Wstęp
Przedmiot opracowania.
Przedmiotem opracowania jest projekt koncepcyjny oczyszczalni wody zaopatrującej mieszkańców miasta.
Zakres opracowania.
Obliczenia urządzeń:
komora szybkiego mieszania,
osadnik z zawieszonym osadem,
filtr,
laguny i odstojniki,
Rysunki:
Plan sytuacyjny 1: 500
Przekrój przez urządzenia 1: 100/500
Schemat skali filtrów 1: 100
Filtr z połączeniem 1 :50
Podstawa opracowania.
Podstawą opracowania są dane laboratoryjne badania wody zawarte w Analizie wody Nr 30.
Wykorzystane materiały.
Obliczenia technologiczne.
wyznaczanie wielkości dawek koagulantu do usuwania
mętności
barwy
Przyjęto 53,7 g/m3 siarczanu glinu.
wyznaczanie dawki wapna przed koagulacją
Jeżeli naturalna zasadowość wody jest za mała i zachodzi poniższa nierówność:
zas.M<W D+0,7
wtedy wymagane jest dawkowanie wapna przed procesem koagulacji.
zas M - naturalna zasadowość wody val/m3,
W - wsołczynnik,
D - dawka g/m3,
0,7 - zapas zasadowości naturalne wody.
Tw. ogólna-tw. niewięglanowa=tw. weglanowa (zasadowość M)
15,0-5,5=9,5otw/2,8=3,4 val/m3
3,4<0,0090 x 53,7+0,7
Z wyliczeń wynika,ze nie trzeba dawkować wapna przed koagulacją.
Wyznaczenie niezbędnej dawki wapna po koagulacji do związania CO2 agresywnego
D=53,7 g Al2(SO4)3 x 18H2O/m3
Zas. M wody = 3,4 val/m3 x 50 g CaO = 170 g CaoCO3/m3
Z nomogramu równowagi węglanowo-wapniowej dla tej wody wyznaczyłam zawartość dwutlenku węgla:
wolnego = 25g/m3
przynależnego = 10g/m3
agresywnego = 15g/m3
Po koagulacji 170 g siarczanem glinem spowodowała obniżenie zasadowości M i zwiększenie zawartości dwutlenku węgla w wodzie. Z jednostkowych wskaźników zmiany zasadowości i zawartości CO2, wyznaczamy:
obniżenie zasadowości M wody, kóre wyniosło:
zwiększenie CO2w, które wyniosło:
Woda po koagulacji zawiera ilość wolnego CO2w=25+21,5 = 46,5g CO2w/m3
zasadowość M natomiast wynosi zasM=170-24,2=145,8 g CaCO3/m3
Z monogramu odczytałam zawartość dwutlenku węgla przynależnego dla nowej zasadowości:
CO2p = 6,8 g CO2p/m3
ilość dwutlenku węgla agresywnego w wodzie po koagulacji obliczono następująco:
CO2a = 46,5-6,8=39,7 g CO2a/m3
Obecny agresywny dwutlenek węgla należy usunąć dodając do wody wapna, który reaguje zgodnie z równaniem:
2 CO2a+CaO+H2O=Ca(HCO3)2
Wymaganą do związania CO2a ilość wapna obliczamy metodą kolejnych przybliżeń.
PRZYBLIŻENIE 1
56 g CaO przypada 88,0 g CO2a
x 31,8 g CO2a
x = 20,2 g CaO
Po dodaniu wyznaczonej ilości wapna do wody nastąpi wzrost zasadowości M, który wynosi:
,
nowa zasadowość M wody po dodaniu wapna wyniesie:
zas. M'=145,8+36=181,8 g CaCO3/m3
Dla zas. M' z nomogramu równowagi węglanowo-wapniowej wyznaczono wartość:
CO2p'=12 g CO2a/m3
Sprawdzam zawartość agresywnego dwutlenku węgla po dodaniu wapna:
CO2a'= CO2w-CO2zw- CO2p
CO2a'=46,5 - 31,8 - 12 = 2,7g
Związano za mało węgla agresywnego.
PRZYBLIŻENIE 2
56 g CaO przypada 88,0 g CO2a
x 33,0 g CO2a
x = 21,0 g
Po dodaniu wyznaczonej ilości wapna do wody nastąpi wzrost zasadowości M, który wynosi:
,
nowa zasadowość M wody po dodaniu wapna wyniesie:
zas. M'=145,8+37,5=183,3 g CaCO3/m3
Dla zas. M' z nomogramu równowagi węglanowo-wapniowej wyznaczono wartość:
CO2p'=13g CO2a/m3
Sprawdzam zawartość agresywnego dwutlenku węgla po dodaniu wapna:
CO2a'= CO2w-CO2zw- CO2p
CO2a'=46,5-33-13=0,5<2,0
21,0 g CO2/m3 usunie korozyjny charakter wody.
