14. Systemy stabilizacji osnów geodezyjnych i realizacyjnych.

/Na podstawie wytycznych technicznych g 1-9 oraz pracy magisterskiej „Systemy stabilizacji punktów osnowy realizacyjnej i znaków montażowych na obiektach inżynierskich”/

Znak geodezyjny - wykonany z trwałego materiału znak z jednoznacznie oznaczonym szczegółem, czyli centrem lub ekstremum, który stanowi właściwy punkt geodezyjny

Ogólny podział znaków geodezyjnych:

2. Osnowa pozioma

1. Znaki na budowlach stałych

2. Znaki na budowlach stałych i skałach

3. Znaki stabilizowane na gruncie

- jednopoziomowe

- dwupoziomowe

- trzypoziomowe

- cztero i pięciopoziomowe

3. Osnowa wysokościowa

1. Znaki stabilizowane na gruncie

- podziemne

- naziemne

2. Znaki ścienne i na skałach

4. Osnowa grawimetryczna (jedna grupa)

5. Osnowa magnetyczna (jedna grupa)

Znaki rozpoznawcze - znaki geodezyjne, stosowane dla ułatwienia odszukiwania punktów w terenie

Poboczniki - znaki stosowane do odtworzenia punktu w przypadku jego zniszczenia oraz do ścisłej identyfikacji

Dobór odpowiedniego typu znaku geodezyjnego do stabilizacji punktu zależy od:

- rodzaju osnowy

- klasy punktów osnowy

- rodzaju i sposobu zagospodarowania gruntu

- poziomu wód gruntowych

- kosztów transportu, materiałów, robocizny (przy produkcji i stabilizacji)

Zasady stabilizacji (bardzo ogólne ):

- znaki geodezyjne powinny być stabilne i trwałe

- lokalizacja powinna zapewniać prawidłowe nawiązanie przy zakładaniu osnów niższych klas

- dogodny dojazd do punktów

- możliwość dogodnego wykonywania pomiarów

Znaki stosowane w geodezji inżynieryjno - przemysłowej można podzielić na trzy grupy:

- znaki ścienne

- znaki poziome ziemne

- znaki stropowe

---