Cechy charakterystyczne menedżera
Rola menedżera polega na planowaniu, organizowaniu, zarządzaniu zasobami ludzkimi, przewodzeniu i kontrolowaniu procesów zachodzących w organizacji. Polega ona również na tworzeniu relacji między zwierzchnikami a podwładnymi, prowadzeniu negocjacji, motywowaniu pracowników, rozwiązywaniu konfliktów, przetwarzaniu i rozprowadzaniu informacji, podejmowaniu decyzji w niejasnych sytuacjach, dokonywaniu podziału sil i środków.
Wg Mintzberga menedżerowie odgrywają dziesięć ról, które można podzielić na trzy kategorie:
role interpersonalne, których wykorzystywanie ułatwia menedżerowi utrzymanie niezakłóconego funkcjonowania organizacji
reprezentacyjna - występuje jako symbol firmy w stosunkach z otoczeniem
przywódcza - realizuje cele firmy poprzez określony typ motywacji realizowany w stosunku do pracowników
łącznik-pośrednik - utrzymuje stosunki z firmą a otoczeniem, od którego zależy funkcjonowanie firmy (umowy, kontrakty, zlecania)
role informacyjne, dotyczy zbierania i przekazywania informacji
rzecznik przedsiębiorstwa - prezentuje określone zagadnienia i problemy przed osobami z zewnątrz
propagator - informator dostarczający informacji członkom organizacji
ekspert-specjalista - poszukuje informacji związanych z funkcjonowaniem firmy (trudności ze zbytem, podatkami, działalnością)
role decyzyjne, odnoszące się do uczestnictwa w rozwiązywaniu różnych krytycznych problemów
stymulator rozwoju - analizuje i inicjuje nowe możliwości, wprowadza systematyczne zmiany do organizacji ze szczegółowym uwzględnieniem jej rozwoju
rozjemca - rozwiązuje i usprawnia struktury organizacyjne, usuwa negatywne zjawiska w działaniu firmy
inwestor zasobów - rozprowadza zasoby deficytowe i ustala priorytety
negocjator - reprezentuje firmę w negocjacjach indywidualnych i grupowych
Każdy menedżer posiada pewne cechy osobowościowe, do których można zaliczyć:
cechy psychofizyczne - menedżer musi być odporny na zmęczenie i zdolny do wykonywania bardzo zróżnicowanych zadań w nienormowanym czasie pracy, konieczna jest podzielność uwagi oraz zdolność do koncentracji i szybkiego reagowania, potrzebna jest tez odporność na stresy i nieuleganie emocjom
specyficzna motywacja - potrzebna jest silna motywacja i potrzeba osiągnięcia prestiżu , konieczna jest potrzeba władzy, czyli dominacji nad innymi, wielkie ambicje do osiągnięcia sukcesu
wiedzieć, umieć, chcieć, lubić oddziaływać na innych ludzi
określone kwalifikacje i umiejętności intelektualne, z których najważniejsze jest szybkie uczenie się poznawania nowych rzeczy, opanowywanie nowych umiejętności
wykonywanie pracy menedżera wymaga posiadania takich umiejętności jak:
znajomość języków obcych
umiejętność obsługi komputera
umiejętność przekonywania
rozumienie i samodzielne tworzenie dokumentów organizacyjnych
biegła znajomość dokumentacji księgowej i finansowej
opanowanie zasad i procedur uczestnictwa na rynku kapitałowym
umiejętność posługiwania się statystycznymi technikami analizy
menedżer musi umieć celowo dysponować swymi osobistymi zasobami
reputacja menedżera mierzona jest przede wszystkim zaufaniem do czynionych przez niego obietnic
Cechy menedżera doskonałego:
umiejętność osiągania zamierzonych celów, orientacja na działanie
umiejętność szybkiego podejmowania decyzji, konsekwencja działania
umiejętność wpływania na ludzi
potrzeba osiągnięć, pozytywne twórcze podejście do problemów, dojrzałość, stanowczość
umiejętność pracy w zespole
umiejętność planowania i organizowania
potrzeba zdobywania nowych doświadczeń i rozwoju osobistego
wrażliwość interpersonalna
odporność na stresy
komunikatywność, obiektywizm
umiejętność ustalania wysokich standardów pracy
umiejętność pracy na pewnym poziomie szczegółowości
lojalność i pomoc osobom zarządzającym i kolegom
zdolności adaptacyjne
Powszechnie używane są cztery sformułowania określające wzorce osobowe menedżerów:
menedżerowie odważni zmierzający naprzód w kierunku przyszłego rozwoju organizacji, dobrze przygotowani, ambitni,
menedżerowie wyzywający, przeciwstawiający się istniejącej strukturze, pragnący odnowy, ale zmierzający do tego przez wykazanie niekompetencji przełożonych, domagający się ich usunięcia
menedżerowie niezadowoleni oddalający się od organizacji, odrzucający zastany porządek, niezdolni do wypracowania żadnego programu zmian na lepsze, bez ambicji
menedżerowie konformiści uznający organizację w obecnym kształcie za rozwiązanie optymalne
W Brukseli, po przeprowadzeniu ankiety wśród najlepszych menedżerów różnych narodowości, ustalono że menedżer przyszłości będzie:
doskonale informował, pozostając kompetentnym partnerem
praktykiem znającym realia, dzięki talentowi i praktycznemu doświadczeniu
potrafił zrobić system z tego, co dobrze funkcjonuje
wizjonerem o nieustającej motywacji, kimś kto potrafi zgrupować wokół siebie zespół ludzi realizujących jego wizję
wyczuwał zmiany i reagował na nie
umiał podejmować już dzisiaj decyzje, które mogą okazać się słuszne w przyszłości
świadom tego, że nie można polegać na historycznych danych
umiał utrzymać równowagę między poszanowaniem podwładnych a konsekwencją podejmowanych decyzji
cierpliwy, zdolny do wysłuchiwania innych, komunikatywny i chętny do udzielania pomocy
otwarty na wszystkie pomysły i poglądy
wybaczał błędy, nie będzie stosował terroru wobec pozornie niechętnych
umiejętnie reprezentował przedsiębiorstwo wobec osób z zewnątrz
wiązał różnorodne poglądy i postawy pracowników dla dobra organizacji