WE : pęd, kręt.
Przykłady wielkości skalarnych WE: objętość, masa, energia, entropia.
Wilgotność bezwzględnej gazu wilgotnego:
bezwzględna jest objętościową gęstością zasobu masy pary dla ciśnienia składnikowego dla pary ρp:
ρp=ps/RpT
Max. wartość wilgotności bezwzgl. występuje wtedy, gdy ciśnienie pary jest równe ciśnieniu nasycenia dla danej temperatury (ten sam wzór co porzedni)
Wilgotność względna to stos. wilgotności bezwzgl. do max wilgotności bezwzgl. dla danej temp.: ϕ=(ρp/ρpmax)T lub ϕ=(pp/ps)T
ϕ=0 dla gazu suchego ,gdy nie ma w nim pary
ϕ=1 gdy w mieszaninie gazu z parą para jest parą nasyconą
Wielkość intensywna
Jest to polowa wielkość nie tworząca zasobu, nie ma własności addytywnych. Skalarne wielkości intensywne to: objętościowa gęstość zasobu masy, temperatura, ciśnienie zaś wektorowe to: masowa gęstość zasobu pędu (prędkość substancjalna lub barycentryczna), parcjalna gęstość zasobu pędu(prędkość komponencjalna)
Współczynnik eustynuncji:
αλ - współczynnik absorbcji objętości
βα - współczynnik rozproszenia objętości
χα=αλ+βλ [1/m]
Współczynnik ściśliwości
Wilgotność bezwzględna
Jest to stosunek masy pary mp do objętości gazu wilgotnego ( całej mieszaniny) V.
ρp =mp / V
Współczynnik eustynuncji:
αλ - współczynnik absorbcji objętościowej
βλ - współczynnik rozproszenia objętościowego
Wyrażenie Pfaffa
Jeżeli choć w jednym przypadku równość ta nie jest spełniona
Wzory na ciśnienie
całkowitego pc
pc = ps + pd
Ciśnienie statyczne
psa = ps + po
Ciśnienie całkowite absolutne
pca = pc + po
Zależność na ciepło właściwe
cv( T, v) = cv( t) + Tsλ ' |( δ2p/δT2)vdV
Zasób energii promieniowania:
Oznaczając zasób energii absorbowanej A, pochłoniętej P, zaś reflektowanej R, można zapisać bilans energii promieniowania padającego na ciało:
A+P+R=Q
a = A/Q - zdolność absorbcyjna
p = P/Q - zdolność przepuszczania
r = R/Q - zdolność refleksyjna
Zalężność Rayleigh-Jeans;
Dla układu widmowego gęstość zasobu energii promieniowania elektromagnetycznego wewnątrz pudła izotermicznego. dε(λ)=(8PkT/λ4)dλ.
Zasadę ekwipartycji energii.
Rozdział energii pomiędzy stopnie swobody tak, aby średnia energia przypadająca na każdy stopień swobody była jednakowa, nazywamy zasadą ekwipartycji energii.
Zjawisko emisji wymuszonej.
Zjawisko emisji wymuszonej polega na jednoczesnym spadku wszystkich atomów znajdujących się na wyższym poziomie energetycznym na niższy poziom energetyczny. Towarzyszy temu duża ilość fotonów emitowanych o energii: hν = 2Ei tworząc spójne promieniowanie monochromatyczne o dużych gęstościach zasobu strumienia emisji energii.
Zasada Cartheodory'ego -substancjalny bilans masowej gęstości zasobu energii wewnętrznej dla przemiany quasistatycznej
dq=du+pdv=pdv+Σ(Fαdxα)
dla procesu nieodwracalnego
du = dq + dqp= pdV +
( Fαdxα)
Zjawisko Joule'a - Gay-Lussaca
Podczas dławienia adiabatyczno-izoenergetycznego gazu nastepuje produkcja entropii, jako że jest to proces nieodwracalny i w stanie wyrównania ciśnienia entropia układu osiąga maksimum.
Dla gazu doskonałego energia kinetyczna przemieszczenia substancjalnego cząsteczek po wyhamowaniu ich prędkości substancjalnej do zera równoważna energii cieplnej, równa jest co do wartości pracy bezwzględnej: δqf=pdϑ
Zjawisko Joule'a-Thomsona
Podczas dławienia adiabatyczno-izentalpowego gazu następuje produkcja entropii, jako że to proces nieodwracalny i w stanie przepływu ustalonego produkcja entropii osiąga wartość maksymalną.
Zawilgocenie
Jest to stosunek masy pary mp do masy gazu suchego mg zawartego w mieszaninie.
Elementarny przyrost objętościowej gęstości zasobu energii promieniowania elektromagnetycznego w polu długości fal od λ
Prawo promieniowania plancka
Funkcję rozkładu widmowego objętościowej gęstości zasobu ilości oscylatorów w polu długości fal pudła izotermicznego:
częstotliwości fal
Funkcję rozkładu widmowego objętościowej gęst zasobó energi promieniowania
Funkcję rozkładu widmowego gęstości strumienia emisji
Gęstość zasobu energi promeiniowania El-Mg wewnątrz pudła izotermicznego
Objętościowa gęstość zasobu energii oscylatorów w pudle izotermicznym
Prędkość średnia cząstek gazu
Średnią energię promieniowania EM oscylatora o V (dla lambda) prypadającą na poziom energetyczny
En=EnBexp(-En/kT)
Średnią energię oscylatora Plancka dla cząsteczki:
Średnia kwadratów prędkości cząsteczek
Zasób energii przypadający na oscylator promieniowania elektromagnetycznego jest równy
Rozkład prędkości Maxwella;
W przestrzeni prędkości νx, νy, νzdefiniujemy funkcje rozkładu „objętościowej gęstości zasobu zdarzenia losowego Φ(v)” charakteryzująca się tym, iż w przyroście elementarnym trzeciego rzędu obszaru „objętości” d3v=dvxdvydvz zawarty jest elementarny przyrost trzeciego rzędu ilości cząstek gazu d3n(v) poruszających się z prędkościami v (cząstka gazu ma w temp. T energię kinetyczną E=1/2mv2. A zatem możemy napisać Φ(v)=f(E)=d3n/d3v.