Normy Prawa Gospodarczego maj膮 charakter:
1. cywilno-prawny albo
2. administracyjno-prawny
Ad.1) Normy Prawa Gospodarczego o charakterze cywilno-prawnym s膮 wtedy, gdy zawieraj膮 dowoln膮 umow臋, dowolny kontrakt w obrocie gospodarczym (zasada r贸wnouprawnienia stron).
Ad.2) Normy o charakterze administracyjno-prawnym s膮 przez organy pa艅stwowe (nie ma zasady r贸wnorz臋dnego traktowania stron).
PRAWO GOSPODARCZE - to og贸艂 norm prawnych reguluj膮cych ustr贸j danych jednostek i podmiot贸w gospodarczych, ich dzia艂alno艣膰 gosp. oraz stosunki prawne powstaj膮ce w zwi膮zku z t膮 dzia艂alno艣ci膮.
Znaczy to, 偶e przepisy Prawa Gosp. reguluj膮 z jednej strony ustr贸j podmiot贸w gosp. z drugiej strony odnosz膮 si臋 do samej dzia艂alno艣ci gospodarczej.
Dzia艂alno艣膰 gospodarcza (ustawa z 19.9.1999r.-Prawo o dzia艂alno艣ci gosp.- art.2 ust.1) - jest to zarobkowa dzia艂alno艣膰 wytw贸rcza, handlowa, budowlana, us艂ugowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasob贸w naturalnych, wykonywana w spos贸b zorganizowany i ci膮g艂y.
Przepis贸w ustawy (art.3) nie stosuje si臋 do dzia艂alno艣ci wytw贸rczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierz膮t, ogrodnictwa, warzywnictwa, le艣nictwa i rybo艂贸wstwa 艣r贸dl膮dowego oraz wynajmowania pokoi i wydawania posi艂k贸w oraz innych us艂ug turystycznych.
殴R脫D艁A PRAWA GOSPODARCZEGO
S膮 liczne, obszerne, ma艂ostabilne, cz臋sto si臋 zmieniaj膮, maj膮 charakter og贸lny lub bardzo szczeg贸艂owy.
1) Kodeks Cywilny - reguluje r贸偶ne umowy gospodarcze
2) Kodeks Sp贸艂ek Handlowych z 15.9.2000r.
3) Ustawa - Prawo w dzia艂alno艣ci gospodarczej z 19.11.1999r.
4) Ustawa o Krajowym Rejestrze S膮dowym z 1997r.
5) Ustawa o Przedsi臋biorstwach Pa艅stwowych
6) Prawo Sp贸艂dzielcze
7) Prawo Bankowe
8) Prawo Przewozowe
9) Prawo o Dzia艂alno艣ci Ubezpieczeniowej
10) Prawo Dewizowe
11) Prawo Upad艂o艣ciowe
12) Prawo o Obrotach Papier贸w Warto艣ciowych
Konstytucyjne zasady prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej:
1) Zasada wolno艣ci gospodarczej
2) Zasada r贸wno艣ci podmiot贸w podejmuj膮cych i prowadz膮cych dzia艂alno艣膰 gosp.
3) Zasada swobody um贸w
4) Zasada ochrony konkurencji
5) Zasada poszanowania dobrych obyczaj贸w w obrocie gosp.
Charakterystyczne jest to, 偶e 偶adna z tych zasad nie ma charakteru absolutnego, zawsze wyst臋puj膮 pewne ograniczenia. Adresowane s膮 do przedsi臋biorc贸w i ustawodawc贸w oraz administracji pa艅stwowej.
1) Zasada wolno艣ci gospodarczej uj臋ta jest w art.20 i 22 Konstytucji
Art.20 - spo艂eczna gospodarka rynkowa oparta jest na wolno艣ci dzia艂alno艣ci gosp., warto艣ci prywatnej oraz solidarno艣ci dialogu i wsp贸艂pracy partner贸w spo艂ecznych, stanowi podstaw臋 ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 22 - m贸wi o pewnych ograniczeniach - Ograniczenie wolno艣ci dzia艂alno艣ci gosp. jest mo偶liwe tylko w drodze ustawy i tylko ze wzgl臋du na wa偶ny interes publiczny.
Zasada ta dotyczy zar贸wno samej dzia艂alno艣ci gosp. jak i swobody podejmowania decyzji i form organizacyjnych.
