„„Harfa Bo偶a” bestselerem???,
„Harfa Bo偶a” II ”
Autor:
W艂odzimierz Bednarski
Do druku przygotowa艂:
SCORP1ON
J 8:44 „Wy macie diab艂a za ojca i chcecie spe艂nia膰 po偶膮dania waszego ojca. Od pocz膮tku by艂 on zab贸jc膮 i w prawdzie nie wytrwa艂, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy m贸wi k艂amstwo, od siebie m贸wi, bo jest k艂amc膮 i ojcem k艂amstwa.”
Prz聽30:5-6 „Ka偶de s艂owo Boga w ogniu wypr贸bowane, tarcz膮 jest dla tych, co Do艅 si臋 uciekaj膮.(6)聽Do s艂贸w Jego nic nie dodawaj, by ci臋 nie skara艂: nie uzna艂 za k艂amc臋.”
Ap 22:18 „Ja 艣wiadcz臋 ka偶demu, kto s艂ucha s艂贸w proroctwa tej ksi臋gi: je艣liby kto艣 do nich cokolwiek do艂o偶y艂, B贸g mu do艂o偶y plag zapisanych w tej ksi臋dze.”
Ap 22:19 „A je艣liby kto艣 odj膮艂 co ze s艂贸w ksi臋gi tego proroctwa, to B贸g odejmie jego udzia艂 w drzewie 偶ycia i w Mie艣cie 艢wi臋tym - kt贸re s膮 opisane w tej ksi臋dze.”
2Kor 4:2 „Unikamy post臋powania ukrywaj膮cego sprawy ha艅bi膮ce, nie uciekamy si臋 do 偶adnych podst臋p贸w ani nie fa艂szujemy s艂owa Bo偶ego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga os膮dowi sumienia ka偶dego cz艂owieka.”
Prz 19:5 „Fa艂szywy 艣wiadek nie ujdzie karania, kto k艂amstwem oddycha, nie zdo艂a si臋 wymkn膮膰.”
Prz 19:9 „Fa艂szywy 艣wiadek nie ujdzie karania, zginie - kto k艂amstwem oddycha.”
Prz聽28:13 „Nie zazna szcz臋艣cia, kto b艂臋dy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten mi艂osierdzia dost膮pi.”
Syr聽34:4 „Co mo偶na oczy艣ci膰 rzecz膮 nieczyst膮? Z k艂amstwa jaka偶 mo偶e wyj艣膰 prawda?”
Ap聽22:15 „Na zewn膮trz s膮 psy, gu艣larze, rozpustnicy, zab贸jcy, ba艂wochwalcy i ka偶dy, kto k艂amstwo kocha i nim 偶yje.”
Syr 36:19 „Jak podniebienie rozr贸偶ni pokarm z dziczyzny, tak serce m膮dre - mowy k艂amliwe.”
Ef聽5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi pr贸偶nymi s艂owami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Bo偶y na buntownik贸w.(7)聽Nie miejcie wi臋c z nimi nic wsp贸lnego!(8)聽Niegdy艣 bowiem byli艣cie ciemno艣ci膮, lecz teraz jeste艣cie 艣wiat艂o艣ci膮 w Panu: post臋pujcie jak dzieci 艣wiat艂o艣ci!(9)聽Owocem bowiem 艣wiat艂o艣ci jest wszelka prawo艣膰 i sprawiedliwo艣膰, i prawda.(10)聽Badajcie, co jest mi艂e Panu.(11)聽I nie miejcie udzia艂u w bezowocnych czynach ciemno艣ci, a raczej pi臋tnuj膮c, nawracajcie [tamtych]!(12)聽O tym bowiem, co u nich si臋 dzieje po kryjomu, wstyd nawet m贸wi膰.(13)聽Natomiast wszystkie te rzeczy pi臋tnowane staj膮 si臋 jawne dzi臋ki 艣wiat艂u, bo wszystko, co staje si臋 jawne, jest 艣wiat艂em.(14)聽Dlatego si臋 m贸wi: Zbud藕 si臋, o 艣pi膮cy, i powsta艅 z martwych, a zaja艣nieje ci Chrystus.(15)聽Baczcie wi臋c pilnie, jak post臋pujecie, nie jako niem膮drzy, ale jako m膮drzy.(16)聽Wyzyskujcie chwil臋 sposobn膮, bo dni s膮 z艂e.(17)聽Nie b膮d藕cie przeto nierozs膮dni, lecz usi艂ujcie zrozumie膰, co jest wol膮 Pana.”
J聽8:32 „i poznacie prawd臋, a prawda was wyzwoli.”
„Harfa Bo偶a” bestselerem???
Jedn膮 z najbardziej znanych ksi膮偶ek Towarzystwa Stra偶nica by艂o wydane przez Rutherforda jego pierwsze, obszerne dzie艂o pt. „Harfa Bo偶a”. Wielu 艢wiadk贸w Jehowy wspomina j膮 z zachwytem. By艂a ona pierwsz膮 ksi膮偶k膮 wydan膮 bezpo艣rednio przez ich drukarni臋 („艢wiadkowie Jehowy g艂osiciele...” s.579). Wcze艣niej bowiem druk ksi膮偶ek zlecano drukarniom komercyjnym. By艂a te偶 ona pierwsz膮 ich ksi膮偶k膮 podzielon膮 na ponumerowane paragrafy, wraz z pytaniami do nich. Przystosowano j膮 wi臋c do studium, szczeg贸lnie dla nowych zainteresowanych („艢wiadkowie Jehowy g艂osiciele...” s.579). „Harfa Bo偶a” ukaza艂a si臋 w 1921r. i wydawano j膮 wg Stra偶nicy Rok C [1979] Nr 5 (s.5-przypis) a偶 do 1930r. (polsk膮 edycj臋). Przez wydanie jej pono膰 wype艂ni艂o si臋, przynajmniej cz臋艣ciowo, proroctwo o 1290 dniach z Dn 12:11 (Stra偶nica Nr 21, 1993 s.10). Osi膮gn臋艂a ona nak艂ad a偶 5.819.037 egzemplarzy („艢wiadkowie Jehowy g艂osiciele...” s.560). To wszystko wprowadza w fascynacj臋 wielu 艢wiadk贸w Jehowy, kt贸rzy jednak nie maj膮 w wi臋kszo艣ci wgl膮du do tej publikacji. Aby ostudzi膰 ich fascynacj臋 i wyprowadzi膰 z b艂臋dnego mniemania, 偶e zawiera艂a ona prawowiern膮 ich nauk臋, przedstawmy najwa偶niejsze przes艂ania tej ksi膮偶ki, kt贸re odbiegaj膮 od dzisiejszej nauki 艢wiadk贸w Jehowy. Oto co o tej ksi膮偶ce pisa艂o Towarzystwo Stra偶nica i co ona zawiera.
Stra偶nica Nr 6, 1968 s.4 podawa艂a:
„Na przyk艂ad w roku 1921 wydana zosta艂 wyborna publikacja, ksi膮偶ka oprawna pod tytu艂em Harfa Bo偶a”.
Broszura pt. „Dzia艂alno艣膰 艣wiadk贸w Jehowy w Niemczech w czasach nowo偶ytnych” umie艣ci艂a ciekawostk臋 na jej temat:
„Sala zosta艂a gustownie urz膮dzona i mog艂a pomie艣ci膰 800 os贸b. Bracia nazwali j膮 `Sal膮 Harfy', zapewne z uwagi na uznanie, jakim cieszy艂a si臋 ksi膮偶ka Harfa Bo偶a” (s.15).
