OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Dr inż. Andrzej Masiarek

www.uprp.pl

KNOW-HOW - nie jest wiedzą ani ogólnodostępną ani chronioną. Wiedzą tą posługuje się osoba która ją stworzyła, wymyśliła. Tylko ona może nią dysponować na zasadzie wyłączności, ponieważ nikt inny nic nie wie o tej wiedzy. Więc w jaki sposób można się o niej dowiedzieć? Osoba która ją wymyśliła, będzie sama podejmowała działania w celu rozpowszechniania tej wiedzy. Podaje informacje, że rozwiązała dany problem oraz swój kontakt. Osoba której będzie zależeć na rozwiązaniu dostanie pewne warunki dzięki którym otrzyma rozwiązanie.

WIEDZA OGÓLNODOSTĘPNA taka w której każdy w każdej chwili, w dowolny sposób ale na parlamentarnych zasadach może robić…

Parlamentarne zasady - nie można sobie przywłaszczać cudzej wiedzy.

WIEDZA CHRONIONA - to taka która w określonym czasie, na określonym terytorium jest chroniona to znaczy nie wolno z niej korzystać bez uzyskania zgodny, pozwolenia albo jeszcze innej formy wykorzystania wiedzy. Wiedza chroniona dzieli się na wiedzę jawną i wiedzę tajną.

WIEDZA CHRONIONA TAJNA - to taka która jest ważna z punktu widzenia interesu państwa, bezpieczeństwa i wielu innych spraw. I tą wiedzę na samym początku przed podjęciem i wyborem drogi eksperci kierują na tą ścieżkę tajną, a potem o tej wiedzy nie ma żadnych informacji.

Urzędy patentowe decydują czy wiedzę dotyczącą danego rozwiązania należy utajnić jest ona tajna gdyż może np.: chodzić o bezpieczeństwo narodowe. By się z nią zapoznać należy spełnić pewne warunki.

Wiedza utajniona to wiedza stanowiąca nieujawnione do wiadomości publicznej informacje. Treścią jej są głównie informacje techniczne, technologiczne, handlowe, marketingowe, organizacyjne przedsiębiorstwa, w stosunku do których podjęto w organizacji niezbędne działania w celu zachowania ich w poufności. Gospodarcze wykorzystanie wiedzy utajnionej jest możliwe tylko za zgodą jej posiadacza (właściciela) według zasad przez niego ustawionych.

WIEDZA CHRONIONA JAWNA

1. na podstawie prawa autorskiego

2. na podstawie własności przemysłowej

W tej wiedzy możemy znaleźć pewne charakterystyczne elementy, wiedza ta może być ogólnodostępna, chroniona na podstawie prawa autorskiego i chroniona na podstawie własności przemysłowej. Krąg tej wiedzy systematycznie się rozrasta dlatego ważne jest jak należy rozstrzygnąć dany problem.

Wiedza ta jako wiedza chroniona po pewnym czasie staje się ogólnodostępna. Wychodzi okres ochrony i okresu tego nie da się przedłużyć.

WIEDZA CHRONIONA JAWNA NA PODSTAWIE PRAWA AUTORSKIEGO (jest bezrejestrowa) oznacza to, że nigdzie nie trzeba zgłaszać a ochrona jest w mocy ustawy, a ustawa która formułuje zasady ochrony na podstawie prawa autorskiego jest ustawa prawa autorskiego i prawa pokrewne.

Prawo autorskie

- jest prawem bez rejestracji na mocy ustawy, my nie musimy tego nigdzie zgłaszać.

WIEDZA CHRONIONA JAWNA NA PODSTAWIE WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ (jest rejestrowa) oznacza to że aby uzyskać ochronę wcześniej zgodną z zadaniami trzeba wystąpić o ochronę do Urzędu. Urzędem który koordynuje działania w zakresie wiedzy jest Urząd RP.

Prawo własności przemysłowej

- jest tylko i wyłącznie po rejestracji w Urzędzie Państwowym lub w Urzędzie Patentowym Światowym PCTI.

WIEDZA CHRONIONA JAWNA NA PODSTAWIE WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ (REJESTROWA) dzieli się na wiedzę po badaniu i wiedzę bez badania.

WIEDZA PO BADANIU oznacza badanie merytoryczne pod kątem pewnych cech wiedzy mianowicie czyli to jest wiedza nowa czy nienowa czy jest to rozwiązanie oczywiste czy nieoczywiste

Wiedza po badaniu jest silniejsza ponieważ eksperci podejmują decyzję o spełnieniu kryteriów, wymogów i prawa wiedzy rejestrowej po badaniu w zasadzie trudno jest to podważyć.

WIEDZA BEZ BADANIA świadomie ustawodawca podzielił się odpowiedzialnością w tym zakresie ze zgłaszającym czyli osobą która jest najlepiej zorientowana, ponieważ musiał je słyszeć, musi się znać, musi działać na rynku gdzie są takie potrzeby. Łatwo będzie taką wiedzę unieważnić, oczywiście na pewnych zasadach.

Kategorie prawa w przypadku wiedzy chronionej rejestrowej:

1. patent

2. prawo ochronne - udzielane jest na:

- wzory użytkowe - to kategoria rozwiązań na którą udzielana jest ochrona po badaniu

- znaki towarowe - prawo ochronne w trybie rejestrowym bez badania

3. prawo z rejestracji udzielane jest na wzory

- wzory przemysłowe

- oznaczenia geograficzne

- topografia układów scalonych

Są trzy tryby postępowania

- międzynarodowy

- regionalny (kontynentalny)

- krajowy

Podstawowe obowiązujące akta prawne

- międzynarodowe - regulacje prawne

- podstawowy - krajowy akt prawny

- przepisy wykonawcze do aktu prawnego

- rozporządzenia

- zarządzania

- Organy kompetentne powołane do stanowienia tego prawa.

Podział dóbr niematerialnych:

• Dobra osobiste

• Przedmioty własności intelektualnych (chronione prawem autorskim i prawem własności przemysłowej)

• Pieniądze

• Papiery wartościowe

• Różne postacie energii

Prawo cywilne (łac. ius civile) - gałąź prawa obejmująca zespół norm prawnych regulujących stosunki cywilnoprawne między podmiotami prawa prywatnego - (osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nie będącymi osobami prawnymi, którym ustawy przyznały zdolność prawną.

Zdolność prawna to zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków prawnych. Zdolność prawna jest atrybutem podmiotów prawa:

• osób fizycznych, którym służy od urodzenia (art. 8 Kodeksu Cywilnego);

• osoby prawne

• jednostek organizacyjnych, którym ustawa przyznaje tę zdolność (art. 33¹ Kodeksu Cywilnego).

Zdolność prawna jest na gruncie polskiego prawa niestopniowalna. Można ją mieć lub nie.

Utrata zdolności prawnej.

Utrata zdolności prawnej przez osobę fizyczną następuje z chwilą śmierci lub w następstwie uznania za zmarłego. Jednostki organizacyjne tracą zdolność prawną z chwilą likwidacji.

Zdolność do czynności prawnych - zdolność do dokonywania we własnym imieniu czynności prawnych, czyli do przyjmowania i składania oświadczeń woli mających na celu powstanie, zmianę lub ustanie stosunku prawnego, czyli, innymi słowy, zdolność do tego, aby samodzielnie kształtować swoją sytuację prawną (nabywać prawa i zaciągać obowiązki oraz regulować je).

Zdolność do czynności prawnych jest szczegółowo uregulowana przez przepisy części ogólnej Kodeksu Cywilnego. Zdolność do czynności prawnych może być pełna albo ograniczona, można jej również nie mieć w ogóle. Te ograniczenia będą dotyczyć osób fizycznych.

Pełną zdolność do czynności prawnych mają pełnoletnie osoby fizyczne (a więc nie wszystkie osoby fizyczne ją mają - odmiennie, niż zdolność prawną, którą ma każda osoba fizyczna) oraz wszystkie osoby prawne.

Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają osoby małoletnie, które ukończyły 13 lat oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo, a także osoby, w stosunku do których obowiązuje postanowienie o ustanowieniu doradcy tymczasowego, wydane przez sąd w trakcie postępowania o ubezwłasnowolnienie.

Zgodnie z polskim prawem zdolności do czynności prawnych nie mają osoby fizyczne, które nie ukończyły 13 lat oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest (co do zasady) nieważna. Zasadniczo do ważności umowy, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego. Wyjątkami są:

• umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego,

• czynności prawne dotyczące przedmiotów majątkowych oddanych osobie o ograniczonej zdolności do czynności prawnych przez przedstawiciela ustawowego do swobodnego używania - wyjątek stanowią czynności prawne do których dokonania według ustawy nie wystarcza zgoda przedstawiciela ustawowego,

• czynności prawne przez które osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych rozporządza swoim zarobkiem, chyba że sąd opiekuńczy z ważnych powodów postanowi inaczej.

Oświadczenie woli - pojęcie z zakresu prawa cywilnego oznaczające przejaw woli ludzkiej zmierzający do wywołania skutku prawnego w postaci powstania, zmiany, ustania stosunku prawnego. Oświadczeniem woli jest każde zachowanie człowieka wyrażające jego wolę w sposób dostateczny. Może być złożone nie tylko na piśmie, ale także ustnie, jak również wyrażone przez gest. Definicja oświadczenia woli w prawie polskim została zawarta w art. 60 Kodeksu Cywilnego.

Przejaw woli zostanie uznany za oświadczenie woli w sensie prawnym, jeśli zostaną spełnione następujące warunki:

• oświadczenie zostanie złożone w sposób swobodny, przymus fizyczny wyłącza oświadczenie woli, zaś przymus psychiczny stanowi wadę oświadczenia woli;

• oświadczenie będzie zrozumiałe, co oznacza, że przynajmniej w drodze interpretacji można ustalić, jakiego rodzaju skutek prawny chciał wywołać składający oświadczenie. Tu można wyróżnić:

• oświadczenia woli wyraźne, czyli złożone za pomocą mowy, pisma, powszechnie uznanych za zrozumiałe.

• oświadczenia woli dorozumiane, czyli złożone w inny sposób niż powyżej, poprzez inne zachowanie, są one oświadczeniem woli, jeżeli w danym kontekście sytuacyjnym to zachowanie pozwala odczytać wolę podmiotu.

• oświadczenie zostanie złożone na serio, co oznacza, że oświadczeniu woli musi towarzyszyć rzeczywista wola wywołania skutku prawnego. Oświadczeniem woli nie na serio, jest takie oświadczenie, które ze względu na okoliczności w jakich zostało złożone, nie może zostać odczytane jako zmierzające do wywołania skutku prawnego.

• oświadczenia woli pozorne, a więc zmierzające do wywołania innego skutku prawnego niż wynika z okoliczności, są oświadczeniem woli, choć dotkniętym wadą.

Wady oświadczenia woli

• brak świadomości lub swobody podjęcia decyzji co oznacza, że osoba oświadczająca swoją wolę nie znajduje się w normalnym stanie psychicznym i fizycznym

• błąd stanowi wadę oświadczenia woli polegającą na mylnym wyobrażeniu u osoby oświadczającej swoją wolę o rzeczywistym stanie rzeczy

• pozorność - jest to złożenie oświadczenia woli pozornego, które nie ma wywołać skutków prawnych lub zrobione jest dla żartu

• groźba/wyzysk - jest to wymuszenie oświadczenia woli i stanowi jego wadę jeśli jest poważne i bezprawne

• podstęp

Wyróżniamy następujące formy czynności prawnych:

• Zwykła forma pisemna

• Poświadczenie daty - wynikają z ustawy

• Poświadczenie podpisu - wynikają z ustawy

• Akt notarialny

Przedstawicielstwo polega na tym, że czynność prawna dokonywana zostaje przez osobę zwaną przedstawicielem, w imieniu osoby zwanej dalej reprezentowanym, która pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Przedstawicielstwo może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) lub na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo) Przykładowo: przedstawicielem ustawowym małoletnich dzieci są ich rodzice, natomiast prokurent jest pełnomocnikiem przedsiębiorcy podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców. Przedstawicielstwo to umocowanie do działania w cudzym imieniu.

Pełnomocnictwo - w doktrynie prawa terminem pełnomocnictwo określa się zarówno:

• czynność prawną, której treścią jest oświadczenie woli mocodawcy upoważniające ściśle określoną osobę lub osoby do dokonywania w jego imieniu czynności prawnych określonych w pełnomocnictwie. Na podstawie tego umocowania pełnomocnik jest upoważniony do reprezentowania (zastępstwa) mocodawcy, w zakresie określonym w pełnomocnictwie, w stosunkach prawnych z innymi osobami;

• sam dokument pełnomocnictwa.

Przepisy kodeksu cywilnego o pełnomocnictwie znają następujące ich rodzaje:

1. pełnomocnictwo ogólne - obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu; wymaga formy pisemnej pod sankcją nieważności,

2. pełnomocnictwo rodzajowe - dotyczy ono określonej kategorii czynności prawnych, do których umocowany będzie pełnomocnik; nie jest ono dopuszczalne w zakresie tych czynności, do których dokonania konieczne jest pełnomocnictwo szczególne,

3. pełnomocnictwo do poszczególnych czynności - dotyczy indywidualnie określonej czynności prawnej,

4. prokura - pełnomocnictwo udzielane przez przedsiębiorcę.

Warunki skutecznej ochrony dóbr niematerialnych:

- zrozumiałe

- przydatne

- wiarygodne

- porównywalne

Własność intelektualna - to całokształt twórczej działalności, której rezultatem są dobra niematerialne.

Dobra niematerialne mogą podlegać ochronie prawami wyłącznymi i wówczas stanowi przedmiot własności przemysłowej

W przypadku przedmiotów prawa autorskiego tu prawo wyłączne powstaje już z chwilą ustalenia utworu i jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim

PRAWO AUTORSKIE

podstawowy przepis: ustawa z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

UTWÓR JAKO PRZEDMIOT PRAWA AUTORSKIEGO

Przedmiotem prawa autorskiego jest utwór rozumiany jako dobro niematerialne. Tak pojmowany utwór należy odróżnić od podmiotu materialnego na jakim został utrwalony i za pomocą którego można się z nim zapoznać.

W stosunku do przedmiotu materialnego na którym utrwalono utwór znajdują zastosowania ogólne przepisy prawa cywilnego (główne prawo rzeczowe oraz zobowiązania). Natomiast do utworu rozumianego jako dobro niematerialne zastosowania znajdą głównie przepisy prawa autorskiego.

Ustawodawcą polski nie wprowadzili zamkniętego wyczerpującego katalogu utworów. Określili natomiast pewne przesyłki jaki musi spełniać działo, aby stanowiło utwór. W rozumieniu prawa autorskiego i podległo z tego tytułu ochronie przewidzianej w ustawie.

Art. 1 ust. 1 Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych definiuje utwór jako „każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania.