2) Zasada r贸wno艣ci podmiot贸w podejmuj膮cych i prowadz膮cych dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮
Wynika ona z art.35 Konstytucji i art.5 ustawy - Prawo dzia艂alno艣ci gospodarczej.
Zasada ta obowi膮zuje w zakresie ochrony prawnej, obci膮偶e艅 podatkowych, w dost臋pie do kredyt贸w.
Zasada ta dotyczy r贸wnie偶 cudzoziemc贸w prowadz膮cych dzia艂alno艣膰 w Polsce.
3) Zasada swobody um贸w (art.53 Kodeksu Cywilnego)
Strony, kt贸re zawieraj膮 umow臋, maj膮 swobod臋 w podj臋ciu decyzji, czy zawrze膰 umow臋, z kim, jaka ma by膰 tre艣膰 umowy.
Zawarta umowa musi by膰 zgodna z obowi膮zuj膮cymi przepisami ustawy.
4) Zasada ochrony konkurencji (art.8 Prawa dzia艂alno艣ci gosp.)
Przedsi臋biorca ma obowi膮zek kierowa膰 si臋 zasadami uczciwej konkurencji (nie mo偶e ogranicza膰 innych).
5) Zasada poszanowania dobrych obyczaj贸w w obrocie gospodarczym
Chodzi o to, 偶e przestrzeganie samych zasad jest niewystarczaj膮ce, nale偶y budowa膰 zaufanie.
PRZEDSI臉BIORCA (dawniej kupiec) - definicja w Ustawie - „Prawo dzia艂alno艣ci gospodarczej” z 1999r, art.2 ust臋p 2.
Przedsi臋biorc膮 w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz nie maj膮ca osobowo艣ci prawnej sp贸艂ka prawa handlowego, kt贸ra zawodowo we w艂asnym imieniu podejmuje i wykonuje dzia艂alno艣膰 gosp.
Ust臋p 3 artyku艂u 2 okre艣l, 偶e:
Za przedsi臋biorc贸w uwa偶a si臋 tak偶e wsp贸lnik贸w sp贸艂ki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich dzia艂alno艣ci gosp.(a nie sp贸艂ki jako ca艂o艣ci).
KODEKS SP脫艁EK HANDLOWYCH - z 15.9.2000r. zgodny z przepisami Unii Europejskiej - obowi膮zuje od 1 stycznia 2001r.
Przedtem obowi膮zywa艂 Kodeks Handlowy - rozporz膮dzenie Prezydenta RP z 1934r., kt贸rego przepisy uchylono w 1965r. z wyj膮tkiem przepis贸w dotycz膮cych sp贸艂ek handlowych.
Kodeks Sp贸艂ek Handlowych podzielony jest na 6 tytu艂贸w:
1) Przepisy og贸lne (wprowadzenie, poj臋cia)
2) Przepisy o sp贸艂kach osobowych
3) Przepisy o sp贸艂kach kapita艂owych
4) 艁膮czenie, podzia艂y i przekszta艂canie sp贸艂ek (jest mo偶liwo艣膰 przekszta艂cenie sp贸艂ki cywilnej w handlow膮, ale nie odwrotnie)
5) Przepisy karne (dotyczy nieuczciwych wsp贸lnik贸w)
6) Przepisy przej艣ciowe i ko艅cowe (s膮 charakterystyczne dla przepis贸w, kt贸re by艂y poprzedzone innym aktem prawnym).
Ustawodawca okre艣li艂 dok艂adnie charakter ka偶dej sp贸艂ki - czy jest osobowa, czy kapita艂owa.
Sp贸艂ka komandytowo-akcyjna (nowa), kt贸ra jest po艂膮czeniem sp贸艂ki osobowej i kapita艂owej ustawodawca uzna艂 za sp贸艂k臋 osobow膮.
Zakres podmiotowy Kodeksu - 6 sp贸艂ek prawa handlowego, kt贸re mog膮 dzia艂a膰 w Polsce.
Zakres przedmiotowy Kodeksu - reguluje wszystko, co dotyczy sp贸艂ek - ich tworzenie, organizacj臋, funkcjonowanie, 艂膮czenie, podzia艂.