W reklam贸wce zamieszczonej w ksi膮偶ce pt. „Rz膮d” (wyd.1928) o „Harfie Bo偶ej” napisano:
„przez wielu czytelnik贸w poczytana jako najlepsza ksi膮偶ka na 艣wiecie, nast臋pna po Biblji” (s.363).
Stra偶nica Nr 17, 1995 s.22 podaje, 偶e nadal w 1930r. rozprowadzano „Harf臋 Bo偶膮”.
Stra偶nica Nr 3, 1999 s.25 m贸wi, 偶e w 1933r. dalej j膮 pionierzy kolportowali (por. „Rocznik 艢wiadk贸w Jehowy 1995” s.190).
Jeszcze wydana w 1936r. ksi膮偶ka pt. „Bogactwo” (s.316) zach臋ca do nabycia „Harfy Bo偶ej”. Oto s艂owa jej reklamy:
„Wszystko z艂oto i srebro, kt贸re Pa艅stwo zdo艂aliby zgromadzi膰 na ziemi, nie pomog艂yby Im w `owym dniu' (...) Czemu Pa艅stwo z tego z艂ota i srebra nie mieliby tedy co艣 przeznaczy膰 na szerzenie ewangelji Kr贸lestwa i otrzyma膰 prawdziwe bogactwo, mianowicie jedn膮 lub wszystkie ni偶ej wymienione ksi膮偶ki?
Harfa Bo偶a, Pojednanie, Rz膮d, Wyzwolenie, Proroctwo, 呕ycie, 艢wiat艂o (2 tomy), Bogactwo.
Wszystkie napisane s膮 przez s臋dziego Rutherforda”.
Dziwi ta reklama z 1936r. bowiem wtedy wiele nauk „Harfy Bo偶ej” by艂o ju偶 nieaktualnych (np. powr贸t Chrystusa w 1874r., nauka o krzy偶u; patrz tabela poni偶ej), a jednak starano si臋 up艂ynni膰 stare zapasy. Czy偶by pieni膮dze otrzymane za te ksi膮偶ki by艂y wa偶niejsze ni偶 to, 偶e zdezaktualizowane nauki wprowadza艂y chaos w艣r贸d 艢wiadk贸w Jehowy i ich nowych uczni贸w?
Ma艂o tego, Stra偶nica Nr 19, 1999 s.23 podaje, 偶e jeszcze w 1943r. przeprowadzano z zainteresowanymi studium z „Harfy Bo偶ej”. Jak 艢wiadkowie Jehowy godzili w tym czasie sprzeczne swoje nauki pozostanie ich tajemnic膮. Przecie偶 funkcjonowa艂y wtedy dwie r贸偶ne wyk艂adnie! Nauki stare i nowe.
Przynajmniej jeden raz Towarzystwo Stra偶nica poda艂o nieprawd臋 o „Harfie Bo偶ej”. Ot贸偶 Stra偶nica Nr 15, 1988 s.22 relacjonuj膮c pewien dialog swego g艂osiciela z zainteresowan膮 sugeruje, 偶e ksi膮偶ka ta uczy o przyj艣ciu Chrystusa w 1914r., a opisana sytuacja mia艂a miejsce pod koniec 1928r. Oto te s艂owa:
„<Czy wierzycie w drugie przyj艣cie Pana?> - zapyta艂am m艂odego cz艂owieka, kt贸ry otworzy艂 mi drzwi.
<Drugie przyj艣cie Chrystusa nast膮pi艂o w roku 1914>, wyja艣ni艂.
Zdumiona odpar艂am, 偶e to niemo偶liwe. <Powinna pani przeczyta膰 t臋 ksia偶k臋>, powiedzia艂 i wr臋czy艂 mi Harf臋 Bo偶a. (...) Kilka miesi臋cy p贸藕niej, 23 marca 1929 roku, zg艂osi艂am si臋 do chrztu...”.
Nieprawd膮 tego dialogu jest to, 偶e ksi膮偶ka powy偶sza nie uczy o powrocie Chrystusa w 1914r., ale w 1874r.!
Pr贸cz tego w tym czasie nie by艂a jeszcze znana nauka o paruzji Chrystusa w 1914r., bowiem wprowadzono j膮 dopiero w 1930r. (ksi膮偶ka „Proroctwo” z 1929r. uczy艂a jeszcze na s.72 o paruzji w 1874r.), a powy偶sza sytuacja dzieje si臋 w 1928r.
Oto niekt贸re nauki „Harfy Bo偶ej”:
„Harfa Bo偶a” i jej nauki |
Obecna nauka Stra偶nicy i uwagi |
Zwiastowanie i pocz臋cie Jezusa: „narodzenie Jezusa nast膮pi艂o w pa藕dzierniku, a dnia 25-go grudnia, na dziewi臋膰 miesi臋cy przedtem, mia艂o miejsce zwiastowanie” (s.91) |
„Jezus zosta艂 pocz臋ty na pocz膮tku stycznia” („Upewniajcie si臋 o wszystkich rzeczach” (s.60) |
Narodzenie Jezusa: „Gdy inni spali Marya niezawodnie zastanawia艂a si臋 nad wypadkami ostatnich miesi臋cy. I gdy tak w艣r贸d nocnej ciszy przemy艣liwa艂a, bez 偶adnego b贸lu i cierpie艅 porodzi艂a Jezusa” (s.89) |
Czy偶by 艢J kiedy艣 uznawali bezgrzeszno艣膰 Maryi? Przecie偶 b贸le porodu sta艂y si臋 wg Rdz 3:16 kar膮 za grzech, a ich naturalny brak jest wobec tego oznak膮 bezgrzeszno艣ci. |
Ukrzy偶owanie: „Gdy Jezus umar艂 na krzy偶u na Kalwaryi, przygotowa艂 cen臋 okupu” (s.140) Na s.114 widnieje ilustracja z Jezusem na krzy偶u. |
„Pi艂at skaza艂 go na 艣mier膰 na palu m臋ki. Jezus zawis艂 na drewnianym s艂upie...” („Wiedza, kt贸ra prowadzi...” s.66) Na s.67 widnieje ilustracja z Jezusem na palu. |
Znaczenie krzy偶a: „Krzy偶 Chrystusowy jest 艣rodkow膮 prawd膮 planu Bo偶ego, z kt贸rego wszelka nadzieja dla ludzko艣ci promieniuje” (s.142) |
„Narz臋dzie, na kt贸rym Jezus zawis艂 i skona艂, z pewno艣ci膮 nie zas艂uguje na ba艂wochwalcz膮 cze艣膰, raczej powinno budzi膰 odraz臋” (Stra偶nica Nr 10, 1995 s.20) |
Pie艣艅 kierowana do Jezusa: „Chwa艂a Ci! za odkupienie! Ty艣 za艂o偶y艂 Ko艣ci贸艂 Sw贸j; Przez krzy偶 da艂e艣 przebaczenie, Chwa艂a Ci, o Zbawco m贸j!”(s.143) |
Dzi艣 艢wiadkowie Jehowy nie zwracaj膮 si臋 wprost do Chrystusa. W ich 艣piewniku s膮 „pie艣ni na cze艣膰 Jehowy” i „pie艣ni o Jezusie” („Wspania艂y fina艂...” s.36). |
Cia艂o Jezusa po 艣mierci: „Mo偶emy tylko przypuszcza膰, 偶e Pan zachowa艂 je w jakim艣 miejscu, a偶eby w Tysi膮cleciu wystawi膰 je ca艂emu 艣wiatu do ogl膮dania” (s.174-5). Na s.173 podano dla odmiany: „W贸wczas, gdy ukaza艂 si臋 uczniom, (...) niezawodnie stworzy艂 On cia艂o w obecno艣ci, a gdy rozprowadzi艂 je na cz臋艣ci sk艂adowe, znik艂 z przed ich oczu” |
