Parametry charakterystyczne diod prostowniczych to:
napięcie przewodzenia UF przy prądzie znamionowym IF(AV)M,
prąd wsteczny IR przy szczytowym napięciu wstecznym pracy URWM.
Do grupy dopuszczalnych parametrów granicznych należą:
prąd znamionowy w kierunku przewodzenia IF(AV)M (jest to maksymalny średni prąd przewodzenia, czyli dopuszczalna wartość prądu stałego, który może płynąć przez diodę w kierunku przewodzenia),
szczytowe napięcie wsteczne pracy URWM (jest to wartość określona podczas pracy diody w układzie prostownika jednofazowego, jednopołówkowego, z obciążeniem rezystancyjnym, gdy f=50 Hz),
powtarzalny szczytowy prąd przewodzenia IFRM (jest to dopuszczalny prąd szczytowy, jaki może przepływać przez diodę, co okres przebiegu prostowanego, bez groźby jej zniszczenia),
powtarzalne szczytowe napięcie wsteczne URRM (jest to wartość napięcia, jakie może pojawić się na diodzie, co okres przebiegu prostowanego, bez groźby jej zniszczenia),
niepowtarzalny szczytowy prąd przewodzenia IFSM (jest to wartość prądu, której nie można przekroczyć, nawet na krótko, pod groźbą zniszczenia diody),
niepowtarzalne szczytowe napięcie wsteczne URSM (jest to wartość napięcia, której nie można przekroczyć, nawet na krótko, pod groźbą zniszczenia diody),
dopuszczalna moc wydzielana w diodzie PtotM (parametr ten jest ściśle związany z maksymalną dopuszczalną temperaturą złącza:
dla diod germanowych
Tj= 75o C
dla diod krzemowych
Tj= 125o C