Wyznaczanie dawki substancji stosowanych do chlorowania
DCl2=Cl2poz.+0,79utl
Cl2poz.-chlor pozostały w wodzie po czasie kontaktu 30 min gCl2/m3 (0,3-0,5)
utl - utlenialność
DCl2=0,4+0,79 x 5=4,35 gCl2/m3
Przyjmuję dawkę chloru- 4,35
Magazynowanie reagentów.
Magazynowanie koagulantu.
Dla koagulantu f=1,2
*maksymalne dobowe zużycie:
M dmax=Qdmax x Dmax x f kg/d
Qdmax - maksymalna dobowa wydajność stacji uzdatniania wody, m3/d
Dmax - maksymalna dawka reagenta w postaci czystej i ewentualnie bezwodnej, ustalona na podstawie badań technologicznych, kg/m3
f- współczynnik przeliczeniowy masy reagenta w postaci chemicznie czystej i bezwodnej na masę produktu technicznego
M dmax=11350 x 53,7 x 10-3 x 1,2=731394 g/d=731,39 kg/d
*wielkość zapas:
Z = Mdmax x Tm kg
Z - wielkość zapasu
Tm- czas przetrzymania, 30 dni
Z = 731,39 x 30=21942 kg
*powierzchnia magazynu
F- powierzchnia magazynu, m2
-współczynnik zwiększający ze względu na transport wewnętrzny (1,15-1,30)
Z-wymagany zapas reagenta, kg
hs- dopuszczalna wyskość składowania, m
Zastosowałam mechanizację robót
Przyjmuję powierzchnię magazynu dla koagulanta 6,30 m2
Magazynowanie wapna.
Dla wapna f = 1,5
*maksymalne dobowe zużycie:
M dmax=Qdmax x Dmax x f kg/d
Qdmax - maksymalna dobowa wydajność stacji uzdatniania wody, m3/d
Dmax - maksymalna dawka reagenta w postaci czystej i ewentualnie bezwodnej, ustalona na podstawie badań technologicznych, kg/m3
f- współczynnik przeliczeniowy masy reagenta w postaci chemicznie czystej i bezwodnej na masę produktu technicznego
M dmax=11350 x 21 x 10-3x1,5 = 357,53 kg/d
*wielkość zapas:
Z = Mdmax x Tm kg
Z - wielkość zapasu
Tm- czas przetrzymania, 30 dni
Z = 357,53x 30 = 10725,75 kg
*powierzchnia magazynu
F- powierzchnia magazynu, m2
-współczynnik zwiększający ze względu na transport wewnętrzny (1,15-1,30)
Z-wymagany zapas reagenta, kg
hs- dopuszczalna wyskość składowania,
Magazynowanie chloru
Dawka chloru DCl2=0,4+0,79 x 5=4,35gCl2/m3
Dla chloru f = 1,0
*maksymalne dobowe zużycie:
M dmax=Qdmax x Dmax x f kg/d
Qdmax - maksymalna dobowa wydajność stacji uzdatniania wody, m3/d
Dmax - maksymalna dawka reagenta w postaci czystej i ewentualnie bezwodnej, ustalona na podstawie badań technologicznych, kg/m3
f- współczynnik przeliczeniowy masy reagenta w postaci chemicznie czystej i bezwodnej na masę produktu technicznego
M dmax=11350 x 4,35 x 10-3 x 1,0 = 49,37 kg/d
*wielkość zapas:
Z = Mdmax x Tm kg
Z - wielkość zapasu
Tm- czas przetrzymania, 30 dni
Z = 49,37 x 30 = 1481 kg
*powierzchnia magazynu
Chlor przechowuje się w 40 kg butlach.
Jedna butla zajmuje 0,5 m2.
1jedna butla - 40 kg
X - 1481 kg
X = 37 butli
Fi = n x 0,5 x 2 = 37 x 0,5 x 2 = 37 m2
Urządzenia do roztwarzania i dawkowania reagentów:
a) zbiornik roztworowy
Qg = 11350 m3/d = 472,9 m3/h
- objętość zbiornika zarobowego, m3
Qg- wydajnojność, m3/h
b - stężenie roztworu b = 5 %
a - dawka chemikaliów, g/m3
b) zbiornik zarobowy
Qg = 11350 m3/d = 472,9 m3/h
- objętość zbiornika zarobowego, m3
Qg- wydajnojność, m3/h
b - stężenie roztworu b = 20 %
a - dawka chemikaliów, g/m3
c) przygotowanie mleka wapiennego
Qg = 11350 m3/d = 472,9 m3/h
- objętość zbiornika zarobowego, m3
Qg- wydajnojność, m3/h
b - stężenie roztworu b = 5 %
a - dawka chemikaliów, g/m3
Wydajność sytnika
- wydajność setnika
- ilość oczyszczanej wody - 472,9 m3/h
- dawka wapna - 21 g CaO/m3
n - liczba sytników - 1
Cr - rozpuszczalność wapna w zależności od temperatury - 1250 dla 10oC g CaO/m3
Objętość sytnika
V - objętość setnika m3,
K1 - współczynnik, którego wielkość zależy od temperatury nasycenia wody - 7,5,
K2 - współczynnik zależny od stosunku twardości wapniowej do ogólnej - 1,3.
