1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest poznanie zasad działania i właściwości ciągłego układu regulacji nadążnej oraz jego elementów.
2. Schemat blokowy układu.
1-element zadający,2-wzmacniacz wstępny,3-wzmacniacz mocy,4-silnik wykonawczy,5-mechanizm napędzany,6-element korekcyjny,7-element pomiarowy (czujnik).
q(t) - wielkość kierująca,xo(t) - wartość zadana wielkości regulowanej,x(t) - wartość rzeczywista wielkości regulowanej,x1(t) - wartość proporcjonalna do wartości rzeczywistej wielkości regulowanej,ε (t)- uchyb regulacji.
W układach regulacji nadążnej , wartość zadana wielkości regulowanej xo(t) zależy od dowolnie zmieniającej się wielkości kierującej q(t). Wielkość q(t) zmienia się w sposób z góry nieokreślony. Skutkiem tego jest to , że wartość zadana wielkości regulowanej xo(t) oraz wartość x(t) zmieniają się w nieznany z góry sposób. Elementami: zadającym i pomiarowym jest w tym układzie para selsynów. Jeżeli w układzie pojawi się niezgodność położeń obu wałów: wejściowego i wyjściowego, wówczas napięcie uchybu powoduje zmianę prądów płynących przez wzmacniacz. Na skutek różnicy prądów wytworzy się strumień wypadkowy wzbudzenia amplidyny, co następnie prowadzi do pojawienia się napięcia na jej zaciskach. W wyniku tego napięcia wał silnika zacznie się obracać zmieniając położenie kątowe wału wyjściowego. Obrót będzie trwał do momentu gdy położenie kątowe wałów wejściowego i wyjściowego zrównają się i napięcie uchybu stanie się równe zeru.
3. Charakterystyka łącza selsynowego.
Napięcie wyjściowe łącza selsynowego w funkcji kąta niezgodności położenia selsynowego nadajnika i odbiornika. Kąt odbiornika ϑ =0.
ϑ |
Uwyj |
ϑ |
Uwyj |
ϑ |
Uwyj |
[o] |
[V] |
[o] |
[V] |
[o] |
[V] |
0 |
1.5 |
130 |
45 |
260 |
56 |
10 |
7 |
140 |
38 |
270 |
57 |
20 |
17 |
150 |
30 |
280 |
56 |
30 |
26 |
160 |
21 |
290 |
55 |
40 |
35 |
170 |
11 |
300 |
51 |
50 |
42 |
180 |
1 |
310 |
45 |
60 |
49 |
190 |
8 |
320 |
38 |
70 |
53 |
200 |
18 |
330 |
30 |
80 |
56 |
210 |
27 |
340 |
21 |
90 |
57 |
220 |
35 |
350 |
11 |
100 |
56 |
230 |
43 |
360 |
1.5 |
110 |
55 |
240 |
49 |
|
|
120 |
51 |
250 |
53 |
|
|
Wykres napięcia wyjściowego selsyny w funkcji kąta niezgodności selsyny nadajnika i odbiornika.
4. Dokładność złącza selsynowego.
Po unieruchomieniu wirnika odbiornika SO obracano wirnikiem nadajnika SN tak aby osiągnąć wartość napięcia wyjściowego równą zeru. Różnica wskazań położeń kątowych selsyna nadawczego i odbiorczego stanowią uchyb Δ.
