Dziewczęta nie mogły doczekać się soboty. Właśnie na ten dzień Sylwia zaprosiła je na swoje imieniny. Cieszyły się, że będą mogły zakończyć tydzień miłą „imprezką". Dla Sylwii było to również wielkie przeżycie - dawno nie gościła w domu tylu koleżanek, a na dodatek rodzice zapowiedzieli jeszcze jakąś niespodziankę. Kiedy Sylwia prosiła, aby uchylili choć rąbka tajemnicy powiedzieli, że na przyjęcie imieninowe zaprosili niezwykłego gościa, ale kto to będzie niech dalej pozostanie tajemnicą. Od rana w sobotę Sylwia przygotowywała się przybycie gości; pomagała w porządkach, przygotowała trochę płyt z piosenkami, które lubiły koleżanki, a nawet pomagała mamusi przy robieniu kanapek.
Dziewczęta tak się umówiły, że wszystkie przyjdą razem. Kiedy więc weszły do domu Sylwii już w przedpokoju odśpiewały „Sto lat", złożyły jej życzenia i wręczyły prezenciki. Kiedy zasiadły do stołu, a mama Sylwii przyniosła herbatę i przygotowane kanapki Sylwia zaczęła rozpakowywać prezenciki. Wszystkie sprawiły jej dużo radości, bo dziewczyny dobrze znały upodobania solenizantki. Agata, przyniosła jej nawet kasetę z piosenkami Magdy Anioł, której piosenki Sylwia tak bardzo się podobały.
Kiedy już dziewczęta na dobre się rozkręciły i rozmowom nie było końca nagle do pokoju weszła mamusia oznajmiając, że teraz kolejna niespodzianka. Nim dziewczęta zdążyły zapytać co to takiego, do pokoju w towarzystwie taty weszła siostra Beata - ich katechetka, którą wszystkie bardzo lubiły.
Siostra również przyniosła Sylwii malutki upominek - malutką książeczkę z pięknymi zdjęciami i mądrymi sentencjami. Gdy siostra usiadła wśród dziewcząt rozmowa jeszcze bardziej się ożywiła. Dziewczęta jeszcze nigdy nie miały okazji zasiadać w towarzystwie siostry katechetki. Okazało się, że siostra zna dużo fajnych dowcipów i zabaw, na które - jak wyjaśniła - nie ma czasu w trakcie katechezy.
Niestety przed osiemnastą siostra musiała się pożegnać, bo rano nie była na Mszy Świętej, a jak wyjaśniła, w jej życiu zakonnym niewiele jest dni, kiedy nie przyjmuje Komunii Świętej. Żegnając się zapewniła Sylwię, że także w czasie Mszy Świętej będzie się za nią modliła i w jej intencji przyjmie Komunię Świętą.
Ks. Andrzej Mulka
Promyczek Dobra 11 (2003) s. 17