Utwór jest zatem rezultatem działania człowieka charakteryzującym się jednocześnie „Twórczością” (przesłanka ta nazywana jest niekiedy w literaturze przesłanką „Oryginalności utworu oraz indywidualnością”

Działalność twórcza jest to działanie kreatywne, tworzące coś nowego, oryginalnego, coś czego dotąd nie było (nie ma znaczenia dla ochrony prawno-autorskiej wartość utworu, jego walory estetyczne czy moralne, ani jego treść merytoryczna; z ochrony prawnej korzystają zarówno utwory o wysokich walorach literackich lub artystycznych, jak i utwory miernej wartości)

Indywidualny charakter piętno osobiste niepowtarzalny charakter firmy przejawiający się w ujęciu tematu i sposobie jego wyrażania (utwór nie ma charakteru indywidualnego, jeżeli firma w jakiej jest wyrażony będzie typowa dla danego rodzaju dzieła np.: typowe rysunki, techniczne, typowe tabele, zestawienia alfabetyczne)

W art. 1 ust. 2 przedstawiony został jedynie przykładowy otwarty katalog utworów. Jak czytamy we wskazanym przepisie „przedmiotem prawa autorskiego są utwory”. Utwory wyrażone słowem, znakami matematycznymi, graficznymi.

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2) plastyczne;

3) fotograficzne;

4) lutnicze;

5) wzornictwa przemysłowego;

6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7) muzyczne i słowno-muzyczne;

8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9) audiowizualne (w tym filmowe).

USTALENIE I UTRWALENIE UTWORU

Aby można było dochodzić roszczeń muszą być spełnione dwa warunki:

Ustalenie utworu jego uzewnętrznienie, nadanie mu takiej postaci, również nietrwałej, która pozwala na zapoznanie się z utworem, co najmniej jednej osobie poza samym twórcą (wygłoszenie wykładu lub przemówienia, wykonanie improwizacji muzycznej lub słownej)

Utrwalenie utworu sporządzenie pierwszego nośnika materialnego, tzn. nadanie utworowi takiej postaci materialnej, która umożliwia zapoznanie się z utworem dowolnej liczbie osób w dowolnym czasie (sporządzenie rękopisu lub maszynopisu, nagranie utworu muzycznego na taśmie)

UTWORY SAMOISTNE I NIESAMOISTNE

Utwory mogą być:

Utwory samoistne tzn. takich które nie zawierają elementów twórczych przyjętych z innych utworów, zalicza się utwory powstałe w wyniku własnych przemyśleń twórcy oraz utwory inspirowane.

Utwory niesamoistne to opracowanie utwory zbiorowe i inne do których wprowadzono elementy twórcze z utworów innych, utworów na podstawie przepisów o dowolnym użytku publicznym po upływie okresu ochrony lub też z naruszenia prawa.

Wyłączenie spod ochrony z mega prawa nie podlegają ochronie prawa autorskiego: akty normatywne i ich urzędowe projekty (a więc teksty ustaw, rozporządzenia itp.) urzędowe dokumenty, symbole, materiały, opublikowane opisy patentowe i ochronne oraz proste informacje prasowe.

Wyłączenie tych kategorii spod ochrony nie jest konsekwencją założenia, że nie stanowią one przejawu działalności twórczej lecz uznanie potrzeby swobodnego korzystania z nich przez ogół.

WYŁĄCZENIE SPOD OCHRONY

Wyłączenie spod ochrony na mocy prawa nie podlegają ochronie prawa autorskiego:

• akty normatywne

• urzędowe projekty (a więc teksty ustaw, rozporządzeń, zarządzeń itp.),

• urzędowe dokumenty,

• materiały i symbole,

• opublikowane opisy patentowe i ochronne oraz proste informacje prasowe.

Wyłączenie tych kategorii spod ochrony nie jest konsekwencją założenia, że nie stanowią one przejawu działalności twórczej lecz uznanie potrzeby swobodnego korzystania z nich przez ogół.

PODMIOT PRAWA AUTORSKIEGO

Autorskie prawa osobiste powstają zawsze na rzecz twórcy

AUTORSKIE PRAWA MAJĄTKOWE

Stosownie do art. 8 ust 1 - z reguły na rzecz twórcy; ustawodawca zastrzega jednak możliwość wprowadzenia odmiennej regulacji. Tak więc w zakresie autorskich praw majątkowych niekiedy z mocy ustawy dochodzi do rozejścia się już w chwili stworzenia działa, dwóch podmiotów: twórcy utworu autorsko-uprawnionego do tego dzieła. Należy mieć świadomość, że status twórcy (współtwórcy) to kwestia faktu; jest nim osoba fizyczna (nigdy osoba prawna) która wniosła twórczy wkład do utworu. Kwestia określa twórcy utwór nie podlega woli stron. Nie ma także znaczenia zdolności do czynności prawnych stan psychiczny, wiek czy zamiar stworzenia utworu. Autorstwo uzyskuje się zatem przez sam fakt stworzenia (współtworzenia) działa.

Szczególną rolę, ułatwiającą dochodzenie praw autorskich, posiada przepis 6 ust. 2 według którego „ Domniemywa się że twórcą jest osoba której nazwisko jako twórcy uwidaczniane na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakchkoliwek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Zgodnie z ogólnymi zasadami domniemanie to może być obalone w dorobku przeciwdowodu.

Pracowniczy utwór, gdy autor zatrudnił się u pracodawcy w celu tworzenia utworów, w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, to autorskie prawa majątkowe do tych utworów przysługują, z chwila ich przyjęcia, pracodawcy. Zakres nabytych praw ustawa określa jako: "w granicach określonych przez cel umowy o pracę i wynikających ze zgodnego zamiaru stron" - chyba, że strony umówią się w umowie o pracę inaczej. Z powyższego wynika, jak ważna jest treść umowy o pracę w tym zakresie - jakie utwory należeć będą do pracodawcy i jaki jest zakres nabytych przez niego autorskich praw majątkowych. Klauzule w tej kwestii powinny być bardziej precyzyjne od ogólnej dyspozycji ustawy; ich konsekwencją może być ewentualny podział praw majątkowych do utworu - autorowi może przysługiwać prawo do eksploatacji utworu poza granicami wynikającymi z zakresu działania przedsiębiorstwa, czy instytucji oraz wypowiedzenie się czy dostarczony mu przez pracownika utwór przyjmuje, nie przyjmuje lub też uzależnia jego przyjęcie od dokonania w nim w określonym terminie wskazanych zmian Jeśli termin ten upływa, a pracodawca nie zawiadomi pracownika o swojej decyzji utwór uważa się za przyjęty bez zastrzeżeń. Autorowi utworu pracowniczego przysługuje ochrona jego autorskich praw osobistych.

Naukowy utwór - prawo autorskie nie chroni odkryć naukowych, mogą one być swobodne wykorzystywane (z zachowaniem praw osobistych - powołanie na źródło) chroni zaś formę działa, a więc postać w jakiej zostało ono wyrażone. Ustawodawca wprowadził pewne ograniczenia dla naukowca, który stworzył utwór naukowy w ramach stosunku pracy z instytucją naukową. Instytucja naukowa ma wówczas prawo do pierwszeństwa publikacji utworu naukowego swego pracownika (ale za publikację należy się jej autorowi wynagrodzenie) oraz może korzystać z utworu jako materiału naukowego - dydaktycznego dla potrzeb własnych.

AUTORSKIE PRAWA OSOBISTE

Treść prawa autorskiego ma w ustawie konstrukcje. Wprowadzone zostały odrębne statusy prawne dla dwóch grup praw autorskich prawa osobiste i prawa majątkowe.

Istotą autorskich praw osobistych jest nieograniczona w czasie i niepodlegająca zrzeczeniu lub zbyciu więzi twórcy z utworem.

Katalog dóbr osobistych to prawo do:

• autorstwa utworu;

• oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go

• anonimowo;

• nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;

• nadzoru nad sposobem korzystania z utworu

• decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności;

• nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Dalsze dobra osobiste to:

• prawo do wprowadzenia zmian w utworze

• prawo do odstępowania

Niemożliwość zrzeczenia się lub zdobycia praw osobistych nie oznacza jednak że w umowach dotyczących korzystania z jego utworu, czy przenoszących autorskie prawa majątkowe nie mogą być zawarte postanowienia na mocy których autor zezwoli na wykonywanie prawa osobistego w jego imieniu lub zobowiąże się do niewykonywania tego prawa wobec tego kontrahenta.

Autorskie prawa majątkowe nie są wieczyste. Zgodnie z art. 36 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych autorskie prawa majątkowe wygasają po upływie 70 lat:

• od śmierci autora, a w przypadku utworów współautorskich od śmierci współtwórcy, który żył najdłużej

• jeżeli twórca nie jest znany od daty pierwszego rozpowszechnienia utworu

• jeżeli z mocy ustawy autorskich praw

Po wygaśnięciu autorskiego prawa majątkowego utwór staje się własnością publiczną. Można go publikować i powielać w dowolny sposób, zachowując jednak nadal dane o autorze. Sam twórca może również przed upływem okresu ochronnego oznajmić, że jego dzieło staje się własnością publiczną

Ochrona autorskich praw majątkowych zgodna z art. 79 autor utworu może od osoby, która naruszyła jego prawa

- zrządzać zaniechania naruszenia

- żądać wydania uzyskanych korzyści albo zapłacenia podwójnej wartości stosownego wynagrodzenia lub potrójnej, jeśli naruszenie było zawinione.

- w razie winy naruszyciela - wyrównania wyrządzonej szkody

- domagać się na poczet należnego odszkodowania - przyznania przez sąd przedmiotów służących do bezprawnego wytworzenia egzemplarzy utworów lub przedmiotów przy użyciu których dokonano naruszenia.

- domagać się od naruszyciela jeśli naruszenia dokonało w ramach działalności gospodarczej podejmowanej we własnym lub cudzym imieniu by uiścił odpowiednią sumą pieniężną z przenoszeniem na Fundusz Promocji Twórczej (suma taniej może być niższa niż dwukrotna wysokość uprawdopodobnionych korzyści odniesionych przez sprawcę z dokonanego naruszenia)

- użytek osobisty - prawo zezwala na nieodpłatne korzystanie z już rozpowszechnionego utworu - bez zezwolenia twórcy - w zakresie użytku osobistego (z wyjątkiem budowania według cudzego utworu architektonicznego) Krąg osobisty ograniczony jest do osób pozostających w związku rodzinnym lub towarzyskim.

- użytek publiczny - ustawa wprowadza ograniczenia łamiącego monopol autorski na rozporządzenie dziełem, uzasadnione celem społecznym. W zakresie potrzeb informacyjnych, oświatowych naukowych i kulturalnych. Ograniczenia te polegają na tym że w pewnym ściśle określonym zakresie możliwe jest swobodne korzystanie z utworu bez zgody autora utworu i bez zapłacenia wynagrodzenia. Warunkiem takiego wykorzystywania jest respektowanie autorskich dóbr osobistych a więc wyraźne podanie autora i źródła z którego utwór został zaczerpnięty w całości lub część oraz zakaz wprowadzania jakichkolwiek zmian w utworze. Dozwolony użytek publiczny obejmuje jedynie te utwory które zostały już rozpowszechnione. Dozwolony użytek nie może naruszać normalnego korzystania z utworu lub godzić w słuszne interesy twórcy - to nadrzędna zasada do której należy sięgać zawsze w razie wątpliwości interpretacyjnych, związanych z korzystania z cudzego utworu w ramach dozwolonego użytku.

OGRANICZENIA AUTORSKICH PRAW MAJĄTKOWYCH :

• prasa (także radio i telewizja) wolno w celach informacyjnych rozpowszechniać opublikowane

• sprawozdania o aktualnych wydarzeniach

• aktualne wypowiedzi na tematy publiczne, gospodarcze, religijne,

• aktualne wypowiedzi i zdjęcia reporterskie

• krótkie wyciągi ze sprawozdań, artykułów i wypowiedzi

• przegląd publikacji i utworów opublikowanych

• rozpowszechniać mowy wygłaszane na publicznych zebraniach i rozprawach, nie upoważni to jednak do publikacji

• krótkie streszczenia rozpowszechnianych utworów

Rozpowszechnianie utworów w podanym wyżej zakresie jest dozwolona zarówno w oryginale jak i w tłumaczeniu.

Instytucje naukowe i oświatowe w celach nauczania lub własnych badań mogą one korzystać z opublikowanych utworów w oryginale i w tłumaczeniu oraz sporządzać w tym celu egzemplarzy opublikowanych utworów.

Biblioteki publiczne archiwa i szkoły w zakresie swych zadań statutowych mogą udostępniać (na miejscu i wypożyczać) opublikowane egzemplarze utworów. Ustawa daje im też prawo sporządzenia pojedynczych egzemplarzy utworów opublikowanych lecz niedostępnych już w handlu - w celu uzupełnienia i ochrony swych zbiorów.

Ośrodki informacji naukowej i naukowo-technicznej mogą sporządzać i rozpowszechniać własne opracowania dokumentacyjne oraz pojedyncze egzemplarze fragmentów opublikowanych utworów, nie większy niż jeden arkusz wydawniczy (czyli 22 strony maszynopisu ograniczenia wielkości fragmentu nie egzemplarza). Jeżeli ośrodki te udostępniają egzemplarze utworów odpłatnie wówczas właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi jest uprawniona do pobierania od nich wynagrodzenia.

POZOSTAŁE OGRANICZENIA

Posiadacze urządzeń służących do odbioru dźwięku mogą korzystać z tych urządzeń także w miejscu ogólnodostępnym, jeżeli nie jest to związane z zamiarem osiągnięcia przez nich dodatkowych korzyści majątkowych. Wolno wykorzystać publicznie w celu niezarobkowym opublikowane utwory literackie, muzyczne i słowo - muzyczne, jeżeli nie łączy się z tym osiąganie korzyści majątkowych. Dotyczy to okazjonalnego wykorzystywania „na żywo” utworów w związku ze sprawowaniem kultu religijnego uroczystościami państwowymi i szkolnymi obchodami, ceremoniami, wydarzeniami i imprezami powszechnie dostępnymi. Wyłączone są spod działania tego przepisu imprezy reklamowe i wyborcze.

WOLNO ROZPOWSZECHNIAĆ

Utwory wystawione na stałe na ogólnie dostępnych drogach ulicach placach, ogrodach jednak nie do tego samego użytku, utwory znajdujące się w publicznie dostępnych zbiorach (muzeach, wydawnictwach publicznych dla promocji lub pokazu także w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach telewizji, jednakże w granicach uzasadnionych celem informacji właściciel utworu plastycznego może go wystawić publicznie w celu niezarobkowym bez obowiązku zapłaty twórcy wynagrodzenia

WYNALAZKI I PATENTY

Ustawa o wynalazczości nie zawiera definicję wynalazku jako takiego, lecz odnosi się do wynalazku podlegającego opatentowaniu. (wynalazek, na który można uzyskać patent)

Patenty są udzielane - bez względu na dziedzinę techniki - na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania.

Wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki.

Zgodnie z art. 24 wynalazek taki, wynalazek bez względu na dziedzinę techniki, której dotyczy musi:

• być nowy

• mieć poziom wynalazczy

• nadawać się do przemysłowego stosowania

Art. 25. Wynalazek jest nowy, jeżeli nie jest częścią stanu techniki. (poziom wynalazczy)

Art. 26. 1. Wynalazek uważa się za posiadający poziom wynalazczy, jeżeli wynalazek ten nie wynika dla znawcy, w sposób oczywisty, ze znanego stanu techniki. (wynalazek jest nowy, jeżeli nie jest częścią stanu techniki).

