Tytuł:, W jakich kontekstach używa się dzisiaj pojęć „klasyczny” i „klasycyzm”

Określenia te stanowią wyraźne nawiązanie do estetycznych kanonów piękna oraz wzorców literackich, wytworzonych i rozwiniętych w starożytności. Klasyczny (od łacińskiego classicus - początkowo oznaczający tyle, co „wyuczony w klasie”, ale też „wzorowy”, „doskonały”, „pierwszorzędny”), to znaczy dążący do ideałów wypracowanych przez antyk. Literaturę starożytnej Grecji i Rzymu nazywamy, więc literaturą klasyczna, ale nie tylko. Słowem tym określamy również te nurty i poszczególne dzieła w epokach późniejszych, które stawiały sobie wzorzec antyczny za wzór i starały się go realizować, albo przynajmniej zbliżyć się do niego. Takim nurtem był w oświeceniu klasycyzm. Doskonałym przykładem nawiązania do antyku jest renesansowa Odprawa posłów greckich Jana Kochanowskiego. Klasyczne zasady dramatu (np. zasada trzech jedności) respektował również oświeceniowy komediopisarz Julian Ursyn Niemcewicz (Powrót posła).

---