„A co si臋 sta艂o z fizycznym cia艂em Jezusa? (...) B贸g usun膮艂 bowiem cia艂o Jezusa” („B臋dziesz m贸g艂 偶y膰...” s.144) |
Powr贸t Chrystusa: „Stosuj膮c t膮 sam膮 regu艂臋, dzie艅 za rok, 1335 dni po R. P. 539 sprowadza nas do R. P. 1874, w kt贸rym to czasie, wed艂ug chronologii biblijnej, Pan po raz wt贸ry przyszed艂 na ziemi臋. (...) Czas obecno艣ci naszego Pana datuje si臋 od R. P. 1874, jak powy偶ej udowodniono” (s.238-9) |
„Obecnie niekt贸rzy chrze艣cijanie najwyra藕niej utracili poczucie, i偶 偶yjemy u schy艂ku `czasu ko艅ca', gdy偶 koncentruj膮 si臋 na sprawach osobistych (...) S艂usznie wi臋c wsp贸艂wyznawcy mog膮 si臋 modli膰, by tacy bracia na nowo rozbudzili w sobie lub utwierdzili wiar臋 w biblijne dowody, 偶e obecno艣膰 Chrystusa zacz臋艂a si臋 w roku 1914...” (Stra偶nica Nr 2, 1999 s.11) |
Znaki to potwierdzaj膮ce: „Dopiero w r. 1874, przyj艣cia naszego Pana, zorganizowano pierwsz膮 organizacj臋 robotnicz膮. Od tego czasu 艣wiat艂o wiedzy znacznie si臋 powi臋kszy艂o w dziedzinie wynalazk贸w, kt贸rych jest za wiele, aby je tu wyliczy膰. Wymie艅my tylko te z g艂贸wniejszych, kt贸re odkryto po roku 1874, w dalszy dow贸d obecno艣ci naszego Pana. G艂贸wniejsze wynalazki s膮: maszynki do dodawania, latawce, glin, antyseptyczna chirurgia, sztuczne farby, samochody, kolczasty drut, rowery, karborund, ogniotrwa艂e kasy, celuloza, korespondencyjne szko艂y, centryfugi do oddzielania 艣mietany, opis najciemniejszej Afryki, parowe p艂ugi, Boski Plan Wiek贸w, elektrowozy, dynamit, winduj膮ce schody, gazolinowe motory, 偶niwiarki, 艣wietlny gaz, indukcyjne motory, linotypy, maszynki do wyrabiania zapa艂ek, monotypy, migawkowe obrazki, p贸艂nocny i po艂udniowy biegun, kana艂 Panamski, pasteuryzacya, promienie Roentgena, maszyny do szycia trzewik贸w, bezdymny proch, submaryny, rad, drapacze chmur, podziemna kolej, fonografy, telefony, maszynki do pisania, maszynki do czyszczenia dywan贸w zapomoc膮 powietrza, i telegraf bez drutu” (s.243) |
„W rozdziale 16 tej ksi膮偶ki rozpatrywali艣my biblijne dowody, 偶e Chrystus powr贸ci艂 w roku 1914 i zacz膮艂 sprawowa膰 w艂adze w艣r贸d nieprzyjaci贸艂. Przypatrz si臋 teraz uwa偶nie r贸偶nym cechom charakterystycznym `znaku' obecno艣ci Chrystusa...” („B臋dziesz m贸g艂 偶y膰...” s.149). Na s.150-3 przedstawiono te znaki potwierdzaj膮ce, 偶e Chrystus powr贸ci艂 w 1914r.: wojny, g艂贸d, zarazy, trz臋sienia ziemi, bezprawie, strach, itp. O ile znaki dot. 1874r. mog艂yby by膰 odczytane jako oznaka b艂ogos艂awienia ludzko艣ci to te potwierdzaj膮ce rok 1914 s膮 raczej znakami zrzucenia plagi na ludzi. Jak mo偶na tak diametralnie zmienia膰 pogl膮dy? |
Wiedza Jezusa o dacie Jego powrotu wg Mt 24:36: „Gdy Jezus powsta艂 z umar艂ych, rzek艂: `Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.' (Ew Mateusza 28:18) W贸wczas z pewno艣ci膮 wiedzia艂 kiedy po raz wt贸ry przyjdzie, albowiem jako osoba Boska mia艂 poruczone w Swe r臋ce wszystko, co dotyczy艂o rozwoju Boskiego planu” (s.233). |
Dzi艣 艢J twierdz膮, 偶e wiedz臋 o swym powrocie w Armagedonie Jezus ma od 1914r. Stra偶nica Nr 15, 1996 s.30-1 tak komentuje Mt 24:36. Na pytanie: „Czy obecnie Jezus wie, kiedy nadejdzie Armagedon?” odpowiada: „Du偶o przemawia za tym, 偶e istotnie tak jest. (...) Kolejni je藕d藕cy przedstawiaj膮 wojny, g艂贸d i zarazy, trapi膮ce ludzko艣膰 od wybuchu pierwszej wojny 艣wiatowej w roku 1914. (...) rozs膮dny wydaje si臋 pogl膮d, i偶 dowiedzia艂 si臋 te偶 od Ojca, kiedy `dope艂ni swego zwyci臋stwa', to znaczy, kiedy nadejdzie koniec”. |
Znajomo艣膰 daty powrotu Jezusa: „Dajmy na to, i偶 kto艣 twierdzi, 偶e 偶aden cz艂owiek nie mo偶e zna膰 dnia ani godziny przyj艣cia Pa艅skiego. (...) Dzie艅 i godzina, te nale偶膮 ju偶 do przesz艂o艣ci. Pan ju偶 jest obecny!” (s.258) |
Dzi艣 werset o „dniu i godzinie” 艢J odnosz膮 do Armagedonu, a nie do przyj艣cia Jezusa w 1914r. |
Niewiasta z Rdz 3:15: „Niewiasta tu wyobra偶a艂a Saro-Abrahamowe przymierze, z kt贸rego wysz艂o nasienie obietnicy” (s.290) |
„Kim zatem jest niewiasta? (...) Chodzi o niebia艅sk膮 organizacj臋 Jehowy, z艂o偶on膮 ze stworze艅 duchowych” („Biblia - s艂owo Bo偶e czy ludzkie?” s.158) |
Usuni臋cie szatana z nieba: Nast膮pi艂o to po stworzeniu Adama i Ewy i zwiedzeniu ich (s.36-7) |
A zatem owym wiechrzycielem jest Szatan Diabe艂, a usuni臋cie go z nieba w roku 1914 oznacza艂o...” (Stra偶nica Nr 3, 2004 s.20) |
Piramida Cheopsa: „Kamie艅 u szczytu piramidy jest w臋gielnym kamieniem, i sam w sobie stanowi doskona艂膮 piramid臋. Inni cz艂onkowie cia艂a zatem musz膮 podporz膮dkowa膰 si臋 pod Chrystusa, kt贸ry jest w臋gielnym kamieniem, jak to pi臋knie pokazuje Wielka Piramida w Egipcie. Zobacz Izajasza 19:19” (s.194) |
