Prąd elektryczny- uporządkowany ruch ładunków elektrycznych, zarówno dodatnich, np. jony jak i ujemnych, np. elektrony
Elektryczność: statyczna;, dynamiczna(elektrodynamika)- ruchome ładunki elektryczne
Prąd jest niewidoczny, widać jedynie że działa, czyli jego skutki, np. światło, ciepła, efektów akustycznych.
Schematy-linie umowne i znaki obrazujące obwody elektryczne
Prąd elektryczny płynie w obwodzie, gdy:
-występuje napięcie- przyczyna przepływu prądu elektrycznego U [V]
-obwód elektryczny, musi być ciągły, zamknięty; jeśli jest napięcie- różnica potencjałów, a obwód nie jest zamknięty, to prąd nie płynie i odwrotnie
-natężenie I [A]
Prawo Ohma:
Rezystancja- opór elektryczny [Ω]
R=U/I [V/A= Ω]
J=U/R, I=G*U
Opornik- rezystor-odbiornik
Żarówka-
Źródła napięcia-idealne źródło napięcia- w teorii, na swoich zaciskach ma różnicę potencjałów, czyli napięcie; strzałka oznacza większe napięcie
Prąd płynie od zacisku o potencjale wyższym do zacisku o potencjale niższym
Elementy obw. elektrycznych:
Aktywne: źródła napięcia- idealne :
rzeczywiste:
źródła prądu
Pasywne: odbiorniki
Schemat zastępczy prądu:
Żródło prądu:
Idealne:
Rzeczywiste:
Schemat zastępczy prostego obw.:
ę- opór właściwy- rezystywność
l-dł .przewodu
s-pole przekroju
ęcu=0,0178 Ωmm2/m
Im grubszy przewód tym R mniejsze
G=1/R [S]siemens
G-konduktancja
Reguły strzał kowania prądów i napięć
Spadki napięcia strzał kujemy przeciwnie do przepływającego prądu. Gdy na drodze jest opór, to na oporniku odkłada się napięcie
II prawo Kirchoffa:
Σ U= Σ R*J
I prawo
Suma napięć elektrycznych w oczku musi być równa sumie spadków napięcia w tym oczku
Σ *I=0 I1+I2+(-I3)=0
I Σ I=0 => I1+I2+(-I3)=0
II Σ E= ΣRI
E1=I1R1+I3R3
E2=I2R2+I3R3
Lub E1- I1R1-I3R3=0
E2-2R2-I3R3=0
Węzeł- pkt łączący ze sobą przynajmniej 3 przewody spotykające się w jednym pkcie
Te przewody nie mają ze sobą połączenia
Węzeł, 4 drogi przepływu prądu; prąd spotyka się w „ * „węźle
Połączenia obwodów:
-szeregowe
U=U1+U2=I(R1+R2)
U=IR
R=R1+R2
-równoległe:
I=I1+I2=(G1+G2)U
1/R=1/R1+1/R2+...
G=1/R
1/R=1/R1+1/R2=(R2+R1)/R1R2
Połączenia źródeł napięcia:
E= ΣEi
Rw= ΣRwi
E1-Rw1I1-E2+Rw2=0
Dla R => nieskończoności
Iwyr=(E1-E2)/Rw1+Rw2
Dla E1=E2
I1/I2=Rw1/Rw2
Q=I*t
Energia i moc prądu elektrycznego- prawo Joule'a
dW=UdQ=Ujdt
W=
P=dW/dt= UI
Moc- P [W]
Energia lub praca Q [kwh lub J]
Zależność rezystancji od temperatury:
ę=ę20[1+α20(T-20)]
R=R20[1+ α20(T-20)]
R2=R1[1+α1 (T2-T1)]
R1-rezystancja w temp T1
R2-rezystancja w temp T2
UR=1,03*122=125,9 [V]
UL=1,03*62,8=64,7 [V]
Indukcyjność:
Ф- strumień magnetyczny [Wb] pojawia się gdy przez przewodnik płynie prąd
Prawo Faraday'a e=-z(dФ/dt)
z- liczba zwojow cewki
Ф =B*S
Ф-strumień magnetyczny
B-indukcja magnetyczna [T]
e-siła elektromotoryczna indukcji
Zjawisko samoindukcji:
Gdy zmieniamy wartość prądu w obwodzie cewka zachowuje ssie zgodnie z prawem
el- napięcie samoindukcji cewki
di/dt predkość zmian prądu elektrycznego
Jeżeli di/dt=0 cewka nie stawia oporu
Energia pola magnetycznego:
dW= elLQ=elidt=Lidi
W=1/2 L*i2
Pojemność elektryczna kondensatora:
C=Q/U= εo* εr*S/d
C[F]; εo; εr;-przenikalość materiału w próżni
d-odległość między okładzinami
Energia pola eletrycznego kondensatora:
C=dQ/dU=>dQ=CdU
dW=UdQ=CUdU
W=1/2U*G=1/2*C*U2
Łączenie kondensatorów:
-szeregowe:
1/c=1/c1+1/c2+....
