WBM-3 sem.

Stale stopowe konstrukcyjne.

Stalą stopową nazywa się stal, do której celowo wprowadzono pierwiastki stopowe, aby nadać jej wymagane własności.

Wprowadzenie do stali dodatków stopowych może mieć na celu:

-uzyskanie określonych własności wytrzymałościowych,

-wywołanie pożądanych zmian strukturalnych,

-uzyskanie specjalnych własności chemicznych lub fizycznych,

-podwyższenie hartowności,

-ułatwienie technologii i polepszenie efektów obróbki cieplnej.

Najczęściej stosowanymi dodatkami stopowymi są: mangan, krzem, chrom, nikiel, molibden, wanad, wolfram. Nieco rzadziej stosuje się aluminium, kobalt, tytan i niob. Ponadto coraz częściej jako celowe dodatki stopowe zyskują na znaczeniu bor i azot.

Oznaczenia pierwiastków w stalach stopowych:

G - mangan

S - krzem

H - chrom

N - nikiel

M - molibden

T - tytan

F lub V - wanad

J - aluminium

Cu - miedz

Nb - niob

W - wolfram

K - kobalt

B - bor

Stal 38 HMJA

Stan: ulepszona cieplnie i azotowana

Skład:

C - 0,37 %

Mn - 0,42 %

P - 0,022 %

Si - 0,25 %

S - 0,018 %

Ni - 0,20 %

Cr - 1,41 %

Mo - 0,21 %

Al - 0,99 %

Opis struktury: od powierzchni w kierunku rdzenia jasny nie trawiący się azotek Fe N, jasny nie trawiony roztwór stały składający się głównie z Fe N, jasny nie trawiący się roztwór stały, będący prawie czystym azotkiem Fe N, ciemna mieszanina etektoidalna zwana braunite składający się z kryształów roztworów stałych ferrytu azotowego i Fe N, oraz jasny nie trawiący się ferryt azotowy. Wewnątrz struktura sorbityczna.

Stal łożyskowa ŁH15

Stan: wyżarzona

Skład:

C - 1,05 %

Mn - 0,31 %

Si - 0,22 %

P - 0,02 %

S - 0,01 %

Cr - 1,47 %

Opis struktury: sferoid (cementyt kulkowy)

Stal łożyskowa jest odporna na ścieranie i korozje.

---