Badanie socjometryczne
Badanie socjometryczne zostało przeprowadzone 16 grudnia 2009 roku w Szkole Podstawowej nr 34 w Olsztynie. Badana klasa liczy 26 osób, w tym 11 dziewcząt i 15 chłopców. W dniu badania była 100% frekwencja. Uczniowie byli zainteresowani badaniem i chętnie współpracowali. Dzieci dbały o to, aby badanie było indywidualne i tajne. Nie chciały, żeby kolega z ławki zobaczył ich odpowiedzi. Nie było problemu ze zrozumieniem pytań. Całość badania trwała ok. 10 minut. Zadaniem uczniów było udzielenie wypowiedzi na 2 pytania: 1) Z kim najczęściej z klasy spędzałbyś czas na przerwie?
2) Kogo z klasy nie zaprosiłbyś na urodziny?
Do każdego z pytań mogły podać po 2 osoby z klasy.
ILOŚCIOWA ANALIZA MATERIAŁU
SOCJOMETRYCZNEGO
Wskaźniki indywidualne.
Wskaźniki indywidualne pozwalają określić nam jakąś jednostkę w w stosunku do pozostałych członków grupy własnej lub członków grup innych.
Podstawowym założeniem tych wskaźników jest twierdzenie, że takie zmienne, jak popularność jednostki w grupie, stopień jej akceptacji, sympatia czy antypatia, są proporcjonalne do ilości otrzymanych wyborów od pozostałych członków grupy w odpowiedzi na pytanie mierzące te zmienne. Im większa jest jego wartość tym dana osoba jest bardziej lubiana w grupie.
Pozycja jednostki w grupie ze względu na liczbę wyborów pozytywnych:
Liczba osób wybierających osobę X
PWx=
N-1
0,00 ≤ (PWx) ≤ 1,00
Gdzie:
N - oznacza ilość wszystkich członków w grupie. W mianowniku ułamka występuje
N - 1, a nie samo N, gdyż wyklucza się możliwość wybrania lub odrzucenia siebie samego.
W zależności od kryterium (rodzaju pytania) wskaźnik ten może być miarą popularności, przywództwa, stopnia akceptacji i innych zmiennych
Pozycja jednostki w grupie ze względu na liczbę wyborów negatywnych:
Liczba osób odrzucających osobę X
POx=
N-1
0,00 ≤ (POx) ≤ 1,00
Jest to wskaźnik analogiczny do wskaźnika pierwszego, z tą tylko różnicą, że pod uwagę bierzemy ilość otrzymanych wyborów negatywnych. W przeciwieństwie do wskaźnika pozytywnego im większa jest jego wartość, tym dana osoba jest mniej lubiana przez pozostałych członków grupy.
Pozycja jednostki w grupie ze względu na liczbę otrzymanych wyborów pozytywnych i negatywnych łącznie:
Ze względu na to, że wymienione wskaźniki są przeciwstawne, można z nich utworzyć trzeci wskaźnik, pozwalający na określenie względnej przewagi popularności czy niepopularności. Status ten wyraża się wzorem: status pozytywny minus status negatywny
PW - 0x = PWx - POx ,
- 1,00 ≤ (PWx - Ox) ≤ 1,00,
Przy czym:
PWx - Ox = - 1,00 jest wskaźnikiem całkowitego odrzucenia osoby X (wszyscy ją odrzucają)
PWx - Ox = 0,00 jest wskaźnikiem oceny kontrowersyjnej osoby X (ta sama liczba osób ją wybiera i odrzuca),
PWx - Ox = 1,00 jest wskaźnikiem całkowitej akceptacji osoby X (wszyscy ją wybierają).
