Sprawozdanie z laboratorium
2) SYMULACJA KINETYKI ZŁAOŻONYCH REAKCJI CHEMICZNYCH
Przemysław Stempor, sekcja 1, grupa 1, Biotechnologia, AIiE 2006-03-26
I. Wstęp teoretyczny
Symulacja komputerowa przebiegu reakcji chemicznych polega na wykonaniu szeregu obliczeń kinetycznych prowadzących do odtworzenia rzeczywistych wartości stężeń wszystkich biorących udział reagentów w dowolnie wybranym czasie procesu. Jest to równoznaczne z określeniem kompletu podstawowych parametrów kinetycznych takich jak typ i rząd reakcji, stałe szybkości stężenia początkowe. Dane takie użyte są w zestawie równań stanowiących opis matematyczny danego procesu chemicznego, który staje się podstawą programu komputerowego służącemu obliczeniom symulacyjnym.
Część parametrów wchodzących w skład modelu matematycznego wyznaczana jest eksperymentalnie, inne mogą być uzyskane za pomocą symulacji komputerowej. Postępowanie w takim przypadku opiera się na założeniu któregoś z nieznanych parametrów, przeprowadzeniu symulacji oraz porównaniu jej wyników z danymi doświadczalnymi. Taka procedura umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji o procesie bez potrzeby przeprowadzania licznych często czasochłonnych doświadczeń.
Wspomaganie komputerowe jest szczególnie użyteczne w przypadku rzeczywistych procesów chemicznych, chemicznych, których następuje się nakładanie się wzajemnych zjawisk, jak przykładowo transport masy, reakcja chemiczna, wymiana ciepławo ma miejsce w każdym reaktorze przepływowym. Skonstruowanie modelu matematycznego takiego złożonego procesu i jego symulacja ma istotne znaczenie technologiczne.
Reakcje równoległe I rzędu wchodzące z jego substratu dające różne produkty.
W wyniku symulacji otrzymuje się następujące wykresy funkcji:
[A], [B],[C],[D]=f(t)
gdzie:
[A] - oznacza stężenie substratu A (mol/dm3),
[B],[C],[D] - są stężeniami produktów (mol/dm3),
t - czas (s)
k1, k2, k3 są odpowiednimi stałymi szybkości reakcji.
Reakcje równoległe I rzędu dające wspólny produkt.
W wyniku symulacji otrzymuje się wykresy funkcji:
[A],[B],[C]=f(t)
gdzie
[A],[B] są stężeniami substratów (mol/dm3),
[C] jest stężeniem produktów (mol/dm3),
t czasem (s)
k1 oraz k2 są odpowiednimi stałymi szybkości reakcji.
Reakcje konsekutywne I rzędu
W wyniku symulacji otrzymuje się wykresy funkcji:
[A],[B],[C]=f(t)
gdzie:
[A] oznacza stężenie substratu (mol/dm3)
[B] - stężenie produktu pośredniego (mol/dm3)
[C] - stężenie końcowego produktu reakcji (mol/dm3)
t - czas (s)
k1 i k2 odpowiednimi stałymi szybkości reakcji.
Rekcje odwracalne I rzędu.
W wyniku symulacji otrzymuje się wykresy funkcji:
[A],[B]=f(t)
gdzie:
[A]- oznacza stężenie substratu (mol/dm3)
[B] - stężenie produktu reakcji (mol/dm3)
t - czas(s)
k1k2k3 - są odpowiednimi stałymi szybkości reakcji.
Reakcje odwracalne I i II rzędu.
W wyniku symulacji otrzymuje się wykresy funkcji:
[A],[B],[C]= f(t)
gdzie:
[A]- oznacza stężenie substratu (mol/dm3)
[B] i [C]- stężenie produktów reakcji (mol/dm3)
t - czas(s)
k1k2 - są odpowiednimi stałymi szybkości reakcji
II. Sposób wykonania ćwiczenia
Ćwiczenie polega na komputerowej symulacji pięciu reakcji złożonych. Dla losowo dobranych wartości stałych szybkości i stężeń początkowych substratów program oblicza zmiany stężeń reagentów w losowo dobranym przedziale czasu.
Wyniki symulacji otrzymuje się w postaci wydruku.