-równoległe:
c=c1+c2
Prąd elektryczny:
-stały
-zmienny:
nieokresowy;
okresowy: tętniący, przemienny : nieantysymetryczny, antysymetryczny, sinusoidalny, odkształcony
Prąd sinusoidalny zmienny:
Isk=
Isk- prąd skuteczny
Um=√2usk
Prąd sinusoidalny- obciążenie typu R
Obwód ma charakter rezystancyjny-gdy napięcie i prąd są w fazie; nie ma przesunięcia miedzy fazami sinusów φ=0
u(t)=umsin(wt)
i(t)=u(t)/R=umsin(wt)/R=Imsin(wt)
Prąd sinusoidalny obciążenie typu L
Charakter indukcyjny - zasilamy cewką φ>0
iL(t)=Imsin(wt0
uL(t)=LdiL(t)/dt=ImwLcos(wt)
uL(t)= ImwLsin(wt+π/2)
Xl=wL [Ω] reaktancja cewki, zależy od częstotliwości napięcia
usk=Isk*Xl
φ między napięcie a prądem 900 napięcie wyprzedza prąd
Prąd skuteczny w obwodzie:
Isk=usk/XL
Prąd sinusoidalny- obciążenie typu C
Xc=1/wc
ic(t)=Imsin(wt)
uc(t)=
-cos(wt)=sin(wt- π/2)
uc(t)=1/wc*Imsin(wt- π/2)
Prąd sinusoidalny- obciążenie RLC(szeregowe)
i(t)=Imsin(wt)
u(t)=uR(t)+uL(t)+uC(t)
uR(t)=Ri(t)=RImsin(wt)
uL(t)=Ldi/dt=wLImsin(wt+ wt-+π/2)
uc(t)=
*sin(wt- π/2)
sin(wt-+π/2)0=cos(wt) i sin(wt-+π/2)=-cos(wt)
u(t)=RImsin(wt)+(wL-1/wc)Imcos(wt)
cosφ=uR/usk
φ>0 charakter indukcyjny
φ <0 charakter pojemnościowy
X=XL-XC=wL- 1/wc
u(t)=Im(Rsin(wt)+Xcos(wt))
u(t)=Umsin(wt+ Ф)
u(t)=Um(cos Фsin(wt)+sin Фcos(wt)
RIm/Um=cos Ф
XIm/Um=sin Ф
Ф=arctg x/R
cos2 Ф+sin2 Ф=(R2+x2)*(Im/Um)2=1
Um=|z|Im lub Usk=|z|Isk
|z|-impedancja [Ω]
|z|=√R2+x2=√R2+(xL-xc)2
Rezonans napięć- obwód szeregowy RLC
XL=Xc
wL=1/wc
(2πf)3=1/Lc
f=1/2π√(LC)
wLI-1/wc=0
w=1/√LC
Praca i moc prądu sinusoidalnego:
P=dW/dtW=
Dla rezystencji:
R: p=ui=UmImsin2(wt+ φ)
P=Ucz*Icz [W]
Q=UB*Isk [VAr]
S=Usk*Is [VA]
cz- czynne; B- bierne
Moc:
P=Usk*Isk*cosФ
Q=Usk*Isk*sin Ф
S=Usk*Isk
cos Ф=P/S- współczynnik mocy
Energia:
Ecz=Pt
EB=Qt
Ep=√Ecz2+EB2
cosФ=Ecz/Ep
Im Ф większe tym więcej indukcyjności. Jeżeli pobiera się zbyt dużo moc biernej to dzięki kondensatorom kompensacyjnym można ograniczyć ten pobór
Trójfazowe układy prądu sinusoidalnego:
E1=Esinwt
E2=Esin(wt+1200)
E3=Esin(wt-1200)
E3=Esin(wt+2400)
I=I1+I2+I3 bo układ symetryczny
Warunek na symetrię układu 3-fazowego:
z1=z2=z3
Dla ukł. 3-fazowego Usk=√3*230=400[V]
Połączenie w gwiazdę:
iR=iA+iB+iC
uA(t)=UmsinWt
uB(t)=Umsin(wt+1200)
uC(t)= Umsin(wt-1200)
ua(t)+ uB(t)+ uC(t)=0
Wykres wskazowy napięć:
UAB=UA-UB
UBC=UB-UC
UCA=UC-UA
|UA|=|UB|=|UC|=Uf
|UAB|=|UA|cos300+|-UB|cos300
|UAB|=2Ufcos300
Up=√3Uf
Ip=If
Napięcie fazowe- to co mierzone jest między fazami
Napięcie międzyfazowe- to co mierzone jest między zaciskami fazowymi (~400V)
Prąd fazowy-prąd I1I2I3 przepływający prze z1 z2 z3