Art. 27. Wynalazek uważany jest za nadający się do przemysłowego stosowania, jeżeli według wynalazku może być uzyskiwany wytwór lub wykorzystywany sposób, w rozumieniu technicznym, w jakiejkolwiek działalności przemysłowej, nie wykluczając rolnictwa.

Stan techniki tworzą wszystkie rozwiązania, które przed datą zgłoszenia wynalazku do ochrony patentowej były stosowane albo udostępniane do wiadomości powszechnej, w formie pisemnej lub ustnego opisu, także takie, które zostały wystawione publicznie albo ujawnione w inny sposób Nowością jest, że za stanowiące część stanu techniki uważa się w zgłoszeniach wynalazków lub wzorów.

Na pewne jednak rodzaje rozwiązanie można uzyskać patentu, gdyby nawet rozwiązanie takie miało charakter techniczny lub wręcz odpowiadało wszystkim innym ustawowym kryteriom wynalazku patentowego. I tak:

Art. 28. Za wynalazki, w rozumieniu art. 24, nie uważa się w szczególności:

• odkryć, teorii naukowych i metod matematycznych;

• wytworów o charakterze jedynie estetycznym;

• planów, zasad i metod dotyczących działalności umysłowej lub gospodarczej oraz gier;

• wytworów, których niemożliwość wykorzystania może być wykazana w świetle powszechnie przyjętych i uznanych zasad nauki;

• programów do maszyn cyfrowych;

• przedstawienia informacji.

Art. 29. 1. Patentów nie udziela się na:

• wynalazki, których wykorzystywanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami; nie uważa się za sprzeczne z porządkiem publicznym korzystanie z wynalazku tylko dlatego, że jest zabronione przez prawo;

• odmiany roślin lub rasy zwierząt oraz czysto biologiczne sposoby hodowli roślin lub zwierząt; przepis ten nie ma zastosowania do mikrobiologicznych sposobów hodowli ani do wytworów uzyskiwanych takimi sposobami;

• sposoby leczenia ludzi i zwierząt metodami chirurgicznymi lub terapeutycznymi oraz sposoby diagnostyki stosowane na ludziach lub zwierzętach; przepis ten nie dotyczy produktów, a w szczególności substancji lub mieszanin stosowanych w diagnostyce lub leczeniu.

• Sposób hodowli roślin lub zwierząt, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest czysto biologiczny, jeżeli w całości składa się ze zjawisk naturalnych, takich jak krzyżowanie lub selekcjonowanie.

Patent

jest to wyłączne prawo do zarobkowego i zawodowego korzystania z wynalazków. Czas trwania patentu wynosi 20 lat od daty dokonania zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym RP.

Jego zakres przedmiotowy określają zastrzeżenia patentowe zawarte w opisie patentowym. Opis wynalazku i rysunku mogą służyć do wykładni zastrzeżeń patentowych (art. 63).

Przyznanie patentu jest potwierdzone wydaniem dokumentu patentowego (art. 54)

Różnice między prawem autorskim a patentem:

1. Patent daje prawo wyłącznego dysponowania rozwiązaniem przez okres 20 lat od daty dokonania zgłoszenia.

2. W prawie autorskim (podmiotowe - niezbywalne) nie ma opłat ochronnych okresowych a w patentach są

Patent dodatkowy

jest to patent udzielany na rozwiązania uzupełniające lub ulepszające wynalazek chroniony, na rzecz tego samego podmiotu, jeżeli te ulepszenia lub uzupełnienia mają same w sobie cechy wynalazku, ale nie mogą być stosowane inaczej niż w połączeniu z wcześniej opatentowanym wynalazkiem (art. 30)

Instytucje patentu dodatkowego jest przywilejem dla uprawnionego z patentu który uzyskuje możliwość ochrony patentowej nowego wynalazku bez ponoszenia dodatkowych opłat. Patent dodatkowy jest opłacany jednorazowo. Należy pamiętać że patent dodatkowy w zasadzie trwa tylko tak długo jak długo trwa patent główny chyba że patent główny traci moc z przyczyny nia mającej wpływu na wynalazek będący przedmiotem patentu dodatkowego (art. 91)

Pierwszeństwo do uzyskania patentu oznacza się:

1. Według daty zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym RP, z tym że datą zgłoszenia jest data wpływu dokumentacji zgłoszeniowej do Urzędu Patentowego; jeżeli dokumentacja została przesłana telefaxem dla uznania tej daty za datę zgłoszenia konieczne jest aby w ciągu 30 dni do UP wpłynął oryginał dokumentacji zgłoszeniowej

2. Według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia w jednym z krajów, w którym polska ma podpisane umowy międzynarodowe w tej kwestii, pod warunkiem że zgłoszenie wynalazku i wzoru użytkowego w Polsce nastąpi w ciągu 12 miesięcy od daty tego pierwszego zgłoszenia a wzoru przemysłowego w ciągu 6 miesięcy od tej daty

3. Według daty wystawienia na wystawie krajowej lub międzynarodowej której stosowne władze przyznały tzw. przywilej pierwszeństwa.

Dowód pierwszeństwa jest to dokument wydany przez UP RP potwierdzający datę dokonania zgłoszenia. Dokument wydawany jest na wniosek zgłaszającego.

Wyczerpanie patentu reguluje art.70. Zgodnie z nim nie może być podstawą do dochodzenia roszczeń o jego naruszeniu wobec osób trzecich które oferują do sprzedaży albo wprowadzają do obrotu wyrób według wynalazku lub wytworzony sposobem według wynalazku, jeżeli wyrób ten został już wprowadzony do obrotu na obszarze Polski przez uprawnionego z patentem lub za jego zgodą. Ograniczenie dotyczy także sytuacji w której wyrób został wprowadzony do obrotu przez uprawnionego lub za jego zgodą na terytorium Europejskiego obszaru gospodarczego.

WZÓR UŻYTKOWY (prawo ochronne) (art.94)

Wzorem użytkowym jest nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu, budowy i zestawienia przedmiotu o trwałej postaci.

Na wzór użytkowy udzielane jest prawo ochronne, które upoważnia właściciela do wyłącznego korzystania ze wzoru użytkowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze kraju.

Prawo ochronne na wzór użytkowy

jest to prawo wyłączne korzystania ze wzoru w sposób zarobkowy lub zawodowy. Czas trwania prawa wynosi 10 lat od daty dokonania zgłoszenia wzory użytkowego w UP, a jego udzielenie stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego. Zgłoszenie wzoru użytkowego może obejmować tylko jedno rozwiązanie w odróżnieniu od wynalazku - z tym że rozwiązanie to może mieć różne postacie przedmiotu posiadające te same istotne cechy techniczne, jak również stanowić może przedmiot składający się z części funkcjonalnie lub organicznie związane ze sobą.

WZORY PRZEMYSŁOWE I PRAWA Z REJESTRACJI WZORÓW PRZEMYSŁOWYCH

(pytanie: charakterystyka wzoru przemysłowego)

Wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację. Przedmiot ten, nazwany wytworem, może składać się z wymienionych części składowych tj. wytwór złożony. Część składowa może stanowić odrębny wzór przemysłowy jeśli, po jej włączeniu do zwykłego używania albo jeżeli może być przedmiotem samodzielnego obrotu. (art.102)

Prawo z rejestracji wzoru przemysłowego jest to prawo wyłącznego korzystania z wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy na całym obszarze Polski. Wyłączność dotyczy w szczególności wytwarzania oferowania, wprowadzenia do obrotu, importu, eksportu, lub używania wytworu w których wzór jest zawarty bądź zastosowany a także składowania takiego wytworu dla wyżej wymienionych celów. Prawo z rejestracji wzoru udziela się na 25 lat od daty zgłoszenia w Urzędzie Patentowym, podzielone na pięcioletnie okresy. Udzielanie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego następuje pod warunkiem uiszczenia opłaty za pierwszy okres ochrony. Wytwory wytwarzane według wzoru przemysłowego i wprowadzanie do obrotu po wygaśnięciu prawa z rejestracji nie korzystają z ochrony prawem autorskim tak jak miało to miejsce w przypadku wzorów zdobniczych które korzystały z podwójnej ochrony i prawa wynalazczego i prawa autorskiego.

Wynalazki występują w następujących kategoriach:

- produkt

- sposób

- urządzenie

(pytanie: znaki towarowe: podział i ochrona)

ZNAK TOWAROWY

W Polsce pojęcie znaku towarowego definiuje ustawa Prawo własności przemysłowej jako: każde oznaczenie przedstawione w sposób graficzny lub takie, które da się w sposób graficzny wyrazić, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżniania w obrocie towarów jednego przedsiębiorstwa od tego samego rodzaju towarów innych przedsiębiorstw.

Najbardziej tradycyjnymi i najczęściej występującymi formami przedstawieniowymi znaków towarowych są:

• oznaczenia słowne (wyraz, zdania, slogany),

• słowno-graficzne(oznaczenia, w których występują zarówno elementy słowne, jak i graficzne)

• graficzne (rysunki, ornamenty).

W przypadku znaków słownych ważny jest sam element słowny. W znakach takich nie jest chroniona grafika w jakiej występuje element słowny (krój i wielkość czcionki).

ZE WZGLĘDU NA PRZEZNACZENIE ZNAKU MOŻEMY WYRÓŻNIĆ: (klasyfikacja wynika z ustawy)

• Znak towarowy - oznaczenie indywidualizujące przeznaczone do odróżniania towarów.

• Znak usługowy - oznaczenie indywidualizujące przeznaczone do odróżniania usług.

KATEGORIE ZNAKÓW TOWAROWYCH I PRAW OCHRONNYCH

Ze względu na sposób wykorzystania znaku towarowego w obrocie możemy wyróżnić:

• Znak towarowy indywidualny - znak towarowy przeznaczony do używania przez jednego

• przedsiębiorcę lub osobę fizyczną i ewentualnie ich licencjobiorców. Na znak taki udzielane jest prawo ochronne.

• Znak towarowy indywidualny, na który zostało udzielone wspólne prawo ochronne - znak towarowy przeznaczony do równoczesnego używania przez kilku przedsiębiorców. Zasady używania takiego znaku określa regulamin używania znaku przyjęty przez przedsiębiorców.

• Wspólny znak towarowy - przeznaczony jest do używania przez organizację posiadającą osobowość prawną, która została powołana do reprezentowania interesów przedsiębiorców oraz przedsiębiorców w niej zrzeszonych. Zasady używania w obrocie wspólnego znaku towarowego przez organizację i zrzeszonych w niej przedsiębiorców określa regulamin znaku przyjęty przez tą organizację. Prawo ochronne na wspólny znak towarowy może zostać udzielone tylko na rzecz organizacji.

• Wspólny znak towarowy gwarancyjny - znak towarowy przeznaczony do używania przez przedsiębiorców stosujących się do zasad ustalonych w regulaminie znaku przyjętym przez organizację posiadającą osobowość prawną, na której rzecz znak ten został zarejestrowany. Przedsiębiorcy używający wspólny znak towarowy gwarancyjny podlegają kontroli organizacji w zakresie przestrzegania regulaminu znaku. Organizacja na rzecz której znak ten został zarejestrowany nie może go używać.

Na znak towarowy udzielane jest prawo ochronne (art. 121) lub wspólne prawo ochronne (art.122). Wniosek o udzielenie prawa ochronnego przez Urząd Patentowy RP na indywidualny znak towarowy może złożyć każda osoba fizyczna lub prawna. O wspólne prawo ochronne mogą ubiegać się natomiast tylko przedsiębiorcy zamierzający wspólnie (równocześnie) używać znak towarowy. (tylko osoba prawna może się to ubiegać)

Uprawnionym do uzyskania prawa ochronnego na wspólny znak towarowy może być tylko posiadająca osobowość prawną organizacja powołana do reprezentowania interesów przedsiębiorców. Taki znak będzie mogła używać zarówno sama organizacja, jak zrzeszeni w niej przedsiębiorcy.

Natomiast prawo ochronne na wspólny znak towarowy gwarancyjny może uzyskać jedynie posiadająca osobowość prawną organizacja, która sama nie używa tego znaku towarowego, przy czym sam znak jest przeznaczony do używania przez przedsiębiorców stosujących się do zasad przyjętych przez tę organizację podlegających jej kontroli w tym zakresie.

Prawo ochronne w Polsce udzielane jest na 10 lat od daty dokonania zgłoszenia. Może zostać ono przedłużone na wniosek uprawnionego i po wniesieniu stosownej opłaty na kolejne okresy 10-letnie (bez ograniczeń)

Art. 149. Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych.

Art. 151. Uprawniony może wskazać, że jego znak został zarejestrowany, poprzez umieszczenie w sąsiedztwie znaku towarowego litery "R" wpisanej w okrąg.

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE

Oznaczeniami geograficznymi, w rozumieniu ustawy, są oznaczenia słowne odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub kraju (teren), które identyfikują towar jako pochodzący z tego terenu, jeżeli określona jakość, dobra opinia lub inne cechy towaru są przypisywane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu tego towaru.(art.174)

Oznaczenie to odróżnia zatem towar nie od towaru pochodzącego od innego przedsiębiorcy, ale od takiego samego towaru pochodzącego od innego regionu.

Oznaczenia geograficzne są przede wszystkim nazwy regionalne i oznaczenia pochodzenia służące do wyróżnienia towarów, które pochodzą z określonego terenu i są wytworzone lub przetworzone na tym terenie.

Prawo z rejestracji na oznaczenie geograficzne trwa bezterminowo od dnia dokonania wpisu do rejestru oznaczeń geograficznych prowadzonego przez Urząd Patentowy (srt.184) i skutkuje zakazem używania przez innych produktów takich samych towarów.

Uprawnionymi do uzyskania prawa z rejestracji oznaczenia geograficznego mogą być wyłącznie albo organizacje upoważnione do reprezentowania interesów producentów działających w danym terenie, albo właściwy terenowo organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego (art. 176)

Art. 190. Uprawnieni do oznaczania towarów zarejestrowanym oznaczeniem geograficznym mogą wskazać, że oznaczenie to zostało zarejestrowane poprzez umieszczenie na towarze określenia: "Zarejestrowane oznaczenie geograficzne" albo litery "G" wpisanej w okrąg w sąsiedztwie tego oznaczenia.

OGRANICZENIA PRAW WYŁĄCZNYCH

Patenty i prawa ochronne udzielane na dobra niematerialne są prawami wyłącznymi, które jednak podlegają ograniczeniom. Cztery podstawowe ograniczenia zostały wymienione poniżej:

1. Ograniczenie podmiotowe - wyłączność korzystania z wynalazku, wzoru, znaku lub innego przedmiotu ochrony przysługuje osobie fizycznej lub prawnej na rzecz której prawo zostało udzielone Inne podmioty mogą korzystać z tych dóbr za zgodą uprawnionego (np. na podstawie licencji)

2. Ograniczenie przedmiotowe - zakres wyłączności ogranicza się do przedmiotu patentu i wzoru użytkowego określonego w zastrzeżeniach patentowych, a dla znaku towarowego i wzoru przemysłowego postaci zarejestrowanej i podobnych.

