Zespół Szkół nr 1 w Sierpcu |
Pracownia Elektroniczna |
||||||
Imię i Nazwisko: Tomek Piotrowski Marcin Sarwiński Paweł Sieczkowski
|
Temat: POMIAR INDUKCYJNOŚCI I POJEMNOŚCI |
Nr ćwiczenia
|
|||||
Rok Szkolny |
Klasa |
Grupa |
Data Wykonania Ćwiczenia |
Data Oddania Sprawozdania |
Ocena |
Podpis |
Nr w Dzienniku |
2007/2008 |
2 TT |
- |
-.-.- |
-.-.- |
|
|
|
Nauczyciel Prowadzący: prof. Ryszard Sobieraj |
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest zaprojektowanie układu do pomiaru metodą techniczna indukcyjności własnej cewek i zbadanie wpływu częstotliwości napięcia zasalania na wielkość błędu bezwzględnego mierzonej indukcyjności .
2. Wiadomości teoretyczne
Pojęcie pojemności
Przy przyłożeniu napięcia do układu dwóch dowolnych elektrod metalowych oddzielonych od siebie warstwą dielektryka (np. powietrza), na elektrodach tych powstaną ładunki elektryczne równe co do bezwzględnej wartości, lecz różniące się tylko znakiem. Między elektrodami wytwarza się więc pole elektryczne. Stosunek nagromadzonego ładunku
na powierzchni elektrody do przyłożonego napięcia
nazywa się pojemnością tego układu
. Jednostką pojemności elektrycznej jest farad [F]. Układ dwóch elektrod metalowych przedzielonych dielektrykiem nazywamy kondensatorem. Często stosuje się układy kondensatorów połączonych szeregowo lub równolegle
Indukcyjność cewki
Indukcyjność jest podstawowym parametrem elektrycznym opisującym cewkę. Jednostką indukcyjności jest 1 henr [H]. Prąd płynący w obwodzie wytwarza skojarzony z nim strumień magnetyczny. Indukcyjność definiujemy jako stosunek tego strumienia i prądu który go wytworzył:
Współczynnik skojarzenia k zależy w przypadku cewki od geometrii układu, a więc między innymi od kształtu cewki, liczby zwojów, grubości użytego drutu. Indukcyjność cewki zależy również od własności magnetycznych rdzenia.
Stała cewki
Dla prądu stałego odpowiednikiem indukcyjności jest stała cewki:
gdzie:
H — natężenie pola magnetycznego
I — natężenie prądu
Indukcyjność wzajemną chcę przedstawić na przykładzie .
Załóżmy, że dwie cewki L1 i L2 są sprzężone indukcyjnie co oznacza, że strumień magnetyczny wytworzony przez płynący w jednej z nich prąd przenika przez zwoje drugiej jeżeli przez pierwszą cewkę przepływa prąd zmienny to wytworzony przez nią zmienny strumień magnetyczny przenikający częściowo przez zwoje drugiej cewki wzbudzi w nich siłę elektromotoryczną indukcji E (czyt. epsilon)
3.Schemat układu
Wzór :
Gdzie :
U- napięcie
I - prąd
Z- impedancja
R- opór
f- częstotliwość
L-indukcyjność
Z tego wzoru wyliczmy indukcyjność
Błąd względny :
4.Wnioski
Ćwiczenie było bardzo ciekawe . Pierwsza cześć ćwiczenia nie sprawiła kłopotu. Policzenie indukcyjności z zastosowani prawo Ohma było proste i łatwe do wykonania. Druga zaś część ćwiczenia sprawiła kłopoty nie potrafiliśmy zbadać częstotliwość napięcia zasilania na wielkość bledu bezwzględnego mierzonej indukcyjności . Ćwiczenie zostało zaliczone .