„nie pozostaje nam nic innego jak wniosek, 偶e musia艂a by膰 wzniesiona raczej przy pomocy si艂y demonicznej ni偶 przez czynn膮 moc Jehowy Boga” (Stra偶nica Nr 5, 1961 s.14) |
„Czasy ostatnie” od 1799r.: „Tysi膮c dwie艣cie sze艣膰dziesi膮t lat od R. P. 539 sprowadza nas do R. P. 1799, co jest drugim dowodem, 偶e w r. 1799 rozpocznie si臋 `czas ko艅ca'.” (s.238) „S膮 dwie wa偶ne daty, kt贸rych nie nale偶y uwa偶a膰 za jedno i to samo, mianowicie: pocz膮tek `czasu ko艅ca' i `obecno艣膰 Pana'. `Czas ko艅ca' obejmuje okres od R. P. 1799 (...) Czas obecno艣ci naszego Pana datuje si臋 od R. P. 1874” (s.239) „Te fizyczne fakta nie mog膮 by膰 pow膮tpiewane i wystarcz膮, aby przekona膰 cz艂owieka my艣l膮cego, 偶e od r. 1799 偶yjemy w `czasie ko艅ca'.” (s.242) |
Dzi艣 艢J uwa偶aj膮, 偶e tak `czas ko艅ca', jak i `obecno艣膰 Pa艅ska' rozpocz臋艂y si臋 w 1914r. („Prowadzenie rozm贸w...” 2001 s.78; „Wspania艂y fina艂...” s.24) |
Ko艅cowe dni „czasu ko艅ca”: „Od r. 1874 datuje si臋 ko艅cowa cz臋艣膰 okresu zwanego `czasem ko艅ca'” (s.242) |
„Po uwzgl臋dnieniu rozmaitych czynnik贸w stwierdzamy, 偶e w艂a艣nie nasze pokolenie, nasze czasy s膮 okresem nazwanym w Biblii mianem `dni ostatnich'. W roku bie偶膮cym 偶yjemy w gruncie rzeczy ju偶 w ko艅cowej fazie tego okresu! Daje si臋 ona por贸wna膰 nie tyle z ostatnim dniem tygodnia, ile raczej z ostatnimi godzinami tego ostatniego dnia.” (Stra偶nica Nr 13, 1968 s.12). Kiedy艣 ko艅cowa cz臋艣膰 „dni ostatnich” by艂a od 1874r., a p贸藕niej pod koniec XX wieku. |
Proroctwa na czasy ostateczne: „Telegraf bez drutu i latawce s膮 nowoczesnymi wynalazkami. Jednak偶e kilkana艣cie stuleci temu B贸g przez prorok贸w przepowiedzia艂 o nich. (Ijob 38:35; Izajasz 60:8) Poci膮gi s膮 w u偶yciu od niespe艂na stu lat, a jednak prorok Bo偶y wyra藕nie opisa艂 poci膮g i spos贸b operowania nim, i 偶e zostanie wynaleziony w czasie, tu偶 przed ustanowieniem kr贸lestwa Bo偶ego. (Nahum 2:3-6) R贸wnie偶 przepowiedzia艂 On przez proroka, 偶e w owym czasie szybko艣膰 komunikacyi si臋 powi臋kszy za pomoc膮 samochod贸w, elektrowoz贸w, etc. (Daniel 12:4)” (s.17) |
Dzi艣 te proroctwa, potwierdzaj膮ce kiedy艣 艢J `czas ko艅ca' od roku 1799, nie maj膮 tak dziwnego znaczenia jak niegdy艣. |
Zniszczenie starego 艣wiata: „Dowody w tem dziele przytoczone wykaza艂y, 偶e stary 艣wiat (spo艂eczny i polityczny ustr贸j) zacz膮艂 przemija膰 w roku 1914, a ca艂kiem przeminie w kilku nast臋pnych latach” (s.345) |
Stary 艣wiat nie przemin膮艂 ani w ci膮gu „kilku”, ani w ci膮gu kilkunastu czy kilkudziesi臋ciu lat. |
Zmartwychwstanie patriarch贸w: „Poniewa偶 Abraham, Izaak, Jak贸b i inni wierni prorocy, wzmiankowani przez Aposto艂a w li艣cie do 呕yd贸w, 11 rozdziale, maj膮 obietnic臋 lepszego zmartwychwstania (...) Ci wierni m臋偶owie b臋d膮 z powrotem przy 偶yciu na ziemi za kilka lat i stanowi膰 b臋d膮 klas臋 legalnych przedstawicieli Chrystusa na ziemi” (s.352) |
Abraham, Izaak i inni prorocy nie zmartwychwstali w ci膮gu kilku lat. |
Pe艂ny tytu艂 ksi膮偶ki (ze strony tytu艂owej): Harfa Bo偶a Dowody Potwierdzaj膮ce 呕e Miliony Ludzi z Obecnie Zyj膮cych Nie Umr膮 |
Ludzie jak umierali, tak umieraj膮 nadal. Miliony ludzi zmar艂o od lat 20-tych XX wieku do dzi艣. S艂owa podtytu艂u ksi膮偶ki bardzo przypominaj膮 k艂amstwo szatana z raju: „Na pewno nie umrzecie!” Rdz 3:4. Wtedy z艂o偶ono obietnic臋 dw贸m osobom, a Rutherford zwielokrotni艂 j膮 dla milion贸w ludzi! |
Abraham i inni patriarchowie maj膮 p贸j艣膰 do nieba za zas艂ugi w 1000-leciu: „Abraham, ojciec wiernych i jego wsp贸艂towarzysze, kt贸rzy pod nadzorem Chrystusa kierowali narodami w tysi膮cleciu, po sko艅czeniu swej ziemskiej karyery b臋d膮 wyniesieni do poziomu duchowych istot, gdzie 艣wieci膰 b臋d膮 jako gwiazdy na wieki wieczne. (Daniel 12:3)” (s.368) |
Dzi艣 艢J nie daj膮 Abrahamowi i innym patriarchom szans na p贸j艣cie do nieba. Maj膮 oni na wieki by膰 ze 艢J na ziemi. |
Modlitwa za zmar艂ych o ich wskrzeszenie w 1000-leciu: „Gdy ci znajd膮 si臋 w pe艂ni si艂 i przygotuj膮 mieszkania dla siebie i dla swych rodzin, wtedy zaczn膮 my艣le膰 o umar艂ych z po艣r贸d znajomych i krewnych. Naturalnie b臋d膮 chcieli ujrze膰 ich i modli膰 si臋 do Pana o ich przywr贸cenie, a Pan wys艂ucha ich pro艣by” (s.354) |
Dzi艣 艢J nie wspominaj膮 o modlitwie za zmar艂ych. Raczej pot臋piaj膮 ten rodzaj modlitwy. |
Siedem czas贸w liczone od: „okres siedmiu symbolicznych czas贸w, po 360 lat, czyli razem 2,520 lat. Okres ten rozpocz膮艂 si臋 606 r. przed Chrystusem, a sko艅czy艂 si臋, 1914 R.P.” (s.252) |