3. Ograniczenie czasowe - wyznacza maksymalny okres ważności patentu (w Polsce i, na ogół, w świecie) na 20 lat od daty zgłoszenia wynalazku do ochrony, wzoru użytkowego na 10 lat, wzoru przemysłowego na 25 lat, topografii układu scalonego na 10 lat. Znaki towarowe i oznaczenia geograficzne nie podlegają temu ograniczeniu.

4. Ograniczenie terytorialne - prawo wyłączne jest ważne tylko na terenie kraju, który tego prawa udzielił.

TOPOGRAFIA UKŁADÓW SCALONYCH

Przez topografię układu scalonego, zwaną dalej "topografią", rozumie się rozwiązanie polegające na przestrzennym, wyrażonym w dowolny sposób, rozplanowaniu elementów, z których co najmniej jeden jest elementem aktywnym, oraz wszystkich lub części połączeń układu scalonego.

Art. 211. Przez uzyskanie prawa z rejestracji nabywa się prawo do wyłącznego korzystania z topografii w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 206. Udzielenie prawa z rejestracji stwierdza się przez wydanie świadectwa rejestracji topografii.

Art. 220. Ochrona topografii ustaje po dziesięciu latach od końca roku kalendarzowego, w którym topografia lub układ scalony zawierający taką topografię był wprowadzony do obrotu, lub końca roku kalendarzowego, w którym dokonano zgłoszenia topografii w Urzędzie Patentowym, w zależności od tego, który z tych terminów upływa wcześniej.

Art. 221. Prawo z rejestracji topografii wygasa również po piętnastu latach od jej dokonania i utrwalenia, jeżeli okres ten upływa wcześniej niż okres, na jaki zostało udzielone prawo z rejestracji, a topografia nie była w tym czasie wykorzystywana w celach handlowych.

Art. 202.

• Zgłoszenie topografii powinno zawierać:

  1)  podanie;

  2)  materiał identyfikujący topografię, zawierający niezbędne dane do jednoznacznego określenia topografii;

  3)  oświadczenie dotyczące daty wprowadzenia topografii do obrotu, jeżeli miało ono miejsce przed dokonaniem zgłoszenia.

• W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, zgłaszający nie ma obowiązku ujawniania informacji, które stanowią tajemnicę produkcyjną lub handlową chyba, że są one niezbędne do identyfikacji topografii.

• Zgłoszenie topografii może dotyczyć tylko jednego rozwiązania.

• Zgłoszenie topografii, które obejmuje, co najmniej podanie oraz część wyglądającą na materiał identyfikujący topografię, daje podstawę do uznania zgłoszenia za dokonane.

Procedura krajowa i wskazanie tego kraju daje ochronę tylko na terenie tego kraju.

Procedura regionalna daje ochronę w 35 krajach unii europejskiej.

	Procedura międzynarodowa	Procedura europejska	Procedura krajowa
1.	Zgłoszenie międzynarodowe	Zgłoszenie europejskie	Zgłoszenie krajowe
2.	Wstępne poszukiwanie międzynarodowe	Poszukiwania międzynarodowe	Poszukiwania międzynarodowe
3.	Międzynarodowa publikacja (dochodzi najpóźniej do 18 miesięcy od dnia zgłoszenia)
4.	Ewentualne Badania międzynarodowe (trzeba wystąpić)	Badania międzynarodowe (badanie obowiązkowe)	Badania
5.	Rozdzielenie postępowania i wejście w fazy krajowe	Decyzja o udzieleniu patentu europejskiego	Decyzja o udzieleniu patentu
6.	Niezależne decyzje krajowych urzędów	Rejestracja patentu europejskiego albo nie w krajowych urzędach

(Pytanie: dokumentacja patentowa)

Dokumentacja zgłoszeniowa - wymogi formalne:

1. Podanie na druku na określonym druku

2. Opis (patent - opis patentowy; dla innych form ochrony jest opis ochronny)

3. Zastrzeżenia

4. Rysunki (jeśli są konieczne)

5. Skrót opisu (nie jest bezwzględnie wymagany)

(Pytanie : symbolika MPK)

Międzynarodowa klasyfikacja patentowa

Klasyfikacje patentowe:

1. Amerykańska klasyfikacja patentowa (AKP) stosowana jest w USA os 1830 r. do dnia dzisiejszego jako podstawowa klasyfikacja patentowa.

2. Międzynarodowa klasyfikacja patentowa - MKP (international Patent Classification - IPC)

1. Pierwsza jej decyzja ukazała się 1 października 1969r.

2. Jest obecnie najpowszechniej stosowana dla opisów wynalazków i wzorów użytkowych

Na dzień dzisiejszy obowiązuje 8 edycja międzynarodowej klasyfikacji patentowej.

Zasady systemu MKP

Całość wiedzy technicznej podzielona została na wzajemnie nie zazębiające się, coraz mniejsze i bardziej szczegółowo określone części: działy, klasy, podklasy, grupy główne, podgrupy, w systemie nadrzędnego podporządkowania. Części te, tzw. Jednostki klasyfikacyjne, oznaczone są odpowiednimi symbolami literowo-cyfrowymi.

A	Dział
A 25	Klasa
A 25 B	Podklasa
A 25 B 4/00	Grupa główna

Klasyfikacja kropkowa jest na poziomie podgrupy.

Przykładowe symbole wg VIII edycji Międzynarodowej Klasyfikacji Patentowej

A|	25|	B|	4/00|
Dział Ţ |	|	|	|
...................Klasa Ţ |		|	|
.................................Podklasa Ţ |			|
...........................................Grupa główna Ţ |

A01 B 1/00

Działy klasyfikacja obejmuje cały zakres wiedzy, w którym możliwe jest dokonywanie wynalazków i składa się z 8 działów.

W MKP wyodrębniono działy, z których każdy obejmuje odrębny zakres wiedzy technicznej. Działy oznaczone są dużymi literami alfabetu łacińskiego:

A - Podstawowe potrzeby ludzkie

B - Różne procesy przemysłowe; transport

C - Chemia i metalurgia

D - Włókiennictwo; papiernictwo

E - Budownictwo; górnictwo

F - Budowa maszyn; oświetlenie; ogrzewanie; uzbrojenie; technika minerska

G - Fizyka

H - Elektrotechnika

Następnym stopniem podziału jest klasa, której symbol składa się z symbolu działu oraz z następującej po nim liczby dwucyfrowej, np.: A 01, E 01, H 04.

Każda klasa dzieli się na podklasy . Każda podklasa obejmuje jedną lub więcej podklas.

Symbol skalda się z symbolu klasy i następującej po nim litery np. A 01 B; E 01 B; H 04 N;

Kolejnym stopniem podziału są grupy główne. Każda klasa podzielona jest na grupy.

Symbol grupy składa się z symboli podklasy oraz liczby złożonej z 1 do 3 cyfr, ukośnej kreski i cyfry 00.

Symbolem grupy głównej jest np.: A 01 B 1/00

Grupy główne dzieli się z kolei na podgrupy, które są najmniejszym stopniem podziału i oznaczone są liczbą co najmniej dwucyfrową, umieszczoną po ukośnej kresce w symbolu grupy głównej, w miejsce cyfr " 00". Przykłady symboli podgrup: A01B 1/02

UMOWA LICENCYJNA

Definicja obrotu

Obór w ujęciu cywilnoprawnym oznacza określony przepływa uprawnień pomiędzy dwoma podmiotami, z którym wiąże się z reguły uzyskanie przez przynajmniej jeden z nich konkretnych korzyści.

Przechodzenie praw może mieć charakter:

1. Sprzedaży,

2. Udzielenia licencji, sublicencji,

3. Darowizna.

Obrót prawami wyłącznymi dotyczy tylko praw materialnych. Jest to możliwość:

1. Przeniesienia tych praw na osobę trzecią,

2. Korzystania z tych praw bez przenoszenia własności na podstawie.

Definicja praw wyłącznych (monopol) do własności przemysłowej są to prawa do korzystania w sposób zawodowy lub zarobkowy z przedmiotu własności chronionego tym prawem.

Obrót prawami wyłącznymi dotyczy tylko praw materialnych.

Jest to możliwość:

- przeniesienia tych praw na osobę trzecią

- korzystania z tych praw bez przenoszenia własności na podstawie tzw. Umowy licencyjnej

Formy zawierania umów

Prawo własności przemysłowej nie reguluje kwestii formy umowy. Na podstawie której ma nastąpić owo przeniesienie. Strony mogą dobrowolnie to kształtować. Znajdując oparcie w art. 351 K.C. skutkującym zasadą swobody umów.

Podstawą przeniesienia praw może być:

1. Umowa sprzedaży praw w rozumienie art. 555KC

2. Umowa darowizny (prawo wynalazcze nie wymaga aby …

!Umowa licencyjna

Istotą umowy licencyjnej jest to, że w odróżnieniu od umowy przeniesienie praw nie zmienia się podmiot do (lub z) tego prawa. Najogólniej rzecz biorąc umowa licencyjna jest umową o korzystanie z przedmiotu umowy.

Licencja podlega na wniosek uprawnionego wpisowi do rejestru patentowego. Uprawniony z licencji wyłącznej wpisanej do rejestru może na równi z uprawnieniami z patentu dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu, chyba że umowa licencyjna stanowi inaczej.

Uprawniony z licencji może udzielić dalszej licencji tzw. sublicencji tylko za zgodą uprawnionego z patentu i udzielenie dalszych subwencji jest niedozwolone. Umowa licencyjna musi mieć formę pisemną.

Licencja wygasa najpóźniej z chwilą wygaśnięcia patentu. Strony mogą jednak przewidzieć dłuższy okres obowiązywania umowy w zakresie postanowień innych niż licencja, obejmujących w szczególności odpłatne świadczenia konieczne do korzystania z wynalazku.

Licencjodawca (jeśli umowa nie stanowi inaczej) ma obowiązek przekazania licencjobiorcy wszystkich posiadanych przez niego w chwili zawarcia umowy licencyjnej informacji i doświadczeń technicznych potrzebnych do korzystania z wynalazku.

W razie przejścia patentu obciążonego licencją umowa licencyjna jest skuteczna wobec następcy prawnego.

Nabywca, licencjobiorca albo inna osoba na rzecz której uprawniony do patentu dokonał odpłatnego rozporządzenia może np. w przypadku unieważnienia patentu żądać zwrotu wniesionej zapłaty oraz naprawienia szkody na zasadach ogólnych.

Zbywca może sobie jednak potrącić korzyści, jakie nabywca uzyskał poprzez korzystanie z wynalazku (art. 291)

Typowe elementy umowy licencyjnej:

1 - określenie przenoszonego prawa

2 - zapewnienie udzielone nabywcy o przysługującym mu prawie

3 - oświadczenie zbywcy o przeniesieniu prawa

4 - oświadczenie nabywcy wyrażające zgodę na nabycie przenoszonego prawa

5 - określenie chwili przejścia prawa

6 - określenie wysokości, formy i terminu zapłaty

7 - wskazanie licencji i innych obciążeń przedmiotu licencji ustawionych przez zbywcę

8 - udostępnienie dokumentacji potrzebnej do korzystania z przedmiotu umowy

10 - określenie formy pomocy udzielonej nabywcy przez zbywcę przy realizowaniu wynalazku

11 - uregulowania zobowiązań zbywcy wobec tworów przedmiotu umowy.

Rodzaje licencji

Prawo własności przemysłowej (przewiduje) wyróżnia 2 grupy licencji:

1. Zwykłe - udzielane na podstawie swobody zawierania umów

2. Szczególne

!Rodzaj licencji

a) Podział wg zakresu upoważnienia

- Licencja ograniczona - jeżeli strony ograniczyły w umowie zakres korzystania z przedmiotu praw wyłącznych

- Licencja pełna - jeżeli w umowie brak jest ograniczeń co do korzystania z przedmiotu praw wyłącznych

b) Podział wg zakresu udzielanej wyłączności

- Licencja wyłączna - jeżeli licencjodawca zobowiązuje się w umowie do nieudzielania dalszych licencji innym osobom

2. Licencja niewyłączna - licencjodawca ma prawo udzielania licencji innym osobom, a także jednoczesnego korzystania z wynalazku

Licencje ograniczone i pełne mogą być jednocześnie wyłączne i niewyłączne.

Najszerszy zakres praw daje licencjobiorcy licencja pełna i wyłączna. Najwęższy ograniczona i niewyłączna.

Licencja zwykła

Przedmiotem licencji zwykłej może być patent na wynalazek, prawo ochronne na wzór przemysłowy, prawo do rejestracji wzoru przemysłowego i topografii układu scalonego.

Licencje te mogą mieć charakter licencji ograniczonej albo pełnej wyłącznej lub niewyłącznej.

!Licencja przymusowa

- przedmiotem tej licencji może być prawo korzystania z wynalazku, wzoru użytkowego, topografii układu scalonego

- istotą tej licencji jest możliwość korzystania z przedmiotu licencji bez zgody uprawnionego.

- licencja przymusowa jest zawsze niewyłączna (art.83 p.w.p)

- korzystający z niej ma obowiązek uiszczania opłaty na rzecz uprawnionego

- zakres, czas jej trwania oraz szczególne warunki wykonania określa UP w szczególnie uzasadnionych przypadkach

- przeniesienia licencji można dokonać tylko łącznie z przedsiębiorstwem lub jego częścią w której jest wykonana

Urząd Patentowy udziela licencji przymusowej w trzech przypadkach (art.82 art.1 p.w.p):

1. W celu zapobiegania lub usunięcia stanu zagrożenia bezpieczeństwa Państwa np. w dziedzinie obronności narodowej

2. Konieczności eliminowania nadużywania praw wyłącznych przez uprawnionego np. gdy uprawniony bez uzasadnionych powodów nie udostępnia lub utrudnia udostępnienie produktów wg wynalazku na warunkach uspokajających potrzeby społeczne.

3. Konieczność umożliwienia korzystania z prawa wyłącznego, które jest zależne od wcześniejszego prawa wyłącznego, uprawniony do prawa wcześniejszego może zażądać od uprawnionego do prawa późniejszego tzw. licencji wzajemnej.

Za wyjątkiem pierwszego przypadku UP może podać do wiadomości publicznej ogłoszenie o możliwości ubiegania się o licencję przymusową.

!Licencja otwarta

- przedmiotem licencji otwartej może być wynalazek, wzór użytkowy, wzór przemysłowy oraz prawo do wzorów użytkowych , topografii układów scalonych

- udzielana jest w przypadku kiedy uprawniony z patentu składa w UP oświadczenie o gotowości udzielania licencji na korzystanie z jego wynalazku (art.80.1 p.w.p), które nie może być ani odwołane, ani zmienione

- podlega ona wpisowi do rejestru prowadzonego w Urzędzie Patentowym (art.80.2 p.w.p) i jest publikowana w wiadomościach UP

- licencja otwarta jest pełna i niewyłączna

Licencjobiorca ma możliwość

korzystania z rozwiązań bez potrzeby podejmowania negocjacji w sprawie udzielania licencji (pod warunkiem pisemnego powiadomienia) oraz gwarancję, że opłata za korzystanie z przedmiotu licencji nie będzie wyższa niż 10% korzyści netto uzyskanych przez niego w każdym roku korzystania z rozwiązania.