Kodeks operuje innymi poj臋ciami ni偶 poprzednio:
- Nie ma kupca - jest przedsi臋biorca,
- Ujednolicono poj臋cie kapita艂u zak艂adowego dla wszystkich rodzaj贸w sp贸艂ek,
- Zamiast przedmiot przedsi臋biorstwa wprowadzono przedmiot dzia艂alno艣ci sp贸艂ki.
Rodzaje podmiot贸w gospodarczych:
Sp贸艂ki - handlowe (6) - 2 kapita艂owe i 4 osobowe - cywilne
1) Przedsi臋biorstwa pa艅stwowe
2) Banki
3) Sp贸艂dzielnie
4) Przedsi臋biorstwa z udzia艂em zagranicznym
5) Fundacje
6) Jednoosobowe podmioty gospodarcze
7) Inne podmioty (dzia艂alno艣膰 gosp. jest ich dzia艂alno艣ci膮 uboczn膮 - zwi膮zki zawodowe, stowarzyszenia, ko艣cio艂y, kluby sportowe).
Sp贸艂ki osobowe:
1) sp贸艂ka jawna
2) sp贸艂ka partnerska
3) sp贸艂ka komandytowa
4) sp贸艂ka komandytowo-akcyjna (nowa)
Sp贸艂ki kapita艂owe:
1) sp贸艂ka akcyjna
2) sp贸艂ka z ograniczon膮 odpowiedzialno艣ci膮
SP脫艁KA - jest prawn膮 form膮 wsp贸艂dzia艂ania dw贸ch lub wi臋kszej liczby os贸b dla 艂atwiejszego osi膮gni臋cia wsp贸lnego celu gospodarczego.
Podzia艂 sp贸艂ek na:
1. sp贸艂ki cywilne
2. sp贸艂ki handlowe
Podzia艂 ten nie wyja艣nia r贸偶nic merytorycznych mi臋dzy nimi.
Ad.1) Istot臋 sp贸艂ki cywilnej okre艣la Kodeks Cywilny a art.860.
Zadaniem jej jest osi膮gni臋cie celu gospodarczego. Przez umow臋 sp贸艂ki wsp贸lnicy zobowi膮zuj膮 si臋 d膮偶y膰 do osi膮gni臋cia wsp贸lnego celu gosp. przez dzia艂anie w spos贸b oznaczony, w szczeg贸lno艣ci przez wniesienie wk艂adu.
Ad.2) Sp贸艂ki handlowe nastawione s膮 na bardziej profesjonaln膮 dzia艂alno艣膰 niegospodarcz膮.
Umow臋 sp贸艂ki handlowej okre艣la art.3 Kodeksu Sp贸艂ek Handlowych. Przez umow臋 Sp贸艂ki Handlowej wsp贸lnicy albo akcjonariusze zobowi膮zuj膮 si臋 d膮偶y膰 do osi膮gni臋cia wsp贸lnego celu przez wniesienie wk艂ad贸w oraz je偶eli umowa albo statut sp贸艂ki tak stanowi, przez wsp贸艂dzia艂anie w inny okre艣lony spos贸b.
Przyj臋ty jest podzia艂 sp贸艂ek na:
I. sp贸艂ki kapita艂owe
II. sp贸艂ki osobowe (4 handlowe i 1 cywilna)
I. Sp贸艂ki kapita艂owe:
1) sp贸艂ka akcyjna
2) sp贸艂ka z ograniczon膮 odpowiedzialno艣ci膮
II. Sp贸艂ki handlowe o charakterze osobowym:
1) sp贸艂ka jawna
2) sp贸艂ka partnerska (od I.2001r.)
3) sp贸艂ka komandytowa
4) sp贸艂ka komandytowo-akcyjna
I. Sp贸艂ka kapita艂owa:
• posiada osobowo艣膰 prawn膮
• struktura jej okre艣lona jest przez przepisy (swoboda wsp贸lnik贸w jest ograniczona)
• maj膮tek sp贸艂ki stanowi jej w艂asno艣膰
• wsp贸lnicy musz膮 wnie艣膰 kapita艂 w okre艣lonej wysoko艣ci przez Kodeks Sp贸艂ek Handlowych
• praca nie jest kapita艂em zak艂adowym (jedynie got贸wka i 艣rodki rzeczowe)
• prace w sp贸艂ce kapit. prowadzone s膮 przez wyspecjalizowane organy
• sk艂ad osobowy jest zmienny, bowiem akcje-udzia艂y s膮 zbywalne
• odpowiedzialno艣膰 za zobowi膮zania ponosi sp贸艂ka jako podmiot.