ϑSO |
ϑSN |
Δϑ |
ϑSO |
ϑSN |
Δϑ |
ϑSO |
ϑSN |
Δϑ |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
Obrót w prawo. |
||||||||
0 |
2 |
2 |
140 |
142 |
2 |
280 |
282 |
2 |
20 |
22 |
2 |
160 |
161 |
1 |
300 |
302 |
2 |
40 |
43 |
3 |
180 |
181 |
1 |
320 |
321 |
1 |
60 |
63 |
3 |
200 |
201 |
1 |
340 |
342 |
2 |
80 |
83 |
3 |
220 |
222 |
2 |
360 |
362 |
2 |
100 |
102 |
2 |
240 |
241 |
1 |
|
|
|
120 |
123 |
3 |
260 |
261 |
1 |
|
|
|
Obrót w lewo. |
||||||||
360 |
362 |
2 |
210 |
212 |
2 |
60 |
62 |
2 |
330 |
332 |
2 |
180 |
182 |
2 |
30 |
31 |
1 |
300 |
302 |
2 |
150 |
152 |
2 |
0 |
2 |
2 |
270 |
272 |
2 |
120 |
123 |
3 |
|
|
|
240 |
242 |
2 |
90 |
93 |
3 |
|
|
|
Przykład wyznaczenia uchybu Δϑ :
Δϑ =ϑSN - ϑSO=2-0=2o.
Badając dokładność łącza określiliśmy wartość uchybu, którego wartość wahała się w przedziale od 1o do 3o.
5. Charakterystyka wzmacniacza elektronicznego.
Przy zmianie napięcia wejściowego wzmacniacza Uwej badaliśmy napięcie na zaciskach wyjściowych wzmacniacza Uwyj .
Uwej |
Uwyj |
Uwej |
Uwyj |
Uwej |
Uwyj |
Uwej |
Uwyj |
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
0 |
0 |
12.5 |
4.2 |
57 |
4.6 |
12.5 |
4.25 |
1 |
1.25 |
15 |
4.5 |
50 |
4.7 |
10 |
4 |
2.5 |
2.5 |
20 |
4.6 |
40 |
4.7 |
7.5 |
3.4 |
5 |
3.2 |
30 |
4.7 |
30 |
4.7 |
5 |
3 |
7.5 |
3.6 |
40 |
4.7 |
20 |
4.6 |
2.5 |
2.5 |
10 |
4 |
50 |
4.6 |
15 |
4.5 |
1 |
1.25 |
|
|
|
|
|
|
0 |
0 |
Charakterystyka Uwyj=f(Uwej).
Korzystając z wykresu dla prostoliniowej części charakterystyki Uwyj=f(Uwej) można wyznaczyć współczynnik wzmocnienia wzmacniacza
W zakresie napięcia Uwej od 0 do 1.25V charakterystyka Uwyj=f(Uwej) jest liniowa i współczynnik wzmocnienia kw wynosi 1.25. Powyżej tego napięcia następuje zakrzywienie aż do momentu gdy Uwej=20V wtedy to wzmacniacz przechodzi w stan nasycenia i wartość Uwyj jest stała i niezależnie od Uwej i wynosi 4.6V.
6. Charakterystyka amplidyny Uwy=f(Uwzm).
Uwzm |
Uwyj |
Uwzm |
Uwyj |
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
0 |
6.5 |
0.9 |
30 |
0.15 |
8.4 |
1 |
32.5 |
0.25 |
10 |
1.1 |
40 |
0.4 |
12 |
1.15 |
50 |
0.5 |
12.2 |
1.25 |
62 |
0.6 |
14.5 |
1.27 |
68 |
0.7 |
24 |
1.3 |
70 |
0.8 |
27.5 |
1.4 |
70 |
Charakterystyka amplidyny Uwy=f(Uwzm).
Napięcie Uwyj narasta ze wzrostem napięcia Uwzm aż do wartości Uwzm=1.3V. Powyżej tej wartości napięcie Uwyj ma stałą wartość 70V.
7. Charakterystyka amplidyny - napięcie wyjściowe w funkcji prądu obciążenia Uwyj=f(I).
Element nieliniowy wyłączony. |
|||||||||
Uwyj |
[V] |
65 |
66 |
66 |
65 |
65 |
64 |
52.5 |
22.5 |
Iobc |
[A] |
0.38 |
0.5 |
0.62 |
0.8 |
1.08 |
1.7 |
2.72 |
3 |
Element nieliniowy włączony. |
|||||||||
Uwyj |
[V] |
67.5 |
67.7 |
67.7 |
67.7 |
65 |
62 |
43 |
22 |
Iobc |
[A] |
0.38 |
0.48 |
0.66 |
0.8 |
1.1 |
1.75 |
2.3 |
2.5 |
Charakterystyka amplidyny przy wyłączonym elemencie nieliniowym.
