POZA ILORAZEM INTELIGENCJI
Czy inteligencja utożsamiana jest tylko z ogólną zdolnością umysłową, mierzoną ilorazem inteligencji?
INTELIGENCJA SPOŁECZNA
Termin ma dość długą historię, ale
nierównomierny rozwój.
Trzy typy badań nad inteligencją społeczną:
Thorndike i kontynuatorzy (lata 20-40.) - tzw. koncepcja dwuczynnikowa
Rozproszenie tematyki (lata 50-60.)
Koncepcje wieloczynnikowe i inne
(od lat 70.)
Ad 1.
Edward Thorndike (1920) - stwierdził istnienie odrębnego rodzaju zdolności ludzkich, nie pokrywającego się z inteligencją ogólną, abstrakcyjną, przestrzenną czy mechaniczną.
„Inteligencja społeczna ujawnia się wyraźnie w przedszkolu, na placu zabaw, w koszarach, fabrykach i salonach sprzedaży, a nie da się jej zmierzyć za pomocą klasycznych testów”
Inteligencja społeczna to zdolność:
rozumienia innych ludzi oraz
mądre postępowanie, działanie w stosunkach międzyludzkich
Problemy związane z pomiarem:
Obserwacja ludzi w naturalnych sytuacjach społecznych (kłopotliwa, mało ekonomiczna)
Testy dotyczące „rozumienia innych” - np. rozpoznawanie stanu emocjonalnego innych na podstawie fotografii (wyrazu twarzy)
Próby badania „mądrego działania” przez wykorzystywanie obiektywnych wskaźników osiągnięć osoby badanej w życiu społecznym - np. liczba przyjaciół, uczestnictwo w organizacjach społecznych
Chapin (1939) - konstrukcja dwóch testów:
Skala Społecznego Wglądu
Skala Społecznego Uczestnictwa
Wątpliwość:
czy rzeczywiście są to miary inteligencji społecznej (inteligencja społeczna a kompetencje społeczne nie są tożsame)
Kompetencje społ. czyli skuteczne osiąganie celów w życiu społecznym, zależą także od:
odporności na stres
statusu społecznego
cech osobowości (np. nieśmiałość) itp.
Vernon (1933) - inteligencja społeczna to zdolność radzenia sobie z ludźmi, biegłość socjotechniczna, gotowość reagowania na bodźce społeczne, wgląd w nastroje i ukryte cechy osobowości ludzi
Ad. 2. Rozproszenie tematyki
(lata 50 - 60.)
Wprowadzenie nowych pojęć:
Empatia
Wrażliwość społeczna
Decentracja
Inteligencja społeczna ograniczona została do czynnika „rozumienie” - np. pojmowana jako psychiczna zdolność do prawidłowego oceniania uczuć, nastrojów, motywacji jednostek
Ad. 3. Okres od lat 70. - do obecnych
Ponowne nawiązanie do dwóch głównych czynników Thorndike'a i rozwinięcie ich w koncepcje wieloczynnikowe
Interpersonalna teoria
ról społecznych Flavella
Punkt wyjścia - analiza ról społecznych, wzajemnego komunikowania się.
Wykonywanie czynności związanych z rolą
ma na celu głównie porozumienie interpersonalne.
Aby ono nastąpiło, muszą być spełnione
m. in. następujące warunki:
Rozpoznanie, że własne spostrzeżenia, myśli i uczucia w danej sytuacji nie muszą być zbieżne z tymi u innej osoby
Zrozumienie, że sytuacja musi być przez nas analizowana z punktu widzenia drugiej osoby, jej celów
(te czynniki odpowiadają „rozumieniu”)
Przewidywanie zachowania drugiej osoby - porównywanie z własnym punktem widzenia (w kategoriach: zgodne czy nie)
Działanie komunikacyjne - jako rezultat uwzględniający wyniki poprzednich analiz
(te czynniki odpowiadają „działaniu”)
Teoria ról społecznych Weinsteina
Kompetencja interpersonalna to zdolność wykonywania zadań interpersonalnych
Istotą jej jest umiejętność przewidywania i manipulowania reakcjami innych, z którymi jesteśmy w kontakcie
Antycypacja zachowań partnera to możność wpływania na niego; a więc łatwiejsze osiąganie własnych celów
Flavell i Weinstein nie rozstrzygają, w jakiej mierze zdolność do pełnienia tak pojętych ról społecznych (umiejętność przewidywania cudzego zachowania) wypływa z czynnika g, a w jakiej jest to zdolność odrębna.
Cattel - odróżnia te zdolności
Wechsler, Eysenck - rozpatrują inteligencję społeczną w ramach czynnika g (zastosowanie g do sytuacji społecznych)
O'Sullivan empirycznie wykazał niezależność inteligencji ogólnej i społecznej (testy mierzące inteligencję społeczną nie mierzą inteligencji ogólnej - i odwrotnie).