Odwrotnie jest w sp贸艂ce osobowej.
II. Sp贸艂ka osobowa:
• nie posiada osobowo艣ci prawnej
• struktura sp贸艂ki jest dowolna (okre艣lana przez wsp贸lnik贸w)
• maj膮tek przekazany na rzecz sp贸艂ki jest wsp贸艂w艂asno艣ci膮 wsp贸lnik贸w
• wysoko艣膰 kapita艂u jest dowolna
• praca mo偶e by膰 traktowana jako wk艂ad-kapita艂
• prace sp贸艂ki wsp贸lnicy prowadz膮 bezpo艣rednio bez wyspecjalizowanych organ贸w
• sk艂ad osobowy jest trwa艂y
• odpowiedzialno艣膰 za zobowi膮zania ponosz膮 wsp贸lnicy.
Kodeks Sp贸艂ek Handlowych (630 art.) utrzyma艂 w mocy pewne przepisy starego Kodeksu Handlowego z 1934r. dotycz膮ce firmy i prokury.
Firma - to nazwa, pod kt贸r膮 przedsi臋biorca ma prowadzi膰 przedsi臋biorstwo.
Przy sp贸艂ce osobowej w Firmie musi by膰 uwzgl臋dniona pierwsza litera imienia i nazwisko wsp贸lnik贸w (przy sp. kapit. nie).
Ka偶da nowa firma powinna odr贸偶nia膰 si臋 od firm ju偶 dzia艂aj膮cych.
Jak ka偶de dobro osobiste firma podlega ochronie prawnej.
Prokura - jest to specjalny rodzaj pe艂nomocnictwa handlowego. Wyst臋puje wy艂膮cznie w dzia艂alno艣ci sp贸艂ek handlowych w obrocie gospodarczym.
Prokurent - osoba posiadaj膮ca pewne pe艂nomocnictwa. Ma bardzo szerokie uprawnienia prawne (art.632 KH z 1934r).
SP脫艁KA PARTNERSKA (od I.2001r.)
Istot臋 sp贸艂ki okre艣la art. 86 Kodeksu Sp贸艂ek Handlowych.
Jest to sp贸艂ka osobowa za艂o偶ona przez wsp贸lnik贸w (partner贸w) w celu wykonywania wolnego zawodu w sp贸艂ce prowadz膮cej dzia艂alno艣膰 pod w艂asn膮 firm膮 (ka偶dy z partner贸w musi mie膰 udokumentowane prawo do wykonywania wolnego zawodu).
SP脫艁KA Z OGRANICZON膭 ODPOWIEDZIALNO艢CI膭
Jest to sp贸艂ka kapita艂owa, najbardziej powszechna, dzia艂a艂a ju偶 dawniej. Zmiana w nowych przepisach dotyczy艂a wysoko艣ci kapita艂u zak艂adowego.
Sp贸艂ka z o.o. wywodzi si臋 z prawa niemieckiego z ko艅ca XIX w.
Jest wygodn膮 form膮 sp贸艂ki do prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej, (gdy kto艣 rozpoczyna dzia艂alno艣膰 pozwala oddzieli膰 maj膮tek przeznaczony na dzia艂alno艣膰 gosp. od osobistego.
W odniesieniu do sp贸艂ki z o.o. przyj臋ty jest te偶 model 1-osobowy - w艂a艣ciciel sp贸艂ki odpowiada tylko kwot膮 wniesionego kapita艂u do sp贸艂ki, a nie ca艂ym swoim maj膮tkiem.
W poprzednim Kodeksie Handl. z 1934r. sp贸艂ka z o.o. mog艂a by膰 tworzona wy艂膮cznie w celu prowadzenia dzia艂alno艣ci gosp. Obecnie rozszerzono ten cel - na ka偶dy cel prawnie dozwolony.
Etapy tworzenia sp贸艂ki z o.o.
I - zawarcie umowy mi臋dzy wsp贸lnikami
II - wniesienie ca艂ego kapita艂u zak艂adowego (minimum)
III - ustanowienie w艂adz sp贸艂dzielni - wyspecjalizowanych organ贸w
IV - wpisanie sp贸艂ki do rejestru.