Typ sytnika przyjęto C 22 o wymiarach D = 2400 i H = 7000.
ilość sytników: 6
Obliczenia urządzeń
komora szybkiego mieszania ( mieszacz hydrauliczny pionowy )
V - objętość komory mieszacza,
Q - wydajność zakładu dla jednej komory - 11350 m3/d = 0,131 m3/s,
t - czas mieszania - 120 s.
Powierzchnia górnej cylindrycznej części mieszacza Vg = 0,025 m/s
średnica cylindrycznej części mieszacza:
Wysokość dolnej części mieszacza w przypadku kształtu stożkowego.
D - średnica cylindryczna części mieszacza
d - średnica rurociągu doprowadzącego wodę do mieszacza d = 0,35 m oraz
Wyskość górnej, cylindrycznej części mieszacza
V - objetość komory mieszacza,
V1 - objętość stożka,
fg - powierzchnia górnej cylindrycznej części mieszacza.
Klarownik
Przepływ - Q = 11350 m3/d = 472,9 m3/h
Zawiesiny - Co = 5 g/m3
Stężenie zawiesin po koagulacji w dopływie do osadnika oblicza się ze wzoru:
Cz - stężenie zawiesin w wodzie surowej,
K - współczynnik dla siarczanu glinu - 0,55
D - dawka koagulantu, g/m3
B - barwa wody, g Pt/m3
N - ilość rozpuszczonych związków w reagencie dodawanym do wody, g/m3
przyjęto: K = 1, N = 0 więc
Powierzchnia klarownika:
Z tabeli przyjęto Vp = 0,8 mm/s oraz K=0,75, współczynnik
=0,9
Przyjęto 2 klarowniki 169,6/2 = 84,8 m3 każdy.
zagęszczacz:
Przyjęto liczbę klarowników n = 2, powierzchnia każdego z nich ma 84,8 m2. Długość klarownika L = 9 m, stąd szerokość każdej z dwóch komór klarowania w jednym klarowniku 3,39 m a szerokość stefy zagęszczania Bz= 2,63 m. Przyjęto wysokość warstwy wody Hw = 2 m, oraz wysokość warstwy osadu zawieszonego Hoz = 2,5 m. Kąt zawarty między płaszczyznami przeprowadzonymi od osi przewodu doprowadzającego wodę do górnej krawędzi koryt zbiorczych powinien być < 30o.
Ilość zagęszczonego osadu odprowadzanego ze stefy zagęszczania, według wzoru:
gdzie:
P - objętość usuwanego osadu w stosunku do ilości oczyszczanej wody,
C0 - ilość zawiesin w wodzie płynącej do klarownika,
C - ilość zawiesin w wodzie odpływającej z klarownika,
Kr = 1,2 współczynnik uwzględniający rozcieńczenie usuwanego osadu,
g - średnie stężenie zawiesin w zagęszczaczu, przyjmowane wg tabeli.
Objętość zagęszczonego osadu odprowadzanego z klarownika
Ilość osadu nadmiernego odpływającego z komory klarowania do komory zagęszczania;
5.3 Filtr grawitacyjny pośpieszny.
Do filtracji wody użyto filtr grawitacyjny pośpieszny. Jako żloże filtracyjne będzie stosowany piasek i węgiel aktywny.
a) Powierzchnię filtru wyznaczono ze wzoru:
gdzie:
Qdmax - maksymalna wymagana dobowa wydajność filtró m3/d,
Vf - obliczeniowa prędkość filtracji przyjęta z tabeli 8.11 A Kowal, m/h
b) Obliczono liczbę filtrów:
gdzie:
n - ilość filtrów,
F - powierzchnia filtrów.
Przyjęto 4 filtrów.
c) Powierzchnia jednego filtra:
F1 - powierzchnia jednego filtra,
F - powierzchnia filtrów,
n - ilość filtrów.
Przyjęto wymiary filtra 3 x 5,5 = 16,5.
d) Rzeczywista prędkość filtracji.
Wszystkie filtry pracują:
gdzie:
Vf - rzeczywista prędkość filtrów,
Q - wydajność zakładu,
n - liczba filtrów,
F1 - powierzchnia jednego filtra.