III. Wyniki doświadczeń
1) Reakcje równoległe I rzędu dająca wspólny produkt (A->C, B->C)
Lp. |
Czas t |
stężenie A |
stężenie B |
stężenie C |
1 |
0,00 |
1,60000 |
0,36000 |
0,00000 |
2 |
36,00 |
1,09243 |
0,33139 |
0,53618 |
3 |
72,00 |
0,74588 |
0,30506 |
0,90907 |
4 |
108,00 |
0,50926 |
0,28082 |
1,16992 |
5 |
144,00 |
0,34771 |
0,25850 |
1,35379 |
6 |
180,00 |
0,23740 |
0,23796 |
1,48464 |
7 |
216,00 |
0,16209 |
0,21905 |
1,57556 |
8 |
252,00 |
0,11067 |
0,20164 |
1,64769 |
9 |
288,00 |
0,07556 |
0,18562 |
1,69882 |
10 |
324,00 |
0,05159 |
0,17087 |
1,73754 |
11 |
360,00 |
0,03523 |
0,15729 |
1,76748 |
Korzystając z modelu matematycznego zamieszczonego w instrukcji do ćwiczenia, po prostych przekształceniach trzymuje się:
;
;
Uzyskano następujące wartości:
k1 |
k2 |
0,010599974 |
0,002300225 |
0,010599919 |
0,002299938 |
0,010600002 |
0,002299909 |
0,010599931 |
0,002300058 |
0,010600069 |
0,002300008 |
0,010600033 |
0,002300019 |
0,010600024 |
0,002300080 |
0,010600111 |
0,002300009 |
0,010600096 |
0,002300003 |
0,010599614 |
0,002300036 |
Obliczono średnie wartości stałych oraz ich odchylenie standardowe:
;
;
k1 = 0,01060 ± 1,42958E-07
k2 = 0,00230 ± 8,57938E-08
2) Reakcje równoległe I rzędu wychodzące z jednego substratu i dające różne produkty (A->B, A->C, A->D)
Lp. |
Czas t |
stężenie A |
stężenie B |
stężenie C |
stężenie D |
1 |
0,00 |
1,83000 |
0,00000 |
0,00000 |
0,00000 |
2 |
26,00 |
0,66906 |
0,55497 |
0,47398 |
0,13199 |
3 |
52,00 |
0,24416 |
0,75787 |
0,64726 |
0,18025 |
4 |
78,00 |
0,08943 |
0,83206 |
0,71062 |
0,19789 |
5 |
104,00 |
0,03270 |
0,85918 |
0,73378 |
0,20434 |
6 |
130,00 |
0,01195 |
0,86909 |
0,74225 |
0,20670 |
7 |
156,00 |
0,00437 |
0,87272 |
0,74535 |
0,20757 |
8 |
182,00 |
0,00160 |
0,87404 |
0,74648 |
0,20788 |
9 |
208,00 |
0,00058 |
0,87453 |
0,74689 |
0,20800 |
10 |
234,00 |
0,00021 |
0,87470 |
0,74704 |
0,20804 |
11 |
260,00 |
0,00008 |
0,87477 |
0,74710 |
0,20805 |
Korzystając z modelu matematycznego zamieszczonego w instrukcji do ćwiczenia, po prostych przekształceniach trzymuje się:
Kolejne stałe obliczono wiedząc że:
co po przekształceniu daje:
oraz
Otrzymałem następujące wyniki:
k1 |
k2 |
k3 |
0,018499910 |
0,015792762 |
0,004399883 |
0,018499705 |
0,015792527 |
0,004399926 |
0,018500194 |
0,015792481 |
0,004399927 |
0,018499643 |
0,015792442 |
0,004399796 |
0,018498198 |
0,015792578 |
0,004399518 |
0,018507310 |
0,015792573 |
0,004401827 |
0,018496472 |
0,015792629 |
0,004399165 |
0,018516566 |
0,015792450 |
0,004404018 |
0,018439507 |
0,015792551 |
0,004385681 |
0,018455549 |
0,015792556 |
0,004389356 |
Obliczono średnie wartości stałych oraz ich odchylenie standardowe
k1=0,01849 ± 2,40907E-05
k2= 0,01579 ± 9,38719E-08
k3= 0,00440 ± 5,72638E-06
3) Reakcja odwracalna I rzędu (A<=>B)
Lp. |
Czas t |
stężenie A |
stężenie B |
1 |
0,00 |
1,26000 |
0,00000 |
2 |
33,00 |
0,74869 |
0,51131 |
3 |
66,00 |
0,53684 |
0,72316 |
4 |
99,00 |
0,44960 |
0,81096 |
5 |
132,00 |
0,41269 |
0,84713 |
6 |
165,00 |
0,39763 |
0,86237 |
7 |
198,00 |
0,39138 |
0,86862 |
8 |
231,00 |
0,38880 |
0,87120 |
9 |
264,00 |
0,38772 |
0,87228 |
10 |
297,00 |
0,38728 |
0,87272 |
11 |
330,00 |
0,38710 |
0,87290 |
Korzystając z modelu matematycznego zamieszczonego w instrukcji do ćwiczenia, po prostych przekształceniach trzymuje się:
;
Uzyskano następujące wyniki:
k2 |
k1 |
0,008205 |
0,018502 |
0,008206 |