Wykres wskazany napięć i prądów fazowych prz obciązeniu symetrycznym:
P=√3UpIfcosφ
Q=√3UpIfsinφ
S=√3UpIf
zA=zB=zC
UA=UB=UC=Uf
IA=IB=IC=If
φA=φB=φC=φ
Trójfazowe układy prądu sinusoidalnego. Połączenie odbiornika w trójkąt
Uf=Up
Ip=√3If
P=3UfIfcos φ=√3UpIpcos φ
Q=√3UpIpsin φ
S=√3UpIp
Przełączanie gniazda-trójkąt odbiornika symetrycznego przy niezmienionej konfiguracji połączeń układu zasilającego
P=GfVf2
Obowiązuje bez względu na rodzaj połączenia obciążenia symetrycznego
Dla gwiazdy:
Upg=√3Ufg
Ip=If
Dla trójkata:Uft=Upg=√3Ufg
Pg/Pt=3GfV2fg/3GfV2ft=1/3
Elementy analizy błędów pomiarowych:
X=XR-ΔX
x-wartość zmierzona, xR-warość rzeczywista; Δx-niepewność pomiarowa
Niepewność względna:
σx= Δx/xR
X=XNP+- Δz
XNP-wartość najbardziej prawdopodobna
p=- Δx
XNP=x+p
Klasyfikacja błędów pomiarowych:
-bł. systematyczne( zmienne lub stałe), które zmieniają swą wartość wg określonego prawa wraz ze zmiana warunków zewnętrznych
-bł. Przypadkowe(zmienne)
-bł. nadmierne (grube)-powstające rzy niestarannym wykonywaniu pomiarów
Błąd graniczny- błąd który charakteryzuje przypadek najbardziej niekorzystny, gdy wszystkie składniki Δxi przyjmują ten sam znak
σg=| (δY*X1/ δx1*Y)*σx1|+|(δY*X2/ δx2*Y)*σx2|+.....
Analogowe przyrządy pomiarowe i ich dokładność:
-równanie przetwarzania przyrządu:
f1(Y)=f2(X)
Y=f(X)
-czułość miernika: S=dY/dX
stała przyrządu c=1/s
zakres: xz=xmax-xmin
klasa przyrządu: σ z=max(Δ x)*100%/Xz
np. woltomierz napięcie zmiennego ma 2 zakresy: Uz1=150V, Uz2=300V
który zakres należy wybrać aby napięcie V=100V zmierzyć z większą dokładnością jeśli przyrząd jest klasy σz=0,5
max(Δx)= σz* Xz/100%
max(Vz1)= 0,5%* 150V/100%=0,75V
x=100V+-0,75
max(Vz2)= 0,5%* 300V/100%=1,5V
x=100V+-1,5
1 przypadek lepszy do pomiaru napięcia
Przyrządy pomiarowe:
-miernik magnetoelektryczny
Mn=Bilaz=c1I- moment napędowy
Do pomiaru napięć i prądów stałych
a-szer. Cewki
l-dł. Cewki
z-liczba zwojów
B-indukcja
I-prąd
c-stałą
Mz=c2*α - moment zwracający
F=B/l
Mn=Mz gdy wskazówki wyrównaja sie
α =(c1/c2)*I=c*I
α =f(I)
S=Y/X= α /I; α =wychylenie, kąt obrotu wskazówki
s-czułość
C=1/s =I/ α
c-Stała miernika
F=B*I*L
0,5-klasa przyrząd do pracy w napięciu stałym
pomiar w pozycji poziomej
miernik elektromagnetyczny
napięcie probiercze
Dioda półprzewodnika przewodzi prąd tylko w 1 kierunku
Układ prostownikowy tzw. Mostek Graetza- powoduje ze pojawi się 2 okres
Miernik elektromagnetyczny składa się z cewki z 2 zaciskami, wewnątrz 2 rdzenie, 1 rdzeń ruchomy i połączony ze wskazówką rdzenie albo się przyciągają albo odpychają i powodują ruch wskazówki
Do pomiaru napięć stałych i zmiennych ale częściej występują zmienne.
