Wnioski
Pomiary napięcia dokonywane różnymi woltomierzami pokazują, że dla mierników mających małą wartość rezystancji wewnętrznej Rwe niemożliwe jest dokonanie pomiarów niskich napięć. Natomiast im większa jest ta rezystancja tym pomiary są dokładniejsze. Ponadto z dużą rezystancją wewnętrzną wiąże się niski pobór mocy przez woltomierz ze źródła napięcia mierzonego. Wartość napięcia mierzonego multimetrem typu V640 odbiega od wskazań reszty przyrządów co najprawdopodobniej świadczy o niewłaściwie przeprowadzonym pomiarze.
W przypadku pomiaru napięć stałych z nałożonym zakłóceniem szeregowym obserwujemy, że wraz ze wzrostem częstotliwości różnice między wskazaniami Umax i Umin są coraz mniejsze, czyli wyniki pomiarów są bardziej stabilne, a co za tym idzie zdolność tłumienia zakłóceń przez woltomierz wzrasta. Włączenie filtra w tym układzie znacznie poprawia wyniki, gdyż już są one stabilne przy częstotliwościach znacznie mniejszych niż w poprzednim przypadku (filtr wyłączony) i zdolność tłumienia zakłóceń przez woltomierz automatycznie wzrasta.
Przy badaniu właściwości woltomierza cyfrowego z podwójnym całkowaniem zauważamy, iż wzrost częstotliwości silnie wpływa na jakość pomiarów (są one bardziej stabilne), związane jest to z kondensatorami znajdującymi się w układzie tego woltomierza.
Określenie dokładności pomiarów napięcia woltomierzem cyfrowym sprowadza się do wyznaczenia dwóch składowych jego błędu pomiaru: błędu przetwarzania analogowego (błędu woltomierza) oraz błędu dyskretyzacji (błędu zliczania). Z wyznaczonych charakterystyk tychże błędów widać, że błąd całkowity jest najmniejszy w środkowej części zakresu pomiarowego. Jest to zakres optymalnej pracy tegoż woltomierza.