Ceramika na mur

Zanim zaczniesz budować, czeka Cię podjęcie jednej z trudniejszych decyzji - jakie ściany ma mieć Twój dom.

Jednym z bardziej popularnych materiałów jest ceramika.

Dlaczego ceramika tradycyjna od lat cieszy się zainteresowaniem inwestorów?

Swoją popularność zawdzięcza licznym zaletom: bardzo dobrej izolacyjności akustycznej, dużej akumulacyjności cieplnej, wysokiej paroprzepuszczalności.

Przede wszystkim jednak wytrzymałości na ściskanie, odporności na uszkodzenia oraz odporności ogniowej.

Niepalność,cegieł i pustaków ceramicznych wynika ze sposobu ich wytwarzania - formuje się je z gliny i wypala w wysokiej temperaturze.

Wyroby z ceramiki tradycyjnej różnią się od siebie nie tylko kształtem i wymiarami, ale - co ważniejsze - parametrami: wytrzymałością, mrozoodpornością, izolacyjnością akustyczną i cieplną.

To właśnie parametry wyrobów decydują o tym, na jaki rodzaj ściany się nadają, i przesądzają o grubości wzniesionego z nich muru.

Cegły i pustaki mają klasy: 5; 10; 15 i 20, zależnie od wytrzymałości na ściskanie (podawanej w MPa).

Im wyższa klasa, tym materiał jest mocniejszy i można z niego murować ściany narażone na większe obciążenia.

W domach jednorodzinnych na ściany konstrukcyjne zewnętrzne i wewnętrzne stosuje się ceramikę tradycyjną klasy 10,15, 20, materiały klasy 5 są stosowane jedynie do wznoszenia ścian działowych.

Izolacyjność cieplna ceramiki tradycyjnej nie jest najlepsza, dlatego wzniesione z niej ściany zewnętrzne trzeba ocieplić.

Warto jednak wiedzieć o tym, że im więcej otworów ma element ceramiczny, tym lepsza jest jego izolacyjność cieplna.

Nie bez znaczenia jest też kształt otworów i ich układ - najlepszą izolacyjność termiczną mają mury z pustaków z podłużnymi szczelinami ustawionymi równolegle do długości ściany.

Większość ścian muruje się na spoiny 10-15 mm.

Ceramika to najstarszy materiał do murowania ścian, który dziś jest wykorzystywany do budowy ścian dwu- i trójwarstwowych.

Ceramika ciepła wyglądem przypomina tradycyjną, ale można z niej budować także sciany jednowarstwowe. Ponieważ ma dużą nasiąkliwość, ściany trzeba koniecznie otynkować.

Ceramika poryzowana

Od ceramiki tradycyjnej różni się tym, że użyta do jej produkcji glina przed uformowaniem i wypaleniem mieszana jest z trocinami lub pyłem drzewnym.

Później w rozgrzanym do 700°C piecu dodatki te spalają się i tworzą w glinie mikropory.

Wyroby są więc jakby napowietrzone.

To sprawia, że mają mniejszą masę i lepszą izolacyjność termiczną od tradycyjnych cegieł i pustaków.

Do budowy ścian jednowarstwowych wykorzystuje się pustaki z bokami nieprofilowanymi lub wyprofilowanymi we wpust i wypust.

Te ostatnie muruje się tylko na spoinę poziomą.

W sprzedaży są również pustaki przeznaczone do łączenia na kieszeń.

Mają one w swych szerszych bokach wnęki.

Gdy podczas murowania zestawia się ze sobą dwa pustaki, wnęki tworzą otwór zwany kieszenią, który wypełnia się zaprawą.

Tak wykonane pionowe połączenie pustaków jest najkorzystniejsze ze względów termoizolacyjnych.

Pustaki z ceramiki poryzowanej podczas murowania ustawia się dłuższymi bokami prostopadle do linii ściany.

Jej grubość jest więc równa długości pustaka i może wynosić 36-50 cm.

Zależnie od wytrzymałości na ściskanie pustaki z „ciepłej” ceramiki zalicza się do klasy: 5; 7,5; 10 lub 15.

Im wyższa klasa, tym większa wytrzymałość elementu na ściskanie.

Pustaki do budowy ścian jednowarstwowych mają klasę 10 lub 15.

Pustak Porotherm.

Cegła dziurawka.

Cegła pełna.

Czym różnią się od siebie cegły, bloczki i pustaki?

Cegły.

Stosuje się je do wznoszenia warstw nośnych ścian dwu- i trójwarstwowych oraz warstwy elwewacyjnej ściany trójwarstwowej.

Małe wymiary (przeważnie 6,5 x 12 x 25 cm) sprawiają, że murowanie z nich jest dosyć mozolne, ale można wybudować prawie wszystko - nie tylko ściany, lecz również słupy, sklepienia i nadproża łukowe.

Bloczki.

Stosuje się je do wznoszenia warstw nośnych wszystkich rodzajów ścian.

Jeśli chcemy budować z nich elewacyjną warstwę ściany trójwarstwowej, trzeba wybrać te o małej grubości.

Bloczki są większe i cięższe od cegieł.

Szybciej się z nich muruje.

Są produkowane z lekkich materiałów.

Jeżeli mają powierzchnie boczne wyprofilowane we wypusty i w wypusty, łatwiej jest je łączyć i nie trzeba robić spoin pionowych.

Pustaki.

Można z nich budować wszystkie murowane warstwy ścian.

To elementy z otworami.

Duża powierzchnia otworów sprawia, że pustaki nawet przy dość znacznych wymiarach nie są zbyt ciężkie - z reguły nie ważą więcej niż 20 kg.

---