N = 26
L.p. |
Status pozytywny |
Status negatywny |
Status mieszany |
1 |
0,04 |
0,00 |
0,04 |
2 |
0,04 |
0,09 |
- 0,05 |
3 |
0,04 |
0,12 |
- 0,08 |
4 |
0,04 |
0,09 |
- 0,05 |
5 |
0,09 |
0,16 |
- 0,21 |
6 |
0,04 |
0,00 |
0,04 |
7 |
0,00 |
0,00 |
0,00 |
8 |
0,04 |
0,00 |
0,04 |
9 |
0,00 |
0,00 |
0,00 |
10 |
0,09 |
0,2 |
- 0,11 |
11 |
0,2 |
0,04 |
0,16 |
12 |
0,00 |
0,2 |
- 0,2 |
13 |
0,04 |
0,24 |
- 0,2 |
14 |
0,16 |
0,00 |
0,16 |
15 |
0,2 |
0,00 |
0,2 |
16 |
0,04 |
0,00 |
0,04 |
17 |
0,12 |
0,09 |
0,03 |
18 |
0,09 |
0,00 |
0,09 |
19 |
0,09 |
0,04 |
0,05 |
20 |
0,09 |
0,09 |
0,00 |
21 |
0,12 |
0,16 |
- 0,04 |
22 |
0,04 |
0,24 |
- 0,2 |
23 |
0,09 |
0,24 |
- 0,15 |
24 |
0,12 |
0,00 |
0,12 |
25 |
0,12 |
0,09 |
0,03 |
26 |
0,09 |
0,04 |
0,05 |
Wskaźniki grupowe.
Wskaźnik spoistości grupy:
Liczba wyborów wzajemnych (par)
SG =
C2
0,00 ≤ SG ≤ 1,00,
Gdzie: C2 - liczba możliwych wyborów wzajemnych
dla ograniczonej liczby wyborów:
dN
C2 =
2
Gdzie: d - dopuszczalna liczba wyborów.
2 ∙ 26
C2 = = 26
2
20
Par = 20 SG = = 0,77
26
Wskaźnik integracji grupy:
Wskaźnik ten informuje o liczbie osób przez nikogo nie wybranych. Im większa jest liczba osób pozostających poza polem zainteresowań grupy, tym niższy jest stopień integracji.
1
IG =
Liczba osób izolowanych
1
Wybory pozytywne: I = = 0,33
3
1
Wybory negatywne: I = = 0,10
10
Wskaźniki dla podgrup.
Do celów badawczych klasę V e będącą jedną grupą młodych ludzi podzieliłam na dwie podgrupy:
podgrupę dziewczynek - 11
podgrupę chłopców - 15
Tabela 2. TABELA POMOCNICZA DO OBLICZANIA WSKAŹNIKÓW STRUKTURY PODGRUPY
|
Wybory otrzymane przez podgrupę a |
Wybory otrzymane przez podgrupę b |
Razem wybory oddane |
Wybory oddane przez podgrupę a |
Ca -a 31 |
Ca -b 13 |
Ca 44 |
Wybory oddane przez podgrupę b |
Cb -a 21 |
Cb - b 39 |
Cb 60 |
Razem wybory otrzymane |
C-a 52 |
C-b 52 |
Ct 104 |
Gdzie:
a -liczba dziewczynek
b - liczba chłopców (N - a)
Ca - a - liczba wyborów oddanych przez członków podgrupy a na członków podgrupy a
Ca - b - liczba wyborów od członków podgrupy a do członków podgrupy b
Cb - a - liczba wyborów od członków podgrupy b do członków podgrupy a
Cb - b - liczba wyborów oddanych przez członków podgrupy b w obrębie własnej podgrupy
Ca - ogólna liczba wyborów oddanych przez podgrupę a
Cb - ogólna liczba wyborów oddanych przez podgrupę b
C-a - ogólna liczba wyborów otrzymanych przez podgrupę a
C- b - ogólna liczba wyborów otrzymanych przez podgrupę b
Ct - ogólna liczba wyborów dokonanych i otrzymanych dla całej grupy.
1) Wskaźnik Preferencji Podgrupy:
Dla dziewcząt:
Ca-a(N-a)
IP = Ca-b(a-1)
31 ∙ (26-9) 527
IP = = = 4,05
13 ∙ (11-1) 130
Dla chłopców:
Cb-b(N-b) 585
IP= = = 41,8
Cb-a(b-1) 14
2) Wskaźnik Rozdwojenia Podgrupy
Dla dziewcząt:
Ca-a * Ct 3224
IC= = = 1,4
Ca * C-a 2288
Dla chłopców:
Cb-b * Ct 4056
IC= Cb * C-b = 3120
3) Wskaźnik Spoistości Podgrupy:
Dla dziewcząt: O(Ca-a* C-a)
ICO = = 43,3
a * Ca
dla chłopaków:
O(Cb-b* C-b)
ICO = = 47,32
b * Cb
Gdzie O - oznacza liczbę wyborów otrzymanych przez drugą grupę od pierwsze
Skala Sympatii i Skala Antypatii oraz Socjometryczna Skala Akceptacji.