Energia zmagazynowana w cewce -WL=LI2/2
Moment napędowy: dW=dWL/dα=1/2*dL*I2/dα=Mz
Mz=kα
Α=1/(2*k)*dL*I2/dα=cI2
Woltomierz elektromagnetyczny:
Α=1/(2*k)*dL*(U/2)2/dα=cU2
Miernik elektrodynamiczny i ferrodynamiczny
WL=1/2 L1*i12+1/2 L2*i22+1/2 L12*i1*i2
i1-rąd płynący przez 1 cewkę
L12 indukcyjność wzajemna cewek, z chwilą gdy jest napięcie w 1 cewce pojawia się tez w 2
M=dWl/d α=dL12*I1*I2*cosΦ/d α
Moment zwracającyL Mz=k α=M
α=1*dL12*I1*I2*cosΦ/dα
I=U/z
Do pomiaru mocy czynnej i w obwodach prądu zmiennego i stałego.
Woltomierz ferromagnetyczny
α =dL12*Q/dα*k *z
z -moduł impedancji obwodu napięciowego
Indukcyjny licznik energii elektryczne
Składa się z ruchomej części, cewki prostopadle ułożonych do siebie, mają 2 zaciski, strumienie cewek powodują ruch tarczy. Gdy nie jest pobierana energia tarczę hamuje magnes, jest źródłem stałego strumienia magnetycznego
W=
M=kmw* Φu* Φt*sin(<Φu, Φt)
M=c1*V*l*cos Φ=c1P
Moment hamujący Mh=c2W
W=ds./dt=d(2πrN)/dt
M=Mh- ruch jednostajny
c1p=c22πrdN/dt
Pdt=c2/c1*2πrdN=cdN
W=cN
Kn=1/c=N/w
ς=(W-WR)/WR=(N/KN-N/KR)/(N/KR)=(KR-KN)/KN
KR=n/WR=3600*1000N/Ptp
Tn=3600*1000N/PKn
ς= (KR-KN)*100%/KN=(tn-tp)*100%/tp
N- liczba obrotów
r- promień tarczy
s-droga- owód okręgu
W-energia
Kn-stała ni
Wr -wartość rzeczywistej energii
ς - niepewność pomiarowa
Pomiar rezystancji- metoda techniczna
a)z dokładnym pomiarem napięcia: RF>>Rx
Rx=UF/IA
Dokładna wartość rezystancji:
Rx'=UV/(IA-Iv)=UV/IR
Rachunek niepewności
ςR=(Rx-Rx')/Rx
ςR=-Iv/(IR+Iv)=-1/(1+(Rv/Rx))
przy IvRv=IrRx i Rx'=Rx
b)z dokładnym pomiarem prądu: : Rx>>RA
Rx'=Uv/IA
Rx'=UV-UA/IA=Rx-RA gdy Rx>>RA
ςR=Rx-Rx'/Rx=RA/(Rx-RA); gdy RA<<Rx => ςR=RA/Rx
Pomiar impedancji:
a)metoda poprawnego przepływu prądu
b) metoda poprawnego pomiaru napięcia
zU/I x=√z2-R2 => ς=RA/Rx
Pomiar mocy czynnej w obw. trójfazowych:
a)obciążenie symetryczne
P=3U1I1cosФ=3P1
b)obciążenia niesymetryczne
P=U1I1cosФ1 + U2I2cosФ2+ U3I3cosФ3=P1+P2+P3
c)ukł. Arona: P=P1+P2
w ukł. Symetrycznym:
tgФ=√3*(P1-P2)/(P1+P2)
cosФ=1/(√1+tg2Ф
Transformacja zmienia napięcie wyższe na niższe lub odwrotnie
Sieć i instalacje elektryczne
-linia 400kV( P>100MW)
-linia 220 kV (P>40MW)
Typy sieci zasilających niskiego napięcia:
-TN-C ma przewód ochronny- neutralny Tn
-TN-C-S sieć 5 przewodowa, poza 3 przewodami, ma przewód neutralno- ochronny
-TT poza3 zaciskami fazowymi nie ma przewodu ochronnego, a przewód neutralny nie pełni funkcji ochronnej; każdy z odbiorników musi być wyposażony w uziemienie
Rodzaje instalacji:
-oświetleniowa
-grzewcza
-siłowa
-sygnalizacyjna
-alarmowa
-antenowa
-komunikacyjna
-sterująca
Klasy ochrnności urządzeń elektrycznych:
Kalsa 0 nie ma symbolu
Klsa 1, 2 i 3
Wymagania szczegółowe dotyczące sposobu wykonania ochrony przeciwporażeniowej:
Izolowanie stanowiska, uniemożliwienie jednoczesnego dotknięcia 2-óch różnych części przewodzących klasa 0; przyłączenie przewodu ochronnego PE lub ochronno- neutralnego do zacisku ochronnego klasa I