Licencjodawca otrzymuje w zamian przywilej zmniejszenia o ½ opłat za ochronę rozwiązania tj. w przypadkach, gdy problem ten nie został odpowiednio uregulowany w ramach zwykłej umowy licencyjnej.

!Licencja dorozumiana (? pełna i niewyłączna ?)

- dotyczy umów o wykonanie praw badawczych, kiedy domniemywa się, że wykonawca udzielił zamawiającemu licencji na korzystanie z wynalazku

- przedmiotem licencji może być także prawo do wzorów użytkowych, topografii układu scalonego

Licencja a oznaczenia geograficzne

W przypadku praw do rejestracji jak i praw z rejestracji oznaczenia geograficznego ustawodawca przewidział jedynie przeniesienie prawa na inną organizacją lub organ (administracji rządowej lub samorządu terytorialnego) tylko na podstawie porozumienia, a nie umowy co wskazuje na specyfikę obrotu tym prawem.

Używanie oznaczeń w działalności przedsiębiorcy jest dostępne dla każdego, kto daje gwarancję prawidłowego używania oznaczenia.

Pojęcie praw autorskich i praw pokrewnych

Prawa autorskie i prawa pokrewne - zbiór praw których przedmiotem jest zapewnienie ochrony twórczości naukowej, literackiej i artystycznej.

Pod pojęciem prawa autorskiego należ rozumieć uprawnienia przysługujące autorowi utwory lub innych uprawnionych z tytułu stworzenia utworu.

Prawa pokrewne chronią interesy tych podmiotów dzięki którym utwory są rozpowszechniane (artystów wykonawców, wydawców, producentów fonogramów, producentów wideogramów, organizatorom nadań radiowych i telewizyjnych)

Prawa autorskie i prawa pokrewne można podzielić na prawa osobiste oraz prawa majątkowe, przy czym prawa autorskie osobiste są niezbywalne natomiast prawa majątkowe mogą być zbywalne i podlegać obrotowi.

Majątkowe prawo autorskie i prawa pokrewne chronią wartość ekonomiczną utworu oraz korzyści z jego eksploatacji. Są to:

1. prawo do korzystania z przedmiotu ochrony

2. prawo do wynagrodzenia za korzystanie z przedmiotu ochrony

3. prawo rozporządzania przedmiotem ochrony

Zasady obrotu prawami autorskimi

Autorskie prawa majątkowe są prawami zbywalnymi. Zasada ta wynika z art. 41 ustawy o prawie autorskim, zgodnie z którym autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub umowy.

Następca prawny choćby nabył całość autorskich praw majątkowych nie może bez zgody twórcy czynić zmian w utworze chyba że są one spowodowane oczywistą koniecznością a twórca nie miałby oczywistej podstawy niż się sprzeciwić (49.2 p.a.).

Zgodnie z art. 43.1 twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia, chyba że z umowy nie wynika, że przeniesienie praw lub udzielenie licencji jest nieodpłatne. Wynagrodzenie to przysługuje odrębnie za korzystanie z utworu na każdym polu eksploatacji (art. 45) w razie rażącej dysproporcji między wynagrodzeniem twórcy a korzyściami nabywcy lub licencjobiorcy twórca może żądać podwyższenie wynagrodzenia na drodze sądowej (art. 44)

Prawa autorskie rozróżnia następujące umowy dotyczące obrotu tymi prawami

1. rozporządzające prawami autorskimi tzn. przenoszące prawa autorskie z osoby twórcy (lub innej osoby, która nabyła prawa autorskie majątkowe np. wydawcy utworu zbiorowego, pracodawcy, w którego zakładzie został stworzony program komputerowy w ramach umowy o pracę na osobę trzecią.

2. umowy licencyjne tzw. Zezwalająca na korzystanie z utworu w określony w umowie sposób bez przenoszenia na osobę korzystającą z prawa autorskiego.

3. W przypadku braku wyraźnego postanowienia o przeniesienia prawa, uważa się że twórca udzielił licencji (art. 65 p.a.)

4. Podobnie jak w przypadku prawa autorskie pomioty zainteresowane wymianą praw pokrewnych musza zawierać stosowne umowy

13.04.2010.

1. Informacja patentowa - wykorzystuje opisy patentowe, które są systemowym źródłem informacji, a także elementem wspomagania innowacji technicznych.

2. Informacja patentowa:

a) Informacja rynkowa, (informacja patentowa jest informacja rynkową dlatego, że możemy ją wykorzystać, możemy z niej zrobić użytek,)

b) Informacja prawna, (zawiera podstawowe dane na temat istniejącego stanu techniki, potrzebna jest w tym celu, aby nie powielać istniejących rozwiązań, jest informacja prawną, ponieważ zawarta jest tu cala istota opatentowania)

c) Informacja naukowo-techniczna, (tego typu opracowania są zarówno opracowaniami naukowymi jak i technicznymi)

3. Rys.

4. Informacja patentowa (wiedza) zawarta jest w:

- Literaturze patentowej,

1. Opisy patentowe

2. Opisy ochronne

3. Skróty opisów publikowane w wydawnictwach urzędów patentowych

4. Inne opisy

- Pomocniczej literaturze patentowej.

5. Wykaz chronionych rozwiązań (wynalazki, wzory)

6. Wykazy praw wyłącznych (według uprawnionych z prawa oraz według nazwisk twórców)

7. Wykazy według numerów udzielonych praw

8. Wykaz patentów-analogów (rożne rozwiązania tego samego problemu)

A ponad to:

9. Klasyfikacje patentowe,

10. Przepisy prawne,

11. Poradniki i komentarze.

5. Informacja patentowa umożliwia:

1. Dostęp do najnowszych rozwiązań i technologii zawartych w opisach patentowych (niekiedy jest to jedyne źródło informacji),

2. Międzynarodową wymianę dokumentacji patentowej,

3. Uzyskanie informacji i wszystkich dziedzinach techniki,

4. Prowadzenie badań patentowych,

5. Dostęp do informacji prawnych (w tym orzecznictwa).

6. Źródłową informacje patentową tworzą:

1. Zautomatyzowane patentowe bazy bibliograficzne

2. Oficjalne biuletyny patentowe (tzw. Informacja sygnalna)

3. Pełne teksty opisów patentowych

Źródłową informację patentową prowadzą urzędy patentowe. Inne opracowania nie mogą być traktowane jako informacja źródłowa, czyli w pełni wiarygodna i pewna (np. komputerowe bazy danych).

7. Bazy Europejskiego Urzędu Patentowego (EPO)

1. Kilkadziesiąt baz z serii ESPACE z danymi bibliograficznymi oraz pełnymi tekstami opisów;

2. Wszystkie bazy obsługiwane są przez kolejne wersje oprogramowania Mimosa

3. Zawiera pierwsze strony dokumentów patentowych i rysunki.

8. Basy bibliograficzne (dyskowe)

1. ACCESS-A (zawiera dane bibliograficzne , skróty opisów zgłoszeniowych oraz opisów zgłoszeń miedzynarodowych PCT)

2. ACCESS-B ( dane bibliograficzne, skróty opisów patentowych )

3. ACCESS PRECESS - dane bibliograficzne opisów patentowych krajów Europy Wschodniej i środkowej w tym Polski

4. BULLETIN - rozszerzone dane bibliograficzne oraz stan prawny zgłoszeń i udzielonych patentów EPO

5. ACCESS EUROPE -0 dane bibliograficzne dokumentów patentowych Wielkiej Brytanii (GB) belgi (BE)

9. Bazy bibliograficzne (obrazowe)

1. ESPACE EP-A opisy zgłoszeniowe EP

2. ESPACE EP-B opisy patentowe EP

3. ESPACE WORLD opisy zgłoszeń międzynarodowych (WO) w trybie PTC

4. ESPACE DEPAROM opisy zgłoszeniowe i patentowe DE (wynalazki i wzory użytkowe)

5. ESPACE PRECES opisy patentowe BG, CS, HU, LT, LV, PL, RO, SK,

10. Inne bazy:

1. MIMOSA-PAJ dane bibliograficzne + skrót zgłoszeń patentowych Japonii (JP)

2. GOBAPLAT - dane bibliograficzne

3. PATOS dane bibliograficzne + skróty niemieckich zgłoszeń patentowych

11. Bazy tematyczne literatury patentowej i technicznej:

1. ESPACE LEGAL pełne teksty decyzji Izby odwoławczej EPO, teksty konwencji, przykłady formularzy używanych w EPO

2. JOPAL wykaz wyselekcjonowanej literatury nie patentowej

3. IPLEX ustawy i traktaty w zakresie własności intelektualnej

(i tu chyba jeszcze coś chyba było ale nie mam tego.)

20.04.2010

Dokumentacja zgłoszeniowa - wymogi formalne (podlega typom prawnym)

1.Podanie na druku na określonym druku (dokumenty określone w rozporządzeniu)

2.Opis (patent - opis patentowy; dla innych form ochrony jest opis ochronny)

3.Zastrzeżenia

4. Skrót opisu (nie jest bezwzględnie wymagany)

5. Rysunki (jeśli są konieczne)

Elementy opisu patentowego

1. Udzielenie patentu stwierdza się przez wydanie dokumentu patentowego.

2. Częścią składową dokumentu patentowego jest opis patentowy obejmujący opis wynalazku, zastrzeżenia patentowe i rysunki. Opis patentowy jest publikowany przez Urząd Patentowy.

1. Opis wynalazku

Celem opisu jest przedstawienie przedmiotu wynalazku na tle stanu techniki w dziedzinie której wynalazek dotyczy, w sposób na tyle jasny i wyczerpujący, aby możliwe było ustalenie, a czym polega istota wynalazku, warunkująca osiągnięcie zamierzonego rezultatu.

Opis wynalazku powinien zawierać następujące części:

1. Tytuł wynalazku.

Nazwa, stanowiąca tytuł wynalazku, powinna określić przedmiot wynalazku w sposób zwięzły, lecz jednoznaczny (zasada zwięzłości) oraz dziedzinie jego stosowania.

2. Określenie dziedziny techniki.

Tę cześć opisu należy rozpoznać od sformułowania: „Wynalazek dotyczy …” albo „Przedmiotem wynalazku jest…”

… następnie należy podać techniczne określenie wynalazku, tzn. jego tytuł oraz określić dziedzinę techniki, dla której wynalazek jest przeznaczony podając również bliższe dane o jego stosowaniu.

3. Opis stanu techniki.

W tej części opisu należy podać informacje dotyczące, znanych zgłaszającemu rozwiązań zbliżonych do przedmiotu wynalazku, należących do stanu techniki, które mogą być przydatne dla zrozumienia wynalazku.

Opis rozwiązania należącego do stanu techniki powinien przedstawiać cechy techniczne tego rozwiązania, które przez porównanie z cechami określającymi przedmiot zgłoszenia, zawartymi w opisie wynalazku pozwala na ocenę, co stanowi o istocie wynalazku.

Opis stanu techniki nie powinien mieć charakteru dysertacji.

Dopuszcza się aby w stanie techniki było opisanych kilka przykładowych rozwiązań, jeśli SA w jednakowym stopniu zbliżone do wynalazku.

Jeżeli przedmiotem wynalazki jest związek chemiczny , to zaleca się w opisie stanu techniki przedstawić przynajmniej jeden znany związek chemiczny o strukturze najbardziej zbliżonej do przedmiotu opisu…

4. Ujawnienie istoty wynalazku.

W tej części opisu należy ujawnić istotę rozwiązania technicznego, stanowiącego przedmiot zgłoszenia wynalazku, tzn. należy wskazać zespół środków technicznych, warunkujących uzyskanie zamierzonego rezultatu.

Ujawnienie powinno być dokonane w taki sposób, aby zarówno istota wynalazku…

5. Wskazanie ewentualnych korzystnych skutków wynalazku.

Następnie powinny być przedstawione korzystne skutki techniczne wynalazku w odniesieniu do stanu techniki. Niedopuszczalne jest przy tym dyskredytowanie wytworów lub sposobów należących do stanu techniki.

6. Objaśnienie figur wynalazku.

Jeżeli zgłoszenie zawiera rysunek to ten rysunek powinien być opisany, trzeba opisac poszczególne figury rysunku które występują z opisie patentowym.

7. Przykład realizacji wynalazku.

W tej części opisu należy podać przynajmniej jeden przykład realizacji wynalazku, nadający się do przemysłowego zastosowania zgodnie z jego przeznaczeniem.

8. Wskazania możliwości przemysłowego stosowania wynalazku.

Jeżeli z innych części opisu wynalazku nie wynika jak wynalazek może być stosowany, to w tej części należy to podać. Jeżeli przedmiotem wynalazku jest materiał biologiczny to należy podać informacje dotyczące stosowania przemysłowego.

9. Skrót opisu wynalazku

Zawiera wstępne informacje o przedmiocie zgłoszenia z odwołaniem do rysunku który jest na końcu opisu.

Możliwa jest zmiana kolejności poszczególnych części opisu.

Opis wynalazku powinien być zredagowany w formie jasnej i prostej oraz uniknąć zbędnego żargonu technicznego.

Nazwy własne oraz podobne słowa nie mogą być używane w odniesieniu do …

Niedopuszczalny jest tytuł z którego nie wynika , jakiej kategorii wynalazku dotyczy przedmiot zgłoszenia, sposobu czy wytworu. Niewolno zawierać w tytule nazw własnych. Niedopuszczalne jest stosowanie tytułów które mogą stanowić krypto reklamę.

2. Zastrzeżenia patentowe

Zastrzeżenia patentowe stanowią podstawę do oceny zdolności patentowej przedmiotu zgłoszenia. Po udzieleniu patentu zastrzeżenia patentowe wyznaczają zakres przedmiotowy prawa wyłącznego z patentu na wynalazek.

Cechy techniczne wynalazku niepodane w zastrzeżeniach patentowych, mimo że ujawnione w opisie wynalazku i na rysunku, nie są objęte ochrona patentową.

Zastrzeżenia Patentowe:

1. Zależne (uzupełnia zastrzeżenia niezależne, ale cała istota ochrony zawarta jest w zastrzeżeniach niezależnych)

2. Niezależne (podają wszystkie istotne cechy niezbędne do zrealizowania rozwiązania i jego zastosowania w funkcji przemysłowej) Każde rozwiązanie ma jedno zastrzeżenie patentowe!! Jeżeli w jednym zgłoszeniu występują dwie lub trzy kategorie to zastrzeżenia będą zawierały dwa lub trzy zastrzeżenia niezależne.

3. Rysunek

Zgłoszenie wynalazku powinno zawierać rysunek, jeśli jest on niezbędny dla zrozumienia rozwiązania według wynalazku w stopniu umożliwiającym realizację zamierzonego celu.

Rysunek powinien objaśniać przedmiot wynalazku na przykładzie…

27.04.2010.

Wiedza jest własnością Wykonawcy przeprowadzającego prace prowadzące do jej uzyskania.