Skala sympatii i antypatii służy do określenia pozycji dowolnego ucznia w danej klasie.
To, jaką wagę możemy przypisać do określonej liczby otrzymanych wyborów przez daną jednostkę, zależy od trzech czynników:
liczebności danej grupy, czyli od tego ile osób mogło dokonać wyborów,
od liczby dozwolonych wyborów
od liczby kryteriów ( lub pytań wchodzących w skład jednego kryterium) zastosowanych w badaniu.
Liczba wyborów otrzymanych
Względna Pozycja = d * (N - 1)
Gdzie:
N - liczba osób w klasie
D - liczba dozwolonych wyborów lub przeciętna liczba wyborów przypadających na członka grupy.
Za podstawę obliczeń kryterium pozytywnego przyjęłam dane uzyskane w pytaniu pierwszym i drugim, natomiast kryterium negatywnego dane uzyskane w pytaniu trzecim.
Lp. |
Wybory pozytywne d-3 |
Wybory negatywne d-3 |
1 |
0,04 |
0,00 |
2 |
0,04 |
0,08 |
3 |
0,04 |
0,12 |
4 |
0,04 |
0,08 |
5 |
0,08 |
0,16 |
6 |
0,04 |
0,00 |
7 |
0,00 |
0,00 |
8 |
0,08 |
0,00 |
9 |
0,00 |
0,00 |
10 |
0,08 |
0,2 |
11 |
0,2 |
0,04 |
12 |
0,00 |
0,2 |
13 |
0,04 |
0,24 |
14 |
0,16 |
0,00 |
15 |
0,2 |
0,00 |
16 |
0,08 |
0,00 |
17 |
0,12 |
0,08 |
18 |
0,08 |
0,00 |
19 |
0,08 |
0,04 |
20 |
0,08 |
0,08 |
21 |
0,12 |
0,16 |
22 |
0,04 |
0,24 |
23 |
0,08 |
0,24 |
24 |
0,12 |
0,00 |
25 |
0,12 |
0,08 |
26 |
0,08 |
0,04 |
Koncepcję umożliwiającą dokonanie waloryzacji poziomów socjometrycznych wprowadził do literatury U. Bronfenbrenner, który obliczył przy pomocy rachunku prawdopodobieństwa tzw. krytyczne wartości statusów socjometrycznych. Zestawił on w specjalnej tabelce odnoszącej się do grup o liczebności od 10-50 osób dla najczęściej spotykanych sytuacji badawczych dwie wartości liczbowe: tzw. górną wartość krytyczna i dolną wartość krytyczną. Górna wartość krytyczna informuje nas, że osoba, która otrzymała daną ilość wyborów socjometrycznych, nie otrzymała ich w sposób przypadkowy. Tym osobom proponuje przypisać „wysoki status socjometryczny”. Dolna wartość krytyczna pozwala na wyselekcjonowanie osób, które otrzymują także w sposób nieprzypadkowy małą liczbę wyborów socjometrycznych. Tym osobom proponuje przypisać „status niski”.
Pełna tabela Bronfenbrennera wygląda następująco:
Tabela 3. Tabela Bronfenbrennera - KRYTYCZNE WARTOŚCI STATUSÓW SOCJOMETRYCZNYCH DLA GRUP
Liczba wyborów dozwolonych w każdym kryterium (lub średnia dla grupy) |
Jedno kryterium |
Dwa kryteria |
Trzy kryteria |
||||||
|
Średnia |
Niski status |
Wysoki status |
Średnia |
Niski status |
Wysoki status |
Średnia |
Niski status |
Wysoki status |
1 2 3 4 5 |
1 2 3 4 5 |
- - 0 0 1 |
4 6 7 8 9 |
2 4 6 8 10 |
- 0 1 2 4 |
6 9 11 13 16 |
3 6 9 12 15 |
0 1 3 5 9 |
8 12 15 18 22 |
Przy wyznaczeniu skali sympatii posłużę się danymi otrzymanymi w pytaniu pierwszym i drugim ankiety, natomiast w wyznaczeniu skali antypatii posłużę się danymi z pytania drugiego.