0,018505 |
0,008182 |
0,018451 |
0,010953 |
0,024699 |
0,010282 |
0,023185 |
0,009902 |
0,022328 |
0,009684 |
0,021837 |
0,009642 |
0,021743 |
0,009876 |
0,022270 |
Następnie obliczono średnie wartości stałych oraz ich odchylenie standardowe:
k1= 0,00944 ± 0,001008
k2= 0,02128 ± 0,002274
4) Reakcje odwracalne I i II rzędu (A<=>B+C)
Lp. |
Czas t |
stężenie A |
stężenie B |
stężenie C |
1 |
0,00 |
0,36000 |
0,00000 |
0,00000 |
2 |
29,00 |
0,25457 |
0,10534 |
0,10534 |
3 |
58,00 |
0,18463 |
0,17537 |
0,17537 |
4 |
87,00 |
0,14017 |
0,21983 |
0,21983 |
5 |
116,00 |
0,11267 |
0,24733 |
0,24733 |
6 |
145,00 |
0,09596 |
0,26404 |
0,26404 |
7 |
174,00 |
0,08590 |
0,27410 |
0,27410 |
8 |
203,00 |
0,07988 |
0,28012 |
0,28012 |
9 |
232,00 |
0,07630 |
0,28370 |
0,28370 |
10 |
261,00 |
0,07417 |
0,28583 |
0,28583 |
11 |
290,00 |
0,07291 |
0,28709 |
0,28709 |
Korzystając z modelu matematycznego zamieszczonego w instrukcji do ćwiczenia, po prostych przekształceniach trzymuje się:
;
;
Otrzymano następujące wyniki:
k1 |
k2 |
0,01211 |
0,01071 |
0,01212 |
0,01073 |
0,01216 |
0,01076 |
0,01222 |
0,01081 |
0,01232 |
0,01090 |
0,01247 |
0,01103 |
0,01274 |
0,01127 |
0,01321 |
0,01169 |
0,01426 |
0,01261 |
Obliczono średnie wartości stałych oraz ich odchylenie standardowe
k1= 0,01262 ± 0,000711
k2= 0,01117 ± 0,000629
5) Reakcja konsekutywna I rzędu (A->B->C)
Lp. |
Czas t |
stężenie A |
stężenie B |
stężenie C |
1 |
0,00 |
1,83000 |
0,00000 |
0,00000 |
2 |
34,00 |
1,07306 |
0,55750 |
0,19944 |
3 |
68,00 |
0,62921 |
0,63650 |
0,56429 |
4 |
102,00 |
0,36895 |
0,54515 |
0,91590 |
5 |
136,00 |
0,21634 |
0,41513 |
1,19852 |
6 |
170,00 |
0,12686 |
0,29644 |
1,40676 |
7 |
204,00 |
0,07439 |
0,20327 |
1,55234 |
8 |
238,00 |
0,04362 |
0,13554 |
1,65084 |
9 |
272,00 |
0,02558 |
0,08856 |
1,71587 |
10 |
306,00 |
0,01500 |
0,05697 |
1,75803 |
11 |
340,00 |
0,00579 |
0,03621 |
1,78500 |
Korzystając z modelu matematycznego zamieszczonego w instrukcji do ćwiczenia, po prostych przekształceniach trzymuje się:
;
;
k1 |
k2 |
0,01570005 |
0,01601345 |
0,01570009 |
0,01602726 |
0,01570010 |
0,01604144 |
0,01570015 |
0,01605599 |
0,01569992 |
0,01607094 |
0,01569975 |
0,01608625 |
0,01569981 |
0,01610185 |
0,01569949 |
0,01611791 |
0,01569942 |
0,01613426 |
0,01692923 |
0,01582557 |
Obliczono średnie wartości stałych oraz ich odchylenie standardowe
k1= 0,01582 ± 0,000389
k2= 0,01605 ± 0,000087
Zestawienie wyników:
Nr reakcji |
Typ reakcji |
Czs symulacji |
Stężenie początkowe substratu A |
Stężenie początkowe substratu B |
k1 |
k2 |
k3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
1 |
Reakcje równoległe I rzędu dające wspulny produkt (A->C, B->C) |
360,00 |
1,60000 |
0,36000 |
0,01060
|
0,00230
|
- |
2 |
Reakcja równoległa I rzędu wychodzące z jednego substratu i dające różne produkty (A->B, A->C, A->D) |
260,00 |
1,83000 |
- |
0,01849 |
0,01579 |
0,00440 |
3 |
Reakcja odwracalna I rzędu (A<=>B) |
330,00 |
1,26000 |
- |
0,00944
|
0,02128
|
- |
4 |
Reakcje odwracalne I i II rzędu (A<=>B+C) |
290,00 |
0,36000 |
- |
0,01262 |
0,01117 |
- |
5 |
Reakcja konsekutywna I rzędu (A->B->C) |
340,00 |
1,83000 |
- |
0,01582 |
0,01605 |
- |
IV. Wnioski:
W wyniku wygenerowania przez program komputerowy 5-ciu reakcji z odpowiednimi danymi, wyliczyłem stałe szybkości reakcji k dla każdej z reakcji. Wykresy otrzymane jasno obrazują z jaką reakcją mamy do czynienia.