Rada Nadzorcza ma za zadanie nadzorowa膰 dzia艂alno艣膰 sp贸艂ki (powy偶ej 25 wsp贸lnik贸w), przy ma艂ych sp贸艂kach nadz贸r bezpo艣redni.
Wybierana jest uchwa艂膮 sp贸艂ki, nie mo偶e powo艂ywa膰 j膮 Zarz膮d. W sk艂ad Rady nie mo偶e wchodzi膰 cz艂onek Zarz膮du, g艂贸wny ksi臋gowy, radca prawny zak艂adu, czyli ci, kt贸rzy b臋d膮 przez Rad臋 Nadzorcz膮 kontrolowane. Cz艂onkami jej mog膮 by膰 nie tylko wsp贸lnicy, ale i osoby z zewn膮trz.
Rada Nadzorcza sk艂ada si臋 minimum z 3 os贸b, kt贸re mog膮 by膰 w ka偶dym czasie odwo艂ane.
Zarz膮d jest podstawowym organem sp贸艂ki, kieruje jej pracami i reprezentuje j膮 na zewn膮trz. Mo偶e by膰 wieloosobowy lub 1-osobowy. Liczebno艣膰 wynika z umowy wsp贸lnik贸w lub ich zgromadzenia. Cz艂onk贸w Zarz膮du mo偶na odwo艂a膰 w ka偶dej chwili.
RODZAJE BANK脫W W POLSCE
1. banki pa艅stwowe
2. Banki sp贸艂dzielcze
3. Banki dzia艂aj膮ce w formie sp贸艂ek akcyjnych
Banki pa艅stwowe nie podlegaj膮 wpisaniu do rejestru przedsi臋biorstw pa艅stwowych. Podstawowe akty prawne to akty dotycz膮ce 艣ci艣le przepis贸w bankowych - prawo bankowe. Jest to ustaw z 29 sierpnia 1997r., wesz艂a w 偶ycie 1.I.1998r.
TWORZENIE BANK脫W
Jest to uzale偶nione od tego, jaki to b臋dzie rodzaj banku.
Banki pa艅stwowe
Tworzy je i likwiduje Rada Ministr贸w w drodze rozporz膮dzenia, po zasi臋gni臋ciu opinii prezesa NBP. Rada Ministr贸w nadaje statut i powo艂uje prezesa tego banku.
Banki sp贸艂dzielcze
Maj膮 prawn膮 form臋 sp贸艂dzielni. Musi uzyska膰 zgod臋 Prezesa NBP wydan膮 w porozumieniu z Ministrem Finans贸w. Dzia艂alno艣膰 banku sp贸艂dzielczego reguluj膮 przepisy bankowe i sp贸艂dzielcze.
Banki w formie sp贸艂ek akcyjnych
Powstaj膮 tak jak sp贸艂ki akcyjne. Artyku艂 21 Kodeksu Sp贸艂ek Handlowych wymaga, aby taki bank by艂 utworzony na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego. Paragraf 2 tego artyku艂u m贸wi, i偶 do utworzenia banku stosuje si臋 przepisy Kodeksu SH w zakresie, jakim nie pozostaj膮 w sprzeczno艣ci z innymi ustawami NBP.
NARODOWY BANK POLSKI
To centralny bank pa艅stwowy - emisyjny.
Ma osobowo艣膰 prawn膮, nie podlega wpisaniu do rejestru przedsi臋biorstw pa艅stwowych. Na czele stoi Prezes NBP, kt贸ry jest powo艂ywany i odwo艂ywany przez Sejm na wniosek Prezydenta. Jego kadencja trwa 6 lat. Nie mo偶e piastowa膰 tej funkcji d艂u偶ej ni偶 2 kadencje. Wiceprezesi s膮 powo艂ywani i odwo艂ywani przez Prezydenta na wniosek Prezesa NBP, kt贸ry bierze udzia艂 w posiedzeniach Sejmu i Rz膮du. Nadzoruje on tak偶e banki zagraniczne, kt贸re dzia艂aj膮 na terenie Polski.
SP脫艁DZIELNIE
To dobrowolne zrzeszenie nieograniczonej liczby os贸b, o zmiennym sk艂adzie osobowym i funduszu zak艂adowym, kt贸ra w interesie swoich cz艂onk贸w prowadzi wsp贸ln膮 dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮.