Charakterystyka amplidyny przy włączonym elemencie nieliniowym.
Włączenie elementu nieliniowego ma znaczny wpływ na kształt charakterystyki Uwyj=f(I). Bez elementu nieliniowego dłuższy jest odcinek liniowy charakterystyki i dopiero od wartości 2.7A prądu obciążenia I krzywa gwałtownie się załamuje i biegnie do zera. Włączenie elementu nieliniowego powoduje skrócenie liniowej części charakterystyki aż do 1.7A prądu obciążenia.
8. Uchyb ustalony układu zamkniętego.
Po obróceniu wirnikiem selsyna nadawczego SN o kąt ϑnad silnik odtworzy zadane położenie kątowe i wirnik selsyna odbiorczego SO obróci się o kąt ϑodb. Różnica między wartością zadaną ϑnad a odtworzoną ϑodb stanowi uchyb ustalony regulacji.
ϑu=ϑnad -ϑodb
obrót w prawo |
||||||||||||||
ϑnad |
0 |
30 |
60 |
90 |
120 |
150 |
180 |
210 |
240 |
270 |
300 |
330 |
360 |
|
ϑodb |
0 |
27 |
57 |
87 |
117 |
147 |
178 |
209 |
238 |
268 |
298 |
327 |
358 |
|
ϑu |
0 |
3 |
3 |
3 |
3 |
3 |
2 |
1 |
2 |
2 |
2 |
3 |
2 |
|
obrót w lewo |
||||||||||||||
ϑnad |
360 |
330 |
300 |
270 |
240 |
210 |
180 |
150 |
120 |
90 |
60 |
30 |
0 |
|
ϑodb |
360 |
329 |
301 |
270 |
241 |
211 |
181 |
149 |
120 |
91 |
61 |
28 |
0 |
|
ϑu |
0 |
1 |
-1 |
0 |
-1 |
-1 |
-1 |
1 |
0 |
-1 |
-1 |
2 |
0 |
Wartość uchybu waha się w przedziale od -1o do 3o. Wartości ujemne pojawiają się tylko dla jednego kierunku obrotów. Prawidłowość ta świadczy o stałym poślizgu selsyna odbiorczego względem selsyna nadawczego, który nazywa się uchybem ustalonym regulacji.
9. Strefa nieczułości układu.
Obracając wirnik selsyna nadawczego SN w jednym kierunku a później w drugim o kąt niezbędny do uruchomienia silnika można wyznaczyć strefę nieczułości układu. Strefa ta jest sumą kątów obrotu wirnika selsyna nadawczego w obu kierunkach.
ϑwejP+ϑwejL=ϑn
ϑwej |
[o] |
30 |
60 |
90 |
180 |
270 |
0 |
ϑwejP |
[o] |
2.5 |
2.5 |
2.5 |
2 |
1.5 |
1.5 |
ϑwejL |
[o] |
2 |
2.5 |
1 |
2 |
1.5 |
1.5 |
ϑn |
[o] |
4.5 |
5 |
3.5 |
4 |
3 |
3 |
Strefa nieczułości wynosi 3o-5o. Występowanie tej strefy może być spowodowane niedokładnością urządzeń mechanicznych tzn. opory w łożyskach a także bezwładność urządzeń.
10. Wpływ korektorów.
Schemat układu korektora.
Parametry korektora mają duży wpływ na przebieg uchybu regulacji. Przy włączeniu RC1C2 wartość uchybu szybko się ustala. Po wyłączając kolejne części korektora zmieniają się jego parametry a co zatem idzie zwiększa się wartość uchybu i czas po którym ulegnie ustaleniu. Uchyb ten jednak przy włączonym korektorze ma po odpowiednio długim czasie wartość zero. Tej wartości uchybu nie można zapewnić bez korektora gdyż występują niegasnące oscylacje.