„Jak pokazano w tabelce, 2520 lat - liczone od pierwszych dni pa藕dziernika roku 607 p.n.e. - up艂ywa na pocz膮tku pa藕dziernika 1914 roku n.e.” („Prowadzenie rozm贸w...” 2001 s.72). Ciekawe! Czy 艢J licz膮 si臋 od 606r., czy od 607r., to zawsze wychodzi im 2520 lat i 1914r.! |
呕niwo: „Dodaj膮c trzy i p贸艂 roku do 1874, roku obecno艣ci Pa艅skiej, otrzymujemy r. 1878. Podczas tej obecno艣ci od r. 1874 do r. 1878 Pan robi艂 przygotowania do 偶niwa wieku ewangelii. 呕ydowskie 偶niwo trwa艂o 40 lat, ko艅cz膮c si臋 R. P. 73. Na podstawie tego nale偶a艂oby si臋 spodziewa膰, 偶e og贸lne 偶niwo wieku ewangelii sko艅czy si臋 w r. 1918. (...) Zatem po og贸lnych 偶niwach od r. 1878 do r. 1918 znajdujemy si臋 w okresie zbierania pok艂osia” (s.244) |
„呕niwo to osi膮ga punkt kulminacyjny w dniu Pa艅skim, gdy Jezus zostaje ukoronowany na Kr贸la i z upowa偶nienia Ojca wykonuje wyrok. A zatem okres jego panowania od roku 1914 jest r贸wnie偶 radosn膮 por膮 zbierania plon贸w” („Wspania艂y fina艂...” s.211; por. Stra偶nica Nr 21, 1993 s.32) Kiedy艣, gdy zako艅czy艂o si臋 偶niwo i nie by艂o `ko艅ca', kt贸rego si臋 spodziewali, to wymy艣lili jeszcze „pok艂osie”, by doda膰 sobie troch臋 czasu. Dzi艣 偶niwo si臋 jeszcze nie sko艅czy艂o. Czy b臋dzie jednak jeszcze jakie艣 pok艂osie? |
„S艂ug膮 wierny i roztropny” z Mt 24:45: „Ca艂kiem rozs膮dnie przypuszcza si臋, 偶e Pan w czasie 偶niwa mia艂 specyalnego pos艂a艅ca, wyr贸偶nionego od innych, og艂aszaj膮cego obecno艣膰 Jego i czas 偶niwa. Taki pos艂aniec znajdowa艂 si臋 na ziemi. Jezus powiedzia艂, 偶e przygotowa艂 specyalny urz膮d dla tego pos艂a艅ca, kt贸ry w czasie wt贸rej obecno艣ci Jego rozdawa膰 mia艂 pokarm na czas s艂uszny dla domownik贸w wiary. (...) Tu zaznaczamy chwalebne spe艂nienie si臋 obietnicy Pa艅skiej wzgl臋dem specyalnego s艂ugi, co jest dalszym dowodem Jego wt贸rej obecno艣ci od r. 1874. W odpowiedzi na zapytanie co do Jego wt贸rej obecno艣ci, Jezus rzek艂: `Kt贸ry偶 tedy jest s艂uga wierny i roztropny, kt贸rego postanowi艂 pan jego ...' Ew. Mateusza 24:45-47. Oko艂o r. 1870 Karol Taze Russell, pochodz膮cy z Allagheny, Pennsylvanii, w贸wczas prawdziwie po艣wi臋cony Chrze艣cijanin i pilny badacz S艂owa Bo偶ego (...). Niezawodnie Pastor Russell zajmowa艂 stanowisko owego specyalnego s艂ugi, kt贸re mu Pan przygotowa艂, i jako taki spe艂nia艂 urz膮d m膮drego i wiernego szafarza, wydaj膮c pokarm na czas s艂uszny dla domownik贸w wiary. Pastor Russell sko艅czy艂 sw贸j ziemski bieg w r. 1916. (...) Ci chrze艣cijanie nie s膮 na艣ladowcami pastora Russell'a lecz na艣ladowcami Pana, kt贸rzy po偶ywaj膮 z pokarm贸w, kt贸re Pan przygotowa艂 dla nich przez Swego wiernego i m膮drego s艂ug臋” (s.245-8) |
„Kto zatem jest tym `niewolnikiem wiernym i rozumnym'? `Niewolnikiem' nie jest ani cz艂owiek, ani Towarzystwo Watch Tower. Jest nim zjednoczone grono (...) cz艂onk贸w duchowego narodu Bo偶ego” („Od raju utraconego...” (s.193) patrz te偶 „Wiedza, kt贸ra prowadzi...” s.161 |
Padlina z Mt 24:28 to: „Jezus rzek艂: `Gdziekolwiek b臋dzie 艣cierw, tam si臋 zgromadz膮 i or艂y.' (Ew. Mateusza 24:28) Tak jest w istocie. 艢cierw o jakim tu mowa odnosi si臋 do duchowego pokarmu, przygotowanego dla domostwa wiary” (s.248) |
„Gdziekolwiek jest trup, tam si臋 zbior膮 or艂y” („Chrze艣cija艅skie Pisma Greckie...” - Mt 24:28). Stra偶nica Nr 7, 1990 s.24 tak komentuje ten werset: „or艂y, zgromadz膮 si臋 tam, gdzie b臋dzie mo偶na znale藕膰 zdrowy pokarm duchowy”. C贸偶, je艣li 艢J zr贸wnuj膮 swe nauki ze „艣cierwem” (padlin膮) czy „trupem” to jest to ich sprawa. Chyba nie warto polemizowa膰 z ich pogl膮dem. |
Na koniec jeszcze jedna uwaga. Czasem pytam 艢wiadk贸w Jehowy: „kt贸ry z nich posiada `Harf臋 Bo偶膮'?”. S艂ysz臋 wtedy od nich, 偶e by艂o zbyt ma艂o egzemplarzy, by ka偶dy m贸g艂 j膮 posiada膰. Jednak wspomniany prawie 6-cio milionowy nak艂ad wystarczy艂by do obdzielenia ka偶dego z dzisiejszych g艂osicieli. W zwi膮zku z tym cisn膮 si臋 pytania.
Gdzie 艢wiadkowie Jehowy roztrwonili tak wielk膮 liczb臋 ksi膮偶ek?
Czy偶by z powodu nieaktualnych nauk zniszczyli wi臋kszo艣膰 egzemplarzy?
Czy powodem by艂o to, 偶e wstydzili si臋 dawnej nauki Rutherforda, kt贸ry nada艂 im te偶 nazw臋 „艢wiadkowie Jehowy”?
A mo偶e jednak te prawie 6 milion贸w ksi膮偶ek dosta艂o si臋 w r臋ce ludzi, kt贸rzy nigdy nie uwierzyli w nauki „Harfy Bo偶ej”, gdy 艢wiadkowie Jehowy j膮 kolportowali?
„Harfa Bo偶a” II
O jednej z najbardziej znanych ksi膮偶ek 艢wiadk贸w Jehowy pt. „Harfa Bo偶a” (wyd. 1921 r.) pisa艂em jaki艣 czas temu w artykule pt. „Harfa Bo偶a” bestselerem??? Wspomnia艂em wtedy, 偶e wydawana by艂a ona po polsku do 1930 r., a w j臋zyku angielskim nawet do 1940 r. i 偶e osi膮gn臋艂a nak艂ad 5.819.037 egzemplarzy.