Współwłasność wiedzy - jeśli kilku Wykonawców wspólnie prowadziło prace prowadzące do wytworzenia tej wiedzy. (niedokończone)

Ochrona wiedzy

Jeśli wiedza nadaje się do zastosowania przemysłowego lub komercyjnego jej właściciel zapewni jej odpowiednią i efektywną ochrona, zgodnie z mającymi zastosowanie gwarancjami prawnymi z należytym uwzględnieniem uzasadnionych interesów Wykonawców. Szczegóły tej ochrony ujęte zostaną w Planie rozpowszechniania i korzystania z wiedzy. Jeśli wykonawca nie zamierz chronić wiedzy w danym kraju lub zamierz się takiej ochrony zrzec, powinien poinformować komisję. W takiej sytuacji ta wspólnota decyduje o ochronie wiedzy powstałej w projekcie. Wykonawca może opublikować lub zlecić opublikowanie danych w zakresie posiadanej wiedzy.

Użycie i rozpowszechnienie

Jeśli rozpowszechnienie wiedzy nie wpłynie znacząco na jej ochronę lub użycie, wykonawcy upewniają się, że będzie rozpowszechniona w ciągu 2 lat od zakończenia Projektu. Jeśli Wykonawcy nie dopełnią tego obowiązku, Komisja może sama rozpowszechnić tą wiedzę.

Rozpowszechnianie powinno spełniać szczególnie następujące warunki:

1. Zabezpieczenie praw własności intelektualnej

2. Usprawnienie rozpowszechniania wiedzy

3. Poufność

4. Prawnie uzasadnione interesy Wykonawców

Prawa dostępu - zasady ogólne:

1. Prawa dostępu do wiedzy przyznane będą innym Wykonawcom na ich pisemna prośbę. Dopuszczalne są umowne klauzule szczególnego uprzywilejowania, także w stosunku do podmiotów trzecich.

2. Komisja może zgłosić sprzeciw wobec udzielania praw dostępu podmiotom trzecim, zwłaszcza nie będącym państwami członkowskimi ani stowarzyszonymi.

3. Prawa so istniejącej wiedzy będą udzielone o ile Wykonawca uprawniony jest do ich przekazania.

4. Wykonawca może wyłączyć szczególna część pre-existing know-how ze zobowiązania do udzielenia poprzez pisemne porozumienie

5. Z wyjątkami przewidzianymi w umowie, prawa dostępu nie są przedmiotem podlicencji.

…

(pytanie: zasady udzielania ochrony)

Zasady funkcjonowania ochrony

a) Co podlega ochronie?

1. Wiedza, która nadaje się do zastosowania w przemyśle i handlu

b) Podmiot uprawniony do żądania ochrony:

1. Właściciel wiedzy

2. Komisja Europejska - jeżeli Wykonawca tego nie uczynił

c) Sposób egzekucji ochrony:

1. Odpowiednio do przepisów krajowych i międzynarodowych

2. Klauzule umowne (kontraktowe)

d) Wiedza i jej ochrona

Trzy kategorie wiedzy:

1. Wiedza w pełni dostępna - wolna

2. Wiedza jawna chroniona

3. Wiedza niedostępna - utajniona

4. (wiedza odzyskana - przekształcona wiedza chroniona w wiedzę wolną)\

Strategie i polityki ochrony wiedzy w przedsiębiorstwie

Istota zarządzania wiedzą chroniona w przedsiębiorstwie

Przez zarządzanie wiedzą chronioną w przedsiębiorstwie rozumieć będziemy systemowo uporządkowane, podporządkowane strategii przedsiębiorstwa, wzajemnie od siebie zależne, zespoły działać zorientowane na kwalifikacje wiedzy do ochrony, uzyskiwanie ochrony, korzystanie z wiedzy chronionej i zabezpieczenie tej wiedzy.

Przede wszystkim systemowo uporządkowany sposób postępowania z wykorzystaniem słusznej strategii w zależności od możliwości działania i postępowania.

Realizacja procesu zarządzanie wiedza chronioną odbywa się poprzez dokonanie wybory zestawu strategii cząstkowych spośród strategii cząstkowych możliwych so zastosowania przy kwalifikowaniu wiedzy, uzyskanie ochrony, korzystaniu z wiedzy chronionej i jej zabezpieczeniu. Wybór ten musi uwzględnić wymogi określone przez strategie przedsiębiorstwa. Wybrany zestaw strategii cząstkowych tworzy strategię ochrony wiedzy. Suma natomiast strategii zastosowanych w określonym czasie stanowi Politykę Ochrony Wiedzy.

Proces tworzenia polityki ochrony wiedzy.

Strategie cząstkowe kwalifikowania wiedzy do ochrony i uzyskania ochrony.

1. Kwalifikowanie wiedzy do ochrony.

Wiedza dzieli się na tą która kwalifikuje się do ochrony. I później uzyskuje ta ochronę.

2. Uzyskanie ochrony.

Strategie cząstkowe korzystania z wiedzy chronionej

Strategie cząstkowe zabezpieczania wiedzy chronionej.

Wśród strategii możemy wyróżnić pośrednią i bezpośrednią.

Strategie bezpośrednie

ukierunkowane są wyłącznie na zabezpieczenia istniejącej wiedzy chronionej poprzez eliminację działań podejmowanych ze strony innych przedmiotów powodujących naruszenie ochrony. Strategie te można określić jako pasywne.

Strategie pośrednie

zmierzają do ochrony własnej wiedzy poprzez obronę przed istniejącą i potencjalną mogącą powstać cudzą wiedzą ochronioną. Wyróżnić tu można strategie obrony i strategie eksploatacji (ataku)

(pytanie: strategie pasywne)

Strategie pasywne (bierna)

1. Najważniejszym elementem strategii pasywnej jest szeroko rozumiany wywiad gospodarczy. Wywiad gospodarczy to „zespół działań polegający na poszukiwaniu, przetwarzaniu i rozpowszechnianiu informacji przydatnej podmiotom gospodarczym. Wywiad gospodarczy w zarządzaniu wiedzą chronioną służy wykryciu przypadków naruszeń wiedzy chronionej, bądź potencjalnych zagrożeń naruszeniami.

Najistotniejszym elementem strategii pasywnej jest wywiad gospodarczy. Wywiad gospodarczy przyczynia się także do wykrycia naruszeń lub zagrożenia wykrycia naruszeniami.

Strategie pasywne

Wnioski do organów ścigania (policja, służba celna)

Postępowanie sądowe jest skuteczne ale jest długotrwale.

(pytanie: charakterystyka strategii obronnej)

Strategie obrony

Strategie obrony przed cudza aktualnie istniejąca wiedzą chronioną odnoszą się do wiedzy jawnej chronionej. Znajdują one zastosowanie wówczas, gdy przy realizacji zamierzenia gospodarczego np. przy uruchamianiu produkcji wyrobu „przeszkadza” obca wiedza ochroniona. Stwierdzenie istnienia tej przeszkody może mieć miejsce w wyniku badania tzw. Czystości chronionej, mającej ustalić czy zamierzone działanie gospodarcze nie jest w kolizji z cudza ochroną, albo też może być efektem ustaleń wywiady gospodarczego.

Ominięcie przeszkody w postaci obcych praw może być realizowane przy pomocy taktyk współpracy lub walki.

Taktyki współpracy (umiejętność wypracowania reguł i zasad postępowania do legalnego korzystania z wiedzy chronionej) to:

1. Zakup licencji (na kolejnych wykładach)

2. Zakup praw

3. Franchising

4. Wymiana wiedzy chronionej na różnych poziomach (licencje krzyżowe)

Taktyki walki (psełdosiłowego obejścia ochrony - ) to:

1. „obejście” ochrony, czyli osiągnięcie takiego samego lub podobnego celu przy pomocy rozwiązań nie naruszających cudzych praw.

2. Korzystanie z wiedzy obecnej natychmiast po ustaniu ochrony.

3. Korzystanie z cudzej wiedzy poza terytorium, na których podlega ona ochronie.

Strategia pasywna jest strategia bierną. Strategia obrony jest strategią również bierną odnosi się do ochrony rozwiązania które posiadam i broni się zarówno przed naruszeniem jak i informowaniem konkurencji przed tym co ona ma robić.

04.05.2010

Strategia ekspansji (ataku)

Przy stosowaniu strategii ekspansji uzyskuje się najwyższy stopień ochrony wiedzy własnej. Strategie te nastawione są na działanie blokujące i wyprzedzające. Koncentrują się na niedopuszczeniu do pozyskania ochrony przez inne podmioty poprzez badanie obcych zgłoszeń do ochrony oraz wywiad gospodarczy.

Strategie ataku wykorzystują:

• taktyki współpracy

• taktyki walki

• taktyki ochrony

Taktyki współpracy

• udzielanie licencji

• sprzedaż praw

• franchising

• skupowanie wiedzy chronionej

• licencje krzyżowe

Taktyki walki

• pozorne zgłoszenie do ochrony

• „patenty papierowe”

• ochrona dzewiasta

• utrudnianie uzyskania ochrony

• wyprzedzająca ochrona własnej wiedzy

• tworzenie „sieci” praw

Pozorne zgłoszenie do ochrony - zmanipulowanie konkurencji. Wprowadzają dezinformację w pierwszym okresie. Trzeba zachować ostrożność i sprawdzać co się kupuje.

„Patenty papierowe” - mają techniczne uzasadnienie ale tworzą wiedzę która nie może mieć technicznego zastosowania

Utrudnianie uzyskania ochrony - można formułować oskarżenie, żeby nie mógł ktoś zgłosić danego rozwiązania do ochrony

Strategia drzewiasta - polega na ciągłym poszerzaniu tego samego rodzaju ochrony na wszystkie możliwe, nawet drobne usprawnienia dotyczące tego samego procesu.

Strategia sieciowa - służy jeszcze pełniejszemu zabezpieczeniu własnych produktów przed naśladownictwem. Najbardziej skuteczna jest gdy posiada niejako przestrzenna postać. Strategia sieci wiąże się często z zakupem licencji mających na celu uzupełnienie, zagęszczenie sieci.

POLITYKA OCHRONY WIEDZY W PRZEDSIĘBIORSTWIE

Rodzaje polityki ochrona wiedzy:

• polityka pasywna - stosowane są w przedsiębiorstwie mają na celu eliminowanie naruszeń własnej wiedzy chronionej

• polityki pasywno-obronne - zajmują się nie tylko eliminowaniem naruszeń ale również ochronę przed cudzą istniejącą wiedzą chronioną

• polityki kompleksowe - zajmują się eliminowaniem naruszeń własnej wiedzy chronionej obroną przed cudzą istniejącą wiedzą chronioną. Zakładają obronę przed potencjalną możliwością uzyskania ochrony wiedzy przez konsumenta. W polityce kompleksowej dużą rolę odgrywa stosowanie strategii ekspansji. Polityki kompleksowe stosowane w przedsiębiorstwie można również nazywać strategiami ekspansji.

Innowacja może występować w dwóch znaczeniach:

1. rzeczowym - oznacza to wytwór materialny

2. czynnościowym - oznacza to polegająca na powstaniu tego wytworu. Może także oznaczać zmianę w sposobie postępowania lub istniejącym układzie elementów danego systemu

Inne definicje innowacji

„… szczególne narzędzie przedsiębiorców za pomocą którego ze zmiany czyni się okazja do podjęcia nowej działalności gospodarczej lub do świadczenia nowych usług” Jest ona według niego raczej pojęciem ekonomicznym lub społecznym niż technicznym

Działa w różnych aspektach

Innowacje według J. Pojetka

Twierdzi że nie ma znaczenia że produkty czy technologie (jako metody wytwarzania)znane są gdzie indziej; dla danego społeczeństwa które ich wczesniej nie znalazło są one bez wątpienia innowacjami (…) dla analizy procesów rozwojowych bardziej słuszne jest takie rozumienie „innowacji” w których innowacją jest nie tylko to co jest absolutna nowością w skali światowej ale to co jest nowością dla danej społeczeństwa.

Podział innowacji

- innowacja produktowa - dotyczaca wyrobów, procesów wszelkiego rodzaju, zmiany polegające na udoskonaleniu wyrobu, już wytworzonego bądź na rozszerzeniu struktury asortymentowej o nowy produkt, którego cechy technologiczne lub przeznaczenie różnią się znacząco od uprzednio wytworzonych. Innowacje tego typu mogą wiązać się z całkowicie nowymi technologiami, opierać się na połączeniu istniejących technologii w nowych zastosowaniach lub też na wykorzystaniu nowej wiedzy.

- innowacje procesowe (technologiczne) to zmiany w stosowanych przez organizację metodach wytwarzania, a także sposobach docierania z produktem do odbiorców. Metody te mogą polegać na dokonywaniu zmian w urządzeniach lub w organizacji produkcji, mogą też stanowić połączenie tych dwóch rodzajów zmian lub być wynikiem wykorzystania nowej wiedzy. Mogą mieć one na celu produkcję lub dostarczenie nowych lub udoskonalonych produktów które nie mogłyby być wytworzone czy tez dostarczone przy pomocy metod konwencjonalnych. Celem tych metod może być także zwiększenie efektywności produkcji lub dostarczenie istniejących produktów

Klasyfikacja innowacji zaproponowana przez Daniełowicza:

a) ze względu na obszar wiedzy czy praktyki jakiej dotyczyć mogą być:

• Innowacje techniczno technologiczne

• Innowacje artystyczne

• innowacje naukowe

• innowacje społeczne

b) według kryterium oryginalności mogą być tez

• innowacje pierwotne tj takie które polegają na praktycznym wykorzystaniu po raz pierwszy odkryć i wynalazków

• innowacje wtórne (nieoryginalne) które są zapożyczeniami np. z praktyki przemysłowej

c) według kryterium egzystencji fizycznej innowacje mogą mieć postać:

• innowacji materialnych np.: wyrób, urządzenie, dzieło sztuki

• innowacje niematerialne np.: idea, pomysł, nowa metoda. Wyrażone w twórczości, w słowach, symbolach, obrazach

d) według kryterium przewidywania zdarzeń, innowacje mogą być podzielone na:

• innowacje zaprogramowane

• innowacje niezaprogramowane

e) jeśli za podstawę klasyfikacji weźmiemy zakres powodowanych przez nie skutków innowacje możemy podzielić na:

• innowacje strategiczne tj takie które dotyczą przedsięwzięć o charakterze długofalowym

• innowacje taktyczne tj takie które dotyczą wszelkich bieżących zmian w wyrobach technologii produkcji, organizacji pracy, pozwalających podnieść efektywność gospodarowania

Etapy innowacji

Innowacja jak każdy proces przebiega w określonych etapach

„Proces innowacyjny jest to zjawisko powstawania, dojrzewania i upowszechniania tych idei technicznych, których praktycznemu zestawieniu towarzysza określone skutki ekonomiczno-społeczne.

Na tak rozumiany proces innowacyjny składają się wszystkie fazy zmian technicznych a więc inwencja (pomysł) innowacja (wynalazek) i dyfuzja (czyli upowszechnienie)\

Proces innowacji składa się z kilku etapów

Etap I. - badania podstawowe które służą rozwojowi określonych dyscyplin naukowych poprzez dokonywanie odkryć i tworzenie teorii - są źródłem idei które, mają mieć praktyczna przydatność.