Jeden filtr wyłączony:
gdzie:
Vf - rzeczywista prędkość filtrów,
Q - wydajność zakładu,
n - liczba filtrów,
F1 - powierzchnia jednego filtra.
e) parametry złoża filtracyjnego:
wyskość zloża filtracyjnego Hp = 0,7 m i Ha = 0,5 m
wysokość warstwy podtrzymującej złoże hp =0,3
ekspansja złoża eksp = 0,5
f) odległość koryt popłuczyn od dna podtrzymującego:
g) intensywność płukania:
założono:
- płukanie wodą,
- współczynnik d10 = 0,6 mm,
- współczynnik równomierności, WR = 1,3,
- temperatura T = 286 K.
Wartość intensywności płukania filtrów piaskowych na podstawie górnych wartości odczytano z monogramu: qpl = 8 dm3/m2s, dz = (1,8 x 1,3 - 0,8)d10 = 0,924 mm stąd k = 1,35
Ip = 8 x 1,35 = 10,8 dm3/m2s
gdzie:
Qx - strumień objętości popłuczyn,
qpl - intensywność płukania,
F1 - powierzchnia jednego filtra.
h) szerokość koryta popłuczyn:
gdzie:
x - ½ szerokości koryta,
q - natężenie przepływu popłuczyn, m3/s.
przyjęto 1 koryto
prędkość przepływu dla jednego z koryta popłuczyn przyjęto 6 m/s
i) powierzchnia koryta:
gdzie:
Fk - powierzchnia koryta,
Qx - strumień objętości popłuczyn,
v - prędkość.
j) głębokość koryta
gdzie:
H - głębokość koryta,
Qx - strumień objętości popłuczyn,
v - prędkość,
2x - szerokość koryta.
k) szerokość kanału zbiorczego
Przyjęto kanał zbiorczy o szerokości B = 0,6.
l) odległość dna kanału od dna koryta
gdzie:
L - odległość dna kanału od dna koryta,
Qx - strumień objętości popłuczyn,
g - przyśpieszenie ziemskie,
B - szerokość kanału.
m) drenaż
W filtrze zastosowano drenaż grzybkowy niskooporowy. Przyjęto liczbę grzybków 81 szt/m2 płyty drenażowej, każdy z nich ma na obwodzie 24 prostokątne szczeliny o wymiarach 10 mm x 0,7 mm. Powierzchnia szczelin w jednym grzybku:
Całkowita liczba grzybków w drenażu 1 filtru
stąd całkowita powierzchnia szczelin
n) obliczanie strat ciśnienia w drenażu niskooporowym.
ilość wody płuczącej:
prędkość wypływu wody ze szczeliny:
straty ciśnienia:
gdzie
h - wysokość trat ciśnienia,
- współczynnik wydatku, dla szczeliny przyjęto 0,65,
v - prędkość wypływu wody ze szczeliny,
g - przyśpieszenie ziemskie.
6. Urządzenia do dezynfekcji.
Dobór chlorownic na podstawie wydatku chloru
gdzie:
|W - wydatek chloru,
Q - przepływ<
D - dawka chloru.
Przyjęto 2 chlorownie ( plus jedna rezerwowa ) typu C-32((-3)).
7. Zbiornik czystej wody
pojemność zbiornika -
Przyjmuję dwa zbiorniki terenowe o wymiarach:
wysokość H = 7 m,
głębokość napełnienia 4 m?????
objętość jednego zbiornika 1703 m3
średniaca zbiornika:
8. Gospodarka osadowo - ściekowa.
a) ilość popłuczyn oblicza się na podstawie wzoru:
gdzie:
V - objętość popłuczyn, m3,
q - intensywność płukania, m3/m2s,
n - liczba płukań w dobie, przyjęto jedno płukanie,
- powierzchnia wszystkich filtrów, m2,
t - czas płukania, s, przyjęto 15 minut (900 s ),
Przyjęto dwa odstojniki o objętości 600 m3
3 x 16 x 6,3 m
Vcałk = 604,5 a V1 = 302,4
b) objętość laguny
z klarownika
Przyjęto trzy laguny o wymiarach
3 x 60 x 38,5 m
Vcałk = 6930 a V1 = 2310
9. Dobór rurociągów
Dopływ wody na filtr.
dla założonej prędkości v = 0,6 m/s
Odcinek
przyjęto średnicę rury 600
Odcinek
przyjęto średnicę rury 450
Odcinek
przyjęto średnicę rury 400
Odcinek
przyjęto średnicę rury 300
Odpływ popłuczyn
dla założonej prędkości v = 2 m/s
przyjęto średnicę rury 100
Dla odpływu popłuczyn i wody płuczącej dobrano rurociąg o średnicy 0,110 m.