Zawsze dziwi艂em si臋, jak 艢wiadkowie Jehowy mogli wydawa膰 i rozprowadza膰 j膮 tak d艂ugo, skoro ca艂y czas zmieniali swoje nauki.
Kiedy pisa艂em poprzedni artyku艂 dost臋pne by艂y mi edycje polskie „Harfy Bo偶ej” z 1921, 1924 i 1929 roku, ale nie mia艂em wgl膮du do 偶adnej wersji angielskiej.
Owszem, por贸wna艂em te poszczeg贸lne edycje krajowe, ale nie znalaz艂em w nich istotnych r贸偶nic w tre艣ci. Nie dotar艂em jednak do dzi艣 do ostatniej polskiej wersji z 1930 r., o kt贸rej wspomina Stra偶nica Rok C [1979] Nr 5 s. 5-przypis.
Nie potrafi臋 wi臋c stwierdzi膰 czy i ta edycja by艂a identyczna jak poprzednie.
Dlaczego przedstawiam te w膮tpliwo艣ci?
Ot贸偶 dlatego, 偶e niedawno, dzi臋ki 偶yczliwej mi osobie, uda艂o mi si臋 dotrze膰 do angielskiej edycji z 1928 roku., kt贸ra jest, o dziwo (!), inna w niekt贸rych miejscach ni偶 wersje polskie z lat 1921-1929.
Dzi艣 cz臋艣ciowo to dla mnie zrozumia艂e, skoro Towarzystwo Stra偶nica zmienia艂o w latach 1921-1928 niekt贸re swe nauki. Dostosowywa艂o wi臋c ono ksi膮偶k臋 do aktualnych wtedy nauk. Niezrozumia艂e pozostaje tylko to, dlaczego nie skorygowano edycji polskiej z 1929 r. Czy偶by zabrak艂o czasu czy ch臋ci?
W tych latach odrzucono np. nauk臋 o piramidzie Cheopsa (w 1928 r.), jako „Biblii w kamieniu” (Stra偶nica Nr 1, 2000 s. 9-10), nauk臋 o pastorze Russellu (w 1927 r.), jako jedynym „s艂udze wiernym i roztropnym” z Mt 24:45 („艢wiadkowie Jehowy g艂osiciele...” s. 626) oraz zmieniono czas i d艂ugo艣膰 okresu 偶niwa tzn. powo艂ywania do klasy niebia艅skiej („Powr贸t naszego Pana” 1925 s. 31).
W艂a艣nie angielska „Harfa Bo偶a” z 1928 r. zosta艂a dostosowana do tych zmieniaj膮cych si臋 nauk i ju偶 po nowemu naucza艂a. W tabeli poni偶ej zamieszczono stare i `nowe' nauki w r贸偶nych edycjach „Harfy Bo偶ej”. Oto one:
„Harfa Bo偶a” edycja polska 1921, 1924, 1929 r. |
The Harp of God edycja angielska 1928 r. |
Uwagi |
„W zwyk艂ych budynkach nie k艂adzie si臋 kamienia w臋gielnego; lecz w tym budynku Bo偶ym znajduje si臋 kamie艅 w臋gielny, a nim jest Jezus Chrystus. Kamie艅 u szczytu piramidy jest w臋gielnym kamieniem, i sam w sobie stanowi doskona艂膮 piramid臋. Inni cz艂onkowie cia艂a zatem musz膮 podporz膮dkowa膰 si臋 pod Chrystusa, kt贸ry jest w臋gielnym kamieniem, jak to pi臋knie pokazuje Wielka Piramida w Egipcie. Zobacz Izajasza 19:19” (s. 194, par. 317). |
„Christ Jesus, who is God's anointed King, is the chief corner Stone mentioned in this prophecy. The anointed ones who prove faithful unto death will, as living stones, be made a part of this building. The latter are the members of the body of Christ and must be made into his likeness and image” (s. 192, par. 317). |
Jak widzimy w ang. edycji usuni臋to kwesti臋 Wielkiej Piramidy. P贸藕niej Towarzystwo Stra偶nica posz艂o jeszcze dalej i w wydanej w 1929 r. ksi膮偶ce „Proroctwo” napisa艂o: „Przez pewien czas badacze S艂owa Bo偶ego zastosowali to proroctwo do `wielkiej piramidy' w Egipcie; odk膮d jednak Pan przyszed艂 do swej 艣wi膮tyni i b艂yskawice Bo偶e o艣wietlaj膮 jego S艂owo, klasa 艣wi膮tyni mo偶e spostrzec, 偶e proroctwo to w 偶aden spos贸b nie odnosi si臋 do tej masy kamieni w Egipcie” (s. 219). |
„Pismo 艢wi臋te wykazuje, 偶e pomi臋dzy wiekiem 偶ydowskim, a wiekiem ewangelii zachodz膮 艣cis艂e r贸wnoleg艂o艣ci. R贸wnoleg艂o艣ci te odnosz膮 si臋 nie tylko do czasu, lecz i do dziej贸w. Wiek 呕ydowski sko艅czy艂 si臋 偶niwem, kt贸re rozpocz臋艂o si臋 od chwili wniebowst膮pienia naszego Pana w R. P. 33. Przez wyraz `偶niwo' rozumiemy zgromadzenie ostatk贸w z po艣r贸d 偶yd贸w do Chrystusa. Z orzeczenia Jezusa jasno widzimy, 偶e i wiek ewangelii ma si臋 sko艅czy膰 偶niwem, podczas kt贸rego On sam b臋dzie obecny, kieruj膮c dzie艂em 偶niwa. Przez trzy i p贸艂 lat od czasu swego ofiarowania i chrztu Jezus przygotowywa艂 偶yd贸w do 偶niwa. Nale偶a艂oby si臋 spodziewa膰, i偶 podobnie stanie si臋 i przy ko艅cu wieku ewangelii; i tak te偶 znajdujemy. Dodaj膮c trzy i p贸艂 roku do 1874, roku obecno艣ci Pa艅skiej, otrzymujemy r. 1878. Podczas tej obecno艣ci od r. 1874 do r. 1878 Pan robi艂 przygotowania do 偶niwa wieku ewangelii. 呕ydowskie 偶niwo trwa艂o 40 lat, ko艅cz膮c si臋 R. P. 73. Na podstawie tego nale偶a艂oby si臋 spodziewa膰, 偶e og贸lne 偶niwo wieku ewangelii sko艅czy si臋 w r. 1918” (s. 243-244, par. 411). |
„The Lord used the natural harvest to illustrate the harvest of his people at the end of the age. There was a harvest of certain of the Jews at the end of the Jewish Age (John 4:35, 36). There is a parallel harvest period in the Christian era; and since the Lord used the natural wheat harvest of Israel as a picture of the harvest of his people, it might not be out of place here to say that from the time of the beginning of the Jewish harvest until Pentecost was fifty days; and earrying out the Biblical rule of a day for a year, it would not be unreasonable to conclude that the harvest of the Christian era would cover a period of fifty years. During the period of time since 1874 there has been a great gathering together of Christian people from different quarters of the earth, without regard to erecd or denomination.” (s. 240-241, par. 411-412). |
