Podniebna medytacja

Meczy cię miasto

Codzienność i klatka czterech ścian

Więc wyjdź

Wyjdź na otwartą przestrzeń

Wypość latawce wyobraźni

Niech poszybuja w górę

Tam gdzie wędrują ptaki

Gdzie po bł,ekitnym niebie

Płyna okręty z chmur

Leżysz wygodnie twój kręgosłup jest prosty.

Oddychasz równo, spokojnie, bardzo spokojnie,

Życiodajna prawda wypełnia Twoje ciało.

Zamykasz oczy, nad tobą niebo

Szarobł.ekitne, rzeźbione przez białe chmury niebo

Czujesz leciutki powiew wiatru

Na skroniach i na policzkach

Przyjemnie chłodzi skórę

Rysuje bladym różem

Linie powiek i ust

Gładzi dłonie i stopy

Pierzastym rabkiem chmur

Nad tobą niebo pełne światła niebo

Czujesz ten złoty deszcz, tę ulewę

Uderza w twoje serce

Rozjaśnia twoje oczy

Rozprasza geste mysli

Nasyca ją błękitem

Podkreśla nitką rózu

Dodaje mnóstwo bieli

Układa w okręt marzeń

Jasna flotylla światła

Unosi się wysoko

ponad kurtynę chmur

Katarzyna Grela

---