Tak, więc dla skali sympatii statusy krytyczne wynoszą:
osoby o niskim statusie (N) - 0 wyborów
osoby o statusie niższym od przeciętnego (-X) - 1, 2 wyborów
osoby o statusie przeciętnym (X) - 3, 4, 5 wyborów
osoby o statusie wyższym niż przeciętny (+X) - 6,7,8 wyborów
osoby o statusie wysokim (W) - 9 i więcej wyborów.
Natomiast dla skali antypatii statusy krytyczne wynoszą:
osoby o niskim statusie (N) - 0 wyborów
osoby o statusie niższym od przeciętnego (-X) - 1,2 wybory
osoby o statusie przeciętnym (X) - 3, 4, 5 wyborów
osoby o statusie wyższym niż przeciętny (+X) - 6, 7, 8 wyborów
osoby o statusie wysokim (W) - 9 i więcej wyborów.
Skalę sympatii i antypatii skombinowano tak, że w efekcie otrzymaliśmy macierz 25-elementową:
Pozycja na skali antypatii
+ |
N |
-X |
X |
+X |
W |
W |
A0 |
A1 |
A1 |
P1 |
P0 |
+X |
A2 |
A2 |
X |
P1 |
P1 |
X |
I2 |
X |
X |
X |
O1 |
-X |
I1 |
I1 |
X |
O2 |
O1 |
N |
I0 |
I1 |
I2 |
O2 |
O0 |
Pozycja na
Skali sympatii
Macierz uporządkowano i rozwinięto w ten sposób, aby otrzymać nawą skalę zmieniającą się od najbardziej przychylnego stosunku członków klasy do danego ucznia, do najbardziej nieprzychylnego, wrogiego.
Powstały w ten sposób nowe kategorie jakościowe, przy czym każda z nich ściśle definiowana przez pozycję jednostki na skali sympatii i skali antypatii.
Tabela 4. Kryteria i kategorie do oceny popularności mierzonej Socjometryczną Skalą Akceptacji według M. Pilkiewicza (1973)
Lp. |
Pozycja na skali SS SAnt |
Pozycja na Skali Akceptacji Podkategorie szczegółowe |
Pozycja na Skali Akceptacji Kategorie główne |
1 2 3 4 5 |
W N |
A0 - wybitna akceptacja |
A Akceptacja |
|
W -X W X |
A1 - silna akceptacja |
|
|
+X N +X -X |
A2 - słaba akceptacja |
|
6 7 8 9 10 |
+X -X X -X X X X +X -X X |
X - przeciętność |
X Przeciętność
|
11 12 13 14 |
+X +X +X W W +X |
P1 - silna polaryzacja |
P Popularyzacja Akceptacji |
|
W W |
P0 - wybitna polaryzacja |
|
15 16 17 18 19 20 |
X N N X |
I2 - słaba izolacja |
I Izolacja |
|
-X -X -X N N -X |
I1 - silna izolacja |
|
|
N N |
I0 - wybitna izolacja |
|
21 22 23 24 25 |
-X +X N +X |
O2 - słabe odrzucenie |
O Odrzucenie |
|
X W -X W |
O1 - silne odrzucenie |
|
|
N W |
O0 - wybitne odrzucenie |
|
Skala sympatii, antypatii i socjometryczna skala akceptacji klasy
V e Szkoły Podstawowej nr 34.
Lp. |
Skala Sympatii |
Skala Antypatii |
Socjometryczna Skala Akceptacji |
1 |
-X |
N |
I1 |
2 |
-X |
-X |
I1 |
3 |
-X |
X |
X |
4 |
-X |
-X |
I1 |
5 |
-X |
X |
X |
6 |
-X |
N |
I1 |
7 |
N |
N |
I0 |
8 |
-X |
N |
I1 |
9 |
N |
N |
I0 |
10 |
-X |
X |
X |
11 |
X |
-X |
X |
12 |
N |
X |
I2 |
13 |
-X |
+X |
O2 |
14 |
X |
N |
I2 |
15 |
X |
N |
I2 |
16 |
-X |
N |
I1 |
17 |
X |
-X |
X |
18 |
-X |
N |
I1 |
19 |
-X |
-X |
I1 |
20 |
-X |
-X |
I1 |
21 |
X |
X |
X |
22 |
-X |
+X |
O2 |
23 |
-X |
+X |
O2 |
24 |
X |
N |
I2 |
25 |
X |
-X |
X |
26 |
-X |
-X |
I1 |