Maj膮tek sp贸艂dzielni stanowi prywatn膮 w艂asno艣膰 jej cz艂onk贸w. Sp贸艂dzielnia sama jest w艂a艣cicielem maj膮tku. Z chwil膮 likwidacji sp贸艂dzielni maj膮tek ten trafia do cz艂onk贸w sp贸艂dzielni.
Cz艂onkowie za艂o偶yciele sk艂adaj膮 o艣wiadczenie woli i podpisuj膮 statut sp贸艂dzielni. Pozostali cz艂onkowie wst臋puj膮 do sp贸艂dzielni na zasadzie z艂o偶enia deklaracji.
Cz艂onek jest zobowi膮zany zdeklarowa膰 udzia艂y, kt贸re wnosi. Nie musz膮 to by膰 udzia艂y got贸wkowe. Ka偶dy cz艂onek ma 1 g艂os przy podejmowaniu uchwa艂. Cz艂onkowie sp贸艂dzielni nie odpowiadaj膮 za d艂ugi sp贸艂dzielni. Cz艂onkiem mo偶e zosta膰 ka偶da osoba fizyczna, kt贸ra posiada zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnej. Jednak s膮 wyj膮tki (sp贸艂dzielnie inwalidzkie), kt贸re zrzeszaj膮 osoby o ograniczonej zdolno艣ci do czynno艣ci prawnej. Osoba, kt贸ra nie mo偶e by膰 cz艂onkiem organ贸w sp贸艂dzielni reprezentowana jest przez pe艂nomocnika. Sp贸艂dzielni臋 mo偶e utworzy膰 10 os贸b. W przypadku sp贸艂ki rolnej 5 os贸b, a gdy jest to sp贸艂dzielnia, kt贸r膮 tworz膮 osoby prawne, to wystarczy 3 osoby.
Wyst膮pienie ze sp贸艂dzielni s膮 poprzedzone wypowiedzeniem.
Zak艂adanie sp贸艂dzielni
Inicjatywa za艂o偶enia sp贸艂dzielni jest oddolna, czyli zale偶y od przysz艂ych cz艂onk贸w. Nie powstaj膮 w drodze decyzji administracyjnych. Nazwa, pod kt贸r膮 sp贸艂ka prowadzi dzia艂alno艣膰 to nazwa „Sp贸艂dzielni”. Cz艂onkowie zabiegaj膮 o wpisanie sp贸艂dzielni do rejestru, za艂atwia to s膮d.
Najwy偶szym organem sp贸艂dzielni jest Walne Zgromadzenie, ma charakter uchwa艂odawczy.
Zarz膮d zwo艂uje Walne Zgromadzenie raz w roku.
Nadzwyczajne Zgromadzenie zwo艂uje si臋 na 偶膮danie Rady Nadzorczej lub samych cz艂onk贸w (nie mniej ni偶 1/10 cz艂onk贸w). Mo偶e by膰 1-osobowy lub wieloosobowy. Je偶eli jest 1-osobowy, to funkcje Zarz膮du pe艂ni Prezes sp贸艂dzielni. Zarz膮d wybiera i odwo艂uje Walne Zgromadzenie sp贸艂dzielni lub Rada Nadzorcza.
Je偶eli zostanie podj臋ta uchwa艂a niezgodna z prawem, mo偶e by膰 zaskar偶ona do s膮du.
Rada Nadzorcza jest organem kontroli zewn臋trznej pracy sp贸艂dzielni. Minimalny jej sk艂ad to 3 osoby wybierane przez Walne Zgromadzenie. W Radzie Nadzorczej mog膮 zasiada膰 wy艂膮cznie cz艂onkowie sp贸艂dzielni.
FUNDACJA
Jest to instytucja wyposa偶ona w maj膮tek przeznaczony stosownie do woli za艂o偶ycieli (fundatora) na okre艣lony cel, trwale z tym celem zwi膮zany.
Fundacje tworzymy w formie aktu notarialnego, lub w formie zapisu w testamencie. Zatwierdza to minister. Z chwil膮 wpisania fundacji do rejestru, uzyskuje ona osobowo艣膰 prawn膮. Rejestr fundacji jest jawny. Maj膮tek fundacji mo偶e by膰 zasilany. Fundacja musi posiada膰 cel, kt贸ry jest zgodny i u偶yteczny dla nas. Fundacje dzia艂aj膮 pod kontrol膮 pa艅stwa.
