Nr 膰w. 5 |
Imi臋 i nazwisko Pawe艂 Kr贸likowski |
PWSZ w Kaliszu Elektroenergetyka |
Semestr V |
Grupa 2/3 |
||
Temat: Badanie wzmacniacza mocy. |
||||||
Przygotowanie |
Wykonanie |
Ocena |
Cel i zakres 膰wiczenia
Celem 膰wiczenia jest zbadanie wzmacniacza mocy.
Wykaz u偶ytych przyrz膮d贸w pomiarowych i zestaw贸w 膰wiczeniowych
a. zestaw 膰wiczeniowy - scalony wzmacniacz mocy na uk艂adzie TDA2040
b. mierniki uniwersalne
c. oscyloskop
d. zasilacz +/-25V
e. generator czestotliwo艣ci
3. Przebieg 膰wiczenia
3.1. badanie charakterystyki przej艣ciowej
Uwe |
Uwy |
0 |
0 |
50 |
1,75 |
100 |
3,5 |
150 |
5 |
200 |
6,6 |
250 |
8,5 |
300 |
10 |
350 |
11,5 |
400 |
13 |
450 |
14,5 |
500 |
15,5 |
550 |
15,5 |
600 |
15,5 |
650 |
15,6 |
3.2. badanie charakterystyki amplitudowo
cz臋stotliwo艣ciowej UWY=f(f)
Uwe |
f |
Uwy |
[mV] |
[Hz] |
[V] |
500 |
6,3 |
5 |
500 |
9,6 |
7,5 |
500 |
15 |
10 |
500 |
22,8 |
12,5 |
500 |
71 |
15 |
500 |
80000 |
15 |
500 |
97000 |
12,5 |
500 |
115000 |
10 |
500 |
172000 |
7,5 |
500 |
297000 |
5 |
500 |
350000 |
2,5 |
3.3. badanie dopasowania oporowego
Uwe |
R |
Uwy |
Iwy |
Pwy |
Uz |
Iz |
Pz |
[V] |
[惟] |
[V] |
[A] |
[W] |
[V] |
[A] |
[W] |
0,3 |
1 |
2,71 |
2,18 |
5,9078 |
15 |
1,1 |
33 |
0,3 |
2 |
3,88 |
1,76 |
6,8288 |
15 |
0,9 |
27 |
0,3 |
3 |
4,73 |
1,5 |
7,095 |
15 |
0,77 |
23,1 |
0,3 |
4 |
5,32 |
1,33 |
7,0756 |
15 |
0,69 |
20,7 |
0,3 |
5 |
5,87 |
1,18 |
6,9266 |
15 |
0,6 |
18 |
0,3 |
6 |
6,32 |
1,04 |
6,5728 |
15 |
0,53 |
15,9 |
0,3 |
7 |
6,77 |
0,9 |
6,093 |
15 |
0,48 |
14,4 |
0,3 |
8 |
7,12 |
0,89 |
6,3368 |
15 |
0,44 |
13,2 |
0,3 |
9 |
7,42 |
0,82 |
6,0844 |
15 |
0,41 |
12,3 |
0,3 |
10 |
7,62 |
0,76 |
5,7912 |
15 |
0,39 |
11,7 |
0,3 |
11 |
7,9 |
0,7 |
5,53 |
15 |
0,36 |
10,8 |
0,3 |
12 |
8,07 |
0,66 |
5,3262 |
15 |
0,34 |
10,2 |
0,3 |
13 |
8,22 |
0,63 |
5,1786 |
15 |
0,32 |
9,6 |
0,3 |
14 |
8,35 |
0,59 |
4,9265 |
15 |
0,3 |
9 |
0,3 |
15 |
8,33 |
0,55 |
4,5815 |
15 |
0,29 |
8,7 |
4. Wnioski i spostrze偶enia
W tym 膰wiczeniu badali艣my wzmacniacz mocy. Wzmacniacze mocy s膮 to wzmacniacze, kt贸re dostarczaj膮 do obci膮偶enia sygna艂 u偶yteczny o du偶ej mocy, przy jak najmniejszym poborze mocy ze 藕r贸d艂a zasilania i mo偶liwie ma艂ych zniekszta艂ceniach. Pierwsz膮 czynno艣ci膮 podczas wykonywania 膰wiczenia by艂o okre艣lenie liniowego zakresu pracy wzmacniacza. Zwi臋kszaj膮c warto艣膰 napi臋cia sygna艂u wej艣ciowego (przy jego sta艂ej cz臋stotliwo艣ci) od zera obserwowali艣my i notowali艣my warto艣膰 napi臋cia na wyj艣ciu wzmacniacza. Nast臋pnie nale偶a艂o wykre艣li膰 charakterystyk臋 UWY=f(UWE). Pomiar ten by艂 potrzebny do wyznaczenia rezystancji optymalnej. Wybierali艣my napi臋cie sygna艂u wej艣ciowego le偶膮ce w zakresie linowym pracy wzmacniacza (300mV). Nast臋pnie zmieniali艣my warto艣膰 rezystancji obci膮偶enia w zakresie od 1 do 15 k惟 do艂膮czaj膮c kolejne rezystory. Na podstawie wynik贸w pomiar贸w wykre艣lili艣my charakterystyki przedstawiaj膮ce zale偶no艣膰 mocy wydzielonej na odbiorniku od warto艣ci rezystancji tego odbiornika. Najwi臋ksza moc wydzieli艂a si臋 na obci膮偶eniu dla rezystancji 3 k惟. Moc pobran膮 liczyli艣my wed艂ug wzoru PZ=2UZ*Iz.