Ochrona przed porażeniem-separacja
Instalacja elektryczna- jednofazowa |(2,3 przewody); 3- fazowa( 4,5 przewodów P>4,5 W
Obciążenie szczytowe mieszkania:
PB=P1+mP2 [kW] moc zapotrzebowania
P1-moc największego, pod względem poboru prądu (2,5do3,3kW)
P2- zapotrzebowanie a moc dla 1 osoby [1 kw]
m-liczba osób zamieszkujących
Obciążenie szczytowe budynku:
Pwcz=kj(M)*PBi
Pwcz- moc zapotrzebowania budynku
PBi- moc zapotrzebowania mieszkania zasilanego ze wspólnej Wlr
M-liczba mieszkań zasilanych z Wlr
kj(M)- współczynnik jednoczesności
Natężenie prądu obliczeniowego IB:
IB=PB/√3Upcosφ [A] obwód 3- fazowy
Dopuszczalne spadki napięcia Δuα[%]
Zależność spadku napięcia- dopuszczalnego od Pwl2
Pwl2[kW]<100; 150;400;>400
Δuα[%]:0,5;1;1,25;1,5
Dobór pola przekroju żył przewodu ze względu na spadek napięcia
Sieć jednofazowa:
S=200ΣPili/γ Δuα[%]Uf2
Sieć 3-fazowa:
S=100ΣPili/γ Δuα[%]Uf2
Dobór pola przekroju żył ze względu na długotrwałe obciążenie prądowe Warunek poprawnego doboru przewodu:
IB≤I2
I2-prad określający długotrwałe obciążenie (wartość dopuszczalna)
Wzrost temp. Otoczenia >30 0C wymaga korekty: I2'=kT*I2
Np. kT=1,0 dla T=300C
kT=0,87 dla T=400C
kT=1,22 dla T=100C
Dobór pola przekroju żył ze względu na warunek zwarcia:
S≥(1/k)*√(Ik2+tzw [mm2]
Tzw- dopuszczalny czas zwarcia
Zabezpieczenia nadprądowe obwodu- zasilania:
-przed prądem zwarciowym Ik=Uf/zk
-przed prądem przetężeniowym Ip≥1,05 Im
Dobór właściwego bezpiecznika wymaga uwzględnienia IB przewodu:
Warunek przepływu: IB≤I<If
Warunkiem koniecznym poprawnego doboru elementów zabezpieczających jest zapewnienie ich selektywnego działania. Oznacza to takie połączenie zabezpieczeń, aby w 1 kolejności
nastąpiła reakcja tego elementu, który znajduje się najbliżej powstania zwarcia
Funkcje transformatorów:
-podwyższenie i obniżenie napięcia
-separacja obw. Elektrycznych
-dopasowanie impedancji
-obciążenie indukcyjne
Budowa i zasada działania:
Na rdzeniu osadzone sa 2 zwojenia; I- uzwojenie pierwotne- dopływa prąd V1
II-uzwojenie wtórne
Żaden prąd nie łączy tych uzwojeń. Strumień magnetyczny generuje prad
Przekładnia transformatora: -n
Φ= Φmsinwt
e1(t)=z1d Φ/dt=z1wΦmcoswt=E1mcoswt
e2(t)=z2d Φ/dt=z2wΦmcoswt=E2mcoswt
n=e1(t)/e2(t)= E1m/E2m=E1/E2= z1/z2=U1/U2
U1I1=U2I2
n=z1/z2=U1/U2=I2/I1 s1=s2
Sprawność transformatora: ζ=P2*100%/P1
Silnik indukcyjny:
-1-fazowy
-3-fazowy
-pierścieniowy
-klatkowy
Prędkość obrotowa synchroniczna- prędkość z jaka wiruje pole magnetyczne
Ns=60f/p [obr/min]
f-częstotliwość
P-liczba par biegunów
Poślizg: s=ns-n*(100%)/ns
Regulacja prędkości obrotowej
n=ns(1-s)=60f(1-s)/P
Charakterystyka poślizgu:
M/Mk=2/((s/sk)+(sk/s))
s=1 wirnik silnika nieruchomy n=0, transformator
s=sk poślizg krytyczny- przy momencie max
s=sn poślizg znamionowy
0<s<sk praca silnikowa- napęd maszyny robocze
s=0 praca synchroniczna -teor. Dławik
s>1 hamowanie