Etap II - Przekształcenia idei naukowych w innowacje czyli pomysł praktycznego wykorzystania idei naukowej w rozwiązaniu praktyczno użytecznym - jest to etap tak zwanych badań stosowanych, obejmujących: studia nad rozwojem technicznym badania laboratoryjne oraz opracowanie założeń konstrukcyjnych nowego rozwiązania

Etap III - Prace rozwojowe mające na celu przekształcenie innowacji w innowację doprowadzenie do budowy prototypu, co oznacza pierwszy funkcjonujący egzemplarz nowego urządzenia

Etap IV - Prace wdrożeniowe które mają za zadania umożliwienie zastosowania na skalę przemysłową poprzez opracowanie odpowiedniej technologii wytwarzania oraz niezbędnej dokumentacji produkcyjnej i sprawdzenie ich poprawności dzięki poprawieniu serii próbnego nowego wyrobu.

Etapy procesu innowacyjnego

Całość etapów od II do IV określa się pojęciem przygotowania techniczno-organizacyjnego produkcji, które obejmuje etap perspektywicznego przygotowania produkcji tj. ustalenie założeń rozwojowych na podstawie badania stanu i tendencji rozwoju techniki oraz przygotowanie konstrukcyjne, technologiczne i organizacyjne procesu wytwarzania

Trzy poziomy rozpatrywania innowacji

- innowacje transformacyjne które są inspiracją dla całkowicie nowych projektów lub procesów wytwórczych i mają największy wpływ ekonomiczny. Innowacja transformacyjna, może tworzyć nowe rynki, wpływa na handel, umożliwia powstawanie militarnych fortun, przyczynia się do pokonania konkurencji i inspiruje nowe pokolenia. Innowacja transformacyjna często dezorganizuje tradycyjne pojęcia w organizacji, jest wynikiem działania bardzo twórczych ludzi zdecydowanych zniszczyć istniejący porządek. Innymi słowy rywalizacji musi zniszczyć istniejące produkty , aby forma pozostała konkurencyjna

- innowacje rzeczywiste - obejmujące mniejszy zakres niż innowacje transformacyjne, ale dezorganizują one znacząco ustalony porządek. Innowacja rzeczywista to nowość zarówno dla klienta, jak i producenta. Innowacje rzeczywiste stanowią często drugą generację innowacji transferowych. Są to śmiałe, nowe produkty lub usługi, rozszerzają zakres innowacji i umiejętności organizacji i wymagają często ekspertyz zewnętrznych. Wymagają one też znacznego zaangażowania zarządu firmy. Innowacja rzeczywista ma naturę generatywną, co oznacza, że inspiruje następne innowacje.

- innowacje przyrostowe - stanowiące codzienną siłę napędową zmian w większości przedsiębiorstw. Innowacja przyrostowa to ulepszenie tego co było. Wykorzystuje mniej więcej ten sam sprzęt produkcyjny, te same kanały sprzedaży na tych samych warunkach, jak usługa czy produkt sprzeda innowacji. Są produktem niezliczonych programów zarządzania jakością reengineeringu. Mogą je przeprowadzać szeregowi pracownicy. Są zrozumiałe. Nie stanowią wyzwania dla istniejącego modelu biznesu czy planu strategicznego. Nie jest wymagany udział wyższej kadry zarządzającej.

W zasadzie dwa czynniki określają poziom innowacji

• po pierwsze w jakim stopniu nowa jest innowacja

• po drugie ile może wygenerować majątku

Źródła innowacji według Petera Drukera.

Druker wyróżnia siedem źródeł okazji dla wszczynania innowacji.

• Nieoczekiwane zdarzenia

• Niezgodność między rzeczywistością a wyobrażeniem

• Pojawiające się potrzeby innowacji

• Nagłe zmiany w strukturze przemysłu lub rynku

• Zmiany demograficzne

• Zmiany w postrzeganiu w nastrojach i wartościach

• Nowa wiedza zarówno z dziedziny nauk ścisłych jak i innych

11.05.2010

1) Strategie zabezpieczenia wiedzy chronionej (Ewa dopisz to co brakuje bo ja się nie mogę z siebie rozczytać )

Strategia zabezpieczenia ochrony wiedzy

2) Badania patentowe

Szczególny rodzaj poszukiwań prowadzonych w literaturze patentowej polegający na analizowaniu zawartych w niej informacji i formulowaniu wniosków przydatnych badaczowi do

- podejmowania decyzji o wyborze kierunków poszukiwań naukowych

- rozwiązań na poziomie techniki światowej powalającym na ich ochrone patentową

- zapewnienia rezultatom prac naukowo-badawczych tzw „czystości patentowej” warunkującej możliwości komercyjnego wykorzystania tych rezultatów bez narażenia się na odpowiedzialność z tytulu naruszeń praw osób trzecich

- wykorzystania znanych rozwiązań dla realizacji własnych celów badawczych na zasadach prawa dozwolonego nasladownictwa

3) Rodzaje badań patentowych przydatnych do pracy naukowo-badawczej

a) ze względu na cel badań

• Badanie stanu techniki

• Badanie stanu prawno-patentowego rezultatu pracy naukowo-badawczej, w których wyróznia się:

• Badanie zdolności patentowej rezultatu pracy

• Badanie czystości patentowej rezultatu pracy

b) ze względu na wymagane walifikacje

• Wykonawcy badań

• inżynierskie

• profesjonalne

4) Badania stanu techniki

Powinny poprzedzać wszystkie prace naukowo-badawcze o charakterze technicznym.

Stan techniki - wszystko to co przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie pisemnej lub ustnego opisu przez stosowanie, wystawnienie lub ujawnienie w inny sposób (art. 25 ust. 2 pwp)

Cel badania - ujawnienie rozwiązań istniejących w określonej dziedzinie techniki zarówno całościowych jak i fragmentarycznych

5) Zakres czasowy

• w zależności od stopnia dynamiki rozwoju danej dziedziny techniki: 5-6 lat dla dziedzin rozwijających się dynamicznie; nieco więcej - dla dziedzin rozwijających się wolniej

• zakres terytorialny - kraje przodujące w danych dziedzinach techniki

• termin prowadzenia badań - przed rozpoczęciem badań - przed rozpoczęciem pracy naukowo-badawczej.

6) Badanie zdolności patentowej

Prowadzi się dla konkretnego rozwiazania technicznego:

• Zdolność patentowa - zespół cech które musi posiadać konkretne rozwiązanie, żeby moglo podlegać ochronie patentowej

• Wynalazek, nowość, poziom wynalazczy, przemysłowa stosowalność (???)

• Wzór użytkowy, nowość, użyteczność, charakter techniczny … kształtu, budowy lub zestawienie lub zestawienie przedmiotów o trwałej … (art. 94 pwp)

• Wzór przemysłowy, nowośc, indywidualny charakter wytworu lub jego części (art. 102 pwp)

• Cel badania - ustalenie czy rezultat pracy badawczej może być zgłoszony do ochrony prawem wyłącznym tj.

7) Badanie zdolności patentowej

• Patetem na wynalazek

• Prawem ochrony na …

• Prawem z rejestracji …

• Czasowy zakres badań …

• Zdolności patentowej …

• Terytorialny zakres badania …

• Termin prowadzenia badań …

Uwaga!!!

• Ujawnienie rozwiązania …

8) Badanie „czystości patentowej”

Stanu prawno-patentowego rozwiązania technicznego prowadzi się zawsze, gdy wynik pracy naukowo-badawczej ma być wykorzystany gospodarczo.

„Czystość patentowa” jest to zespół cech, którymi charakteryzować się musi produkt lub technologia, by mogły być bezpiecznie wprowadzoną do obrotu gospodarczego bez obawy o naruszenie praw wyłącznych osób trzecich i naruszenie zasad uczciwej konkurencji.

Cel badania, ustalenie czy, wprowadzenie na rynek wyrobu lub przemysłowe zastosowanie technologii nie narazi stosującego lub sprzedającego naodpowiedzialność prawną z powodu naruszenia praw osób trzecich.

9) Badanie czystości patentowej

Zakres terytorialny badania - kraje, w którym rozwiązanie ma być stosowane i/lub, w których ma być wprowadzone na rynek.

Zakres czasowy badania - odpowiednio do czasu trwania praw wyłącznych w kraju stosowania, najczęsciej 20 lat dla wynalazku i 25 lat dla wzoru przemysłowego, wzory użytkowe - w Polsce: 10 lat.

Termin prowadzenia badania: po zakończeniu pracy naukow-badawczej, a przed zaoferowaniem

Zastosowania.

10) Rodzaje badań ze względu na kwalifikacje ich wykonwacy

a) inżynierskie - wystarczające dla badań stanu techniki

• Najważniejsza jest wiedza techniczna, dlatego powinny być wykonywane przez specjalistów technicznych źródła do prowadzenia badań - bazy patentowe, literatura techniczna

• Niezbędne etapy pracy z wykorzystaniem bez patenowych

• Określenie celu badań, zakresu czasowego i terytorialnego, zakresu przedmiotowego (MPK, słowa kluczowe) lub podmiotowego (nazwa firmy, nazwiska twórców)

• Sformułowanie pytań wyszukiwawczych

• Wyselekcjonowanie dokumentów do analizy

• Przeprowadzenie analizy zawartych w dokumentach rozwiązań technicznych i sformułowanie wniosków w jakim kierunku, powinny zmierzać prace badawcze

b) profesjonalne - niezbędne dla ustalenia zdolności i „czystości patentowej” konieczna umiejętność interpretowania zakresu ochrony udzielonych patentów

• źródła do prowadzenia badań

• bazy patentowe uzupełnione informacjami źródłami postaci rocznych wykazów udzielonych patentów według klasyfikacje i wykazów imiennych, rejestry patentowe

• orzecznictwo, komentarze prawne

11) Metody badań patentowych

• metoda przedmiotowa - według klasyfikacji lub kilku słów kluczowych

• metoda podmiotowa - według nazw firm lub nazwisk twórców

• matoda patentów analogów - według dat pierwszeństwa

• metoda mieszana - z wykorzystaniem elementów każdej z wyżej wymienionych metod

12) Rys. Schemat badań stanu techniki

13) Procedura badania stanu techniki i kierunków jej rozwoju

I. Ustalenie przedmiotu badań

II Ustalenie celu badania

III Ustalenie programu badania

A zakres terytorialny

B zakres przedmiotowy

C czasowego

IV Poszukiwania literaturowe

A literatura patentowa

B literatura ogólnotechnniczna

V Analiza zebranego materiału

VI Wnioski

VII Sprawozdanie (zawiera)

- cel

- zakres przebadanych materiałów

- wykazu znalezionych materiałmów

- analizę zebranych materiałów

- wnioski wyprowadzone z analizy

18.05.2010

1) Badania patentowe.

Rozwój techniki przedsiębiorstwa czy kraju należy nie tylko od posiadania własnych oryginalnych rozwiązań technicznych ale także od umiejętności z korzystania z doświadczeń i osiągnięć uzyskanych przez innych.

Dla postępu technicznego istota jest więc twórcza i orygninalna praca zwłaszcza udokumentowana i chroniona patentami oraz znajomośc stanu techniki na świecie zwłaszcza w państwach wiodących w danej specjalności. W tych celach oprócz studiów technicznych i praktyki zawodowej oraz korzystania z informacji naukowo - technicznej bada się również dokumentację patentową stanowiącą podstawę badań patentowych.

2) Badaniami patentowymi - nazywamy zespół czynności prowadzonych w określonym celu związanych z zadaniami podmiotów gospodarczych w zakresie wynalazczości i zapewniających właściwy rozwój postępu technicznego

3) Główne cechy badań patentowych

1. ustalenie na podstawie informacji patentowej naukowej lub technicznej stanu i kierunków rozwojowych techniki oraz zakresu jej ochrony prawnej w dziedzinie dzialalności tych jednostek

2. ustalenie kierunków polityki patentowej zarówno wlasnej, jak i firm konkurencyjnych

3. Porównywanie własnych zamierzeń w zakresie postępu technicznego, produkcji handlu z uzyskanymi na podstawie tych ustaleń danymi

4. wykorzystanie tych danych w pracach badawczo - rozwojowych produkcji i handlu w celu stosowania przodujących w świecie osiągnięć technicznych

5. zapewnienie własnym wynalazkom i wzorom użytkowym ochrony prawnej w kraju i za granicą

6. ustalenie ewentualnych przypadków naruszania przez osoby trzecie uzyskanej ochrony prawnej

7. zapobieganie naruszaniu praw ochronnych osób trzecich przez własne opracowania techniczne

4) Poszukiwania patentowe

Celem wyszukiwań patentowych jest zebranie, zależnie od celu i rodzaju badania, odpowiedniej literatury patentowej lub naukowej, technicznej, dotyczącej badanego przedmiotu. Na wstępie należy określić przedmiot badania na tym etapie, zwany przedmiotem wyszukiwania, przez podanie jego charakterystyki np. technicznej. Określenie przedmiotu badania wynika z celu badania.

Zależnie od rodzaju badania przedmiot wyszukiwania może określić dokładniej przez rozdzielenie go na zespoły, podzespoły, elementy, części znormalizowane lub operacyjne zabiegi, czynności i inne warunki techniczne albo na składnik chemiczny - ilościowy lub jakościowy.

5) Z kolei ustala się listę państw, w których będzie się przeprowadzać wyszukiwania. Na podstawie obowiązującego ustawodawstwa patentowego wybranych państw ustala się:

1. rodzaje ochrony patentowej (patent, wzór użytkowy, itp.)

2. rodzaje patentów (główne, dodatkowe, zależne)

3. okres ochrony patentowej

4. klasyfikację patentową

Ewentualnie należy ustalić w jakiej literaturze naukowo - technicznej będzie się przeprowadzać wyszukiwania. Ważne jest również ustalenie okresu w jakim będzie się poszukiwało literatury - przeważnie do kilkunastu lat wstecz od daty wyszukiwanie.

Po ustaleniu tych wszystkich czynności przeprowadza się wyszukiwania w literaturze z reguły patentowej ewentualnie naukowo - technicznej (prace naukowe, czasopisma, książki, literatura firmowa)

6) Poszukiwania w literaturze przeprowadza się dwiema metodami: podmiotową i przedmiotową. Wybór metody zależy od rodzaju badania oraz możliwości zebrania odpowiedniej literatury.

1. Metoda podmiotowa zwana również imienną stosowana jest wtedy kiedy są znane np. produkujące na świecie firmy, firmy konkurencyjne właścicieli patentów (wzorów użytkowych). Bardzo przydatna jest tutaj literatura firmowa (katalogi, prospekty) Na podstawie tych danych wyszukuje się w wykazach rozwiązań (patentów) wybranych państw udzielonych im patentów (wzorów użytkowych), dotyczących przedmiotu wyszukiwania.

2. Metoda przedmiotowa, tzw. metoda klas, polega na wyszukiwaniu w wybranych państwach, na podstawie dokładnie ustalonej klasyfikacji patentowej, opisów patentów (wzorów użytkowych) dotyczących przedmiotu poszukiwania. Warunkiem prawidłowego przeprowadzenia wyszukiwania jest kompletność zbiorów opisów patentowych w danej klasie patentowej (podklasie, grupie, podgrupie, itd.). Metodę tę stosuje się wtedy, kiedy nie można ustalić firm - właścicieli patentów (wzorów użytkowych).