Fundacja ulega zamkni臋ciu, gdy zostanie osi膮gni臋ty cel, lub 艣rodki zostan膮 wyczerpane.
Fundatorem nie musi by膰 osoba fizyczna. Dowolne jest miejsce zamieszkania osoby prawnej, kt贸ra zostaje fundatorem.
U M O W Y
Przy zawieraniu um贸w obowi膮zuje zasada swobody um贸w (zagwarantowana konstytucj膮), tzn strony decyduj膮, z kim zawieraj膮 umow臋, jaka ma ona by膰, okre艣laj膮 jej warunki.
Konstytucyjna zasada swobody um贸w nie jest traktowana jako absolutna, podlega ograniczeniom - zawarta umowa musi przebiega膰 w granicach zawartych przez prawo Kodeksu Cywilnego, musi si臋 liczy膰 z zasadami wsp贸艂偶ycia spo艂ecznego. Niezb臋dne jest o艣wiadczenie woli wsp贸艂kontrachent贸w.
O艣wiadczenie woli musi by膰 zrozumia艂e, swobodne i z艂o偶one w zamiarze wywo艂ania okre艣lonych skutk贸w prawnych.
Podzia艂 um贸w:
1) Umowy nazwane (maj膮 historycznie uwarunkowane nazwy, np. umowa sprzeda偶y, katalog um贸w nazwanych nie jest zamkni臋ty, rozszerzany jest w miar臋 potrzeb).
2) Umowy nienazwane (nie maja odpowiednika w Kod. Cywilnym, musz膮 by膰 szczeg贸艂owo okre艣lone warunki um贸w)
3) Umowy mieszane (np. hotelowa sk艂ada si臋 z szeregu um贸w nazwanych - najmu, przechowania)
Umowa leazingu zosta艂a przez prawodawc臋 wprowadzona do Kodeksu Cywilnego z nowelizacj膮 Kodeksu 26.VII.2000r. Leazing zosta艂 okre艣lony w 18 przepisach (1 artyku艂) do art. 709/1 do 709/18.
Sposoby zawierania um贸w:
1) Oferta i jej przyj臋cie
2) Przetarg
3) Rokowania
4) Umowa przedwst臋pna
OFERT膭 - nazywamy skierowan膮 do konkretnego adresata lub og贸艂u, stanowcz膮 propozycj臋 zawarcia umowy oznaczonej tre艣ci.
O艣wiadczenie woli sk艂adaj膮cego ofert臋 musi zawiera膰, co najmniej istotne postanowienia umowy np. podany przedmiot sprzeda偶y + cena. W momencie z艂o偶enia oferty, oferent staje si臋 zwi膮zany ofert膮, nie mo偶e si臋 z niej wycofa膰, ani zmieni膰 jej tre艣膰.
Adresat oferty - oblat - jednostronnym o艣wiadczeniem woli mo偶e decydowa膰, czy oferta zostaje zawarta (przyj臋ta, czy odrzucona). Oferta zostaje zawarta z chwil膮 doj艣cia pozytywnego o艣wiadczenia oblata do oferenta.
PRZETARG - jest to zawieranie umowy w formie oferty, ale wed艂ug szczeg贸lnego typu.
Organizator przetargu kieruje do ograniczonego, b膮d藕 nieograniczonego kr臋gu podmiot贸w zaproszenie do sk艂adania ofert.
Mo偶e to by膰:
• Przetarg ustny (licytacja) - ustne sk艂adanie ofert
• Przetarg pisemny (czas do namys艂u przy bardziej skomplikowanych umowach)
• pieni臋偶ny
• niepieni臋偶ny
• u艂amkowa cz臋艣膰 po偶ytku p艂yn膮cego z rzeczy (cz臋艣膰 p艂od贸w rolnych)
Forma umowy dzier偶awy mo偶e by膰 dowolna. W przypadku dzier偶awy przedsi臋biorstwa obowi膮zuje forma pisemna po艣wiadczona notarialnie.
Dzier偶aw臋 mo偶na wpisa膰 do ksi臋gi wieczystej, pod warunkiem, 偶e by艂a spisana w formie aktu notarialnego.