Wieloczynnikowa koncepcja inteligencji społecznej w modelu Guilforda
Inteligencja to zdolność przetwarzania informacji za pomocą operacji umysłowych w nowe informacje
Opis intelektu w kategoriach: materiału, operacji i wytworów
4 materiały: figuralny, symboliczny, semantyczny, behawioralny
5 operacji: poznawanie, pamiętanie, wytwarzanie konwergencyjne, dywergencyjne, ocenianie
6 wytworów (czyli konstruktów intelektu)
(te wytwory w zakresie behawioralnym są przejawami, rezultatami inteligencji społecznej)
Rodzaje wytworów:
Jednostki - np. uświadamianie sobie poprzez znaki ekspresyjno-mimiczne, że ktoś się uśmiecha
Klasy - uogólnienia poprzednich jednostek (np. na podstawie kilku objawów uświadamiam sobie, że ktoś jest zadowolony)
Relacje - rozpoznanie związku między różnymi stanami psychicznymi ludzi (np. X dominuje nad Y; X - odprężony, Y - napięty)
Systemy behawioralne - odnajdywane w interakcjach grupowych (np. identyfikacja policjanta goniącego złodzieja + grupy gapiów)
Transformacje - zmiany koncepcji wobec cudzych zachowań (np. zmiana opinii o koleżance czy poglądu, dlaczego ktoś leży na ulicy)
Implikacje - to, co może wynikać z danej informacji behawioralnej (np. czynność skubania wąsa przez ojca - behawioralna implikacja dla dziecka, wołającego „Już będę cicho”)
Stwierdza się duże różnice indywidualne w tych 6 konstruktach - np. ktoś bardzo dobrze rozpoznaje cudze stany (klasy), ale ma trudności ze zmianą opinii o znajomych (transformacje)
Te 6 zdolności poznawczo-behawioralnych to rozczłonkowany pierwszy czynnik Thorndike'a (rozumienie).
Niezbyt udane próby rozpracowania drugiego czynnika Thorndike'a - działania (rozwiązywanie problemów interpersonalnych za pomocą operacji dywergencyjnych, konwergencyjnych i oceniania.
INTELIGENCJA EMOCJONALNA
Autorzy: Peter Salovey, John Mayer (1990)
Popularyzator: Daniel Goleman (1995)
Przyczyny popularności:
Rozczarowanie niską wartością predyktywną IQ, jeśli chodzi o sukcesy w pracy i w życiu
Tendencja do zastąpienia „twardych” teorii zarządzania - teoriami „miękkimi” (znaczenie potencjału ludzkiego)
Łatwość organizowania warsztatów, kursów (i ich dobry odbiór)
Inteligencja emocjonalna to grupa zdolności do poznawczej obróbki informacji związanych z emocjami lub problemami wynikającymi z faktu istnienia emocji
Cztery grupy zdolności składowych:
Umiejętność dostrzegania i ekspresji emocji - sprawność percepcji emocji wtórnych, odróżnianie emocji prawdziwych od udawanych, adekwatna ekspresja emocji
Włączanie emocji w procesy myślenia - dzięki czemu stany emocjonalne są lepiej rozumiane i kontrolowane, a same mogą sprzyjać produktywnemu myśleniu, pamięci i prawidłowej ocenie zjawisk
Właściwe rozumienie i analizowanie emocji - prawidłowe nazywanie i ocenianie złożonych stanów emocjonalnych, dostrzeganie logicznego następstwa emocji
Zarządzanie emocjami - umiejętność rozumnej, opartej na namyśle regulacji stanów emocjonalnych
KONCEPCJA INTELIGENCJI WIELORAKICH
Howard Gardner (1983) - inteligencja to zdolność do rozwiązywania problemów lub wytwarzania nowych produktów (twórczość jako składnik inteligencji?)
Sprzeciwia się redukowaniu inteligencji do jednej zdolności, powiązanej z rozumowaniem przy użyciu abstrakcyjnych symboli
Siedem odrębnych zdolności:
Inteligencja językowa: sprawne posługiwanie się symbolami, płynna produkcja mowy i dobre rozumienie tekstu
Inteligencja matematyczno - logiczna: sprawne wykonywanie wszelkiego rodzaju obliczeń, a także operacji na abstrakcyjnych symbolach
(1 + 2 tworzą tzw. inteligencję akademicką, ważną z punktu widzenia kariery szkolnej)
3. Inteligencja muzyczna: umiejętność wytwarzania i rozumienia treści, których nośnikiem jest dźwięk
4. Inteligencja kinestetyczna: zdolność do rozwiązywania problemów związanych z ruchem i postawą ciała
5. Inteligencja przestrzenna: zdolność ułatwiająca orientację w przestrzeni oraz umożliwiająca wykonywanie operacji umysłowych na materiale wyobrażeniowo - przestrzennym
6. Inteligencja intrapersonalna: rozumienie samego siebie, rozróżnianie własnych uczuć i nastrojów
7. Inteligencja interpersonalna: zdolność do rozumienia relacji międzyludzkich, a także cudzych uczuć, intencji i innych stanów psychicznych
16