7) Badania stanu techniki i jej kierunków rozwojowych

Badania przeprowadza się:

1. dla ustalenia kierunków rozwojowych w określonej dziedzinie techniki, pokrywającej się z zakresem działania jednostki. Wynik tych badań powinny być brane pod uwage przy opracowniu planów rozwoju techniki dla określonej jednostki

2. dla ustalenia kierunków rozwojowych określonego zagadnienia technicznego. Badania te prowadzone są podczas precyzowania założeń nowej konstrukcji procesu technologicznego, prac naukowo-badawczych, itp. I mają na celu ujawnienie najnowocześniejszych rozwiązań oraz przewidzenie tendencji rozwoju w perspektywie najbliższych lat

3. na etapie opracowania projektu i mają na celu dostarczenie konstruktorowi technologowi opracowującemu projekt materiałów obrazujących najbardziej nowoczesne rozwiązania zagadnienia z uwzględnieniem zakresu ochrony patentowej tych rozwiązań. Znajomośc stanu techniki jest niezbędna przy okresleniu nowości rozwiązania lub jego części oraz postępu w stosunku do istniejącego stanu techniki.

8) Jak zarządzać wiedzą:

1. model zasobowy

• techniki i metody zarządzania

• techniki i metody zarządzania

1. model japoński

• techniki i metody zarządzania

• techniki i metody zarządzania

1. model autorski

• techniki i metody zarządzania

• techniki i metody zarządzania

9) Model zasobowy opiera się na koncepcji klasycznych kompetencji i umiejętności. Traktuje wiedzę jako najważniejszy zasób (warunkiem efektywnego zarzadzania jest współdziałanie tych elementów) (RYS)

10) Model japoński - opiera się na zasadzie „spirali wiedzy”, polega na powtarzaniu cyklów konwencji wiedzy (RYS)

11) Autorski model - polega na polączeniu i wykorzystaniu różnych modeli. Wykorzystuje doświadczenie oraz wymiane informacji (RYS)

12) Przykład modelu zarzadzania opracownay na celu doboru polityki patentowej dla nawęglania próźniowego (RYS)

13) Zasady wyboru „Niszy” dla nawęglania próźniowego na podstawie rozpoznania stanu techniki.

14) Strategia zarządzania (RYS)

15) W zależności od zastosowania strategii wyrożnia się następujące modele zarządzania wiedzą:

• model kompleksowej polityki zarządzania - wykorzystuje wszystkie rodzaje startegii

• model aktywnej polityki zarządzania - wykorzystuje wyłącznie strategie aktywne

• model obronnej polityki zarządzania - wykorzystuje wyłącznie strategie obronne

• model pasywnej polityki zarządzania - wykorzystuje wylącznie pasywne strategie

16) Przyklady mieszanego modelu zarządzania (RYS)

17) Ostateczny ksztalt modelu zarzadzania zaelży od przyjęctych starategii innowacyjnych

• ofensywnej

• defensywnej

• imitującej

• niszy

• zmiany użyteczności znanego produktu(wyrobu)

• zależnej

18) Przykład doboru modelu zarządzania z uwzględnieniem ofensywnej strategii innowacyjnej

Realizyje go ten kto:

• dąży do osiągnęcia pierwszeństwa w badaniach naukowych rozwojowych

• wprowadza nowe produkty i stosuje pionierskie technologie

Do realizacji wykorzystuje się model kompleksowej polityki zarządzania

19) Przykład doboru modelu zarządzania z uwzględnieniem defensywnej strategii innowacyjnej

Realizyje go ten kto:

• Podąża za pionierem

• Śledzi rezultaty jego prac badawczych i wykorzystuje je

• Unika blędów, które zostaly popelnione

Do realizacji wykorzystuje się model kompleksowej polityki zarządzania

20) Przykład doboru modelu zarządzania z uwzględnieniem imitującej strategii innowacyjnej

Realizyje go ten kto:

• Podąża za nowatorskimi rozwiazaniami (w dłuższym okresie czasu)

• Nie konkuruje z pioniorem ale chętnie korzysta z jego wiedzy

Do realizacji wykorzystyje się model aktywno- pasywny polityki zarządzania

21) Przykład doboru modelu zarządzania z uwzględnieniem strategii innowacyjnej wykorzystującej „NISZE”

Realizyje go ten kto:

• Zidentyfikował nisze (ma do rozwiązania nowy problem)

Do realizacji wykorzystuje się model kompleksowej polityki zarządzania

22) Przykład doboru modelu zarządzania z uwzględnieniem strategii innowacyjnej, polegającej na zmianie użyteczności znanego produktu

Realizyje go ten kto:

• Zaproponaował wykorzystanie znanego produktu (wyrobu) do rozwiaznia nowego problemu

Do realizacji wykorzystyje się model aktywno- pasywny polityki zarządzania

23) Przykład doboru modelu zarządzania z uwzględnieniem zależności strategii innowacyjnej

Realizyje go ten kto:

• Świadomie decyduje się na rolę kooperanta

• Korzysta ze znanych wynikow prac naukowo-badawczychale nie inicjuje zmian i nie wprowadza udoskonaleń na wlasna rękę

Do realizacji wykorzystuje się model pasywnej polityki zarządzania

24) Według M. I. Steina

„tworczość to proces prowadzący do nowego wytworu, który jest akceptowalny jako uzyteczny lub do przyjecia dla pewniej grupy w pewnym okresie

25) Można wyróźnić dwa rodzaje twórczości:

• twórczośc pierowtna - która polega na spontanicznej pozbanionej wysiłku aktywności czlowieka przejawiającej się w zwyklych sprawach życiowych w chwilach natchnienia, inspiracji, zaciekawienia. Taka twórczośc jest jest cechą wielu ludzi nie znajduje jednak odzwierciedlenia wybitnych osiągnięciach tworczych w w ynalazkach czy odkryciach

• twórczośc wtórna - która jest oparta na specjalnych uzdolneniach i talentach wymaga pracowitości, dyscypliny, cierpliwości i opanowania techniki i narzędzi pracy. Taka twórczośc znajduje wraz w wytworach o dużej warości naukowej lub artystycznej, spelniające ostre kryteria w danej dziedzinie

26) Twórczośc pierowtna - jest konieczną fazą twórczości wtórnej

Oba rodzaje twórczości (we właściwym powiązaniu i odpowiedniej kolejności) według Maslowa łączy twórczośc zintegrowana. Dzięki niej powstają wielkie dziela sztuki wybitne wynalazki i odkycie naukowe

Poprzez twórcze myslenie można pozyskać można pozyskać róźne warianty rozwiązań potrzeb i problemów. Pomocne może być zatem w momentach w których tradycyjne metody rozwizania konkretnego problemu zostały wykorzystane i nie przyniosły zamirzonego rezultatu

27) Etapy tworczego myślenia

1. poszukiwanie celu (określenie miejsca problemowego)

2. ustalenie faktow (zbieranie wszelkich informacji związanych z danym problemem )

3. znalezienie problemu (zdefiniowanie prblemu w możliwie jak najbardziej produktywny sposób)

4. ustalenie koncepcji (ukierunkowanie poszukiwania potencjalnych rozwiązań)

5. znalenienie rozwiązania (wybór rozwiązania umożliwiającego rozstrzygnięcie problemu

6. znalezienie akceptacji (wprowadzenie wybranego rozwiązania w życie )

28) Etapy twórczego myślenia (tworczego rozwiąznia problemów)

Choć proces rozwiązania problemów zakłada 6 etapów, nie konieczne jest realizowanie wszystkich.

W każdym z nich wykorzystuje się natomiast dwa typy procesu myślenia:

• myślenie rozbieżne (wstępne poszukiwanie)

• myślenie zbeżne (uściślenie)

29) umiejętności niezbedne w działaniu twórczym:

• umiejętność przełamywania nawykowych sposobów postrzegania sytuacji

• zadaniowychzdolnośc do eksponowania nieświadomości do zgłaszania pomysłów nawet gdy wydają się słabo uzasadnione

• umiejętność zwracania uwagi na innych, zdolność do postrzegania emocji, postaw, myśli, i działań członków grupy

• zdolnośc postrzegania zróżnicowanych własności i funkcji obiektów, zdarzeń zjawisk i procesów oraz ich wzajemnych związków i uwarunkowań

• zdolnośc do poddawania w wątpliwość do uzyskania dystansu emocjonalnego i intelektualnego do tego co oczywiste i pewne

• umiejętnośc szybkiego i adekwatnego dostosowania się do nowych sytuacji

• zdolnośc do myślenia abstrakcyjnego do przechowywania od szczegółowego do ogólnego oraz do wprowadzania ładu i jasności w postrzeganie i interpretację rzeczy zlożonych

• umiejętnośc „próbowania inaczej” wybierania nieoczekiwanych i trudnych do spostrzegania możliwości

• umiejętnośc sięgania po analogię dostrzegania zbierzności i podobieństw między obiektami, zjawiskami, procesami, pozornie odległymi

• zdolnośc do skutecznego posługiwania się intuicją umiejętnośc realizowania jej różnorodnych form i przejawów rozumienie sposobów jej rozwijania i umacniania

• umiejętnośc przezwyciężania niedostatków środkow i zdolności i urzeczywistniania twórczości w rożnych postaciach

30) Zasady Twórczego myślenia

• zasada odroczonego wartościowania - tymczasowo nie oceniamy pomysłów

• zasada wilości - im więcej pomysłów rozwiązań danego problemu, tym lepiej bez względu na to czy wszystkie okażą się przydatne

• zasada kombinacji pomysłów - należy stymulować wlasne myślenie poprzez (???) różnych pomysłów uzyskujemy wówczas (???) efekt synergii

• zasada stosowania analogii - analogie pomiędzy postawionym problemem a zajwiskiem przyrody czy najbliższego otoczenia mogą prowadzić do jego rozwiązania

• zasada wolnych skojarzeń - należy dać swobodę swoim myślom wskazane jest swobodne korzystanie z intuicji przeczuć spekulacji myślowych

Pytania z I kolokwium
1) zdolność do czynności prawnych i oświadczenie woli
2) Wiedza KNOW-HOW
3) Kryteria zdolności patentowej
4) Autorskie prawo majątkowe
5) Hierarchizacja kropkowa
6) Licencja przymusowa
7) Wiedza chroniona i jawna
8) Zdolność prawna
9) autorskie prawa osobiste
10) ograniczenia praw
11) MPKC (opis działań)
12) Licencja otwarta
13) formy czynności prawnych, przedstawicielstwo ustawowe
14) rodzaje aktów prawnych, podział dóbr niematerialnych
15) ograniczenia praw autorskich
16) Formy prawa ochronnego na podstawie prawa własności
17) umowa licencyjna i podział grup licencyjnych
18) Licencja dorozumiana  
19). procedura ubiegania się o patent europejski 
20) zasady hierarchizacji kropkowej 
21). charakterystyka wzoru przemysłowego, zasady udzielania ochrony 
22). charakterystyka strategii obronnej

23) procedura ubiegania się o patent międzynarodowy 
24) strategie pasywne 
25) znaki towarowe: podział i ochrona 
26) symbolika MPK

27) zasady systemu klasyfikacji MKP 

28) dokumentacja patentowa 
29) strategie pasywne

30) wymień pomocniczą literaturę (dokumentację) patentową 
31) symbole mkp (zasady rozpoznania symboli klasyfikacji mkp) 
32) strategie obrony

33) bazy patentowe 
34) hierarchiczny system kropkowy 
35) strategie ekspansji 
36) strategie cząstkowe zabezpieczania i korzystania z wiedzy chronionej 
37) strategie ochrony omówić i ukazać jakie możliwości daje 
38) proces tworzenia polityki ochrony wiedzy

39) na czym polega hierarchizacja kropkowa (poziom występowania, zasady doboru) 

40) charakterystyka strategii obronnej 
41) wymień elementy skł. dokumentacji zgłoszeniowej przy ubieganiu się o patent 
42) etapy postępowania przy tworzeniu polityki ochrony wiedzy 
43) bazy patentowe (ogólny podział i zasady korzystania)

44) charakterystyka hierarchizacji ataku (ekspansywna) 
45) zasada tworzenia zastrzeżeń patentowych 
46) znaki towarowe (definicja, rodzaje, podstawowa charakterystyka) 
47) informacja patentowa (co to jest, w jakim celu i gdzie się wykorzystuje) 

48) zasady ochrony topografii układu scalonego
49) symbolika i zasady rozpoznawania symboli 
50) charakterystyka strategii pasywnej 
51) elementy składowe opisu patentowego 
52) co to jest oznaczenie geograficzne i zasady ochrony 

53) jakie znasz sposoby przeciwdziałania naruszeniom praw wyłącznych
54) oświadczenie woli, wady oświadczeń woli 
55) Różnice pomiędzy znakiem towarowym a oznaczeniem geograficznym 
56) Definicja prawa ochronnego i ograniczenia praw ochronnych 
57) Procedura światowa uzyskania patentu 
58) Wiedza jawna chroniona 
59) Różnice między własnością intelektualną a przemysłową 
60) Różnice między patentem a wzorem użytkowym 
61) Procedura europejska uzyskania patentu 
62) zdolność do czynności prawnej i ich rodzaje 

63) Wiedza know-how
64) Procedura krajowa uzyskania patentu 
65) Różnice między wiedzą wolną a chronioną (charakterystyka i podstawowe różnice) 
66) Zasada ochrony topografii układu scalonego 
67) Wymień formy czynności prawnej i omów je Wiedza tajna chroniona

33

Rejestracja po badaniu:

- wynalazki

- wzory użytkowe

(ma silniejsze prawa ramowe, nie ma odchyleń, odnosi się do kategorii o wyższej randze)

Bezpośrednie

Eliminowanie naruszeń własnych praw

Ochrona przed cudzą wiedzą ograniczoną (istniejącą)

Ochrona przed cudzą wiedzą chronioną (potencjalną)

Pośrednie

Objęta tajemnicą (know - how):

- nie zgłoszone do ochrony wynalazków

- osiągnięcia naukowe projekty techniczne

- programy komputerowe i bazy danych nie będące utworami

Prawo autorskie (bez rejestracji)

- utwory naukowe opracowane o charakter dydaktyczny

- programy komputerowe bazy danych (będzie utworem)

Prawo własności przemysłowej

(Rejestracja w Urzędzie Patentowym)

Jawna Chroniona

Ochrona własności intelektualnych

Wolna:

- ogólnie dostępna, podręcznikowa

- opublikowanie a nie zgłoszenie do ochrony rozwiązania nauk - technicznego (wynalazki, układy scalone itp.)

Wiedza uczelni

Rejestracja bez badania:

- wzory przemysłowe

- topografia układów scalonych (przyjęto założenie, że skoro tych rozwiązań jest dużo, to niech się martwią strony i większy nacisk na twórcę, mniejszy jest nałożony na Urząd Patentowy; nie bada tego ze względu na występujące nowości)

---