Jak widzimy, i偶 pomimo, 偶e Towarzystwo Stra偶nica zapewnia艂o swych wiernych o „艣cis艂ych r贸wnoleg艂o艣ciach”, to jednak zmieni艂o je. Okres 40-letni (1878-1918) sta艂 si臋 50-letnim (1874-1924) i cz臋艣ciowo w innym czasie. Oto polski tekst pochodz膮cy z broszury „Powr贸t naszego Pana” (1925), kt贸ry jest identyczny jak w ang. „Harfie Bo偶ej” z 1928 r.: „od zapocz膮tkowania naturalnego 偶niwa 偶ydowskiego a偶 do ko艅ca czyli Pi臋膰dziesi膮tego (Zielonych 艢wi膮tek) up艂ywa艂o 50 dni; i zastosowuj膮c regu艂臋 biblijn膮 dzie艅 za rok, zdaje si臋 zupe艂nie s艂usznem wnioskowa膰, 偶e 偶niwo Wieku Ewangelji mia艂o by膰 okresem 50 lat. W tym perjodzie od 1874 odbywa艂o si臋 wielkie gromadzenie Chrze艣cijan z rozmaitych cz臋艣ci 艣wiata z po艣r贸d rozmaitych wyzna艅 i wierze艅” (s. 31). „Jego obecno艣膰 zaznaczy艂a si臋 z rokiem 1874. I od tego czasu On prowadzi艂 dzie艂o 偶niwa” (s. 36). |
„Pan u偶y艂 偶niwa do zilustrowania sposobu zebrania prawdziwych Chrze艣cijan. Po 偶niwach 偶ydowskich zwykle przez jaki艣 czas zbierano pok艂osie. Zatem po og贸lnych 偶niwach od r. 1878 do r. 1918 znajdujemy si臋 w okresie zbierania pok艂osia” (s. 244, par. 412). |
„During the period of time since 1874 there has been a great gathering together of Christian people from different quarters of the earth, without regard to erecd or denomination. (...) During this period of time these Christians have gone throughout the earth proclaiming that the kingdom of heaven is at hand; and now they are particularly announcing to the people the presence of the Lord, that his kingdom is at hand and that millions now living will never die” (s. 241, par. 412). |
Jak widzimy znikn臋艂o zbieranie „pok艂osia” natomiast zacz臋to zgromadza膰 „miliony obecnie 偶yj膮cych, kt贸rzy nigdy nie umr膮”. Oto polski tekst pochodz膮cy z broszury „Powr贸t naszego Pana” (1925), kt贸ry jest identyczny jak w ang. „Harfie Bo偶ej” z 1928 r.: „W tym perjodzie od 1874 odbywa艂o si臋 wielkie gromadzenie Chrze艣cijan z rozmaitych cz臋艣ci 艣wiata z po艣r贸d rozmaitych wyzna艅 i wierze艅. (...) W ca艂ym tym perjodzie prawdziwi Chrze艣cijanie g艂osili i proklamowali 艣wiatu, 偶e kr贸lestwo niebieskie si臋 przybli偶y艂o; i teraz szczeg贸lnie m贸wi膮 ludziom o obecno艣ci Pana, 偶e Jego kr贸lestwo jest we drzwiach; 偶e miljony obecnie 偶yj膮cych nigdy nie umr膮” (s. 31). |
„W dodatku do s艂贸w podanych w ewangelii Mateusza 13:24-30, i w odpowiedzi na pytanie uczni贸w odno艣nie Jego obecno艣ci, Jezus rzek艂: `I po艣le (Pan) Anio艂y (pos艂a艅c贸w) swoje z tr膮b膮 g艂osu wielkiego i zgromadz膮 wybranych jego od czterech wiatr贸w, od kraj贸w niebios, a偶 do kraj贸w ich' (Ew. Mateusza 24:31). Nast臋puj膮ce fakta podnosz膮 nieomylne 艣wiadectwo o okresie wielkiego 偶niwa przy ko艅cu wieku ewangelii, i s膮 najsilniejszym dowodem obecno艣ci Pa艅skiej. Tekst powy偶szy pisany jest, jak si臋 zauwa偶y, j臋zykiem symbolicznym. Pod warunkami prawa przymierza, 偶ydzi zobowi膮zani byli co ka偶dy pi臋膰dziesi膮ty rok odbywa膰 jubileusz, a rok jubileuszowy obwieszczano tr膮bieniem. W tek艣cie pod rozwag膮 tr膮ba jest symbolem poselstwa, obwieszczaj膮cego obecno艣膰 Pana i fakt, 偶e czas na 偶niwo ju偶 przyszed艂, 偶e nasta艂 czas, aby zgromadzono 艣wi臋tych, poniewa偶 kr贸lestwo Mesyasza si臋 przybli偶y艂o” (s. 244-245, par. 413-415). |
Ca艂kowicie zmienione paragrafy 413-415 znajduj膮 si臋 na stronach 241-243. Z powodu obszerno艣ci nie przytaczam ich tre艣ci. Patrz uwagi obok. |
Tre艣膰 paragraf贸w 413-415 w ang. „Harfie Bo偶ej” zosta艂a zmieniona. Tekst paragraf贸w 413-414 zamieszczony jest w polskiej broszurze „Powr贸t naszego Pana” 1925 s. 31-32. Oto jedno z ciekawszych zda艅 z ang. „Harfy Bo偶ej (par. 414), przytoczone za pol. broszur膮 „Powr贸t naszego Pana” (1925): „Prawdziwi Chrze艣cijanie, mianowicie Badacze Pisma 艢w. nigdy nie mieli na celu gromadzenia si臋, by stworzy膰 organizacj臋 i poci膮gn膮膰 ludzi do siebie; bo nawet nie utrzymuj膮 ksi膮g cz艂onkostwa. Ich jedynym celem jest o艣wiecanie ludzi odno艣nie planu Boskiego i staraj膮 si臋 dopomaga膰 im do zrozumienia co B贸g ma lepszego dla ca艂ej ludzko艣ci, co艣 lepszego ponad doktryny propagowane przez nominalne Chrze艣cija艅stwo. Te okoliczno艣ci 艣wiadcz膮 o spe艂nieniu si臋 proroctwa i tworz膮 zbi贸r fizycznych fakt贸w, kt贸re potwierdzaj膮 obecno艣膰 Pana od roku 1874; gdy偶 to gromadzenie zacz臋艂o si臋 z t膮 dat膮” (s. 32). |
