|
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
|
|||
Grupa: L4 |
|
|||
Skład zespołu: |
Temat ćwiczenia: |
|
||
|
Sprawozdanie wykonał: |
Data: |
Ocena: |
|
|
Meniu |
18.10.2007 |
|
I Zdejmowanie charakterystyk statycznych metodą punktową
1) Tabela wyników dla
diody nr 1 diody nr2
U [V] |
I [mA] |
|
U [V] |
I [mA] |
0,00 |
0,00 |
|
0,00 |
0,00 |
-1,00 |
0,00 |
|
-5,00 |
-0,02 |
-2,00 |
0,00 |
|
-6,00 |
-0,03 |
-2,50 |
-0,02 |
|
-7,00 |
-0,04 |
-2,70 |
-0,04 |
|
-7,50 |
-0,05 |
-2,80 |
-0,08 |
|
-7,70 |
-0,09 |
-2,90 |
-0,13 |
|
-7,80 |
-0,17 |
-3,00 |
-0,19 |
|
-7,90 |
-0,31 |
-3,10 |
-0,28 |
|
-8,00 |
-0,42 |
-3,20 |
-0,33 |
|
-8,10 |
-0,52 |
-3,25 |
-0,46 |
|
-8,15 |
-0,64 |
-3,30 |
-0,52 |
|
-8,20 |
-0,70 |
-3,31 |
-0,86 |
|
-8,22 |
-0,91 |
-3,32 |
-1,17 |
|
-8,24 |
-1,22 |
-3,33 |
-1,33 |
|
-8,26 |
-1,54 |
-3,34 |
-1,59 |
|
-8,28 |
-1,68 |
-3,35 |
-1,94 |
|
-8,30 |
-1,99 |
-3,36 |
-2,48 |
|
-8,32 |
-2,29 |
-3,37 |
-2,94 |
|
-8,34 |
-2,58 |
-3,38 |
-3,44 |
|
-8,36 |
-2,98 |
-3,39 |
-3,78 |
|
-8,38 |
-3,36 |
-3,40 |
-4,19 |
|
-8,40 |
-3,67 |
-3,42 |
-4,54 |
|
-8,43 |
-4,08 |
-3,43 |
-4,78 |
|
-8,46 |
-4,69 |
-3,45 |
-4,97 |
|
-8,51 |
-5,33 |
-3,47 |
-5,14 |
|
-8,54 |
-5,86 |
-3,49 |
-5,31 |
|
-8,56 |
-6,34 |
-3,51 |
-5,59 |
|
-8,59 |
-7,02 |
-3,52 |
-5,82 |
|
-8,62 |
-7,22 |
-3,54 |
-6,18 |
|
-8,65 |
-7,36 |
2) Wykresy
Charakterystyczne nominalne napięcie przebicia UZK jest w przybliżeniu napięciem stabilizacji UZ. Można zatem przyjąć, że dla:
a) Diody nr1
Iz min = 0,52 mA, Uz = 3,30V
Czyli:
Iz max = 5,2 mA, Uz max = 3,48V
Niech Iz = 2,5 mA, wówczas:
Rz=
Dobrze stabilizuje dioda o >100.
b) Diody nr2
Iz min = 0,71 mA, Uz = 8,20V
Czyli:
Iz max = 7,1 mA, Uz max = 8,6V
Niech Iz = 3,2 mA, wówczas:
Rz=
Dobrze stabilizuje dioda o >100.
c) Ponadto można wyznaczyć zależnośc rezystancji dynamicznej rz od Iz
II Stabilizator-pomiary i charakterystyki
1) Wykorzystując powyższy układ uzupełniony o Rl otrzymaliśmy następujace wyniki:
a) dla Rl=1k
Us [V] |
Ul [mV] |
0,0 |
0,0 |
0,2 |
5,3 |
0,5 |
12,8 |
0,8 |
19,2 |
1,0 |
23,3 |
1,3 |
30,2 |
1,6 |
37,5 |
1,9 |
45,1 |
2,2 |
51,9 |
2,4 |
57,8 |
2,7 |
67,7 |
2,9 |
73,8 |
3,1 |
85,6 |
b) dla Rl=5,1k
Us [V] |
Ul [mV] |
0,0 |
0,0 |
0,4 |
2,4 |
0,7 |
3,5 |
1,0 |
4,3 |
1,2 |
5,7 |
1,4 |
7,0 |
1,7 |
8,1 |
1,8 |
9,3 |
2,0 |
10,1 |
2,2 |
12,5 |
2,5 |
17,3 |
2,7 |
21,3 |
3,0 |
27,2 |
2) Przy Us=3V zmienialiśmy rezystancje obciązenia Rl i otrzymaliśny następujace wyniki:
|
Rl=1k |
Rl=5,1k |
Rl=22k |
Il [mA] |
3,44 |
1,35 |
0,89 |
Ul [mV] |
81,8 |
28,6 |
19,1 |
Na tej podstawie powstała charakterystyka Ul(Il) przy Us=3V
W kierunku zaporowym rezystancja statyczna jest bardzo duża , po przekroczeniu napięcia zenera Uz - bardzo szybko spada w zakresie prądu Zenera . Rezystancja dynamiczna jest bardzo mała , co pozwala utrzymać stałe napięcie równe Uz
Wnioski:
Ćw III : Badamy właściwości diody Zenera w k. przewodzenia i k. zaporowym.
- Charakterystyka prądowo-napięciowa I = f(Ud) i charakterystyka Ud = f(U) diody Zenera
pokazuje że podczas polaryzacji w kierunku przewodzenia zachowuje się ona jak normalna dioda, odkłada się na niej napięcie i utrzymuje się na niemal niezmiennym poziomie (w tym przypadku około 0,7V) mimo dalszego zwiększania prądu.
- Charakterystyka prądowo-napięciowa I = f(Ud) i charakterystyka Ud = f(U) diody Zenera przy polaryzacji w kierunku zaporowym pozwala zauważyć, że prąd płynący przez diodę początkowo ulega niewielkim zmianom. Dopiero od pewnej wartości napięcia zaporowego, zwanego napięciem Zenera Uz (w naszym przypadku wynosi ono około 4,5 V), prąd gwałtownie wzrasta. Napięcie diody powyżej wartości Uz jest stałe i niezależne od wartości natężenia prądu. Obserwujemy wtedy działanie stabilizacyjne diody Zenera.
Błędy pomiarowe występujące w postaci pewnych niewielkich odchyleń o lini wykresu spowodowane są głównie niedokładnością urządzeń pomiarowych. Nie mają one jednak wpływu na ogólny sens poszczególnych ćwiczeń.
charakterystyka diody nr 1 Iz=f(Ur)
-7,00
-6,00
-5,00
-4,00
-3,00
-2,00
-1,00
0,00
-4,00
-3,50
-3,00
-2,50
-2,00
-1,50
-1,00
-0,50
0,00
Uz [V]
Iz [mA]
charakterystyka diody nr 2 I=f(U)
-8
-7
-6
-5
-4
-3
-2
-1
0
-10
-8
-6
-4
-2
0
Uz [V]
Iz [mA]
zależność rz(Iz) dla diody nr1
0
20
40
60
80
100
120
140
0,00
1,00
2,00
3,00
4,00
5,00
6,00
7,00
Iz [mA]
rz
zalezność rz(Iz) dla diody nr2
0
50
100
150
200
250
300
0,00
1,00
2,00
3,00
4,00
5,00
6,00
7,00
8,00
Iz [mA]
rz