„Ca艂kiem rozs膮dnie przypuszcza si臋, 偶e Pan w czasie 偶niwa mia艂 specyalnego pos艂a艅ca, wyr贸偶nionego od innych, og艂aszaj膮cego obecno艣膰 Jego i czas 偶niwa. Taki pos艂aniec znajdowa艂 si臋 na ziemi. Jezus powiedzia艂, 偶e przygotowa艂 specyalny urz膮d dla tego pos艂a艅ca, kt贸ry w czasie wt贸rej obecno艣ci Jego rozdawa膰 mia艂 pokarm na czas s艂uszny dla domownik贸w wiary. Dla Chrze艣cijan pokarmem na czas s艂uszny jest w艂a艣ciwe zrozumienie Pisma 艢wi臋tego. Tu zaznaczamy chwalebne spe艂nienie si臋 obietnicy Pa艅skiej wzgl臋dem specyalnego s艂ugi, co jest dalszym dowodem Jego wt贸rej obecno艣ci od r. 1874. W odpowiedzi na zapytanie co do Jego wt贸rej obecno艣ci, Jezus rzek艂: `Kt贸ry偶 tedy jest s艂uga wierny i roztropny, kt贸rego postanowi艂 pan jego nad czeladzi膮 swoj膮, aby im dawa艂 pokarm na czas s艂uszny? B艂ogos艂awiony on s艂uga, kt贸regoby, przyszed艂szy pan jego, znalaz艂 tak czyni膮cego; zaprawd臋 powiadam wam, 偶e go nad wszystkiemi dobrami swemi postanowi' Ew. Mateusza 24:45-47. Oko艂o r. 1870 Karol Taze Russell, pochodz膮cy z Allagheny, Pennsylvanii, w贸wczas prawdziwie po艣wi臋cony Chrze艣cijanin i pilny badacz S艂owa Bo偶ego (...) [dalej na trzech stronach podano epizody z 偶ycia i dorobku Russella, kt贸re pomijam] Karol Taze Russell, p贸藕niej znany jako Pastor Russell, by艂 najwi臋kszym kaznodziej膮 tegoczesnej doby. (...) Niezawodnie Pastor Russell zajmowa艂 stanowisko owego specyalnego s艂ugi, kt贸re mu Pan przygotowa艂, i jako taki spe艂nia艂 urz膮d m膮drego i wiernego szafarza, wydaj膮c pokarm na czas s艂uszny dla domownik贸w wiary. Pastor Russell sko艅czy艂 sw贸j ziemski bieg w r. 1916. (...) Ci chrze艣cijanie nie s膮 na艣ladowcami pastora Russell'a lecz na艣ladowcami Pana, kt贸rzy po偶ywaj膮 z pokarm贸w, kt贸re Pan przygotowa艂 dla nich przez Swego wiernego i m膮drego s艂ug臋” (s. 245-8, par. 416-422). |
Ca艂kowicie zmienione paragrafy 416-422 znajduj膮 si臋 na stronach 243-246. Z powodu obszerno艣ci nie przytaczam ich tre艣ci. Patrz uwagi obok. |
Tre艣膰 paragraf贸w 416-422 w ang. „Harfie Bo偶ej” zosta艂a zmieniona. Ca艂kowicie usuni臋to nauk臋 o Russellu jako s艂udze wiernym i roztropnym, a wprowadzono mi臋dzy innymi wyk艂adni臋 o tym, 偶e Pan przyszed艂 do swej 艣wi膮tyni duchowej wiosn膮 1918 r. odrzucaj膮c chrze艣cija艅stwo (s. 244, par. 419). Ta nauka pojawi艂a si臋 w 1922 r. (Stra偶nica Rok CVIII [1987] Nr 19 s. 12; por. „Wspania艂y fina艂 Objawienia bliski!” 1993 s. 31). |
„Ponadto, wzgl臋dem Swej wt贸rej obecno艣ci Jezus rzek艂: `Gdziekolwiek b臋dzie 艣cierw, tam si臋 zgromadz膮 i or艂y' (Ew. Mateusza 24:28). Tak jest w istocie. 艢cierw o jakim tu mowa odnosi si臋 do duchowego pokarmu, przygotowanego dla domostwa wiary” (s. 248, par. 423). |
Ca艂kowicie zmienione paragrafy 423-425 znajduj膮 si臋 na stronach 246-248. Z powodu obszerno艣ci nie przytaczam ich tre艣ci. Patrz uwagi obok. |
Tre艣膰 paragraf贸w 423-425 w ang. „Harfie Bo偶ej” zosta艂a zmieniona. O ile polska „Harfa Bo偶a” podkre艣la obecno艣膰 Pa艅sk膮 od 1874 r. (s. 249, par. 425), to angielska przyj艣cie Pana do swej 艣wi膮tyni w 1918 r. (s. 247, par. 424). |
Oczywi艣cie w „Przedmowie” angielskiej „Harfy Bo偶ej” z 1928 r. nie wspomniano, 偶e ta edycja ma zmienione nauki. Tej metody 艢wiadkowie Jehowy trzymaj膮 si臋 do dzi艣, gdy wydaj膮 kolejne wersje swych ksi膮偶ek (np. „B臋dziesz m贸g艂 偶y膰 wiecznie w raju na ziemi” ed. 1989 i 1990, „Prowadzenie rozm贸w na podstawie Pism” ed. 1991 i 2001).
Na angloj臋zycznych stronach internetowych przytaczane bywaj膮 kolejne edycje „Harfy Bo偶ej” z lat 1932, 1937 i 1940.
Ciekawe czy i one dostosowywane by艂y do zmieniaj膮cych si臋 nauk 艢wiadk贸w Jehowy? Nadmieniam, 偶e w tych latach Towarzystwo Stra偶nica odrzuci艂o lub zmieni艂o kilka wa偶nych swych doktryn, o kt贸rych uczy艂a te偶 „Harfa Bo偶a” np. w 1936 r. krzy偶 (s. 115, 142-3), w 1929 r. czasy ostateczne rozpoczynaj膮ce si臋 w 1799 r. i paruzj臋 trwaj膮c膮 od 1874 r. (s. 239, 243).
Warto by by艂o por贸wna膰 kolejne edycje tego dzie艂a 艢wiadk贸w Jehowy, aby przekona膰 si臋 czy pierwotna wersja „Harfy Bo偶ej” z 1921 r. mia艂a cokolwiek wsp贸lnego z ostatni膮 z 1940 r.
Aby nie by艂o jednak w膮tpliwo艣ci, 偶e 艢wiadkowie Jehowy nadal pos艂ugiwali si臋 tym podr臋cznikiem przez wiele lat po jego pierwszym wydaniu przypomnijmy niekt贸re fakty.
Ot贸偶 jeszcze wydane w 1936 r. dzie艂o 艢wiadk贸w Jehowy pt. „Bogactwo” (s. 316) zach臋ca艂o w reklamie zamieszczonej na ko艅cu ksi膮偶ki do nabywania „Harfy Bo偶ej”.
Ma艂o tego, Stra偶nica Nr 19, 1999 s. 23 informuje, 偶e nawet w 1943 r. przeprowadzano z zainteresowanymi studium z „Harfy Bo偶ej”. Podaje ona:
„W roku 1943 usymbolizowa艂em swe oddanie Bogu przez chrzest w wodzie. W tym czasie prowadzi艂em studia biblijne w trzech s膮siednich wioskach: Drawiskos, Palaeokomi i Mawrolofos. Jako podr臋cznika do prowadzenia studi贸w u偶ywa艂em ksi膮偶ki Harfa Bo偶a” (por. publikacje, kt贸re m贸wi膮 o kolportowaniu „Harfy Bo偶ej w latach 30-tych np. Stra偶nica Nr 17, 1995 s. 22, Stra偶nica Nr 3, 1999 s. 25, „Rocznik 艢wiadk贸w Jehowy 1995” s. 190).
Je偶eli w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku kolejne edycje „Harfy Bo偶ej” nie mia艂y pozmienianych nauk w stosunku do obowi膮zuj膮cych wtedy, to podziwiam tamtych 艢wiadk贸w Jehowy, 偶e umieli godzi膰 wykluczaj膮ce si臋 wyk艂adnie. Jak oni to robili pozostanie chyba ich tajemnic膮.
Z tego te偶 wynika, 偶e w r贸偶nych krajach g艂osiciele Towarzystwa Stra偶nica nauczali odmiennie, maj膮c do dyspozycji egzemplarze „Harfy Bo偶ej”, w kt贸rych nie by艂o jednakowej tre艣ci. Gdzie by艂a wtedy ta ich jednomy艣lno艣膰, kt贸r膮 dzi艣 cz臋sto szczyc膮 si臋 艢wiadkowie Jehowy?
4